Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε τον Οτέλο ντε Καρβάλιο ηγέτη της Πορτογαλικής «Επανάστασης των Γαρυφάλλων» με ένα επίκαιρο κείμενο του Βασίλη Ασημακόπουλου:
Σαν σήμερα: 25 Απριλίου 1974
Revolução Dos Cravos – Επανάσταση των Γαρυφάλλων
«Περισσότερο παρά ποτέ σκοπός της ζωής μου είναι η καλυτέρευση των συνθηκών των παραμελημένων και αδικημένων στη ζούγκλα, που εξακολουθεί να ειναι η κοινωνική μας ζωή, όχι μονάχα εδώ στην Πορτογαλία, τον Τρίτο Κόσμο, αλλά λίγο πολύ παντού. Διακριτικές αρετές όσων αγωνιζόμαστε στο χώρο της επαναστατικής Αριστεράς θεωρώ ότι είναι το θάρρος μας, η προσωπική μας αξιοπρέπεια, η χωρίς όρους αφοσίωσή μας στην υπόθεση των παραμερισμένων και καταπιεζομένων της γης ολόκληρης, η μαχητική αλληλεγγύη μας μαζί τους. Γι’ αυτό ζούμε, μ’ αυτά βρίσκουμε τη δύναμη που μας κρατά αγωνιζόμενους. Ίσως μέρος των νέων σήμερα να βρίσκουν όλα αυτά ‘ρομαντικά’. ‘ουτοπιστικά’ και ακόμη περισσότερο τα νέα στρώματα των μικροαστών που τόσο άπληστα έλκονται από το χρήμα και την εξουσία και που δίδουν τώρα τον τόνο στις δυτικές χώρες»
Οτέλο Σαραϊβα ντε Καρβάλιο (μήνυμα από τις φυλακές, 1987)
Η πτώση των Δικτατοριών στη Νότια Ευρώπη και η μετάβαση στη Δημοκρατία ξεκίνησε από την Πορτογαλία στις 25-4-1974. Έβαλε φωτιά στις καρδιές των νέων της εποχής όλου του κόσμου, που ζούσαν μέσα στον κύκλο των ριζοσπαστικών κινημάτων του «68». Και ήταν η πλέον συγκρουσιακή μετάβαση από τις τρεις, με εκείνη της Ελλάδας πιο επώδυνη λόγω Κύπρου και της Ισπανίας πιο ομαλή-συμβιβαστική.
Στην Πορτογαλία μετά από 27 μήνες ανοιχτής κοινωνικο-πολιτικής σύγκρουσης, με έντονο γεωγραφικό, ταξικό και γεωπολιτικό διχασμό, σε συνθήκες παγκόσμιας (πετρελαϊκής) και τοπικής οικονομικής κρίσης (πληθωρισμός, έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών), όξυνσης του κινήματος της αποαποικιοποίησης και εθνικής απελευθέρωσης των πορτογαλικών αποικιών της Αφρικής, επικράτησε το μετριοπαθές φιλοδυτικό σοσιαλιστικό κόμμα (Σοάρες), το οποίο και πλειοψήφισε στις εκλογές του 75 και του 76 και η δεξιά τάση στο Επαναστατημένο Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων (ΚΕΔ). Ηττήθηκε το (φιλοσοβιετικό) Κομμουνιστικό Κόμμα (Κουνιάλ) και η αριστερή τάση του ΚΕΔ (Καρβάλιο). Συγκροτήθηκαν πολλές διαδοχικές κυβερνήσεις ενδεικτικό της απολύτως ρευστής πολιτικά κατάστασης. Στο κοινωνικό πεδίο στο επίκεντρο τέθηκε το ζήτημα της γης και του αναδασμού της στο Νότιο τμήμα της χώρας, που επικρατούσαν τα περίφημα λατιφούντια, τα οποία καταλήφθηκαν από ακτήμονες αγρότες-εργάτες γης την περίοδο της έντονης σύγκρουσης.
Το Σύνταγμα της 25ης Απριλίου, που δέσμευε τη χώρα σε μια σοσιαλιστική μετάβαση και προέβλεπε την ύπαρξη ενός «Επαναστατικού Συμβουλίου» ως εγγυητή της πορείας, αναθεωρήθηκε και η φιλοδυτική σοσιαλιστική κυβέρνηση έκανε αίτηση υπαγωγής στο ΔΝΤ στα τέλη της δεκαετίας του ’70, εισάγοντας όλα τα (γνωστά) μέτρα λιτότητας, ενώ η κοινωνικο-πολιτική διαίρεση υπήρξε τόσο έντονη που ένας από τους επικεφαλής της Επάναστασης των Γαρυφάλλων που έριξε το 50 ετών δικτατορικό καθεστώς, ο αξιωματικός Οτέλο ντε Καρβάλιο και ηγέτης της αριστερής τάσης του ΚΕΔ θα συλληφθεί με ανυπόστατες κατηγορίες, παραμένοντας για αρκετά χρόνια στις φυλακές.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο), ο Μανώλης Γλέζος είναι μερικοί από τους Έλληνες που θα εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον φυλακισμένο Καρβάλιο τη δεκαετία του ’80. Ο Μανώλης Γλέζος θα τον επισκεφθεί και στις φυλακές. Το απόσπασμα στην αρχή, όπως και η φωτογραφία του Καρβάλιο που ακολουθεί, είναι από το βιβλίο «Η Δίκη του Στρατηγού των Γαρυφάλλων-Κατηγορία και Υπεράσπιση στο Μονσαντο», από τις εκδόσεις Στοχαστής 1989.
