Κλονίζεται πριν καλά καλά ξεκινήσει το AUKUS: Σύννεφα μεταξύ ΗΠΑ-Μ.Βρετανίας

746
Κλονίζεται πριν καλά καλά ξεκινήσει

Μ. Βρετανία: το σύμφωνο ασφαλείας AUKUS δεν έχει σχεδιαστεί για να είναι αποκλειστικό- Γιατί η Ιαπωνία έμεινε έξω από την συμφωνία AUKUS

Μετά την θεαματική ανακοίνωση της τριμερούς συμμαχίας AUKUS για την ασφάλεια στην περιφέρεια Ινδικού-Ειρηνικού, ο Τζο Μπάιντεν, συνεχίζει να κινεί τα πιόνια του στη σκακιέρα της περιοχής, με πιο «άτυπη» διάταξη σε αναζήτηση συμμαχιών έναντι της Κίνας, καθώς θέλει να δοθεί νέα πνοή σε αυτή τη διπλωματική πρωτοβουλία, τη λεγόμενη Quad.

Για την Ουάσινγκτον, η πρόκληση είναι η συνεργασία με τα κράτη της περιοχής να μην περιοριστεί στην ασφάλεια, αλλά να βελτιώσει καθαρά την οικονομική θέση της Αμερικής στη νοτιοανατολική Ασία.

Ο αποχωρών Αρχηγός του Επιτελείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, σηματοδότησε ότι το νέο τριμερές σύμφωνο ασφαλείας AUKUS με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία, λέγοντας ότι θα μπορούσε να επεκταθεί για να συμπεριλάβει και άλλους συμμάχους όπως η Ιαπωνία.

Σε μια ευρεία συζήτηση σε think tank με έδρα την Ουάσιγκτον, ο στρατηγός Sir Nicholas Carter, αναλογίστηκε τον σχηματισμό της νέας στρατιωτικής ομάδας που θα εργαστεί για την ανάπτυξη ενός στόλου πυρηνικών υποβρυχίων για την Αυστραλία.

Ο στρατηγός Κάρτερ είπε στο Κέντρο Νέας Αμερικανικής Ασφάλειας, ότι πιστεύει πως υπάρχουν ακόμα κάποια «ερωτηματικά», σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των εταίρων της AUKUS.

Νομίζω ότι όπως όλα αυτά τα πράγματα, θα δούμε πώς θα πάει, νομίζω, ότι υπάρχουν κάποια ερωτηματικά σχετικά με το πώς μοιραζόμαστε πληροφορίες”, είπε.

«Ελπίζω ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης, για να είμαστε όλοι λίγο πιο ανοιχτόμυαλοι σχετικά με το πώς μοιραζόμαστε πληροφορίες με συμμάχους και εταίρους γιατί αυτό θα ήταν χρήσιμο». ανέφερε.

Ερωτηθείς εάν χώρες όπως η Ιαπωνία, αισθάνονται ότι αποκλείονται από τη νέα συνεργασία, ο στρατηγός Κάρτερ πρότεινε ότι η Ιαπωνία θα μπορούσε τελικά να ενταχθεί, μαζί με τους υπόλοιπους εταίρους του Five Eyes Καναδά και Νέα Ζηλανδία.

«Το AUKUS δεν έχει σχεδιαστεί για να είναι με κανέναν τρόπο αποκλειστικό», είπε ο στρατηγός Κάρτερ σε ένα διαδικτυακό κοινό.

«Είναι ένα πρώτο βήμα όσον αφορά τη βιομηχανική ανάπτυξη, μεταξύ ομοϊδεατών και εταίρων και ξέρω απόλυτα, ότι οι αρχιτέκτονες της συμφωνίας πιστεύουν ότι αν θα μπορούσε να γίνει πιο περιεκτικό, εάν υπήρχαν ευκαιρίες εκεί, τότε αυτή θα ήταν η κατεύθυνση“.

«Το ίδιο ισχύει και για το Five Eyes (τη συμμαχία ανταλλαγής πληροφοριών της Αυστραλίας, του Καναδά, της Νέας Ζηλανδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών) καθώς και για άλλες χώρες που μοιράζονται με το ίδιο πνεύμα», συνέχισε.

Κυβερνητικές και διπλωματικές πηγές υποβάθμισαν τα σχόλια του Βρετανού στρατηγού, λέγοντας στο ABC, ότι δεν υπάρχουν σχέδια για το AUKUS να συμπεριλάβει άλλα έθνη.

Κατά την εμφάνισή του, ο Κάρτερ μίλησε επίσης για τις αυξανόμενες στρατιωτικές αναπτύξεις του Ηνωμένου Βασιλείου στον Ινδο-Ειρηνικό.

Ο στρατηγός Κάρτερ, είπε ότι η παρουσία της ομάδας κρούσης Queen Elizabeth Carrier στην περιοχή, «δεν θα συμβαίνει κάθε χρόνο», αλλά είπε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο σκοπεύει να έχει δύο πολεμικά πλοία, να επιχειρούν συνεχώς, και να έχει μια «παράκτια ομάδα κρούσης κατά καιρούς» εκεί.

