Μετά το πρόσφατο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, από αρκετά Μέσα Ενημέρωσης έγινε προσπάθεια να κατασκευαστεί η εικόνα ότι η ΔΑΚΕ βγήκε ενισχυμένη και κυρίαρχη δύναμη στις εκλογές ανάδειξης νέων οργάνων της ΑΔΕΔΥ.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Πριν από τρία χρόνια (Δεκέμβρης 2013), στο 35ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) απώλεσαν για πρώτη φορά στην ιστορία της ΑΔΕΔΥ την πλειοψηφία και παράλληλα ενώ ενισχύθηκαν οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής Αριστεράς (ΜΕΤΑ, Παρεμβάσεις και ΠΑΜΕ).
Συρρίκνωση ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ
Συγκεκριμένα, οι ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ τότε απέσπασαν αθροιστικά 41 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ έναντι 62 εδρών που είχαν στο 34ο Συνέδριο (Νοέμβρης 2010). Τα ποσοστά τους μειώθηκαν από 73% που είχαν αθροιστικά το 2010 στο 47% το 2013, δηλαδή μείωση κατά 26 ποσοστιαίες μονάδες.
Η πορεία συρρίκνωσης των δυνάμεων του παλαιού κυβερνητικού συνδικαλισμού συνεχίστηκε και στο πρόσφατο 36ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ. ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ απέσπασαν αθροιστικά 32 έδρες και ποσοστό 38,5% από 41 έδρες και ποσοστό 47,5% που είχαν το 2013.
Αν καταγράψουμε τις αλλαγές της μνημονιακής 6ετίας, θα διαπιστώσουμε ότι ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ υπέστησαν δραματική μείωση της εκλογικής τους επιρροής (αθροιστικά). Έχασαν 30 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ (από 62 το 2010 πήραν μόλις 32 το 2016) και 34,5 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες (από 73% μειώθηκαν στο 38,5%). Στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, από 13 έδρες που είχαν το 2010 πήραν τώρα μόλις 7 έδρες.
Αν εξετάσουμε και ξεχωριστά κάθε μια από αυτές τις δυνάμεις, θα διαπιστώσουμε ότι η ΔΑΚΕ απέσπασε 18 έδρες και 21,5% το 2016, ενώ το 2010 είχε 28,2% και 24 έδρες. Μείωση κατά 6 έδρες και 6,7%.
Η ΠΑΣΚ την ίδια περίοδο ουσιαστικά κατέρρευσε ακολουθώντας την καθοδική πορεία του ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, στη εξαετία έχασε 24 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο (από 38 έδρες το 2010 πήρε μόλις 14 το 2016) και 28 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες (από 45% το 2010 πήρε μόλις 17% το 2016).
Από την άλλη πλευρά, οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής Αριστεράς είχαν μια σημαντική άνοδο στη διάρκεια της μνημονιακής εξαετίας.
Συγκεκριμένα οι δυνάμεις αυτές (ΠΑΜΕ, Παρεμβάσεις και ΜΕΤΑ) απέσπασαν αθροιστικά 33 έδρες το 2016 έναντι 23 εδρών το 2010. Αύξηση κατά 10 έδρες. Οι ίδιες δυνάμεις απέσπασαν το 38% των ψήφων των συνέδρων το 2016 έναντι 26,5% το 2010. Αύξηση, δηλαδή, κατά 11,5 ποσοστιαίες μονάδες.
Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής
Το ΜΕΤΑ το 2016 απέσπασε 8 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο και 9% των συνέδρων. Το 2013 το ενιαίο ΜΕΤΑ είχε 14 έδρες και το 16,4% των ψήφων, ενώ το 2010 είχε αποσπάσει 9 έδρες και το 10% των συνέδρων.
