Τέξας: Οι τελευταίες εξελίξεις στον “πόλεμο των συνόρων”

Από
Αλφόνσος Πάγκας
-
883

Έχουμε ξαναγράψει – ίσως πρώτοι στην Ελλάδα – για την κρίση που έχει ξεσπάσει στα σύνορα του Τέξας, με τον κυβερνήτη της πολιτείας να αρνείται να εφαρμόσει απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου, να γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τις απειλές της και να παίρνει τον έλεγχο των συνόρων του Τέξας με το Μεξικό, ο οποίος σύμφωνα με το σύνταγμα είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης.

Ας δούμε όμως που βρίσκονται τα πράγματα ένα μήνα μετά.

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε δώσει τελεσίγραφο στον Άμποτ να συμμορφωθεί με την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου (που τον υποχρέωνε να επιτρέψει στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να κόψουν τα αγκαθωτά συρματοπλέγματα που έχει βάλει για να εμποδίσει την είσοδο λαθρομεταναστών) ή να υποστεί τις συνέπειες. Ο Άμποτ αρνήθηκε να συμμορφωθεί, συνέπειες δεν ήρθαν όμως. Πράγμα που θυμίζει το ανέκδοτο με το Χότζα που του έκλεψαν το γάιδαρο…

Business as usual…

Με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να παραμένει αδρανής, ο Άμποτ και οι υπηρεσίες του κάνουν ότι μπορούν για τη φύλαξη των συνόρων, δουλεύοντας σε πολλά επίπεδα:

  • Ανέγερση τείχους στα σύνορα

  • Ανέγερση φράχτη από συρματόπλεγμα με αγκαθωτό συρματόπλεγμα στην κορυφή

  • Περιπολίες των ενόπλων σωμάτων (εθνοφρουρά κλπ) στο Ρίο Γκράντε για την παρεμπόδιση διέλευσης λαθρομεταναστών

Εκτός αυτών, το Τέξας φορτώνει λαθρομετανάστες σε πούλμαν και τους στέλνει πακέτο στις λεγόμενες “πόλεις-άσυλο” – πόλεις που οι εκλεγμένες αρχές τους έχουν δηλώσει ότι παρέχουν άσυλο στους λαθρομετανάστες και δεν εφαρμόζουν τη σχετική ομοσπονδιακή νομοθεσία. Πρόκειται φυσικά για πόλεις που ελέγχονται από τους δημοκρατικούς. Με την κίνηση αυτή ο Άμποτ μεταφέρει το πρόβλημα στο γήπεδο των αντιπάλων του ενώ σε κάποιο βαθμό ανακουφίζει τη δική του πολιτεία.

Πυρκαγιές

Εντελώς τυχαία, και ενώ ο χειμώνας δεν δικαιολογεί κάτι τέτοιο, το Τέξας μαστίζεται από τη χειρότερη δασική πυρκαγιά της ιστορίας του, που έχει ήδη καταστρέψει πάνω από 5 εκατομμύρια στρέμματα δάσους, χωρίς να είναι ακόμη ορατό το τέλος της…

Εγκληματικότητα

Και ενώ οι ρεπουμπλικάνοι κατηγορούν – σε κάποιο βαθμό δικαιολογημένα – για την ολοένα διογκούμενη εγκληματικότητα τις πολιτικές ανοιχτών συνόρων και ανοχής προς το έγκλημα των δημοκρατικών, τη χειρότερη στιγμή για τους τελευταίους “έσκασε” ένα ιδιαιτέρως ειδεχθές έγκλημα – ακόμη και για τα μέτρα των ΗΠΑ – που συγκλονίζει τη χώρα.

