Όλοι «αντισημίτες»…

Από την οβίδα στη Γάζα ως τον Μελανσόν.

Προσοχή, αναγνώστη ή αναγνώστρια. Φρόντισε να καταστείλεις – ή τουλάχιστον να κρύψεις – την οργή που ένιωσες μαθαίνοντας ότι μια οβίδα (!) ισραηλινού άρματος  σκότωσε Παλαιστίνιο γεωργό και τραυμάτισε άλλον έναν, στη Λωρίδα της Γάζας. Μην σκεφθείς… «αντισημιτικά». Σκέψου, ας πούμε, ότι η ισραηλινή κυβέρνηση «τιμά» με τον τρόπο της την παλαιστινιακή «Ημέρα της Γης», που παραπέμπει στην αντι-κατοχική εξέγερση της 30ης Μαρτίου 1976: Ο στρατός «έδεσε» οριστικά με τη γη έναν ακόμη άνθρωπο και μάλιστα από αυτούς που την καλλιεργούσαν. Προσπεράστε, επιτέλους, το εξεζητημένο της μεθόδου και νιώστε τη δύναμη του συμβολισμού που εμπεριέχει το «φύτεμα» Παλαιστινίων στη γη τους: Δεν αποτελεί, τελικά, μια αναγνώριση του δικαιώματός τους, προεκτεινόμενη στην αιωνιότητα;
Τι είπατε; «Σκοτώνουν κάθε μία- δυο ημέρες κι από έναν»; Ε, δείτε για λίγο τη θέση τους. Θυμάστε που «ξεπάστρεψαν» εκείνον τον ανάπηρο Παλαιστίνιο, τον Αμπού Τουράγια, που διαδήλωνε πάνω στο καροτσάκι του, έχοντας χάσει τα δυο πόδια (αλλά όχι την ψυχή του) από ισραηλινή επιδρομή το 2008; Ε, το τελευταίο που ήθελαν ήταν να κατηγορηθούν για προκατάληψη εναντίον των αναπήρων. Ο μόνος τρόπος να το αποφύγουν ήταν οι «πυκνότερες» θανατώσεις αρτιμελών Παλαιστινίων. Τι άλλο να έκαναν;
Τέλος πάντων, βρείτε όποια δικαιολογία θέλετε, αλλά βρείτε… Ειδάλλως, ένα τσούρμο υστερικών θα αρχίσει να αφορίζει τον «αντισημιτισμό» σας. Τι; «Πώς μπορεί να θεωρείται κάποιος αντισημίτης, αν δεν τον διακατέχει ίχνος φυλετικής εχθρότητας προς τους Εβραίους;». Μα πάλι θα τα λέμε; Ο «αντισημιτισμός» εμπεριέχει τα πάντα. Ακόμη και να ανατριχιάζεις! Με το κτηνώδες απαρτχάιντ. Με τους εποικισμούς στη γη των Παλαιστινίων που αποκλείουν ντε φάκτο τη σύσταση κράτους, αίροντας την εδαφική ενότητα. Με το διαρκές έγκλημα στη Λωρίδα της Γάζας. Με την τρομακτική επαύξηση των θανάτων, λόγω της απροθυμίας ισραηλινών αρχών να χορηγούν εγκαίρως ιατρικές άδειες εξόδου από τα κατεχόμενα για νοσηλείες. Με τις τόσες «στρατιωτικές επιχειρήσεις» εναντίον γυναικόπαιδων. Με την αποδεδειγμένη χρήση απαγορευμένων όπλων. Με τα πυρομαχικά φωσφόρου, που έχουν ριφθεί (15/1/2009, Γάζα) ακόμη και εναντίον κτιρίου του ΟΗΕ. Με τα t- shirts που απεικονίζουν έγκυο Παλαιστίνια, στοχευόμενη από όπλο και με λεζάντα: «Μία σφαίρα δυο θάνατοι».
Ποιοι είστε εσείς, λοιπόν, που νομίζετε ότι η άποψή σας για το Παλαιστινιακό δεν θα εκληφθεί ως «αντισημιτισμός»; Εδώ δεν απέφυγαν τη ρετσινιά στελέχη του ΟΗΕ, καλλιτέχνες όπως ο Ρότζερ Γουότερς, σκιτσογράφοι όπως ο Λατούφ. Ούτε ο Μελανσόν στη Γαλλία, ούτε ο Κόρμπιν στην Αγγλία, που τώρα «απολογείται» σαν… κοτούλα στους αφιονισμένους, για να μην διαταραχτεί η ομαλή πορεία του προς την εξουσία.
Είπαμε, οι υστερικοί δεν κάνουν διακρίσεις. Για αυτό, έχουν άφθονα ράμματα για τις γούνες μας. Περισσότερα και από τις οβίδες για Παλαιστίνιους γεωργούς…
*Πηγή: prin.gr (Από την έντυπη έκδοση του «ΠΡΙΝ», 1/4/2018).