Η Ευρυτανία γίνεται ΒΙ.ΠΕ.
«Η τραγωδία της Νιάλας»
Ξεκοιλιάζονται βουνά – Θάβονται μνημεία και η ιστορία του τόπου μας – Κάθε κορυφή της Ευρυτανίας μετατρέπεται σε “κάμπο” και εκτοπίζονται κάτοικοι των Αγράφων γύρω από αυτές – Η Ευρυτανία από πρωταγωνίστρια φυσικού κάλους πανευρωπαϊκά, μετατρέπεται σε απέραντη ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ χωρίς όχι μόνο να προσφέρει τουλάχιστον θέσεις εργασίας, αλλά μετά από 15-20 χρόνια το πολύ εκείνο που θα προσφέρει είναι τα κουφάρια των ανεμογεννητριών και από περιοχή προστατευμένων παρθένων δασών, τίθεται σε διαρκείς κινδύνους για πυρκαγιές. Από πόλος έλξης και αξιοποίησης της μοναδικής φυσικής ομορφιάς της, μετατρέπεται σε αποτρεπτικό τοπίο με απαγορεύσεις και ελέγχους οποιασδήποτε παρουσίας στην περιοχή. Κανείς δεν θα ανηφορίζει τα βουνά για να αντιμετωπίζει τέτοιες εικόνες.
Όμως το Ευρυτανικό τοπίο πέρα από την ομορφιά του, χαρακτηρίζεται από τη βιοποικιλότητα του, η πληθυσμιακή του συρρίκνωση, και ήπιες δραστηριότητες λόγω και του έντονου ανάγλυφου το καθιστούν ένα εργαστήρι της φύσης, είναι όμως και η ποιο ευαίσθητη, ευάλωτη και εύθραυστη περιοχή, λόγο της σαθρότητας των εδαφών της και των μεγάλων κλήσεων, έχουμε κάθε χρόνο έντονα κατολισθητικά φαινόμενα που βάζουν σε δοκιμασία χωριά, οικισμούς και περιουσίες όσων παρέμειναν στον τόπο μας.
Η διατάραξη συνεπώς του ορεινού όγκου που χαρακτηρίζει την περιοχή (αποκεφαλισμός των κορυφών – τσιμεντοποίηση και εγκατάσταση των θεόρατων ανεμογεννητριών – μπαζοποίηση – ξεκοίλιασμα των βουνών για να περάσουν οι 50μετρες νταλίκες) και χωρίς τις αντίστοιχες γεωλογικές μελέτες, θέτουν σε άμεσο και διαρκή κίνδυνο όλα τα χωριά των Αγράφων από την λίμνη των Κρεμαστών τον Αχελώο έως τη λίμνη Πλαστήρα και το Σμόκοβο
Χωριά όπως το Λημέρι (το χωριό μου) κτισμένο πάνω σε αποκομμένο βουνό της Φούρκας που είναι μέσα στους σχεδιασμούς τους θα είναι από τα πρώτα θύματα και κανείς δεν εγγυάται για το τι θα συμβεί μετά τις εγκαταστάσεις αυτές, στο υπόλοιπο σαθρό βουνό της Φούρκας.
Ενώ η βιβλική καταστροφή έχει δρομολογηθεί με τις μπουλντόζες έτοιμες να ανηφορίσουν και ενώ οι πολίτες και φορείς της Ευρυτανίας & Καρδίτσας είναι σε αναβρασμό, ανάστατοι και στο πόδι, η δημοτική αρχή των Αγράφων, ακροβατεί σε ένα παλιό ΌΧΙ που εξέφρασε σαν αντιπολίτευση το 11 και σε ένα καινούργιο ΝΑΙ που αποφεύγει ακόμα να εκφράσει καθαρά.
Όσο για τους εκκολαπτόμενους νέους παράγοντες που διεκδικούν ρόλους και αξιώματα στον Δήμο ενώ έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους στο μεγάλο αυτό ζήτημα που καθορίζει το μέλλον του τόπου. Έμμεσα πλην σαφώς τάσσονται στο πλευρό των επιχειρηματικών ομίλων κάνοντας σημαία τα λεγόμενα “αντισταθμιστικά ωφέλει” και κτίζουν καριέρα πάνω σε αυτά, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την λίμνη των Κρεμαστών μετά από 55 χρόνια. Στην προοπτική της πώλησης της λίμνης και της ιδιωτικής εκμετάλλευσης των υδάτων της, δεν κάνουν λόγο για εναντίωση της μετατροπής του νερού από φυσικό αγαθό σε εμπόρευμα, αλλά για αντισταθμιστικά από μια τέτοια προοπτική, θέτοντας τον εαυτό τους στις υπηρεσίες των δημοσίων σχέσεων των εταιρειών που ενδιαφέρονται.