Στις 22 Φεβρουαρίου βρέθηκε στην πόλη Άθενς της Τζώρτζια το άψυχο κορμί της φοιτήτριας Λέικεν Χόουπ Ράιλεϊ, που είχε δολοφονηθεί με ιδιαίτερα βίαιο τρόπο. Οι αρχές συνέλαβαν το Χοσέ Αντόνιο Ιμπάρρα, λαθρομετανάστη από τη Βενεζουέλα που είχε συλληφθεί τουλάχιστον δύο φορές και είχε αφεθεί ελεύθερος. Μέσα στο τεταμένο προεκλογικό κλίμα, η υπόθεση εργαλειοποιήθηκε από τους ρεπουμπλικάνους και τον Τραμπ που κατηγορούν την κυβέρνηση Μπάιντεν ότι η πολιτική ανοιχτών συνόρων που εφαρμόζει κοστίζει ζωές αθώων πολιτών που είναι πλέον ανυπεράσπιστοι απέναντι στις οργανωμένες συμμορίες που μπαίνουν από τα φασματικά σύνορα της χώρας.

Όπως ήταν φυσικό, ο Άμποτ χρησιμοποιεί το έγκλημα αυτό σαν ένα ακόμη επιχείρημα για να υποστηρίξει τα μέτρα που έχει πάρει.

Νέα δικαστική απόφαση…

Η τελευταία εξέλιξη είναι η απόφαση ομοσπονδιακού δικαστηρίου της 29ης Φεβρουαρίου, που μπλοκάρει την εφαρμογή πολιτειακού νόμου που δίνει το δικαίωμα στην πολιτειακή αστυνομία να συλλαμβάνει ύποπτους για παράνομη διέλευση των συνόρων Μεξικού-ΗΠΑ. Ο νόμος, που ψηφίστηκε από την πολιτειακή Γερουσία και υπογράφηκε από τον κυβερνήτη Άμποτ το Δεκέμβριο του 2023, επρόκειτο να τεθεί σε εφαρμογή στις 5 Μαρτίου.

Ενδιαφέρον έχει το σκεπτικό της απόφασης: Ο δικαστής Έζρα δήλωσε ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες του Άμποτ και άλλων πολιτειακών αξιωματούχων για την άνευ προηγουμένου εισροή λαθρομεταναστών, αλλά ότι αν επέτρεπε την εφαρμογή του πολιτειακού νόμου, αυτό θα έδινε τη δυνατότητα στο Τέξας να αγνοεί στο διηνεκές ομοσπονδιακές ντιρεκτίβες, πράγμα που στην πράξη θα ισοδυναμούσε με την ακύρωση της ομοσπονδιακής νομοθεσίας και εξουσίας. Σύμφωνα με το δικαστή, αυτό είναι αντίθετο με το σύνταγμα και έχει απορριφθεί από τα δικαστήρια μετά τον εμφύλιο πόλεμο των ΗΠΑ. Κάτι τέτοιο θα ενέπνεε και άλλες πολιτείες να πράξουν το ίδιο. Τελικά θα κατέληγαν οι ΗΠΑ να γίνουν μία χαλαρή συνομοσπονδία πολιτειών που η κάθε μία θα εφάρμοζε τους δικούς της νόμους για τη μετανάστευση. “Αυτό είναι ακριβώς αυτό που κρίθηκε στον εμφύλιο ότι δε μπορεί να γίνει”, είπε στους δικηγόρους που εκπροσωπούσαν την πολιτειακή κυβέρνηση.

Η αντίδραση του Άμποτ στη δικαστική απόφαση ήταν ολιγόλογη:

“Δικαστής μπλοκάρει νόμο του Τέξας που μας επιτρέπει να συλλαμβάνουμε και να απελαύνουμε μετανάστες.
Δεν ανησυχώ – ήταν πλήρως αναμενόμενο.
Ο δικαστής είπε από την έδρα ότι το θέμα θα κριθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.
Συμφωνώ.
Το Τέξας έχει γερά νομικά επιχειρήματα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στην εισβολή.”

Μερικές ώρες μετά, ο υπουργός δικαιοσύνης του Τέξας, Κεν Πάξτον, δήλωσε ότι υπέβαλλε έφεση ενάντια στην “εσφαλμένη απόφαση” του δικαστή.

Σύμφωνα με γκάλοπ που έκανε το πανεπιστήμιο Μόνμαουθ, 6 στους 10 Αμερικάνους θεωρούν ότι η παράνομη μετανάστευση είναι “πολύ σοβαρό πρόβλημα”, ενώ άλλα 23% τη θεωρούν “σοβαρό πρόβλημα.

