Ρωσία “χτυπά” Τουρκία: Κανάλι Ευρασίας απάντηση Πούτιν στο κανάλι Κωνσταντινούπολης

677

Σύμφωνα με ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές σήμερα, μία από τις σοβαρότερες απειλές για τη Ρωσία είναι η ενεργός επέκταση της Τουρκίας στα νότια σύνορά της μαζί με το κανάλι της Κωνσταντινούπολης και τα σχέδια Ερντογάν με τις συνθήκες.

Η απειλή για τη Ρωσία κρύβεται σε αυτήν ακριβώς την πρωτοβουλία που είναι πραγματική μεγάλη, επομένως είναι απαραίτητο να παρουσιάσουμε ένα εναλλακτικό έργο υποδομής που θα συνδέει σταθερά τις δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας όχι με την Άγκυρα, αλλά με τη Μόσχα. Και έχουμε τέτοια επιλογή.

Το βασικό σημείο στις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Τουρκίας είναι η Κασπία θάλασσα, μέσω της οποίας θα πρέπει να διέρχονται όλες οι διαμετακομιστικές ροές φορτίων και οι αγωγοί.

Ο κύριος στόχος της συμμετοχής της Άγκυρας στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ με την πλευρά του Αζερμπαϊτζάν, ήταν η απόκτηση διαδρόμου διακίνησης χερσαίων μεταφορών μέσω της αρμενικής επικράτειας, στον πλησιέστερο σύμμαχό της το Μπκαού, αλλά  και πρόσβαση στην ακτή της Κασπίας.

Αλλά η Μόσχα θα τα αλλάξει όλα.

Στις μεταβαλλόμενες γεωπολιτικές συνθήκες, το έργο του καναλιού της Ευρασίας, θα  συνδέει την Κασπία Θάλασσα με την λεκάνη της Αζοφικής και της Μαύρης Θάλασσας.

Στην πραγματικότητα, αυτές οι δύο θαλάσσιες περιοχές έχουν ήδη συνδεθεί με το κανάλι Βόλγα-Ντόν, αλλά η χωρητικότητά του είναι εξαιρετικά χαμηλή.

Από την πλευρά τους,  Κινέζοι εμπειρογνώμονες θεωρούν ότι η κατασκευή του καναλιού “Ευρασία” είναι ένα μεσαίου μεγέθους έργο.

Το περιστατικό με το πλοίο που “κόλλησε” στο Σουέζ, κατέδειξε την ανάγκη να υπάρξουν εναλλακτικές λύσεις σε αυτήν τη δημοφιλή θαλάσσια διαδρομή.

Στην πραγματικότητα, η οικονομική συμμαχία μεταξύ Πεκίνου και Τεχεράνης δίνει ζωή στον Σινο-Ιρανικό διάδρομο μεταφορών, στον οποίο η Ρωσία έχει επίσης θέση.

Σε αυτήν την περίπτωση, δεν μιλάμε μόνο για την προμήθεια υδρογονανθράκων, αλλά και για αποστολές εμπορευματοκιβωτίων. Θυμηθείτε ότι το Ιράν εξέφρασε πρόσφατα δημόσια την ετοιμότητά του να προσχωρήσει στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση.

Εδώ επιστρέφουμε και πάλι στην Κασπία Θάλασσα, που είναι το σημείο διασταύρωσης του «Μεσαίου Διαδρόμου», το οποίο προσπαθεί ενεργά η Τουρκία να “καταλάβει”, και του διεθνούς διαδρόμου μεταφορών «Βορράς-Νότος», ο οποίος διασχίζει τον Ινδικό Ωκεανό, που  μέσω  Ιράν και Ρωσίας θα φτάνει στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης.

Στην ακτή της Κασπίας, έχουμε το ρωσικό λιμάνι του Λαγκάν, η χωρητικότητα του οποίου για μεταφόρτωση σιτηρών και εμπορευματοκιβωτίων πρέπει να είναι 12,5 εκατομμύρια τόνοι ετησίως.

Κινέζοι και Ιρανοί επενδυτές έχουν ήδη δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για τις δυνατότητες επέκτασής του.

Αυτός ο λιμένας θα να γίνει βασικός σύνδεσμος για την υλοποίηση του έργου του καναλιού της “Ευρασίας”, το οποίο στο μέλλον θα μπορεί να προσελκύσει μεγάλο μέρος της κυκλοφορίας από το κανάλι του Σουέζ.

Εκτιμάται ότι έως το 2030, ο όγκος των μεταφορών θα πρέπει να είναι 20-25 εκατομμύρια τόνοι, και έως το 2050, 34 έως 44 εκατομμύρια τόνοι.

Πώς θα επιτευχθεί μια τέτοια αύξηση;

Το γεγονός είναι ότι τα πλοία πολύ μεγαλύτερου εκτοπισμού θα μπορούν να πλοηγηθούν στο νέο κανάλι της Ευρασίας, από ό, τι στο κανάλι Βόλγα-Ντον.

Υποτίθεται ότι θα πρόκειται για πλοία με χωρητικότητα 10 έως 28,5 χιλιάδες τόνους, καθώς και πλοία ειδικά σχεδιασμένα για το κανάλι της “Ευρασίας”, με ικανότητα μεταφοράς 50 χιλιάδων τόνων.

Το μεγάλο πλεονέκτημα του νέου καναλιού θα είναι ότι η πλοήγηση σε αυτό θα αφορά περίοδο 10-11 μηνών  το χρόνο, έναντι 7-9 μηνών που είναι στον ποταμό Βόλγα-Ντον.

Συνοψίζοντας, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το νέο κανάλι μεταφοράς μεταξύ της Κασπίας και της Αζοφικής Θάλασσας, θα είναι ικανό να παράγει ένα μεγάλο θετικό γεωπολιτικό αποτέλεσμα.

Η Κίνα επιθυμεί να έχει μια επιπλέον επιλογή στην Ευρώπη παρακάμπτοντας την Τουρκία, η οποία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, κάτι το οποίο το Πεκίνο δεν ξεχνά, για αυτό εμβαθύνει τις σχέσεις του με το Ιράν.

Πρόσθετες ροές διαμετακόμισης θα διέρχονται  από το έδαφος της Ρωσίας, συμπληρώνοντας τον προϋπολογισμό της.

Θα εμφανιστεί η βάση για την πραγματική ένταξη των τουρκόφωνων χωρών στην Ευρασιατική Ένωση.

Η Μόσχα, θα είναι σε θέση να ελέγξει το γειτονικό Καζακστάν και άλλες τουρκόφωνες δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, μειώνοντας την επιρροής της Άγκυρας.

Σε τελική ανάλυση, η πολιτική καθορίζεται από την οικονομία.

Ναι, η κατασκευή ενός τέτοιου έργου υποδομής θα απαιτήσει τεράστιες επενδύσεις και θα χρειαστεί πολύς χρόνος.

Υπάρχουν επίσης ορισμένοι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι. Ωστόσο, το δυναμικό που θα παράγει το κανάλι της «Ευρασίας» θα είναι τόσο μεγάλο που θα είναι σκόπιμο να κατασκευαστεί στο πλαίσιο μιας διεθνούς κοινοπραξίας, στην οποία θα πρέπει να συμμετέχουν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη”, κατέληξε ο ίδιος που γνωρίζει πολύ καλά τι δηλώνει.

Πολεμικές συγκρούσεις χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα δεν γίνεται στην ιστορία. Το κανάλι της Ευρασίας θα είναι η ηχηρή απάντηση Πούτιν στον Ερντογάν με το κανάλι της Κωνσταντινούπολης και τα ύποπτα σχέδια του.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας