Αγαπημένε Μίκη, θέλω να σε πληροφορήσω ότι ακόμα και φευγάτος από τη ζωή, για μια ακόμη φορά, κατάφερες το ακατόρθωτο.
Η παράταξη που σε βασάνισε, σε φυλάκισε, σε εξόρισε, σου απαγόρεψε τη Μουσική σήμερα σε τιμά.
Οι αριστεροί κάθε απόχρωσης και τάσης, οι αγωνιστές, δημοκράτες άνθρωποι μεσ’ τη λύπη μας για το φευγιό σου, θάλεγα έστω κι αν ακούγεται παράταιρο ότι είμαστε χαρούμενοι γι αυτό. Γιατί Μίκης δεν είναι μόνο μουσική και πολιτιστικό έργο, είναι αγώνες και ιδέες της παγκόσμιας αριστεράς.
Χαιρόμαστε λοιπόν που η δεξιά παράταξη τιμά τις ιδέες σου, τις ιδέες μας!
Μόνο από κει πού είσαι, πέρνα τους ένα μήνυμα (ξέρεις εσύ τον τρόπο) ότι η Ελλάδα που ήθελες και θέλαμε δεν έχει καμία σχέση με τη δική τους.
Κι αν δεν το καταλάβουν πες τους ότι οι μεσίστιες σημαίες του Αδωνι, του Πλεύρη και του Βορίδη το λιγότερο είναι ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.
Κατά τα άλλα θερμούς χαιρετισμούς, στο Ρίτσο, τον Βάρναλη, τον Κατράκη, τον Πέτρουλα, τον Μπελογιάννη, τον Πλουμπίδη, τον Αρη. Και ΚΥΡΙΩΣ στο Μήτσο, το Γιώργη, τον Αντρέα, την Ελένη την , τον, τον, την … σε όλες αυτές τις εκατοντάδες χιλιάδες ανώνυμους ήρωες και ηρωίδες που εσύ ξέρεις και εμείς ξέρουμε….
Και κει πάνω πιαστείτε χέρι-χέρι όλοι μαζί να μας θυμίσετε ότι ΟΤΑΝ ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, χρειάζεται να μας το θυμίσετε…….
Με εγκάρδιους χαιρετισμούς
