Χρειάστηκαν πάνω από 18 ολόκληροι μήνες από την ψήφιση του ν. 4387/2016, γνωστού και ως «νόμου Κατρούγκαλου», για να αποσαφηνιστεί η εισφορολόγηση των αμοιβών των εργαζομένων που αμείβονται με «τίτλους κτήσης», δηλ. αυτό που ήταν γνωστό ως «απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης».
Κι ενώ οι αρμόδιοι του Υπουργείου Εργασίας σε όλους τους τόνους διατυμπάνιζαν ότι η εισφοροαποφυγή είναι τεράστια, κυρίως για μεγάλες επιχειρήσεις που παρακάμπτουν τις υποχρεώσεις τους και δεν καταβάλλουν εισφορές για αυτές τις περιπτώσεις εργαζομένων (καθώς πρόκειται για υποκρυπτόμενη σχέση εξαρτημένης εργασίας), η κυβέρνηση έρχεται με το άρθρο 55 του ν. 4509/2017 (ΦΕΚ Α’ 201/22-12-2017) να νομιμοποιήσει την ανασφάλιστη και μη εξαρτημένη εργασία για χιλιάδες ανθρώπους!
Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο που ήρθε ως τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο ορίζεται ότι:
«1.Για τα πρόσωπα που αμείβονται με Παραστατικά Παρεχόμενων Υπηρεσιών (τίτλος κτήσης-πρώην απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης) καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές υπέρ ΕΦΚΑ για κύρια σύνταξη και υγειονομική περίθαλψη (παροχές σε είδος και σε χρήμα), σύμφωνα με τα ποσοστά εισφορών άνω πενταετίας των άρθρων 39 παρ. 1 περίπτωση α΄ και 41 παρ. 2 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85).
2.Οι ασφαλιστικές εισφορές των προσώπων της παραγράφου 1 υπολογίζονται επί της καθαρής αξίας του παραστατικού, όπως αυτή προκύπτει μετά την αφαίρεση του αναλογούντος φόρου και άλλων επιβαρύνσεων, μη εφαρμοζομένων των ρυθμίσεων του άρθρου 39 περί κατώτατου ορίου μηνιαίου ασφαλιστέου εισοδήματος. Οι ασφαλιστικές εισφορές παρακρατούνται από τον εκδότη του παραστατικού κατά την έκδοσή του και αποδίδονται στον ΕΦΚΑ μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του επόμενου της έκδοσης του παραστατικού μήνα.
3. Ο χρόνος ασφάλισης υπολογίζεται ως εξής:
α) Στις περιπτώσεις που από τη σύμβαση προκύπτει καθορισμένος αριθμός ημέρας/ημερών απασχόλησης και μέχρι έναν (1) πλήρη μήνα, ως χρόνος ασφάλισης λαμβάνεται η ημέρα/ημέρες, που καθορίζονται στη σύμβαση,ανεξαρτήτως της διάρκειας της ημερήσιας απασχόλησης.
β) Στις λοιπές περιπτώσεις, ως χρόνος ασφάλισης λαμβάνεται το πηλίκο της καθαρής αξίας του παραστατικού, όπως ορίζεται στην παράγραφο 2, δια του ποσού που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.
Ο χρόνος ασφάλισης του παρόντος λογίζεται ως χρόνος ασφάλισης στον πρώην ΟΑΕΕ και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το χρόνο ασφάλισης που αντιστοιχεί στη διάρκεια της σύμβασης.
4. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζεται η διαδικασία απόδοσης των ασφαλιστικών εισφορών, ο χρόνος και ο τρόπος δήλωσης των στοιχείων του παραστατικού και της σύμβασης από τον εκδότη στον ΕΦΚΑ και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
5. Οι ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για παραστατικά που αφορούν σε συμβάσεις που καταρτίζονται από τη δημοσίευση της υπουργικής απόφασης της παραγράφου 4 και εφεξής. Για παραστατικά που εκδίδονται και αφορούν σε συμβάσεις που έχουν καταρτισθεί πριν από τη δημοσίευση της ανωτέρω υπουργικής απόφασης εφαρμόζεται το προϊσχύον καθεστώς.».
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το Υπουργείο Εργασίας έκανε στροφή 180 μοιρών στο συγκεκριμένο ζήτημα και θέσπισε ένα επιπλέον μέτρο προκειμένου αφενός μεν να εισπράξει επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές, αφετέρου δε, να συνεχίζει στην ίδια πορεία, να νομιμοποιεί δηλαδή και να αναπαράγει τις πρακτικές προηγούμενων κυβερνήσεων, με τις οποίες η υποκρυπτόμενη σχέση εξαρτημένης εργασίας βαφτίζεται «σύμβαση έργου» ή «παροχής υπηρεσιών» και με αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να εξαιρούνται από τις διατάξεις της Εργατικής Νομοθεσίας που αφορούν σε άδειες, προϋπηρεσία, αποζημίωση απόλυσης κ.λπ.
Η αντιμετώπιση του ζητήματος από πλευράς κοινωνικής ασφάλισης, ως «γκρίζα ζώνη» που δεν απολαμβάνει την προστασία του Εργατικού Δικαίου, αναμένεται να οδηγήσει σε επιπλέον προβλήματα, αφού είναι βέβαιο ότι οι εργοδότες θα μετακυλήσουν το κόστος της ασφάλισης στους εργαζόμενους, οι οποίοι και θα εισπράττουν χαμηλότερες αμοιβές υπό την πίεση των πανίσχυρων επιχειρήσεων. Έτσι η εργοδοσία θα συνεχίζει να έχει στη διάθεσή της χιλιάδες εργαζόμενους που, χάριν …ευελιξίας, θα ονομάζονται «περιστασιακά απασχολούμενοι» και θα συνεχίσουν να είναι «αόρατοι» για την Εργατική Νομοθεσία, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα!
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να καταπολεμά τις ελαστικές μορφές απασχόλησης λαμβάνοντας μέτρα και παρέχοντας κίνητρα υπέρ της νόμιμης, πλήρους και ασφαλισμένης εργασίας για όλους τους εργαζόμενους.
Αντίθετα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχοντας ως μόνιμο άγχος τη στατιστική-αριθμητική μόνο μείωση της ανεργίας, το επιτυγχάνει μέχρι τώρα μερικώς με διάφορα τερτίπια, εκτοξεύοντας όμως σε πρωτόγνωρα για την χώρα και την ΕΕ ύψη τη μερική και τη φτηνή πλήρη απασχόληση, γεγονός που αποτελεί και τη βασική αιτία της Νέας Ελληνικής Μετανάστευσης (ΝΕΜ).
Γιατί οι νέοι στη χώρα μας, στην πλειοψηφία τους με πολλά τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, αρνούνται να δεχτούν τις ποικιλώνυμες μορφές “εργαασιακής ειλωτείας”, της φθηνής και ανασφαλούς προσωρινής απασχόλησης, που τον τελευταίο καιρό, μαζικά, τους προσφέρουν η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και του ΟΑΕΔ.
Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί το αρμόδιο Υπουργείο να λάβει μέτρα προστασίας για τα χιλιάδες θύματα-εργαζόμενους που θα συνεχίσουν να εργάζονται σε υποβαθμισμένες συνθήκες χωρίς τα στοιχειώδη δικαιώματα που επιβάλλει η Εργατική Νομοθεσία.
Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί την κυβέρνηση, αντί για «εισφορομπηχτικά» μέτρα, να ασχοληθεί με την εξάλειψη των ευέλικτων μορφών δουλείας με τακτικούς ελέγχους, με νομοθετικές πρωτοβουλίες υπέρ της πλήρους, ασφαλισμένης και ορθά προστατευμένης εργασίας.
ΕΝΥΠΕΚΚ