Για «δώρο» συνολικής αξίας 250-300 εκατ. ευρώ προς τους υφιστάμενους μετόχους της Αττικής Οδού («Ελλάκτωρ» και J&P Αβαξ) κάνουν λόγο στελέχη του κατασκευαστικού κλάδου, με αφορμή την επικείμενη επισημοποίηση της απόφασης του υπουργού Υποδομών, Χρ. Σπίρτζη, να εγκρίνει τη διετή παράταση της σύμβασής της (αναμένεται σχετική υπουργική απόφαση).
Το νέο πλουσιοπάροχο “δώρο” έρχεται να προστεθεί στα τεράστια υπερκέρδη που έχουν αποκομίσει οι εταιρείες από την λεόντεια σύμβαση κατασκευής και διαχείρισης της Αττικής Οδού.
Υπενθυμίζεται ότι για το ζήτημα της παράτασης έχει υπογραφεί από τις αρχές του έτους μνημόνιο συναντίληψης, όπου ορίζονται μια σειρά από ανταλλάγματα που θα δοθούν από τους υφιστάμενους μετόχους, κυρίως σε ό,τι αφορά την εκπόνηση των μελετών για τις επεκτάσεις της Αττικής Οδού, αν και σύμφωνα με καταγγελίες, οι εν λόγω μελέτες υπάρχουν ήδη, καθώς το εν λόγω πακέτο έργων χρονολογείται από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.
Ωστόσο, όπως προκύπτει, τα ανταλλάγματα που θα εισπράξει το Δημόσιο από τη διετή παράταση κρίνονται επουσιώδη, συγκριτικά με τα οφέλη των παραχωρησιούχων. Μόνο από τα μερίσματα (όπως αυτά θα έχουν διαμορφωθεί το 2024) προβλέπεται η είσπραξη τουλάχιστον 80 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ παράλληλα επιπλέον 100-150 εκατ. ευρώ (συνολικά στη διετία) θα αφορούν την πληρωμή δαπανών από την Αττική Οδό Α.Ε. προς τις εταιρείες (δηλαδή, την «Ελλάκτωρ» και την J&P Αβαξ) για την πραγματοποίηση εργασιών συντήρησης. Στο σημείο αυτό εντοπίζεται άλλη μία σκανδαλώδης ρύθμιση, καθώς η σύμβαση της Αττικής Οδού είναι η μοναδική στην οποία δεν προβλέπεται ανώτατο όριο χρέωσης για τα έξοδα συντήρησης του άξονα. Ενώ λοιπόν στους υπόλοιπους άξονες έχει επιβληθεί ανώτατο πλαφόν 60.000 ευρώ/χιλιόμετρο ετησίως, στον ισολογισμό της Αττικής Οδού έχει φθάσει να χρεώνεται το σχετικό έξοδο έως 1 εκατ. ευρώ/χιλιόμετρο! Με λίγα λόγια, η Αττική Οδός Α.Ε. πληρώνει στις εταιρείες που συντηρούν τον άξονα (που προφανώς είναι οι ίδιες που μετέχουν και στην εταιρεία εκμετάλλευσης του άξονα) 1 εκατ. ευρώ για κάθε χιλιόμετρο σε ετήσια βάση, δηλαδή περί τα 70 εκατ. ευρώ! Εκτός του να «χρυσώνει» τις εταιρείες, με τον τρόπο αυτό, η Αττική Οδός Α.Ε. επιτυγχάνει και κάτι ακόμα πιο κρίσιμο. Δεν εμφανίζει τα αναμενόμενα κέρδη, με αποτέλεσμα να μετατίθεται χρονικά η επιστροφή του άξονα στα χέρια του Δημοσίου, όπως ορίζεται ρητά στη σύμβαση. Μάλιστα, το εν λόγω ζήτημα είχαν αναδείξει προεκλογικά τόσο ο κ. Σπίρτζης (που σήμερα μάλλον το έχει λησμονήσει), όσο και ο κ. Σταθάκης, σημειώνοντας μάλιστα ότι θα ερευνήσουν σε βάθος τις λεπτομέρειες της σχετικής σύμβασης και το πώς αυτή εφαρμόζεται…
Σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζουν φορείς της αγοράς, ενώ η αρχική ενημέρωση του κ. Σπίρτζη νωρίτερα εντός του έτους, προς τους εκπροσώπους των παραχωρησιούχων εταιρειών των μεγάλων οδικών αξόνων, ήταν ότι δρομολογείται η χορήγηση παρατάσεων σε όλες τις υφιστάμενες συμβάσεις (κάτι απαραίτητο και για λόγους συμμόρφωσης με τους κανόνες ανταγωνισμού), με αντάλλαγμα την εκτέλεση έργων και τη μείωση των διοδίων, εν τέλει πριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στροφή 180 μοιρών. Συγκεκριμένα, ενώ αρχικά η Αττική Οδός είχε εξαιρεθεί πλήρως από τη χορήγηση παράτασης, καθώς η σύμβαση λήγει σε λίγα χρόνια και πρέπει να γίνει διαγωνισμός (αυτή ήταν η τότε εξήγηση του υπουργού προς τους παραχωρησιούχους), σήμερα και με βάση την τελευταία ενημέρωση από το υπουργείο, ο μόνος άξονας στον οποίο χορηγείται παράταση είναι η Αττική Οδός, ενώ σε όλες τις υπόλοιπες ο σχεδιασμός έχει «παγώσει». Η νέα ερμηνεία της κίνησης του κ. Σπίρτζη είναι ότι η Αττική Οδός προχωρεί πιο γρήγορα, γιατί είναι μια σύμβαση πιο ώριμη, η οποία ολοκληρώνεται το 2024, όταν οι υπόλοιπες έχουν ορίζοντα 30ετίας.
Εν τω μεταξύ, η πάγια θέση των υφιστάμενων μετόχων της Αττικής Οδού είναι ότι οι επεκτάσεις δεν είναι βιώσιμες από μόνες τους και πρέπει να συνδυαστούν με το υφιστάμενο τμήμα, μέσω της επέκτασης της σύμβασης παραχώρησης, ώστε και τα διόδια να μην καταγράψουν περαιτέρω αύξηση.