Έγκυροι κύκλοι του πολεμικού ναυτικού μιλούν για ολέθρια επιλογή φρεγατών η οποία γίνεται όχι με στρατιωτικά αλλά με πολιτικά κριτήρια εξαρτημένης χώρας.
Η χώρα οδηγείται σε γεωπολιτική και γεωστρατηγική “έκλειψη”
Σύμφωνα με πληροφορίες απόλυτα έγκυρων κυβερνητικών πηγών η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη κατέληξε (στην πραγματικότητα έχε λάβει τη συγκεκριμένη απόφαση εδώ και πολλούς μήνες) σε επιλογή προμήθειας για το πρόγραμμα νέων φρεγατών του ΠΝ που πληροί απόλυτα την έννοια της λέξης «ολέθρια».
Συγκεκριμένα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει κλείσει το θέμα με επιλογή των αμερικανικών σκαφών παράκτιας άμυνας MMSC τα οποία ειρήσθω εν παρόδω αποσύρονται από το αμερικανικό Ναυτικό σκάφη τα οποία είναι παντελώς ακατάλληλα για τις ανάγκες του ΠΝ αλλά και τις ανάγκες της ίδιας της χώρας και υπεράσπισης των συμφερόντων της.
Το «κερασάκι στην τούρτα» είναι η ανεκδοτολογικού περιεχομένου αλλά δυστυχώς αληθινή προεπιλογή δύο ολλανδικών φρεγατών τεχνολογίας 30κονταετίας με οπλισμό 40 ετών, δηλαδή που είχαν οι S το 1980, πλην κάποιων διαφορών στον ηλεκτρονικό τους εξοπλισμό.
Αυτό υπαγορεύεται από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν μπαίνουν ούτε καν στον κόπο να προσφέρουν πλοία ενδιάμεσης λύσης(!) αν και θα μπορούσαν δεδομένου ότι τα συγκεκριμένα αποσύρονται από αμερικανική υπηρεσία.
Έτσι η κυβέρνηση και για να δικαιολογήσει την επιλογή των αμερικανικών σκαφών χωρίς ενδιάμεση λύση, εφεύρε τον διαχωρισμό της ενδιάμεσης λύσης από αυτή της αγοράς νέων φρεγατών!
Μάλιστα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος είχε αναφέρει στη Βουλή μεταξύ άλλων:
«αναλόγως αποτελεσμάτων και εφόσον απαιτηθεί το ΠΝ θα εισηγηθεί τυχόν διαχωρισμό απόκτησης μεταχειρισμένων πλοίων από το πρόγραμμα των νέων φρεγατών».
Κανένα αποτέλεσμα δεν υπήρξε, καμία εισήγηση από το ΠΝ δεν έγινε.
Πρόκειται για τους γνωστούς κυβερνητικούς ελιγμούς «υψηλών πτερυγικών φορτίσεων» όπως ήταν και αυτός της απόρριψης των γαλλικών φρεγατών FDI και των βλημάτων cruise MdCN με πρόσχημα τάχα τα αναδρομικά των συνταξιούχων.
Από τότε είχε ληφθεί η απόφαση για την προμήθεια των αμερικανικών σκαφών παράκτιας άμυνας.
Ο μετέπειτα «διαγωνισμός» ήταν μόνο και μόνο για να γράφονται σενάρια άνευ ουσίας και ανοησίας στον Τύπο. Η απόφαση ήταν ειλημμένη για την απόκτηση των αμερικανικών σκαφών.
Γνώριζαν όλοι οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» ότι το όλο θέμα με τις προσφορές των ξένων ναυπηγικών Οίκων για το πρόγραμμα των φρεγατών ήταν απλώς μια παρωδία.
Το σημαίνει η απόκτησή τους από το ΠΝ;
Σημαίνει ότι η χώρα παραιτείται και επισήμως των δικαιωμάτων της όχι μόνο στην ανατολική Μεσόγειο αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν το ΠΝ με την επιλογή αυτή μπορέσει να διασφαλίσει το ίδιο το Αιγαίο και φυσικά να σταθεί απέναντι στο τουρκικό Ναυτικό το οποίο εκεί νη την περίοδο θα βγάζει στο Αιγαίο τις «μεγαθήρια» TF-2000.
Ουσιαστικά με την επιλογή των αμερικανικών σκαφών ξεχνάμε την Κύπρο (φυσικά), τα κοιτάσματα, οτιδήποτε έχει να κάνει με προβολή ισχύος, ναυτική αποτροπή, στρατηγικά πλήγματα.
Πρόκειται για σκάφη με μόνο οπλικό φορτίο τους 32 ESSM ή CAMM-ER με εμβέλεια που δεν ξεπερνά τα 50 χλμ. και στις δύο περιπτώσεις και 8 βλήματα επιφανείας-επιφανείας τη στιγμή που όλες οι σύγχρονες σχεδιάσεις έχουν πλέον 16.
