Παρέμβαση Εισαγγελέως Αρ. Πάγου για την καθαρίστρια -Για αναίρεση ποινής

1556
θεσσαλονίκη

Την παρέμβαση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου προκάλεσε η καταδίκη της καθαρίστριας σε κάθειρξη 10 ετών από το Πενταμελές Εφετείο με αποτέλεσμα η κατηγορούμενη να οδηγηθεί στη φυλακή.

Η κ. Δημητρίου ζήτησε να πάρει στα χέρια της την απόφαση , προκειμένου να  τη μελετήσει  για να κινηθούν οι διαδικασίες αναίρεσης της καταδικαστικής απόφασης. Παράλληλα, η κ. Δημητρίου  θα  μελετήσει  τη δικογραφία αλλά και το σκεπτικό της απόφασης, προκειμένου να ελεγχθεί εάν προκύπτουν πειθαρχικές ευθύνες για τα μέλη της σύνθεσης που εξέδωσαν την απόφαση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αποκλείεται τις επόμενες ημέρες οι δικηγόροι της καταδικασμένης καθαρίστριας να ζητήσουν και την αναστολή εκτέλεσης της ποινής της μέχρι την συζήτηση της αναίρεσης από τον Άρειο Πάγο.

Ο σάλος που προκλήθηκε μετά την εξοντωτική ποινή

Η απόφαση του δικαστηρίου να στείλει στην φυλακή με την εξοντωτική ποινή των 10 χρόνων κάθειρξης, την καθαρίστρια που είχε πλαστογραφήσει το πτυχίο της του δημοτικού, για να διοριστεί στο δημόσιο, έχει προκαλέσει σάλο.

Η γυναίκα διορίστηκε το 1996 και για να μπορέσει να διοριστεί σε παιδικό σταθμό, με τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ πλαστογράφησε το πτυχίο που είχε της Ε΄ δημοτικού και το έκανε της ΣΤ΄Δημοτικού. Όταν η πλαστότητα εντοπίστηκε απολύθηκε, πέρασε απο δίκη και επειδή κρίθηκε ότι επί 20ετία πληρωνόταν παράνομα, της επιβλήθηκε η εξοντωτική ποινή των 10 χρόνων κάθειρξης.

Οι συνάδελφοί της – που επισημαίνουν ότι η γυναίκα συντηρεί μια ολόκληρη οικογένεια αφού ο σύζυγός της είναι ανάπηρος– ζητούν να αποφυλακιστεί, η Λαϊκή Ενότητα ζητάει την αποφυλάκισή της, το ΚΚΕ επίσης ζητάει την αποφυλάκισή της, ενώ η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επισημαίνει οτι:

Ναι μεν πρέπει να τιμωρηθεί, αλλά η Δικαιοσύνη πρέπει να τηρεί την αρχή της αναλογικότητας. Η ποινή αναφέρει η Ένωση είναι απάνθρωπη και οφείλεται στην μεσαιωνική αντίληψη ορισμένων δικαστών, που ερμηνεύουν τον παλιό νόμο περί καταχραστών του Δημοσίου. Με μοναδική τους έγνοια να μην κατηγορηθούν ότι κάνουν τα στραβά μάτια για την διαφθορά.

Λύση η απονομή χάριτος;

Μετά την αυστηρότατη κρίση της δικαιοσύνης, στον νομικό αλλά και στον πολιτικό κόσμο αρχίζει να αναπτύσσεται ένας προβληματισμός για την υπόθεση της καθαρίστριας.

Δεν είναι λίγοι όσοι προστρέχουν την – μοναδική πλέον – διαδικασία που προέβλεψε ο νομοθέτης για τέτοιες περιπτώσεις: Την απονομή χάριτος.

Η απονομή χάριτος, αποτελεί αρμοδιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίαςκαι ασκείται με βάση τη γνώμη του Συμβουλίου Χαρίτων και τη σύμφωνη ή διάφορη με αυτήν πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η διαδικασία αυτή κινείται εφόσον υπάρχει αμετακλητη καταδίκη. Ηδη ο συνηγορος της καθαρίστριας κατέθεσε αίτηση αναίρεσης της απόφασης στον Αρειο Πάγο.

Η διαδικασία απονομής χάριτος μπορεί να προκληθεί και από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, συνηθέστερα όμως κινείται μετά από πρωτοβουλία και αίτηση του ενδιαφερόμενου πολίτη.

Νομικοί και πολιτικοί κύκλοι επισήμαιναν την ανάγκη να κινήσει την διαδικασία ο συνήγορος της καθαρίστριας ή ο υπουργός Δικαιοσύνης. Εξέφραζαν δε την πεποίθηση χωρίς να προκαταλαμβάνουν την κρίση του – ότι ο σημερινός πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, με την συγγνωστή ευαισθησία του και την ενασχόλησή του με ευπαθείς κοινωνικές ομάδες χωρίς να το γνωρίζουν οι περισσότεροι, θα έβλεπε θετικά την απονομή χάριτος στην συγκεκριμένη γυναίκα.

Η ανακοίνωση των συναδέλφων της καθαρίστριας:

«Η αστική δικαιοσύνη, αφού εξάντλησε όλη την αυστηρότητά της σε μια φτωχή εργαζόμενη, καταδίκασε μια γυναίκα που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά της σε 10 χρόνια φυλακή! Διορίστηκε το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ΄ δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία.

» Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου, προσέφερε εργασία και πληρωνόταν γι’ αυτή. Δεν έκλεψε! Δεν καταχράστηκε τα δημόσια χρήματα! Τα δούλεψε! Για να μπορεί να αντεπεξέλθει στις οικογενειακές της ανάγκες. Αυτή τη στιγμή, ύστερα από την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, εκτίει την άδικη ποινή που της έχει επιβληθεί στις Φυλακές Θήβας.

