Η παραίτηση Μάτις οφείλεται στην άρνηση του Τραμπ να βασιστεί στους στρατιωτικούς, εκτιμά ο κορυφαίος αναλυτής Φιόντορ Λουκιάνοφ.
Ένας από τους κορυφαίους Ρώσους αναλυτές σε ζητήματα διεθνούς πολιτικής, ο Φιόντορ Λουκιάνοφ, ο οποίος είναι διευθυντής του ιδρύματος ανάπτυξης και υποστήριξης της Λέσχης Valdai, σε συνέντευξη του στο ρωσικό πρακτορείο TASS, εκτιμά ότι η πρόσφατη παραίτηση του Αμερικανού υπουργού Άμυνας Τζέιμς Μάτις, δείχνει ότι ο Αμερικανός πρόεδρος απομακρύνεται από την πολιτική που βασίζεται στους στρατιωτικούς, τους οποίους παλαιότερα συμπαθούσε, αλλά με τους οποίους οι σχέσεις του δεν έχουν εξομαλυνθεί.
«Ο Τραμπ τελικά, άρχισε να προσπαθεί να κάνει αυτό που πάντα ο ίδιος ήθελε» λέει ο Λουκιάνοφ και προσθέτει ότι «αφού εγκαταστάθηκε για τα καλά στον Λευκό Οίκο, θέλει να συνεργαστεί με άτομα που συμμερίζονται τις απόψεις του και θα κάνουν αυτό που εκείνος θέλει, επειδή η δουλειά όσων έφυγαν –όπως ο Ρεξ Τίλερσον (πρώην υπουργός Εξωτερικών), Τζον Κέλι ( προσωπάρχης του Λευκού Οίκου), Χέρμπερτ Μακμάστερ (πρώην σύμβουλος του Τραμπ σε θέματα εθνικής ασφαλείας)– συνίστατο πρωτίστως στο να μη δώσουν στον Τραμπ την δυνατότητα να ασκήσει πλήρως τα καθήκοντά του, όπως ο ίδιος θεωρεί αναγκαίο».
Ο Φιόντορ Λουκιάνοφ επισημαίνει ότι η παραίτηση του Μάτις δεν σχετίζεται με κάποιες συμφωνίες των ΗΠΑ με ξένους εταίρους τους, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία. «Η παραίτησή του δεν είναι αποτέλεσμα των συμφωνιών με την Τουρκία, ούτε είναι ο τουρκικός παράγοντας αυτός που έπαιξε ρόλο σ’ αυτήν» παρατηρεί ο Λουκιάνοφ και επισημαίνει ότι «ο Μάτις αναγκάσθηκε να παραιτηθεί επειδή δεν μπορούσε να αποδεχθεί την πολιτική του Τραμπ, που εκφράστηκε με την απόφασή του να απομακρύνει τα στρατεύματά του από την Συρία και το Αφγανιστάν».
«Στην αρχή ο Τραμπ έδειχνε εμφανώς την συμπάθειά του στους ανδρείους στρατιωτικούς, στους απόστρατους στρατιωτικούς που είχαν μια αξιοσημείωτη υπηρεσία, αλλά οι σχέσεις του μαζί τους δεν αποκαταστάθηκαν, δεν έγιναν ομοϊδεάτες», λέει ο Λουκιάνοφ, επισημαίνοντας ότι «ο Μάτις ήταν ασφαλώς ο τελευταίος αυτής της κατηγορίας». Νωρίτερα εφέτος, ο Τραμπ οδήγησε σε παραίτηση μια σειρά πολιτικούς-στρατιωτικούς, τους οποίους αντικατέστησε με πολιτικά πρόσωπα. Μεταξύ αυτών ήταν για παράδειγμα και ο ίδιος ο Κέλι (αυτή την στιγμή τον αντικαθιστά ο πρώην γερουσιαστής Μικ Μαλβένι) και ο Μακμάστερ (τον οποίο αντικατέστησε ο διπλωμάτης Τζον Μπόλτον).
Ο Ρώσος εμπειρογνώμονας εκτιμά ότι ο τελικός στόχος του Τραμπ συνίσταται στο να δημιουργήσει στα εναπομείναντα δύο χρόνια, έως το τέλος δηλαδή της θητείας του, μια ομάδα από άτομα με τα οποία θα μπορεί να συνεργάζεται καλύτερα. Η τοποθέτηση του διαδόχου του Μάτις στο αξίωμα του αρχηγού του αμερικανικού Πενταγώνου, ενδέχεται να αποτελέσει ένα βήμα προς την διαμόρφωση μιας τέτοιας ομάδας. «Το ενδιαφέρον είναι αν θα διορισθεί τελικά ως διάδοχος του Μάτις ο πρώτος αναπληρωτής του Πάτρικ Σάναχαν, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος εντελώς διαφορετικός. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν προέρχεται από το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, δεν του είναι άγνωστα τα στρατιωτικά ζητήματα, όλη του τη ζωή εργάσθηκε στην εταιρεία Boeing, αλλά παρόλα αυτά δεν είναι ούτε στρατιωτικός ούτε προέρχεται από τον τομέα των διεθνών σχέσεων».