Ταραχή έχουν προκαλέσει στη Δύση οι επιτυχημένες δοκιμές, τις προηγούμενες ημέρες, των δύο νέων οπλικών συστημάτων της Ρωσίας, Μπουρεβέστνικ και Ποσειδών.
Ο Μπουρεβέστνικ (ρωσική ονομασία του θαλασσοπουλιού υδροβάτης) είναι πύραυλος τύπου κρούζ. Είναι ο πρώτος πύραυλος διεθνώς που χρησιμοποιεί για την κίνησή του έναν σμικρυμένο πυρηνικό αντιδραστήρα. Η μέθοδος πρόωσης αυτή είναι ανάλογη με τους αντιδραστήρες που χρησιμοποιούνται για την πρόωση υποβρυχίων, αλλά σε πολύ μικρότερο μέγεθος. Το πλεονέκτημα που δίνει αυτή η τεχνολογία είναι το απεριόριστο βεληνεκές, αφού σε αντίθεση με τα συμβατικά πυραυλικά καύσιμα, τα πυρηνικά “καύσιμα” έχουν πολύ μεγαλύτερη διάρκεια. Με τη σειρά του, το απεριόριστο βεληνεκές δίνει στα νέα όπλα τη δυνατότητα να ακολουθήσουν “κυκλωτική” διαδρομή, παρακάμπτοντας τυχόν αντιπυραυλικές οχυρώσεις. Στην περίπτωση των ΗΠΑ, για παράδειγμα, που έχουν ισχυρές αντιπυραυλικές οχυρώσεις στις βόρειες και βορειοανατολικές περιοχές τους, ο νέος πύραυλος θα μπορούσε να κινηθεί προς το Νότιο Πόλο και να επιτεθεί στις ΗΠΑ από την κατεύθυνση του Μεξικού.
Πέρα από τη σμίκρυνση του πυρηνικού αντιδραστήρα, που είναι κατά 1000 φορές μικρότερος από αυτόν ενός πυρηνοκίνητου υποβρυχίου, εντύπωση προκαλεί το ότι μπορεί να τεθεί σε λειτουργία μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα ή λεπτά, ενώ οι μέχρι τώρα πυρηνικοί αντιδραστήρες απαιτούσαν ώρες, μέρες ή εβδομάδες, σύμφωνα με το Ρώσο πρόεδρο.
Άλλο πλεονέκτημα του Μπουρεβέστνικ είναι η μεγάλη ικανότητα ελιγμών, που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την αναχαίτισή του. Οι ελιγμοί αυτοί έχουν μεγάλο ενεργειακό κόστος, γι αυτό σε συμβατικούς πυραύλους κρουζ είναι σχετικά περιορισμένοι. Για το Μπουρεβέστνικ αυτό δεν είναι καν θέμα.
Ο Μπουρεβέστνικ μπορεί να φέρει πυρηνική κεφαλή ισχύος έως 1 μεγατόνου – 50 φορές ισχυρότερη από τη βόμβα που έριξαν οι αμερικανοί εγκληματίες πολέμου στη Χιροσίμα. Μπορεί να εκτοξευτεί είτε από κινητά επίγεια συστήματα ανάλογα αυτών που χρησιμοποιούνται για την εκτόξευση των Ισκαντέρ-Μ, είτε από πλοία. Κινείται σε χαμηλό ύψος, από 25 έως 100 μέτρα, πράγμα που δυσχεραίνει τον εντοπισμό του από ραντάρ.
Ο συνδυασμός των χαρακτηριστικών αυτών κάνει πολύ δύσκολη την κατάρριψή του από αντιπυραυλικά συστήματα, ενώ είναι βέβαιο ότι στην τελική μορφή του θα ενσωματώνει χαρακτηριστικά από άλλα πυραυλικά συστήματα των Ρώσων, τα οποία συνεχώς εκσυγχρονίζονται με βάση την εμπειρία από τη σύγκρουση στην πρώην Ουκρανία.
Ο Ποσειδών, από τη μεριά του, που δοκιμάστηκε με επιτυχία στις 28 Οκτωβρίου, είναι μη επανδρωμένο υποβρύχιο όχημα. Κινείται και αυτό με πυρηνικό αντιδραστήρα-μινιατούρα Και μπορεί να εφοδιαστεί με πυρηνική ή θερμοπυρηνική κεφαλή. Σύμφωνα με δηλώσεις του προέδρου Πούτιν, είναι ισχυρότερος από τον Σαρμάτ – ο οποίος, με τη σειρά του, είναι ο ισχυρότερος διηπειρωτικός πύραυλος.
Το βάθος και η ταχύτητα κίνησης του Ποσειδώνα είναι σημαντικά μεγαλύτερα από οποιουδήποτε άλλου υποβρυχίου οχήματος, ενώ η πυρηνική πρόωση του δίνει πλεονεκτήματα αντίστοιχα με αυτά του Μπουρεβέστνικ: Απεριόριστο βεληνεκές, μεγάλη δυνατότητα ελιγμών και κυκλωτικών κινήσεων, δυνατότητα μεταφοράς μεγάλου φορτίου.
Σε εποχές που θερμοκέφαλοι παράφρονες όπως ο Αμερικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ απειλούν με βομβαρδισμό της Μόσχας με “αόρατα” βομβαρδιστικά B-2, οπλικά συστήματα όπως ο Μπουρεβέστνικ, ο Ποσειδών και ο Σαρμάτ αποκαθιστούν την “ισορροπία του τρόμου” και την “αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή”. Αποτελούν εφαρμογή του λατινικού ρητού si vis pacem para bellum (αν θέλεις ειρήνη προετοίμασε πόλεμο). Με αυτή την έννοια, λειτουργούν σαν ασπίδα για την ανθρωπότητα ενάντια στον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου, ενώ όλες οι προσπάθειες των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, με την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα Ανατολικά και την εγκατάσταση αντιπυραυλικών ασπίδων στα σύνορα της Ρωσίας, αποσκοπούν ακριβώς στην ανατροπή της ισορροπίας αυτής και τη δημιουργία συνθηκών που θα τους επέτρεπαν να ξαναχρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα.