Δεκάδες “κρυφά” κρούσματα κορονοϊού και 3 νεκροί υπήρξαν οι “αιφνιδιαστικές” εξελίξεις σε δύο ιδιωτικές κλινικές στο Περιστέρι και στο Ελληνικό.
Αν αυτά είχαν συμβεί σε Δημόσια Νοσοκομεία σίγουρα θα είχε ξεσπάσει σάλος και θα είχαν εκτοξευθεί μύριες όσες κατηγορίες.
Τώρα, κάτι ακούσαμε για οργή του Νίκου Χαρδαλιά και παρέμβαση του Eισαγγελέα, από αυτές τις παρεμβάσεις που ως γνωστόν έχουν αρχή αλλά δεν έχουν τέλος.
Απόδοση κατηγοριών δεν υπάρχει; Συλλήψεις δεν υπάρχουν;
Με το σχόλιο αυτό, φυσικά, δεν θέλουμε να πούμε, αλίμονο, ότι στα δημόσια νοσοκομεία όλα βαίνουν τέλεια, όπως, περίπου, κάνουν αρκετοί στο χώρο της Αριστεράς, όταν στριμώχνονται ή από κεκτημένη δογματική ταχύτητα.
Το δημόσιο σύστημα υγείας ασφαλώς έχει μεγάλα αποστήματα και ασφαλώς χρειάζεται αναδόμηση και βαθιά ανασυγκρότηση ώστε να γίνει πραγματικά δωρεάν, πραγματικά καθολικό, πραγματικά αποτελεσματικό και παραγωγικό, χωρίς διαφθορά, πελατειακές σχέσεις, διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και ωχαδερφισμό.
Αυτή είναι η μείζονα πρόκληση που φέρνει ενώπιον μας ο κορονοϊός, δείχνοντας μας ότι το δημόσιο μπορεί, αρκεί και εμείς οι πολίτες να το θελήσουμε αλλάζοντας μυαλά, πρακτικές, κολλημένες παραδόσεις και πολιτικές επιλογές! Γιατί ευθύνες δεν έχει μόνο το πολιτικό κατεστημένο αλλά και οι πολίτες οι οποίοι δεν είναι αμέτοχοι για τα προβλήματα της υγείας. Κάθε άλλο!
K.M
