Το χρέος και ειδικά το εξωτερικό χρέος, ακόμα και αν δεν είναι μεγάλο, αποτελεί μια παγίδα για τον έλεγχο χωρών και λαών από το διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και πρώτα από όλα από τις ΗΠΑ.
Η Τουρκία δεν έχει καθόλου μεγάλο χρέος. Το αντίθετο. Το χρέος της είναι 28% του ΑΕΠ.
Επίσης, τα ελλείμματα της στον προϋπολογισμό και στις εξωτερικές της σχέσεις είναι μικρά και ελεγχόμενα.
Γενικότερα, οι οικονομικές της δυσχέρειες, σημαντικές οπωσδήποτε, δεν είναι ανυπέρβλητες.
Και, όμως, η Τουρκία δέχεται αυτήν την ώρα μια σκληρή επίθεση με οικονομικά μέτρα από τις ΗΠΑ, η οποία συνοδεύεται από την πολιτική επίθεση των αμερικάνικων οίκων αξιολόγησης και του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
Η παγίδα του χρέους χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να επιτευχθούν πολιτικοί στόχοι από το διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Οι ΗΠΑ δεν ενοχλούνται φυσικά από το αντιδημοκρατικό καθεστώς Ερντογάν, τις ολιγαρχικές αυταρχικές πολιτικές του, ούτε την επεκτατική πολιτική του, αν και εφόσον αυτήν ήταν συμβατή με τη δική τους στρατηγική στην περιοχή.
Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ δεν ενοχλούνται για δεκαετίες ούτε και τώρα από τις επεκτατικές πολιτικές και τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου από μεριάς της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας.
Φυσικά, ο Τραμπ δεν ενοχλείται από την κράτηση Μπράνσον, την οποία αιφνιδίως ανακάλυψε όψιμα ως πρόσχημα για την επιβολή των οικονομικών μέτρων στην Άγκυρα.
Αυτό που ενοχλεί βαθύτατα τις ΗΠΑ είναι ότι η Τουρκία τείνει να βαδίσει προς μια ανεξάρτητη από την στρατηγική των ΗΠΑ πολιτική περιφερειακής ηγεμονικής δύναμης, ενώ κινείται κατά του Ισραήλ και επιχειρεί να αναπτύξει ”ανορθόδοξες” συνεργασίες με Ρωσία, Ιράν και εν μέρει με Κίνα.
Σε άλλες εποχές, η έκβαση της διαμάχης ΗΠΑ-Τουρκίας θα ήταν δεδομένη.
Η Τουρκία θα είχε γονατίσει γρήγορα, αν φυσικά αποτολμούσε να αυθαδιάσει απέναντι στις ΗΠΑ.
Σήμερα, η τελική έκβαση αυτής της διαμάχης είναι ένα ερώτημα.
Και αυτό, γιατί ο σύγχρονος κόσμος έχει αλλάξει σε βάθος και τείνει γίνει πολυπολικός, με τις ΗΠΑ να χάνουν έδαφος στην περιοχή μας και στον κόσμο.
Η Ελλάδα δεν έχει κανένα συμφέρον από την αλαζονική επικράτηση των ΗΠΑ στην διαμάχη τους με την Τουρκία.
Όπως δεν έχει κανένα συμφέρον από την παραμονή ενός καθεστώτος τύπου Ερντογάν στην Τουρκία, το οποίο, πέραν από τις εκμεταλλευτικές πολιτικές που ασκεί σε βάρος του τούρκικου λαού, συνιστά κίνδυνο για την περιοχή μας και ειδικότερα για την χώρα μας.
Το συμφέρον της Ελλάδα και του ελληνικού λαού είναι η ήττα του αμερικάνικου και ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή μας και μια Τουρκία που θα σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, με φιλειρηνικούς εξωτερικούς προσανατολισμούς.
Το μήνυμα προς την Ελλάδα από την αβέβαιη έκβαση της οικονομικής επίθεσης των ΗΠΑ σε βάρος της Τουρκίας είναι εξαιρετικά σημαντικό και απόλυτα αναγκαίο.
Η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι οι πολιτικές του προτεκτοράτου και της μπανανίας απέναντι στον δυτικό ιμπεριαλισμό αποτελούν καταστροφή, ιδιαίτερα στην σημερινή συγκυρία.
Σε έναν κόσμο που τείνει να γίνει πολυπολικός, μικρές χώρες, όπως η Ελλάδα, έχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες από το παρελθόν για να ασκήσουν ανεξάρτητες στρατηγικές, ως προϋπόθεση της ανασυγκρότησής τους και του οικονομικό–κοινωνικού μετασχηματισμού τους.
Αυτό το μήνυμα από την διαμάχη ΗΠΑ-Τουρκίας πρέπει να αντλήσει ο ελληνικός λαός για να ανατρέψει ένα σάπιο, διεφθαρμένο, παρακμιακό και ξενόδουλο πολιτικό κατεστημένο, θέτοντας σε μια νέα ελεύθερη, δημοκρατική, ανεξάρτητη και κοινωνική πορεία την χώρα μας, την μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την ευημερία του ελληνικού λαού, την ασφάλεια και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Τ.Κ.
Nuntiusweb