Η συμφωνία των Πρεσπών, είναι μια πράξη μειοδοσίας από τη μεριά της Ελληνικής κυβέρνησης, και η διαδικασία προσυπογραφής της από τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, συνιστά κατάφορη παραβίαση πολλαπλών θεμελιωδών τυπικών και ουσιαστικών κανόνων, τόσο του Διεθνούς Δικαίου όσο και ρητών Συνταγματικών προβλέψεων…
Αυτή η συμφωνία, είναι προϊόν μιας παράτυπης διαδικασίας, απολύτως έωλης με βάση τις προβλέψεις της Συνθήκης της Βιέννης περί δικαίου των Συνθηκών, και αυτή η διαπίστωση εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώνεται και από τον τρόπο με τον οποίο την υποδέχτηκε, και το Συμβούλιο της ΕΕ με τη χθεσινή του απόφαση, το οποίο στη σχετική συζήτηση για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων, δεν έθεσε ως όρο το να τεθεί σε ισχύ η εν λόγω συμφωνία, αλλά αρκέστηκε να δηλώσει ότι «προσβλέπει στην επικύρωση και στην εφαρμογή της»
Με την συμφωνία των Πρεσπών ο κ. Κοτζιάς, παραβιάζει επίσης δύο αποφάσεις του Αρείου Πάγου – μια το 1994 και μια ακόμη το 2009 αντίστοιχα- τοποθετώντας εαυτόν και συγκεκριμένες σκοπιμότητες τις οποίες υπηρετεί, πάνω από το νόμο και το δεδικασμένο του Ανωτάτου δικαστηρίου, το οποίο αντικειμενικά λειτουργεί και ως Συνταγματικό Δικαστήριο.
Και βεβαίως με τη συμφωνία των Πρεσπών, ο κ. Κοτζιάς αγνοεί και παραβιάζει συνειδητά μια σειρά Διεθνών συνθηκών, πρωτοκόλλων και συμβάσεων, κατά τρόπον και σε έκταση που καθιστά πλήρη και απόλυτη την ακυρότητα του εν λόγω εγγράφου.
Η απόπειρα του κ. Κοτζιά, να υπερκεράσει τον σκόπελο ρητών προβλέψεων των Διεθνών συνθηκών και των αποφάσεων του Ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας, με ανθυποσημειώσεις, αστερίσκους και υποπαρενθέσεις στο κείμενο της ντροπής, συνιστά εκτός των άλλων και σοβαρή πράξη κατεξευτελισμού των θεσμικών οργάνων και του κύρους των αποφάσεών τους, και αυτό είναι από κάθε άποψη ανεπίτρεπτο.
Η συμφωνία των Πρεσπών, είναι επίσης προϊόν, κατάφορης παραβίασης του Συντάγματος της χώρας, αφού η υπογραφή Κοτζιά, ΔΕΝ είναι αποτέλεσμα δεδηλωμένης αποδοχής της, ούτε καν από αυτήν καθ εαυτή την κυβερνητική πλειοψηφία, αφού οι ΑΝΕΛ δημοσίως και ευθαρσώς, δεν αποδέχονται το περιεχόμενό της.
Ο κ. Κοτζιάς επομένως, μετέβη στις Πρέσπες και υπέγραψε αυτό το διπλωματικό έκτρωμα, χωρίς να διαθέτει απολύτως καμία νομιμοποίηση να το υπογράψει ΟΥΤΕ ως εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης, ΟΥΤΕ πολύ περισσότερο ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Επομένως αυτή η υπογραφή, είναι δική του υπογραφή… Είναι μόνο δική του υπογραφή… Είναι μια υπογραφή που δεν περιβάλλεται από κανένα απολύτως θεσμικό κύρος… Και ως εκ τούτου, κανενός είδους δεσμευτικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να παράξει από μόνη της, έναντι κανενός Διεθνούς Οργανισμού.
Πρόκειται λοιπόν για μια πράξη άκυρη εν τη γενέσει της, πλήρως παράνομη, παντελώς ανυπόστατη, με μηδενικό θεσμικό κύρος, και η δόλια πρόβλεψη του κ. Κοτζιά να παράξει νομικοπολιτικό προηγούμενο, με εργαλείο ένα παράνομο και άνευ τυπικής ισχύος κείμενο, επενδύοντας στο χρόνο και στην παράπλευρη οχύρωση αυτής της «συμφωνίας» μέσω άλλων διεθνών αποφάσεων, είναι προφανής.
Γι’ αυτό και η προκλητικά απαράδεκτη στάση του στο Συμβούλιο της ΕΕ, όπου τελικά δεν λειτούργησε ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά ως ατζέντης συμφερόντων και επιδιώξεων τρίτων. Αυτή λοιπόν την πίστωση χρόνου ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ του ΤΗΝ ΔΩΣΟΥΜΕ.
Με τα παραπάνω δεδομένα, να προσδιορίζουν το τυπικό περιβάλλον πάνω στο οποίο εδράζεται η συγκεκριμένη συμφωνία, είναι τουλάχιστον ανησυχητικό το φαινόμενο να υπάρχουν κραυγές που να ζητούν ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, για μια συμφωνία τυπικά και θεσμικά παράνομη.
Ανεξάρτητα από τις επιπόλαιες όσο και καταφανώς υστερόβουλες προθέσεις των εμπνευστών αυτού του αιτήματος, η εμμονή σε ένα τέτοιο αίτημα συνιστά μια δόλια προσπάθεια μέσω της οποίας επιχειρείται να διασφαλιστεί κέλυφος νομιμότητας στο έκτρωμα Πρεσπών. Γι αυτό και κανένας Έλληνας πολίτης δεν πρέπει να παρασυρθεί, από αυτή την ύπουλη μεθοδολογία.
