7 Δεκεμβρίου 1962. Κυβέρνηση ΕΡΕ (η «μαμά» της ΝΔ). Πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος (ο Α΄, ο «εθνάρχης») Καραμανλής. Υπουργός Παιδείας ο Γρηγόριος Κασιμάτης (ακριβώς ένα μήνα μετά επιστράτευσε 40.000 δασκάλους και καθηγητές που απεργούσαν για καλύτερη Παιδεία). Ξεκίνησε από τον Ελ. Βενιζέλο και τον Αλ. Παπαναστασίου, έγινε υπουργός στις κυβερνήσεις του Σοφ. Βενιζέλου και Νικ. Πλαστήρα για να καταλήξει το 1956 ιδρυτικό μέλος της ΕΡΕ. Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών (1972-1973, στα χρόνια της Χούντας για να μη ξεχνιόμαστε).
Θέμα «διαστάσεων εθνικού συμβόλου»
Στα «ψιλά» των εφημερίδων της ημέρας εκείνης δημοσιεύεται η παρακάτω είδηση:
«Ο δημοδιδάσκαλος της Σιταίνης Κυνουρίας, Βασίλειος Μπουρνάκης, ετών 32, έγγαμος και πατήρ δύο τέκνων, ανελθών επί της στέγης του σχολείου διά να προβή εις μερικήν επισκευήν αυτής, κατέπεσεν εξ ύψους οκτώ μέτρων και ετραυματίσθη θανασίμως».
Ο Αλέξης Δημαράς στο δεύτερο τόμο της «Μεταρρύθμισης που δεν έγινε» (εκδόσεις ΕΣΤΙΑ) σημειώνει πως αν και αρχικά πέρασε στα «ψιλά» των εφημερίδων «Το τυχαίο αυτό περιστατικό παίρνει διαστάσεις εθνικού συμβόλου, καθώς μάλιστα συμπίπτει με τη γενικότερη κινητοποίηση και των εκπαιδευτικών και των φοιτητών, που απαιτούν να εκδηλωθή έμπρακτα το κρατικό ενδιαφέρον για την εκπαίδευση. Την οξύτητα επιτείνουν ορισμένες κρατικές δαπάνες που κρίνονται υπερβολικές και μάλιστα περιττές: κυριότερες ανάμεσά τους η πριγκιπική προίκα (σ.σ. στη Σοφία για να παντρευτεί εκείνο το ρεμπεσκέ το Χουάν Κάρλος) και το ιδιαίτερα πολυτελές ξενοδοχείο στην Πάρνηθα (το «Μον Παρνές»)
27 Ιανουαρίου 2025, εξήντα τρία ολόκληρα χρόνια μετά. Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης, ο «τεχνοκράτης», ο «εξπέρ της πληροφορικής και της τεχνολογίας, που ξεκίνησε από το ΠΑΣΟΚ και τον μάζεψε ο Μητσοτάκης στην κυβέρνησή του. Η κοινωνία στα κάγκελα, η ακρίβεια θερίζει, η κυβέρνηση προικοδοτεί τον Ζελένσκι, αντί να επισκευάσει σχολεία επικίνδυνα για την πλέμπα, φτιάχνει καινούργια για τους «αρίστους», εργάτες, αγρότες, μαθητές και φοιτητές βγαίνουν στους δρόμους
Πέφτουν σοβάδες σαν το χαλάζι
Η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Περιστερίου καταγγέλλει:
«Κορόνα – γράμματα» παίζεται η ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της πολιτικής που βάζει τις σχολικές κτιριακές υποδομές στο ζύγι «κόστους – οφέλους», καθώς όχι ένα, αλλά δύο περιστατικά πτώσης σοβάδων σημειώθηκαν στο 1ο Δημοτικό Σχολείο και στο 30ό Νηπιαγωγείο. Μάλιστα, στην 1η περίπτωση ο σοβάς έπεσε τη Δευτέρα 27 Γενάρη εν ώρα μαθήματος, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί εκπαιδευτικός και να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Στη δεύτερη περίπτωση, η πτώση έγινε από σκέπαστρο παραθύρου κατά τη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων, με τον σοβά να προσγειώνεται στο προαύλιο, όπου κάθε μέρα παίζουν μαθητές! (…) Ένα μήνα μετά «η μόνη παρέμβαση που έχει γίνει από τη δημοτική αρχή είναι η οριοθέτηση της περιοχής με κορδέλες» (…)
Σε αυτοψία που πραγματοποιήθηκε από γονείς του Νηπιαγωγείου, διαπιστώθηκε ότι δέκα μέτρα πιο πέρα, σε άλλο σκέπαστρο παραθύρου έχει δημιουργηθεί ρωγμή κατά μήκος του σκέπαστρου που μπορεί να οδηγήσει σε αποκόλληση του μπετόν ανά πάσα ώρα και στιγμή!».
Ευτυχώς τούτη φορά δάσκαλοι και μαθητές τη γλύτωσαν. Κατά τα άλλα τα ίδια χάλια, σα να μην πέρασε μια μέρα από το 1962…
