Στην πιο κρίσιμη στιγμή της Ευρώπης και του πλανήτη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και ενώ στην Ουκρανία διεξάγεται ένας νέος πόλεμος, από τον οποίο μπορεί εκ των πραγμάτων να κριθεί ο ηγεμονικός ρόλος των ΗΠΑ αλλά ίσως και η ύπαρξη του ΝΑΤΟ και της παρακμιακής ΕΕ, σε αυτήν την κρίσιμη, λοιπόν, στιγμή, το ΚΚΕ και σχεδόν το σύνολο της Αριστεράς(στην Αριστερά φυσικά δεν υπολογίζω τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ) διαπράττουν για άλλη μια φορά ένα ιστορικό λάθος, όπως δυστυχώς είναι σύνηθες σε αυτόν τον χώρο στις δύσκολες ιστορικές καμπές.
Με βαθιά λύπη και απογοήτευση βλέπω την ιστοσελίδα του 902.gr, επίσημο εκφραστή του ΚΚΕ, να επαναλαμβάνει με τίτλο σε κάθε είδηση που αναφέρεται στην Ουκρανία την άστοχη λεζάντα “Μαίνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος”, ως να μη θέλει ούτε μια στιγμή να ξεχαστεί από τους αναγνώστες της ιστοσελίδας του ΚΚΕ, ότι στην Ουκρανία συγκρούονται δύο ιμπεριαλισμοί και υπάρχει εκεί απλώς μια ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση και επομένως για το “κόμμα της εργατικής τάξης είναι αδιάφορο ποιος θα επικρατήσει: Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ με την μαριονέτα τους, τον Ζελένσκι και το αυταρχικό–ναζιστικό ουκρανικό έκτρωμά τους(που έχει παράνομο και το Ουκρανικό ΚΚ…)είτε η Ρωσία;
Ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία, που έγινε αναπότρεπτος, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, στρέφεται εξ αντικειμένου σε αυτήν τη συγκυρία και ανεξαρτήτως προθέσεων της ρώσικης ηγεσίας, κατά της αποκαλούμενης “παγκοσμιοποίησης”, κατά του μονοπολισμού στον κόσμο, κατά της αποεθνοποίησης των μικρότερων χωρών και της καταστροφής των παραδόσεων και ταυτοτήτων τους, κατά της Great-Reset του Νταβός και της νέας τάξης των υποδουλωμένων μετα-ανθρώπων.
Είναι τραγικό ότι το ΚΚΕ και μαζί του σχεδόν όλη η Αριστερά, με τιμητικές εξαιρέσεις, γίνεται στην πράξη, ανεξαρτήτως προθέσεων, ουρά στον λυσσασμένο αντιρωσικό αγώνα στον οποίο επιδίδεται ο παραδομένος και υποτελής ελληνικός αστισμός. Ελληνικός αστισμός άθυρμα και πιόνι στα πλέον βρώμικα κοσμοκρατορικά σχέδια του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού, με τον τελευταίο να πνίγει, να βουλιάζει και να ακρωτηριάζει την πατρίδα μας.
Σήμερα όσο ποτέ η Ελλάδα χρειάζεται, τηρουμένων των αναλογιών, ένα νέο βαθιά εθνικό και πατριωτικό, βαθιά αντιϊμπεριαλιστικό και δημοκρατικό μέτωπο, που θα ενώσει τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε ένα απελευθερωτικό και κοινωνικό αγώνα ανατροπής, εθνικής ανεξαρτησίας, δικαιοσύνης, επαναθεμελίωσης και ανόρθωσης της χώρας μας.
Αυτή την εθνικοκοινωνική ανατρεπτική, ενωτική, απελευθερωτική, αντιολιγαρχική και παραγωγική σημαία όφειλε να σηκώνει τώρα η Αριστερά και όχι να λαμβάνει “εύσημα” από ένα αντιρώσικο μέτωπο που έχει συμπήξει η Δύση και γυρεύει να επαναφέρει τη Ρωσία σε ένα υποτελές καθεστώς, χειρότερο και απ’ αυτήν την οπερετική διακυβέρνηση Γιέλτσιν.
Οι καιροί ου μενετοί….
Nuntiusweb