«Έχουμε τους καλύτερους πιλότους γιατί περνάμε την πιο απαιτητική εκπαίδευση»
Ένας από τους, κατά τεκμήριο, καλύτερους πιλότους μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας από το 1974 μέχρι σήμερα, o αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Δημήτρης Τσιρογιαννίδης μίλησε για τις δικές του μοναδικές εμπειρίες, όπως όταν το 1989 το δικό του Mirage F1 μαζί με ένα ακόμα, είχε εμπλοκή με δέκα τουρκικά F-4, στην εκπομπή Black Monday του Τάσου Γκουριώτη στην τηλεόραση του PRONEWS.
Μίλησε για την απαιτητική εκπαίδευση των πιλότων της ΠΑ και για τη νύχτα των Ιμίων όταν το ηθικό ήταν πιο ψηλά από ποτέ και άπαντες ήταν έτοιμοι να τιμήσουν τους προγόνους μας.
Αφιέρωσε μεγάλο μέρος της συνέντευξης για να μιλήσει στην απαιτητική εκπαίδευση που περνούν οι Έλληνες πιλότοι και ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, είναι από τους καλύτερους στον κόσμο όχι μόνο σε ικανότητες αλλά και σε τακτική νοημοσύνη.
Η πρώτη εμπλοκή με τουρκικά μαχητικά!
«10 Ιουνίου το 1986 ορκίστηκα ανθυποσμηναγός και 16 Ιουλίου είχα την πρώτη πτήση με Mirage F1 το οποίο ήταν μονοθέσιο που σημαίνει πως η πτήση έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί προηγουμένως καμία πραγματική απογείωση με το συγκεκριμένο αεροσκάφος.
Τον Οκτώβριο του 1987 είχα το πρώτο μου readiness στην Σκύρο. Μόλις μερικούς μήνες μετά την μεγάλη κρίση του Μαρτίου του 1987.
Η πρώτη αναχαίτιση έγινε χωρίς οπτική εικόνα απλά με μία ένδειξη πως «κάποιο ραντάρ φωτίζει το αεροσκάφος σου” , δηλαδή το Radar Warning Receiver, το σύστημα αυτοπροαστασίας, είχε εντοπίσει, την κίνηση των τουρκικών αεροσκαφών.
Ήταν δύο F-4 και εναντίον ενός Mirage F1. Ένα σενάριο για το οποίο είχα εκπαιδευτεί εντατικά.
Αυτό που σου λείπει σε εμπειρία το παίρνεις από την εκπαίδευση και σιγά σιγά έρχεται και η εμπειρία.
Έγινε εμπλοκή η οποία κράτησε 1 με 2 λεπτά ανατολικά της Σκύρου. Μεταξύ Σκύρου και Αγίου Ευστρατίου όπως θυμάμαι χαρακτηριστικά.
Παρότι το Mirage F1 ήταν γαλλική πλατφόρμα ωστόσο δεν κάναμε χρήση γαλλικών όπλων αλλά αμερικανικών».
Εδώ πρέπει να ειπωθεί ότι η γαλλική εναέρια πλατφόρμα Mirage F1 είχε αγοραστεί με την προοπτική να «ανεξαρτητοποιηθεί» η Ελλάδα από τις αμερικανικές πηγές στρατιωτικού υλικού, κάτι που στην πράξη δεν έγινε ποτέ, καθώς με «πατέντα» το γαλλικό μαχητικό κατέληξε να κάνει χρήση αμερικανικών όπλων και μην μπορώντας μετά από αυτό να κάνει χρήση γαλλικών όπλων.
Εξαιτίας της «πατέντας» αυτής τα συγκεκριμένα μαχητικά δε μπορούσαν να φέρουν μεσαίου βεληνεκούς όπλα, κάτι που έκαναν εν συνεχεία τα Μirage 2000 και τότε φάνηκε από το πως άλλαξε το σκηνικό στο Αιγαίο, τι έχανε τόσα χρόνια από πλευράς επιδόσεων η ΠΑ.
Σχετικά με την προσπάθεια πώλησης των F-16 block 30: «Μία τέτοια κίνηση θα πρέπει να μπαίνει στο πλαίσιο ενός καλού προγραμματισμού ο οποίος όμως θα είναι υλοποιήσιμος και δε θα παραμένει στα χαρτιά.
Άρα μία τέτοια κίνηση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την απειλή, την προοπτική, τα οικονομικά δεδομένα και στο τέλος να υπολογίζεται το αποτέλεσμα της εξίσωσης, δηλαδή αν βγαίνω πιο αξιόμαχος, πιο δυνατός, όχι με μεγαλύτερη ζημιά, να τα αξιοποιήσω σαν πολεμική μηχανή, οι σε στάδιο εκπαίδευσης, για να απαντήσω ξεκάθαρα για μένα δεν πρέπει να δοθούν.
Εμείς πάμε στην αγορά και ψάχνουμε ένα αεροσκάφος που να μπορεί να υποστηρίξει τις ανάγκες μας και μάλιστα επειδή εμείς δεν είμαστε μεγάλη χώρα, οποιοδήποτε ,μαχητικό πάρουμε θα έχει ήδη ιστορία κατασκευής τουλάχιστον δέκα ετών.