Όταν έχεις απέναντί σου ένα παράνομο δημιούργημα με βάση τα προβλεπόμενα του Διεθνούς και του Συνταγματικού δικαίου της χώρας, δεν μπορείς να του διασφαλίζεις κέλυφος νομιμοποίησης απαιτώντας να τεθεί στην βάσανο κανενός Δημοψηφίσματος ένα παράνομο «προϊόν», για τη δημιουργία του οποίου, παραβιάστηκε πολλαπλά η Διεθνής και η Εθνική Συνταγματική νομιμότητα.
Ακόμη και η καταφανώς αναμενόμενη καταψήφιση ενός τέτοιου εκτρώματος, θα παράξει νομικοπολιτικό προηγούμενο νομιμοποίησης από το παράθυρο της Συνταγματικής και διεθνούς παρανομίας, και αυτό συνιστά πεμπτοφαλαγγίτικη αντίληψη, σε μια ιστορική εποχή με όλα τα εθνικά μέτωπα ανοικτά.
Την ίδια στιγμή, το συγκεκριμένο αίτημα περί «ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ» είναι και ηθικά έωλο, αφού αποδέχεται και υπονοεί, οτι μπορούν αβασάνιστα να τίθενται υπό την δυνατότητα αίρεσης ενός δημοψηφίσματος, τα θεμελιώδη, αδιαπραγμάτευτα και απαραβίαστα που προσδιορίζουν αμετάκλητα την ίδια την υπόσταση του έθνους και του κράτους ως γεωπολιτική οντότητα.
Η Δημοκρατία κύριοι, και δη η υπέρτατη μορφή κατά την άσκησή της, υπάρχει για να λειτουργεί στο όνομα και για λογαριασμό των θεμελιωδών και των αδιαπραγμάτευτων, και όχι για να επιτρέπει τη μετατροπή τους σε φτηνό όχημα εξυπηρέτησης φτηνών σκοπιμοτήτων και καιροσκοπικών αντιλήψεων κανενός.
Η Δημοκρατία υπάρχει για να θεμελιώνει και όχι για να θέτει υπό δημοκρατικοφανή αίρεση τα αυτονόητα και τα θεμελιώδη. Η Δημοκρατία δεν υπάρχει για να ασκεί το εν δυνάμει δικαίωμά της να τα αναιρεί, επειδή απλά κάποιοι κάπως έτσι την φαντάζονται.
Αυτός ο ασκός του Αιόλου, ΔΕΝ πρέπει να ανοίξει με την δική μας ανοχή και συγκατάθεση. Όλη η εθνική ατζέντα είναι ανοικτή.
- Πίσω μας υπάρχει η Θράκη…
- Υπάρχει η ντε φάκτο άσκηση κυριαρχίας από την Τουρκία, στο Ελληνικότατο Αιγαίο…
- Υπάρχει ο ολέθριος διεμβολισμός που επιχειρείται στην Κύπρο…
Και φυσικά υπάρχουν ύποπτα αυτοδιαθεσιακά σχέδια στα σκαριά και στα συρτάρια σκοτεινών μηχανισμών.
Αν εμείς σπείρουμε με τρόπο επιπόλαιο και απερίσκεπτο δημοψηφισματικές φούσκες… Τι ακριβώς θα θερίσουμε όταν επιχειρηθεί να σπαρούν τέτοια ναρκοπέδια από όσους καιροφυλακτούν με τρόπο δόλιο και προσβλέποντας στον εδαφικό διαμελισμό της χώρας;;; Το σκεφτήκαμε;;;
Δεν μπορεί να είναι αίτημα της Δημοκρατίας, η ενεργοποίηση του μπούμεραγκ που μπορεί να προσδώσει νομιμότητα σε λογικές αμφισβήτησης της ίδιας της υπόστασης της χώρας.
Το αίτημα επομένως για δημοψήφισμα, είναι ένα καθ όλα ύποπτο αίτημα, που παρεμβάλλεται με στόχο να διεμβολίσει και να αποδυναμώσει το μοναδικό πολιτικά σωστό, θεσμικά ισχυρό και ηθικά ακέραιο αίτημα, που είναι η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και μαζί της το κουρέλισμα του εκτρώματος που επιχειρείται να εμφανιστεί ως συμφωνία.
Κάθε συνεπής πατριωτική δύναμη, οφείλει να αξιοποιήσει ακόμη και τις διεθνείς αντιδράσεις, για ν ανακόψει κάθε τυπική δυνατότητα παροχής νομιμότητας στο έκτρωμα των Πρεσπών.
Καμία αυταπάτη… Καμία ολιγωρία… Κανένας εφησυχασμός… Καμία ανοχή σε πρακτικές αυτοπαγίδευσης της Ελληνικής κοινωνίας.
Η υποχρέωση απαρέγκλιτης διαφύλαξης των θεμελιωδών που σχετίζονται με την Εθνική μας υπόσταση, είναι ΔΙΑΡΚΗΣ… είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ… είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ… Και ως τέτοια δεν επιβεβαιώνεται αλά καρτ.
Γενικός ξεσηκωμός τώρα… Για την μη αναγνώριση του εκτρώματος… Για την πολιτική ανατροπή… Και για την άμεση ανάληψη της τύχης της χώρας από μια Δημοκρατική και Πατριωτική Εξουσία.
*Οι απόψεις του κειμένου προφανώς εκφράζουν τον υπογράφοντα και όχι κατ’ ανάγκην τις θέσεις της Iskra
Nuntiusweb