Το χωμάτινο τείχος που χωρίζει το Μαρόκο από την Δυτική Σαχάρα, διατηρεί το τίτλο του φονικότερου αλλά και μεγαλύτερου τείχους στον κόσμο.
Με μήκος που φτάνει τα 2.200 χιλιόμετρα και κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από άμμο, το τείχος ανεγέρθηκε το 1987 με σκοπό να εμποδίσει τις επιθέσεις αυτονομιστικών δυνάμεων στη Δυτική Σαχάρα.
Περίπου 7,2 εκατομμύρια; νάρκες είναι διάσπαρτες σε κοντινή απόσταση από το τείχος, ενώ εμφανής είναι η στρατιωτικοποίηση της περιοχής με δεκάδες άντρες του μαροκινού στρατού να περιπολούν κατά μήκος του τείχους, στην αχανή έρημο της δυτικής Αφρικής.
Η Δυτική Σαχάρα παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα ελάχιστα κράτη στον κόσμο, του οποίου τα 2/3 των εδαφών ελέγχονται από τις μαροκινές ένοπλες δυνάμεις από το 1975, ενώ συνεχείς είναι οι συγκρούσεις των ιθαγενών αυτονομιστών της φυλής των Σαχράουι, οι οποίοι διεκδικούν την ανεξαρτησία ολόκληρης της περιοχής από το μαροκινό κράτος. Μόλις 34 κράτη στον κόσμο έχουν αναγνωρίσει την κρατική υπόσταση της Δυτικής Σαχάρας, ενώ ακόμα λιγότερα (κυρίως κράτη της Αφρικής) διαθέτουν διπλωματικές σχέσεις με την Δυτική Σαχάρα.
Η Δυτική Σαχάρα με πληθυσμό τις 510.000 κατοίκους, είναι μια από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές του κόσμου, αποτελούμενη κυρίως από έρημο. Είναι περιοχή της βορειοδυτικής Αφρικής που συνορεύει με το Μαρόκο βόρεια, την Αλγερία βορειοανατολικά, την Μαυριτανία ανατολικά και νότια και τον Ατλαντικό Ωκεανό δυτικά.
Χτισμένο στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το Τείχος της Μαροκινής Κατοχής στη Δυτική Σαχάρα εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για το λαό των Σαχραουί που ζει και στις δυο πλευρές του, καθώς είναι διάσπαρτο με περισσότερες από 7 εκατομμύρια νάρκες. Αυτό συμβαίνει παρά την εκεχειρία που ισχύει από τις 6 Σεπτεμβρίου 1991 υπό την επίβλεψη των Ηνωμένων Εθνών.