» Ζητάμε να αποφυλακιστεί άμεσα η συνάδελφός μας γιατί δεν είναι έγκλημα να εργάζεται κάποιος για να ζήσει και μάλιστα όταν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Γιατί δεν είναι έγκλημα ο αγώνας για επιβίωση ενός φτωχού ανθρώπου σε ένα σύστημα όπου νόμιμα και παράνομα κλέβονται δεκάδες δισεκατομμύρια, όπου νόμιμα και παράνομα φυσικά πρόσωπα και επιχειρηματικοί όμιλοι πλουτίζουν σε βάρος του λαού.

» Όπου η αστική δικαιοσύνη έχει “ερμητικά κλειστά τα μάτια” μπροστά στην πραγματική κοινωνική αδικία, που καταδικάζει στη φτώχεια και στην ανέχεια χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, που αναζητούν απελπισμένα τρόπο να ζήσουν».

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου:

«Μία γυναίκα 53 ετών καταδικάστηκε σε 10 χρόνια κάθειρξη και φυλακίστηκε. Το έγκλημά της ήταν ότι, σε συνθήκες προφανούς ανάγκης και προκειμένου να βρει δουλειά ως καθαρίστρια, ενώ είχε τελειώσει μόνο την πέμπτη δημοτικού, εμφάνισε «χαρτί» ότι είχε τελειώσει και την έκτη. Η απόφαση δεν είναι απλώς απάνθρωπη. Είναι και ένα ακόμα κρούσμα, πολύ ενδεικτικό, μιας μόνιμης παθογένειας της ποινικής δικαιοσύνης:ουδέποτε εξ όσων γνωρίζουμε έχει ελεγχθεί δικαστής για υπερβολική αυστηρότητα, ενώ αυτό έχει συμβεί κατά κόρον για επιεικείς ή αθωωτικές αποφάσεις. Τούτο συμβαίνει συνήθως σε υποθέσεις που σχετίζονται με τους κατά καιρούς ηθικούς πανικούς, ιδιαίτερα δε σε υποθέσεις «διαφθοράς». Στις υποθέσεις αυτές εφαρμόζεται, υπερβολικά συχνά, ο μετεμφυλιακός νόμος περί καταχραστών του δημοσίου. Ο νόμος 1608/1950, μεσαιωνικής νοοτροπίας, προέβλεπε αρχικά για πλείστα αδικήματα μόνο την ποινή του θανάτου, σήμερα ισόβια κάθειρξη. Κατακρίνεται επί δεκαετίες, η ποινική θεωρία ομόφωνα ζητά την κατάργησή του, κατά καιρούς οι ηγεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης και οι διαδοχικές επιτροπές για το νέο Ποινικό Κώδικα προσανατολίζονται προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά έως σήμερα ουδέν έχει γίνει, λόγω του φόβου του πολιτικού κόστους, μην τύχει και κατηγορηθεί κανείς ότι χαρίζεται στη διαφθορά. Και τούτο παρά το γεγονός ότι αυτός ο νόμος, ενώ ισχύει ήδη σχεδόν 70 χρόνια, μάλλον δεν έλυσε το πρόβλημα της διαφθοράς στην Ελλάδα.

Ο διορισμός στο δημόσιο με πλαστά ή ανακριβή πιστοποιητικά, ακόμα και ενός φτωχού ανθρώπου, ακόμα και σε θέση καθαρίστριας, είναι απολύτως λογικό να τιμωρείται. Αλλά τόσο ο ποινικός νόμος όσο και ο ποινικός δικαστής, από την απόφαση του οποίου κρίνεται η μοίρα ενός ανθρώπου, οφείλουν να σέβονται σε κάθε περίπτωση την αρχή της αναλογικότητας. Θεμέλιο της τερατώδους ποινής που επιβλήθηκε στην καθαρίστρια φαίνεται πως ήταν η μεγάλη ζημία του Δημοσίου, που το δικαστήριο την εξίσωσε με τους μισθούς δύο δεκαετιών, όσο χρόνο δηλαδή αυτή η γυναίκα καθάριζε παιδικούς σταθμούς. Έλεος!».

Η ΛΑ.Ε ζητάει την αποφυλάκισή της.

1 σχόλιο

  1. Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να τιμωρηθεί η καθαρίστρια και μάλιστα με τόσο μεγάλη ποινή διότι δεν υπήρξε ζημία για το δημόσιο εφόσον η γυναίκα δεν ήταν αργόμισθη.Προσέφερε υπηρεσίες. Η μόνη που μπορούμε να πούμε ότι ζημιώθηκε ήταν η επόμενη κυρία , η πρώτη επιλαχούσα, που ίσως να είχε τις ίδιες ανάγκες και γνήσιο τίτλο αλλά έχασε την δουλειά λόγω της πλαστογραφίας της ανωτέρω κυρίας.Έχω όμως μία απορία. Στο σχολείο που εργαζόμουνα όταν ερχόταν κάποιος νέος μαθητής με κάποιο τίτλο για να εγγραφεί ,το σχολείο μας έστελνε αμέσως επιστολή στο σχολείο που είχε εκδόσει τον τίτλο για επαλήθευση του τίτλου.Στα πολλά χρόνια που υπηρέτησα αντιμετωπίσαμε μόνο μία περίπτωση πλαστού τίτλου η οποία αντιμετωπίσθηκε αμέσως. Εδώ πως ένα πλαστό απολυτήριο δεν εντοπίσθηκε τόσα χρόνια:? Κάποιος δεν έκανε τον απαιτούμενο έλεγχο λοιπόν . Από αμέλεια? Σκόπιμα? Υπάρχει δόλος και ρουσφέτι?

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας