Στις 9 Δεκέμβρη 1975 τελειώνει με την αναγγελία των ποινών η δεύτερη δίκη των βασανιστών της χούντας. Η ανακοίνωση των αποφάσεων προκαλεί την αγανάκτηση ολόκληρου του ελληνικού λαού, καθώς διαπιστώνεται ότι κάποιοι υψηλά ιστάμενοι πολιτικοί, προφανώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, επιθυμεί να πέσουν στα «μαλακά» οι βασανιστές σε έναν ιδιότυπο συμψηφισμό με τις ποινές που επιβλήθηκαν στους πρωταίτιους του πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη 1967.
Η δεύτερη δίκη των βασανιστών άρχισε στις 13 Οκτώβρη 1975 ενώπιον του Στρατοδικείου, στο Ρουφ. Πρόεδρος του Στρατοδικείου ήταν ο ταξίαρχος Μπέλκας. Κατηγορούμενοι ήταν οι διαβόητοι βασανιστές Χατζηζήσης, Θεοφιλογιαννάκος, Σπανός και άλλοι 33 αξιωματικοί και οπλίτες. Η δίκη αφορούσε στα βασανιστήρια κρατουμένων στις φυλακές Μπογιατίου και σε στρατιωτικές μονάδες του νομού Αττικής (το συνηθισμένο «δρομολόγιο» των κρατουμένων επί χούντας ήταν: Γενική Ασφάλεια- ΕΑΤ/ΕΣΑ- Μπογιάτι). Στη δίκη αυτή συνεκδικάζονται 700 μηνύσεις παθόντων και οι μάρτυρες κατηγορίας είναι περίπου 150 από όλο το πολιτικό φάσμα.
Οι μάρτυρες με τις καταθέσεις τους ζωντανεύουν τις εφιαλτικές στιγμές στα κολαστήρια της χούντας, τη σκληρότητα και τη διαστροφή των βασανιστών τους. Ασύλληπτες μέθοδοι βασανισμού χρησιμοποιήθηκαν κατά των αντιδικτατορικών αγωνιστών. Η υγεία πολλών από αυτούς υπέστη ανεπανόρθωτη ζημιά.
Οι απολογίες των κατηγορουμένων ήταν προκλητικές. Ο πρώην διοικητής του ΕΑΤ/ΕΣΑ Θεοφιλογιαννάκος απολογείται επί τρεις ώρες και προσπαθεί να δικαιολογήσει τα πάντα στο όνομα της «ερυθράς απειλής». Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να ζητήσει από το Στρατοδικείο να μη λάβει υπόψη την κατάθεση του Κώστα Κάππου, γιατί ο βουλευτής του ΚΚΕ είναι… άθεος!
Ο Σπανός, αντί για απολογία, βγάζει πολιτικό λόγο, υποστηρίζοντας ότι η «επανάστασις της 21ης Απριλίου» δεν ανετράπη από τους αντιστασιακούς αλλά «επροδόθη όπως και η Κύπρος».
*Στη φωτογραφία ο κτηνώδης βασανιστής του ΕΑΤ/ΕΣΑ Θ. Θεοφιλογιαννάκος στο Στρατοδικείο