Συνεπώς, μόλις παραλάβουμε ένα μαχητικό θα πρέπει να συζητάμε ήδη την αναβάθμισή του.»
Εν συνεχεία μίλησε για την κρίση των Ιμίων: «Τότε ήμουν με τον συμμαθητή μου, τον μακαρίτη τον Κώστα τον Δρόσο, ήμασταν το πρώτο ζευγάρι από την 342 μοίρα, σε readiness για να απογειωθούμε από τις 12:00 η ώρα μέχρι 4:30-5:00 μέσα στο αεροπλάνο, με έναν άσχημο καιρό, ακούγοντας τα Mirage 2000 που απογειώθηκαν, εδώ πρέπει να σας πω πως το ηθικό των στρατευσίμων, το λέω και ανατριχιάζω, που μας έφερναν έναν καφέ ή κουβέρτες για να μας σκεπάζουν μέσα στο αεροπλάνο, η και να μας κάνουν μασάζ, το ηθικό ήταν πιο ψηλά από ποτέ, κι ας ήταν νύχτα».
Η πρώτη νυχτερινή μου αποστολή:
«Το 1988 είχα κάνει την πρώτη νυχτερινή μου αποστολή να πάω να αναχαιτίσω ένα τουρκικό ανθυποβρυχιακό αεροσκάφος νότια της Ρόδου, το οποίο ήταν ελικοφόρο.
Για τέτοιες αναχαιτίσεις έχουμε χάσει δύο F-4 λόγω της διαφοράς ταχύτητας.»
Η πιο δύσκολη αποστολή: «Όλες οι αποστολές ξεκινάνε με μία άγνωστη παράμετρο, δεν γνωρίζεις τις προθέσεις τους αντιπάλου, τι αποστολή έχουν και τι όπλα έχουν. Άρα είσαι πάντοτε σε εγρήγορση. Πάντα σχεδιάζεις την αποστολή σου έτσι ώστε να έχεις το πλεονέκτημα δηλαδή, να μπορείς να ρίξεις τα όπλα σου.
Θυμάμαι μία εμπλοκή μετά από μία απογείωση από τη Σκύρο κατά την οποία εμείς ένα ζευγάρι μαχητικών είχαμε εμπλοκή με 10 τούρκικα F-4. Ήταν η εποχή που ο τότε πρωθυπουργός Τζανής Τζαννετάκης επισκεπτόταν το ΕΚΕΑ.
Ήταν μία σκληρή εμπλοκή με 10 αντίπαλα μαχητικά. Εμείς ήμασταν μόνο 2 Mirage F1. Αυτοί τότε ήθελαν να πλησιάσουν στο Πήλιο για να προκαλέσουν.
Μπήκαμε κανονικά μέσα στην μάχη στηριζόμενοι στην πολύ καλή μας εκπαίδευση.
Τα τουρκικά F-4 είχαν πάνω τους Sparrow.
Άλλη μία που θυμάμαι ήταν μία αποστολή σε ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση με αμερικανικά F-14 από το οποίο δεν μπορείς να ξεφύγεις ούτε ακόμα και σε κλειστή αερομαχία. Πρέπει να κουραστείς πάρα πολύ.
Εμείς εκπαιδευόμαστε με σκοπό να επιτευχθεί η αποστολή»
Για την εποχή των μνημονίων: «Ενώ είχαμε κάνει 30% περικοπές στην συντήρηση, είχαμε πάλι τον ίδιο διάδρομο τον οποίο πρέπει να τον έχουμε λειτουργικό στο 100%.
Με πατέντες και στοχευμένες ενέργειες αντιμετωπίσαμε την έλλειψη ανταλλακτικών.
Φτάσαμε στο σημείο να αλλάζουμε κινητήρα αεροσκάφους μία φορά την εβδομάδα για να διατηρήσουμε το μαχητικό λειτουργικό.
Δεν υπήρχε ροή ανταλλακτικών. Δεν υπήρχαν καύσιμα.Υπήρχε ένας εξορθολογισμός ο εμπειρότερος να πετάει λιγότερο από τον νεότερο.
Η δραστηριότητα ήταν αποτέλεσμα του αγώνα του ανθρώπινου δυναμικού».
Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε ότι στα χρόνια των μνημονίων τα περισσότερα μαχητικά ήταν καθηλωμένα σε ποσοστό 70 και 80%!
Όταν ανέλαβε κλαδάρχης του Α΄Κλάδου και υπερασπίστηκε την άποψη να πάει η μία από τις έξι πυροβολαρχίες Patriot στην Σ.Αραβία (και η οποία τα τελευταία χρόνια ήταν ανενεργή).
«Με την κίνηση αυτή ενεργοποιήσαμε την πυροβολαρχία αυτή και επειδή ήμουν στρατιωτικός ακόλουθος για 3,5 χρόνια στα ΗΑΕ, κατάλαβα πως οι αραβικές χώρες έχουν διαφορετικό mentality από εμάς τους Δυτικούς.
Κατάφερα να έχουμε 400 διανυκτερεύσεις στην Ελλάδα Εμιριτιανών αξιωματικών. Οι Ευέλπιδες να κανουν ασκήσεις με τους δικούς μας σε περίοδο Ραμαζανιού»