Το ΜΕΤΑ, έγκαιρα (από τον Ιούνη του 2016), πρότεινε τη συγκρότηση ενός ευρύτερου μετώπου με δυνάμεις που κινούνται στο χώρο της Ριζοσπαστικής, Αντικαπιταλιστικής και Κουμμουνιστικής Αριστεράς, με προοδευτικά, αγωνιστικά και αντιμνημονιακά συνδικαλιστικά σχήματα και μεμονωμένους αγωνιστές συνδικαλιστές, που θα μπορούσε, αν εκφραζόταν ενιαία στο Συνέδριο, να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων την επόμενη κρίσιμη, για τους εργαζόμενους και τη χώρα, περίοδο.
Η δύναμη της ενότητας της Αριστεράς φάνηκε με την κοινή στάση των ΜΕΤΑ – ΠΑΜΕ – Παρεμβάσεις, στο ζήτημα της ισότιμης ένταξης στην ΑΔΕΔΥ, τις Ομοσπονδίες και τα Σωματεία όλων όσοι εργάζονται στο Δημόσιο με οποιαδήποτε εργασιακή σχέση. Η πρόταση αυτή υπερψηφίστηκε από το 70% των συνέδρων. Έλειψαν μόνο 5 ποσοστιαίες μονάδες για το απαιτούμενο 75% προκειμένου να κατοχυρωθεί ως καταστατική αλλαγή. Όμως, αποτελεί την πιο σημαντική πολιτική απόφαση του Συνεδρίου και διευκολύνει τη συνέχιση της κοινής δράσης σε όλα τα επίπεδα για να γίνει πράξη.
Ευήκοα…
Είναι θετικό ότι η πρότασή μας για το ευρύτερο μέτωπο βρήκε ευήκοα ώτα στο χώρο των Παρεμβάσεων. Τρία στελέχη των Παρεμβάσεων από το χώρο της Εκπαίδευσης πριν το Συνέδριο έδωσαν στη δημοσιότητα κείμενο με τίτλο «ΜΕΤΑ και Παρεμβάσεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να αποτρέψουν το να γίνει η ΑΔΕΔΥ κακέκτυπο της ΓΣΕΕ».
Επίσης, στο Συνέδριο διακινήθηκε κείμενο της Εργατικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Να μην χάσουμε την ευκαιρία», το οποίο ζητούσε «ανοικτά και θαρρετά να πάρουμε την πρωτοβουλία για ένα εκλογικό κατέβασμα που να βάλει στόχο να συσπειρώσει όλα τα κομμάτια της αριστερής αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ».
…και οξυήκοα ώτα
Η ηγεσία των Παρεμβάσεων έχει σοβαρές ευθύνες για το ότι «χάθηκε μια ακόμη ευκαιρία», για να προχωρήσει η συγκρότηση του ευρύτερου μετώπου ριζοσπαστικών και αντικαπιταλιστικών δυνάμεων στα συνδικάτα του Δημόσιου Τομέα.
Εμείς, ως ΜΕΤΑ, θα συνεχίσουμε σε αυτό το δρόμο στα Σωματεία και στις Ομοσπονδίες γιατί εκτιμούμε ότι «η δυναμική των προηγούμενων αγώνων δεν έχει τελειώσει και οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση ενός πόλου που μπορεί να ξαναζωντανέψει το κίνημα», όπως υποστηρίζουν στο προαναφερθέν κείμενο, στελέχη των Παρεμβάσεων.
Συνδικαλιστική μετάλλαξη
Είναι γνωστό ότι μετά την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο μπλοκ των μνημονιακών δυνάμεων με τη ψήφιση του 3ου μνημονίου ένα σημαντικό τμήμα στελεχών του ΜΕΤΑ εγκατέλειψε τις ιδρυτικές αρχές της παράταξής μας και προσχώρησε, ως άριστος μαθητής των πρακτικών της ΠΑΣΚ, στο μπλοκ των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εκλογική διακήρυξη της Ενωτικής Αγωνιστικής Εκκίνησης (συνεργασία συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ με παρατάξεις και μεμονωμένους συνδικαλιστές που αποχώρησαν από την ΠΑΣΚ τα προηγούμενα χρόνια) δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη «κυβέρνηση», ενώ εγκαταλείπονται αιτήματα όπως η ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης- ΕΕ- ΔΝΤ, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων οργανισμών, υπηρεσιών και επιχειρήσεων, η απόσυρση των διαδικασιών αξιολόγησης δομών και εργαζομένων και της υποχρεωτικής κινητικότητας κτλ. Ο αγώνας για τη διαγραφή του χρέους -κεκτημένο της ΑΔΕΔΥ όλη τη προηγούμενη περίοδο- αντικαθίσταται στην παραπάνω διακήρυξη από «τη συμμετοχή και συμβολή του συνδικαλιστικού κινήματος στη συζήτηση (!!!) περί ανάγκης διαγραφής του χρέους».
Η νέα αυτή παράταξη απέσπασε 13 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο και το 14,7% των ψήφων των συνέδρων.
Σύνθεση νέων οργάνων της ΑΔΕΔΥ
Η σύνθεση της νέας Εκτελεστικής Επιτροπής και του Γενικού συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ δημιουργεί μεγαλύτερες δυσκολίες αλλά και δυνατότητες στην προσπάθεια ταξικής ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος.
Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν δυνάμεις που θα επιδιώξουν να ακολουθήσει η ΑΔΕΔΥ, την επόμενη περίοδο, μια συμβιβαστική πολιτική, που δεν θα αμφισβητεί επί της ουσίας το μνημονιακό πλαίσιο, θα αποδέχεται με κάθε κόστος την παραμονή της χώρας μας στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ η όποια αντίθεση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θα είναι στην ουσία της ασκούμενη πολιτικής της αλλά για τα επιμέρους.
Όμως, η εγκατάλειψη του κεκτημένου της προηγούμενης περιόδου στη δράση της ΑΔΕΔΥ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θα υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις τα αιτήματα που διατύπωσε και πρόβαλε η ΑΔΕΔΥ για την κατάργηση των μνημονίων, τη διαγραφή του χρέους και τη στάση πληρωμών σε σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, καθώς και το κεκτημένο της συμμετοχής της ΑΔΕΔΥ σε κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στο φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.
Η δράση των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο Δημόσιο την επόμενη περίοδο
Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ στο Δημόσιο και στη νέα περίοδο θα συνεχίσουν με συνέπεια τον αγώνα τους σε όλα τα επίπεδα (Σωματεία, Ομοσπονδίες και ΑΔΕΔΥ) για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την κατάργηση της λιτότητας και την επαναφορά όλων των κατακτήσεων, που αφαιρέθηκαν στη μνημονιακή περίοδο.
Παράλληλα, θα πρωτοστατήσουν στην ανάγκη συγκρότησης ενός ευρύτερου εργατικού και ταξικού πόλου μέσα στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα για να αντιμετωπίσει και τις συμβιβασμένες γραφειοκρατικές του ηγεσίες, αλλά κυρίως για την ανασυγκρότηση του, την ένταξη όλων των εργαζομένων σε ενιαία συνδικάτα, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τον ριζοσπαστικό και αγωνιστικό του προσανατολισμό.
Θα συνεχίσουν, τέλος, να αγωνίζονται για την οικοδόμηση ενός πλατιού κοινωνικού μετώπου, με όλα τα πληττόμενα από την καπιταλιστική κρίση, στρώματα, για να μπει τέρμα στη φορολογική τους αφαίμαξη από το κράτος και τις δυνάμεις του κεφαλαίου, που συνεχίζεται προκειμένου να πληρώνονται κανονικά οι δανειστές και οι τοκογλύφοι και να αυγαταίνουν τα κέρδη του οι πλούσιοι. Θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των εργαζομένων και για τον παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας σε όφελος του λαού.