Αιολικά «πάρκα» – Υπό την έγκριση των Δημοτικών αρχών
Όλες οι κορυφές της Ευρυτανίας (σύμφωνα με τους χάρτες της ΡΑΕ) έχουν παραδοθεί σε επιχειρηματικούς ομίλους για εγκατάσταση βιομηχανικής κλίμακας ανεμογεννητριών. Αυτό έγινε ξεκινώντας με την σχετική έγκριση της Δημοτικής αρχής της Δομνίστας και των Αγράφων από τις προηγούμενες διοικήσεις των Δήμων. Ας καταλογίσουμε μόνο άγνοια και υποτίμηση των καταστροφικών συνεπειών όσων επρόκειτο να συμβούν από αυτή τους την επιλογή.
Προς τιμή της τότε αντιπολίτευσης (δήμου Αγράφων) υπό την ηγεσία του σημερινού Δημάρχου, υπήρξε διαφωνία για ένα έργο τέτοιων διαστάσεων και επιπτώσεων στα βουνά μας.
Εκτιμώντας την θετική στάση αυτή οι Αγραφιώτες εμπιστεύτηκαν την σημερινή Δημοτική Αρχή, για να βρεθεί σήμερα ο Δήμος μας να οργανώνει Ημερίδες χωρίς όμως σε αυτές να προτείνει τίποτα από τις παλιότερες δεσμεύσεις του
Δήμος Καρπενησίου – Στο δρόμο της αντίστασης
Υπενθυμίζουμε, ότι η απαρχή υλοποίησης των καταστροφών αυτών (εγκατάστασης ανεμογεννητριών) στον Νομό μας, επιχειρήθηκε να γίνει στα Κοκκάλια- Τρυπήρι της περιοχής του Κρίκελλου, του διευρυμένου με τον Καλλικράτη Δήμου Καρπενησίου.
Ωστόσο, ο Δήμος Καρπενησίου παρά την αρχικά θετική απόφαση, κάτω από το βάρος και την πίεση του κινήματος που αναπτύχτηκε στο Κρίκελλο και στο Δήμο γενικότερα με την Κίνηση Πολιτών για την Προστασία του Ευρυτανικού Περιβάλλοντος (που και σήμερα πρωτοστατεί και για τα Άγραφα), το μάζεμα χιλιάδων υπογραφών και πολλών άλλων πρωτοβουλιών, αναθεωρεί την αρχική απόφαση. Τάσσεται στο πλευρό της τοπικής κοινωνίας και των φορέων που είδη είχαν ξεσηκωθεί, τίθεται επικεφαλής στον αγώνα αυτό, με προσφυγές στα δικαστήρια και παραστάσεις διαμαρτυρίας στα Υπουργεία, επιτυγχάνοντας έτσι την αναστολή της άδειας εγκατάστασης και αποτρέποντας την πρώτη καταστροφή. Η εταιρία που είχε αναλάβει το έργο αποχωρεί, τα πρώτα βουνά και οι κάτοικοι της περιοχής σώθηκαν.
Δήμος Αγράφων – Ώρες ιστορικών στιγμών και αποφάσεων
Όσον αφορά την Δημοτική αρχή των Αγράφων, αν και θα νόμιζε κανείς ότι είναι ποιο απλά και εύκολα τα πράγματα αφού ως αντιπολίτευση είχε ταχτεί κατά των έργων αυτών, σήμερα ακροβατεί πάνω σε τεντωμένο σχοινί και ταλαντεύεται να τοποθετηθεί, παρά το γεγονός ότι ζητήθηκε και συζητήθηκε το θέμα αυτό, ύστερα από αίτημα φορέων της περιοχής, αλλά και χωριστά …δημοτικών σύμβουλων.
Η απόφαση που πάρθηκε για «ημερίδα» στα Άγραφα και με ομιλητές μάλιστα τις εταιρίες που έχουν αναλάβει τα έργα αυτά, και τη στιγμή που οι εταιρίες αυτές απειλούν δημοσίως ότι θα σύρουν στα δικαστήρια οποιονδήποτε αντιστέκεται και τις σταματήσει, προσβάλουν και τραυματίζουν το κύρος του Δήμου μας και τον καθιστούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης του.
Για προφανείς λόγους λοιπόν, απαιτείται άμεσα καθαρή απόφαση του Δήμου στην ημερίδα που αποφάσισε. Να ενημερωθεί από όπου θέλει και όπως θέλει όχι όμως από τις εταιρίες που έχουν το θράσος να πωλούν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και υπόσχονται τα πάντα για να βρουν θύματα ή να προκαλούν και να απειλούν. ‘Ότι είχαν να μας πουν, το είπαν στον Ευρυτανικό Παλμό 13.6.2018.
Σύντομα όμως και χωρίς καθυστερήσεις. Να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να σταθμίσει τις ιστορικές για την περιοχή στιγμές και να πάρει την πρέπουσα απόφαση συντασσόμενος με την τοπική κοινωνία και τους φορείς της και όχι με όσους για τα οικονομικά τους συμφέροντα, θα προκαλέσουν μια ανεπίστροφη καταστροφική πορεία για το μέλλον του τόπου.