Στα τέλη Νοεμβρίου, τον στρατηγό Κάρτερ θα διαδεχθεί ως Αρχηγός του Επιτελείου Άμυνας ο Sir Antony Radakin, ένας αξιωματικός του ναυτικού, που συμμετείχε στις πρώτες συζητήσεις που οδήγησαν στη συμφωνία AUKUS.

Το ερώτημα που γεννάται σε αυτό το σημείο, είναι ότι εφόσον οι  ΗΠΑ διάγουν την περίοδο που ξεκάθαρα υλοποιούν την στρατηγική ανάσχεσης απέναντι στην Κίνα, για ποιον λόγο επέλεξαν την Αυστραλία στο συγκεκριμένο εγχείρημα και όχι τον κυριότερο μεταπολεμικό τους σύμμαχο, την Ιαπωνία;

Η πρώτη αιτία, που μπορεί να εξηγήσει αυτήν την επιλογή έρχεται από την πλευρά της τεχνικής διάστασης. Η AUKUS πρόκειται να διαχυθεί σε εγχώριους βιομηχανικούς τομείς, που συνδέονται με την εθνική ασφάλεια των τριών εταίρων. Το γεγονός αυτό προαπαιτεί από τους τελευταίους ιστορικό βαθειάς συνεργασίας, σε θέματα  ασφαλείας και προφανώς, αμοιβαία εμπιστοσύνη αφού η διασφάλιση και η ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών, είναι απαραίτητη συνθήκη για τον σχεδιασμό και την πραγματοποίηση κοινών προγραμμάτων.

Πέρα από την κοινή τους αγγλοσαξονική παρακαταθήκη, η Αυστραλία, η Μεγάλη Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι μεταξύ άλλων, εταίροι και στην συμμαχία ανταλλαγής πληροφοριών και δεδομένων «Five Eyes».

Ο δεύτερος παράγοντας που ερμηνεύει την σημερινή μορφή της  AUKUS, πέρα από την απόκλιση μεταξύ Ιαπωνίας και Αυστραλίας σε ότι αφορά τον βαθμό διασύνδεσής τους με την άμυνα και την ασφάλεια της αμερικανικής βιομηχανίας, βρίσκεται στο διαφορετικό γεωπολιτικό περιβάλλον των δύο συγκεκριμένων κρατών.

Η Αυστραλία βρίσκεται σε μια (φαινομενικά) ασφαλή θαλάσσια ζώνη μεταξύ Ινδικού και Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού, στην οποία διατηρεί κίνητρα άσκησης ελέγχου, επειδή η ΑΟΖ της ηπειρωτικής χώρας «συνορεύει» με τα νησιωτικά κράτη της Νότιας Ασίας και η αντίστοιχη ΑΟΖ της συστάδας των υπερπόντιων νησίδων της (Cocos, Christmas Islands), ανήκει καθαρά στον Ινδικό Ωκεανό.

Η Ιαπωνία από την άλλη, βρίσκεται στην πιο εύθραυστη γεωπολιτική τοποθεσία της σύγχρονης εποχής. Βρίσκεται απέναντι από τον «αιώνιο αντίπαλο» την Κίνα, και είναι Βόρεια της Ταιβάν που σύμφωνα με το Economist, αποτελεί το πιο επικίνδυνο μέρος του κόσμου (λόγω της επικείμενης (;) σινοαμερικανικής συμπλοκής που θα προκληθεί από την απόπειρα της Κίνας, να επανασυνδέσει την Ταιβάν με την ηπειρωτική χώρα).

Τέλος, η απουσία της Ιαπωνίας από το πακέτο προμήθειας πυρηνοκίνητων υποβρυχίων, πρέπει να ερμηνευθεί και από την πλευρά της συμμαχίας ΗΠΑ – Ιαπωνίας, της σχέσης που οι Kissinger και Brzezinski και είχαν συμφωνήσει, ότι αποτελεί το πολιτικό θεμέλιο για τη αρχιτεκτονική της Ανατολικής Ασίας όπως την γνωρίζουμε σήμερα.

Το πρώτο κεφάλαιο της σύγχρονης υψηλής στρατηγικής των ΗΠΑ στον Ινδοειρηνικό, γράφτηκε από την AUKUS και τα κεφάλαια των επόμενων μηνών αναμένεται να δώσουν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, συγκεκριμενοποιώντας τον μελλοντικό στρατηγικό ρόλο της Ιαπωνίας.

Το ιδανικό σενάριο για τις ΗΠΑ, είναι να αποτρέψουν την περιφερειακή ηγεμονία της Κίνας, χωρίς να χρειαστεί να θυσιάσουν την άνιση πολιτικοστρατιωτική σχέση που διατηρούν με τη Ιαπωνία.

Έτσι η λογική λέει, ότι η τελευταία θα αρχίσει σταδιακά να επωμίζεται περισσότερα στρατιωτικά βάρη , κάπου ανάμεσα στα δύο άκρα του αντιδραστικού κράτους και της πυρηνικής αυτονομίας.

Όμως στην πιο εύφλεκτη περιοχή του κόσμου όπου οι κρίσεις, οι διεκδικήσεις νησιών και οι συμβατικές  – πυρηνικές απειλές συνυπάρχουν, υπάρχουν περιθώρια  για ιδανικά σενάρια και σολομώντειες λύσεις;

Πηγή: Πενταπόσταγμα – Ιωάννης Χάρχαρης

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας