Από δημοσιεύματα των μέσων μαζικής ενημέρωσης πληροφορηθήκαμε για την προχθεσινή συνεδρίαση και ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ για αναγόρευση του ιστορικού κινηματογράφου «Αλκυονίς» σε μνημείο συνδεμένο με τη συλλογική μνήμη και την ιστορία του τόπου. Η συνεδρίαση αυτή προκλήθηκε από την κατάθεση Υπομνήματος της Επιτροπής μας στην Υπουργό Πολιτισμού με στόχο τη διάσωση της ιστορικής κινηματογραφικής αίθουσας ως τέτοιας. Καταθέσαμε επίσης συνοδευτικά ανάλογες αποφάσεις συλλογικοτήτων και κομμάτων.
Προσδοκούμε τη δημοσιοποίηση της ακριβούς διατύπωσης του κειμένου της απόφασης για να καταλάβουμε αν οι ανησυχίες που προκλήθηκαν από τα σχετικά ρεπορτάζ του τύπου είναι βάσιμες ή όχι. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα αυτά – παραθέτουμε καθαρά ενδεικτικά το ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών» (8.2.2019) – «στο χαρακτηρισμό περιλαμβάνεται και η χρήση του κινηματογράφου με την ονομασία «Αλκυονίς», επιτρεπομένων όμως και συναφών πολιτιστικών χρήσεων και εκδηλώσεων, θέατρο, μουσική, χορός, διαλέξεις, συνέδρια κλπ» (σ.σ.: η υπογράμμιση δική μας). Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, οι εναλλακτικές χρήσεις προέκυψαν μετά από παρέμβαση της ιδιοκτήτριας, που κλήθηκε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου – αντίθετα απ’ ότι έγινε με την Επιτροπή μας – και η οποία, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ζήτησε από το Συμβούλιο «αν χαρακτηριστεί μνημείο, να έχει τουλάχιστον τη δυνατότητα πολλαπλών πολιτιστικών χρήσεων», καθώς δεν ήταν αρκετά κερδοφόρα η ενοικίαση της ως κινηματογραφικής αίθουσας.
Από τα δημοσιεύματα αυτά προκύπτει αβίαστα το ερώτημα τι ακριβώς χρήσεις της «Αλκυονίδας» επιτρέπει, μετά το χαρακτηρισμό της ως «σύγχρονου μνημείου», το Συμβούλιο: Τη χρήση της ως κινηματογράφου, που θα φιλοξενεί επίσης συμπληρωματικά και όλες τις άλλες μορφές τέχνης – όπως ακριβώς γινόταν κατά την αντιδικτατορική και μεταδικτατορική περίοδο του κινηματογράφου όσο και ακόμη εντονότερα κατά την περίοδο 2014-2018 υπό τη διεύθυνση της New Star κι όπως ζητήσαμε όλοι όσοι παρεμβήκαμε, η Επιτροπή μας, συλλογικότητες και κόμματα; Ή ο ανακηρυγμένος σε μνημείο κινηματογράφος θα μπορεί επίσης να νοικιαστεί ως δραματική σχολή, σχολή χορού, μουσική σκηνή-μπαράκι ή μικρό συνεδριακό κέντρο;
Προσδοκούμε ότι από την καθαρογραφή της απόφασης θα προκύπτει το πρώτο. Αυτό θα σημαίνει μια σημαντική νίκη για όλους τους κατοίκους ειδικά των υποβαθμισμένων περιοχών του κέντρου της Αθήνας. Θ’ αποτελεί επίσης επιβράβευση της κινητοποίησης ανθρώπων και συλλογικοτήτων, αλλά και της ίδιας της στάσης του Υπουργείου Πολιτισμού, που από την αρχή εμφανίστηκε να κατανοεί και να προωθεί ταχύτατα το αίτημα όλων μας.
Αν τυχόν προκύψει το δεύτερο, θα πρόκειται για ανατροπή της τελευταίας στιγμής και θα εξηγεί γιατί δεν ενημερωθήκαμε για τη συνεδρίαση και δεν κληθήκαμε, ώστε να είμαστε φυσικά παρόντες προκειμένου ν’ αποτρέψουμε μια τέτοια «δημιουργική διόρθωση» ενός τόσο σημαντικού αιτήματος – ολοφάνερα, σε βάρος της ιστορικής συλλογικής μνήμης και αποκλειστικά κατ’ επιταγή του κέρδους.
Μέλη της Επιτροπής για τη διάσωση του ιστορικού κινηματογράφου «Αλκυονίς»
Νάντια Βαλαβάνη συγγραφέας, οικονομολόγος
Κάτια Γέρου ηθοποιός
Γιώργος Κακούρος εκπρόσωπος «Ανοιχτής Πόλης» & Στ’ Διαμερίσματος
Δήμου Αθηναίων
Βελισσάριος Κοσσυβάκης καλλιτεχνικός Διευθυντής New Star
Κυριάκος Κατζουράκης εικαστικός & σκηνοθέτης
Avtandil Mikaberidze πρόεδρος Γεωργιανού Πολιτιστικού Κέντρου
& αντιπρόεδρος Forum Μεταναστών
Μάνια Παπαδημητρίου ηθοποιός & σκηνοθέτρια
Γιώργος Παπαπέτρου ΣΦΕΑ ΄67-‘74
Βαγγέλης Φάμπας μουσικός & παραγωγός, αντιπρόεδρος ΕΜΣΕ