observateurcontinental.fr, 16-1-22
Μετάφραση : Μ.Στυλιανού
Μια προκαταρκτική ανάλυση των πραγματικών λόγων των αιματηρών ταραχών σε μεγάλο μέρος του εδάφους του Καζακστάν δείχνει ότι ήταν προς το συμφέρον των τουρκο-προσανατολισμένων πολιτικών και των ανώτερων εκπροσώπων της τοπικής επιχειρηματικής κοινότητας της παλιάς γενιάς της εξουσίας.
Υπό αυτή την εξουσία, στο πλαίσιο της φόρμουλας της «πολυδιάστατης πολιτικής», καλλιεργήθηκε η χρησιμότητα της ανάπτυξης πολυμερών σχέσεων και της δημιουργίας συμμαχίας με την Άγκυρα.
Η ελίτ του Καζακστάν, υπό την ηγεσία του πρώην ηγέτη της χώρας Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, υποστήριξε τη φιλόδοξη ιδέα του Τούρκου “Σουλτάνου” Ρετζέπ Ερντογάν για τη δημιουργία υπερεθνικής οντότητας που ονομάζεται “Grand Turan”. “Το Τουρκεστάν είναι η προγονική φωλιά μας, το κύριο σπίτι μας. Είμαστε μια πολύ μεγάλη οικογένεια 300 εκατομμυρίων ανθρώπων που μιλούν την ίδια γλώσσα, έχουν την ίδια θρησκεία, την ίδια ιστορία και τον ίδιο πολιτισμό, μοιράζονται τον ίδιο πολιτισμό. Γνωρίζω ότι οι αδελφοί μας από το Καζακστάν, την Κιργισία, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν και το Τουρκμενιστάν βλέπουν την Τουρκία με τον ίδιο τρόπο όπως εμείς. Θεωρούν την Τουρκία πατρίδα τους”, δήλωσε ο Ρετζέπ Ερντογάν κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Τουρκικού Συμβουλίου.
Οι Τούρκοι ξεκίνησαν την πρακτική δημιουργία του “Τουράν” από το Αζερμπαϊτζάν εκπαιδεύοντας και εξοπλίζοντας το στρατό του, ο οποίος, με την άμεση υποστήριξη της Άγκυρας, νίκησε τις αρμενικές μονάδες στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Στη συνέχεια, ήταν η σειρά του Καζακστάν με τον τεράστιο φυσικό πλούτο του. Μόνο τα αποθέματα ουρανίου του υπολογίζονται σε περισσότερο από το 40% της παγκόσμιας ποσότητας. Και το ιδεολογικό έδαφος ήταν λίγο πολύ προετοιμασμένο για πραξικόπημα.
Χάρη σε μεγάλο βαθμό στην επιρροή των Τούρκων, το Καζακστάν πέρασε από το κυριλλικό στο λατινικό αλφάβητο, και τα τελευταία χρόνια σχεδόν εκατό τζαμιά και μαντράσα χτίστηκαν στη δημοκρατία με τη συμβολή της Άγκυρας. Οι τοπικές μυστικές υπηρεσίες σημείωσαν την εμφάνιση και στο ενεργό έργο των Σαλαφιστών ιεροκηρύκων και στην εκπαίδευση σε αυτή τη βάση ριζοσπαστικών ένοπλων ομάδων.
Η Τουρκία έχει επίσης βαθειές ρίζες στις δομές δυνάμεων της χώρας. Περισσότεροι από 200 αξιωματικοί του Καζακστάν αποφοίτησαν από τουρκικές στρατιωτικές σχολές, μέχρι εκατό Στρατιώτες του Καζακστάν, συμπεριλαμβανομένων υψηλόβαθμων, στάλθηκαν στην Τουρκία κάθε χρόνο για μαθήματα αναβάθμισης δεξιοτήτων. Εκπρόσωποι του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας αντάλλασσαν τακτικά στρατιωτική εμπειρία στα Γενικά Επιτελεία και σε άλλα όργανα διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων του Καζακστάν.
Τα τελευταία χρόνια, το Καζακστάν αγοράζει εντατικά τουρκικά οχήματα μάχης πεζικού και τεθωρακισμένα οχήματα. Σχεδίαζε μάλιστα να αποκτήσει μαχητικά και αναγνωριστικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη από την Τουρκία.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν είχε άλλη επιλογή από το να εκφράσει την επίσημη υποστήριξή του στις αποφάσεις που έλαβαν οι αρχηγοί κρατών του ΟΣΣΑ (Οργανισμός Συλλογικής Συνθήκης Ασφαλείας) για την παροχή στρατιωτικής και ανθρωπιστικής βοήθειας στο Καζακστάν. Στην πραγματικότητα, ο Τούρκος ηγέτης βασιζόταν σε δισταγμό του Προέδρου του Καζακστάν Κασσίμ-Γιομάρτ Τοκάγιεφ και στην αναβλητικότητα της αποστολής ειρηνευτικών δυνάμεων στη χώρα, στην ενεργοποίηση φιλοτουρκικών τοπικών πολιτικών και επιχειρηματιών και στην απομάκρυνση του στρατού από την αποκατάσταση της τάξης προκειμένου να λάβει ένα «αίτημα» για αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στο Καζακστάν.
Αλλά η κατάσταση έχει εξελιχθεί σύμφωνα με ένα διαφορετικό σενάριο.
Τα γεγονότα αυτά αποτελούν σαφές παράδειγμα για την Τουρκία ότι η Ρωσία είναι σε θέση να ανταποκριθεί άμεσα στις απειλές για την ασφάλειά της και για πρώτη φορά μετά την ανάπτυξη δυνάμεων στη Συρία το 2015, η Μόσχα έχει επιδείξει την αποφασιστικότητά της να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της προς τους συμμάχους της.
Όσο για τον Ρετζέπ Ερντογάν, θα συνεχίσει να προσπαθεί να επιστρέψει στο Καζακστάν. Μόνο που τώρα όλα θα εξαρτηθούν από τις ενέργειες των αρχών της χώρας. Θα μπορέσει το Καζακστάν να επιλύσει προβλήματα εσωτερικής εθνικής ασφάλειας; Ο χρόνος θα δείξει. Αλλά η συνέχιση της “πολυτομεακής” πολιτικής σίγουρα δεν θα εγγυηθεί ένα ειρηνικό μέλλον για αυτή τη χώρα.