Και τώρα;

Η έφεση θα πάρει το δρόμο της. Όποια και να είναι η απόφαση του εφετείου, η χαμένη πλευρά είναι βέβαιο ότι θα προσφύγει στο ανώτατο δικαστήριο. Το ζήτημα όμως είναι ότι ο Άμποτ και η κυβέρνηση του Τέξας έχουν ήδη διαβεί το Ρουβίκωνα – ή στη συγκεκριμένη περίπτωση το Ρίο Γκράντε – αρνούμενοι να εφαρμόσουν προηγούμενη απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου. Μία απόφαση πάνω, μία κάτω δε θα κάνει διαφορά. Με δεδομένο αυτό, συνάγεται ότι το ζήτημα ΔΕ θα κριθεί στα δικαστήρια.

Μέχρι τις εκλογές, η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει δείξει ότι δεν επιθυμεί να οξύνει παραπέρα την κατάσταση – πράγμα πολύ λογικό, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των εκλογέων βλέπει με μεγαλύτερη συμπάθεια τις θέσεις του Άμποτ παρά του Μπάιντεν. Επομένως, τα κάστανα θα κληθεί να τα βγάλει από τη φωτιά ο επόμενος πρόεδρος.

Αν αυτός είναι ο Τραμπ ή ο Κένεντι, τα πράγματα είναι απλά: Θα επαινέσει τη στάση του Άμποτ και θα δώσει εντολή στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να συνεργαστούν μαζί του στη φύλαξη των συνόρων. Είναι πάρα πολύ πιθανό να κληθεί και ο στρατός να δώσει χείρα βοηθείας.

Αν όμως επανεκλεγεί ο Μπάιντεν, είτε με τη θέληση των εκλογέων, είτε με νοθεία ευρείας κλίμακας, που φαίνεται όλο και περισσότερο πιθανή, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα. Αν αφήσει τον Άμποτ να συνεχίσει να υπονομεύει τόσο την κυβερνητική όσο και τη δικαστική εξουσία, θα οδηγηθούμε, όπως πολύ σωστά είπε ο δικαστής Έζρα, σε ντε φάκτο συνομοσπονδία. Αν συνυπολογιστούν η βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζουν τις ΗΠΑ καθώς και οι μέχρι τότε διεθνείς εξελίξεις που σίγουρα δε θα είναι προς όφελός τους, είναι πολύ πιθανό να οδηγηθεί η κατάσταση σε διάλυση ακόμη και της συνομοσπονδίας.

Το πιθανότερο είναι ότι ο Μπάιντεν(*), αν επανεκλεγεί, θα προσπαθήσει να επιβάλλει την κεντρική εξουσία δια της πυγμής. Το σίγουρο όμως είναι ότι και η άλλη πλευρά είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο και όσο περνάει ο χρόνος θα παίρνει τα μέτρα της (πριν της τα πάρει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση). Το πραγματικό ερώτημα είναι ποιες είναι οι δυνάμεις στις οποίες θα μπορούσε να στηριχθεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για να καθυποτάξει το Τέξας. Σε περίπτωση μάλιστα που μεγάλο μέρος του πληθυσμού θεωρήσει ότι το αποτέλεσμα είναι προϊόν νοθείας (πράγμα σχεδόν βέβαιο) τυχόν απόπειρα δυναμικής αντιπαράθεσης της νέας κυβέρνησης με τις πολιτειακές δυνάμεις μπορεί να είναι η σπίθα που θα ανάψει την πυρκαϊά σε ολόκληρες τις ΗΠΑ.

(*) Χρησιμοποιούμε το όνομα του φερόμενου ως προέδρου σχηματικά. Γνωρίζουμε ότι ο ίδιος δεν είναι σε θέση να βρει το δρόμο του προς την ανοιχτή πόρτα του αυτοκινήτου του ή να ανέβει τις σκάλες του αεροπλάνου του. Όπου αναφέρουμε το όνομά του, εννοούμε το βαθύ κράτος που – σε μια ακόμη ένδειξη της διάλυσής του, επέλεξε τον ανοϊκό για να το εκπροσωπεί.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας