Κάποτε τα Συνέδρια της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) αποτελούσαν μεγάλα συνδικαλιστικά άλλα και πολιτικά γεγονότα, που ετύγχαναν ευρείας σημασίας και συζήτησης.
Τώρα το 18ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ που ξεκινάει το Σάββατο (1/7) πάει να περάσει, σχεδόν, απαρατήρητο ή κάτι ακόμα χειρότερο.
Η γενική παρακμή συμπαρασύρει κάθε τι που θα μπορούσε να σταθεί όρθιο, πολύ περισσότερο όταν ο συνδικαλισμός στον εκπαιδευτικό χώρο έχει βυθιστεί και ο ίδιος, με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις, σε βαθιά κρίση.
Η Iskra χαιρετίζει σε αυτήν την συγκυρία την πρωτοβουλία δεκάδων αγωνιστών εκπαιδευτικών της Μέσης Εκπαίδευσης οι οποίοι, μπροστά στο κρίσιμο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, ζητάνε την συνεργασία και την κοινή εκλογική κάθοδο όλων των ριζοσπαστικών – αριστερών αντιμνημονιακών συνδικαλιστικών σχημάτων (βλ. εδώ).
Η ανάγκη μιας τέτοιας συνεργασίας είναι προφανής και αυτονόητη.
Δεν αφορά μόνο την προσπάθεια αποτροπής μιας μνημονιακής πλειοψηφίας στην ΟΛΜΕ, η οποία μνημονιακή πλειοψηφία, αν συνέβαινε, θα σηματοδοτούσε μια μεγάλη πισωδρόμηση για την εκπαίδευση και για ολόκληρη την χώρα.
Η συνεργασία των ευρύτερων δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς στον νευραλγικό χώρο των εκπαιδευτικών Μέσης Εκπαίδευσης θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ σημαντικότερο. Να καταστεί σημείο αφετηρίας για μια ευρύτερη συνδικαλιστική και πολιτική αντεπίθεση για την αναζωογόνηση και νοηματοδότηση του συνδικαλισμού στην εποχή μας, για ένα ρόλο της ΟΛΜΕ που δεν θα αφορά μόνο τα ειδικά κρίσιμα αιτήματα των καθηγητών αλλά και την τροφοδότηση ενός νέου άνεμου αρχών, αξιών και μόρφωσης στο χώρο της εκπαίδευσης, μιας νέας αντίληψης για μια υψηλού επιπέδου αναβαθμισμένη δημόσια και πραγματικά δωρεάν παιδεία, ως την βάση πάνω στο οποίο θα μπορούσε να στηριχτεί η επαναθελεμελίωση μιας αντιμνημονιακής προοδευτικής Ελλάδας.
Δεν ξέρουμε αν θα υπάρξουν δυνάμεις που θα γυρίσουν την πλάτη σε μια τέτοια πλατιά ριζοσπαστική Αριστερή συνεργασία μέσα το Συνέδριο της ΟΛΜΕ.
Δεν ξέρουμε αν και στο Συνέδριο της ΟΛΜΕ επαναληφθεί το κακό προηγούμενο του Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ, όπου οι μνημονιακές δυνάμεις εκμεταλλεύτηκαν το κλίμα διάσπασης και άγονων ανταγωνισμών στην Αριστερά για να επικρατήσουν.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα παθήματα έχουν γίνει μαθήματα.
Η Αριστερά οφείλει να δείξει ότι μένει όρθια, ζωντανή και παρά την προδοσία Τσίπρα και την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να αναδείξει ένα ηγεμονικό, πρωτοποριακό και ενωτικό πρόσωπο ικανό να παρακινήσει μεγάλους αγώνες, αναγεννητικές προσπάθειες και νέους δρόμους για την εκπαίδευση και την χώρα μας.
Το 18ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ μπορεί να ξεφύγει από το κλίμα παρακμής και συνδικαλιστικής κατάπτωσης.
Μπορεί να μην περάσει απαρατήρητο και στα αζήτητα ως Συνέδριο άγονων συνδικαλιστικών μικροανταγωνισμών, για τους οποίους, τρίβει τα χέρια του το υπόδουλο μνημονιακό κατεστημένο.
Το Συνέδριο της ΟΛΜΕ μπορεί να στείλει ένα μήνυμα.
Ένα θετικό μήνυμα συνδικαλιστικό και πολιτικό με σύγχρονο ριζοσπαστικό προοδευτικό πρόσημο που θα απευθύνεται σε όλο το εκπαιδευτικό κόσμο της χώρας και κυρίως σε όλη τη νεολαία, τους γονείς, τη δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία.
Όλοι θα κριθούμε από τις προσπάθειες μας σε αυτήν την ελπιδοφόρα κατεύθυνση.
Nuntiusweb