Τα αμερικανικά σκάφη δεν έχουν ούτε ικανότητα Αεράμυνας Περιοχής ούτε και ικανότητες ανθυποβρυχιακού πολέμου, πλην ενός συρόμενου σόναρ το οποίο δεν θα μπορεί να βέβαια να βρίσκεται ανεπτυγμένο συνεχώς, ούτε και απλούς τορπιλοσωλήνες για να προσβάλλει τα υποβρύχια!
Με άλλα λόγια πρόκειται για σκάφη άμυνας κλειστών θαλάσσιων περιοχών. Με τις γαλλικές φρεγάτες το ΠΝ θα αποκτούσε ικανότητα Αεράμυνας Περιοχής όπως και στρατηγικών πληγμάτων. Όλα αυτά τα όπλα όμως και κατά συνέπεια και ο ρόλος τους που θα αναλάμβαναν έχουν ευθύνες.
Ευθύνες που δεν ήθελε η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε καμία περίπτωση να επωμιστεί, οδηγώντας την Ελλάδα σε γεωστρατηγική και γεωπολιτική ανυπαρξία.
Εδώ όμως προκύπτει και ένα άλλο θέμα. Η απαράδεκτη συναίνεση της ηγεσίας του ΠΝ στην ανεδαφική και ανερμάτιστη απαίτηση της πολιτικής ηγεσίας για σκάφη τα οποία θα στείλουν το ΠΝ 30 χρόνια πίσω.
Το απαράδεκτο της ντροπιαστικής συναίνεσης μέσω της “σιωπής” του ΠΝ στην εντολή της πολίτικης ηγεσίας για την οποία πρέπει να αναζητηθούν πολιτικές ευθύνες εν ευθέτω χρόνω, συνοδεύεται και από μια ενδιάμεση λύση των ολλανδικών φρεγατών τύπου Μ, η οποία είναι η χείριστη που θα μπορούσε να επιλεγεί, από τις ενδιάμεσες, αντίθετα με την προμήθεια των φρεγατών Sigma που προτείνει η Ολλανδία που είναι μια καλή πρόταση.
Άλλωστε και η χειρότερη από τις λοιπές προτάσεις είναι κλάσεις ανώτερη από τις αμερικανικές.
Η κλάση Μ, μας οδηγεί σε εποχές φρεγατών S με βλήματα Sea Sparrow των 15 χλμ. Αυτό για κάποιους που «γκρίνιαζαν» για τη γαλλική ενδιάμεση λύση η οποία μεταξύ άλλων έφερε βλήματα SM-1 με εμβέλεια 60 χλμ.+
Όσο για τους γεωπολιτικούς λόγους αυτοί είναι εντελώς αστείοι. Ποιος πιστεύει πραγματικά ότι οι ΗΠΑ σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύρραξης θα σπεύσουν να στηρίξουν την Ελλάδα, έναντι της Τουρκίας, ιδιαίτερα εάν η τελευταία αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Άλλωστε οι ΗΠΑ εμμένουν φανατικά στοχοπροσηλωμένες στο μύθο της «αναντικατάστατης» Τουρκίας. Έτσι και στο πλαίσιο της προσπάθειας αυτής για «επαναφορά» της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, όλα τα υπόλοιπα έπονται. Και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα.
Βέβαια εδώ προκύπτουν και άλλες ευθύνες. Οι Γάλλοι προ δύο ετών περίπου, εντελώς ανεξήγητα άλλαξαν γραμμή προώθησης και αντί των FREMM αποφάσισαν να προωθήσουν τις FDI. Παράλληλα οι δημόσιες σχέσεις της Naval Group ήταν μηδενικές σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια. Εάν το Νοέμβριο του 2008 είχε υλοποιηθεί η απόφαση του ΚΥΣΕΑ για την προμήθεια των 6 FREMM (επί υπουργίας Β.Μειμαράκη) η Τουρκία δεν θα είχε τολμήσει να προχωρήσει σε όλες τις ενέργειές της στην ανατολική Μεσόγειο, ούτε και να έχει αποκλείσει την Ελλάδα εντός του Αιγαίο όπως έχει κάνει σήμερα.
Σε αντίστοιχη γεωπολιτική έκλειψη κινούμαστε και σήμερα -ενδεχομένως και χειρότερη- με την επιλογή των MMSC.
Αυτό γιατί δεν θα χρειαστεί πόλεμος για να επιβεβαιωθούν όλα τα παραπάνω γιατί απλά πόλεμο με αυτά τα πλοία δεν τολμάς να κάνεις.
Απευθύνουμε έκκληση στην ελληνική κυβέρνηση να ανακαλέσει την απόφασή της και να επιλέξει οποιαδήποτε από τις λοιπές προτάσεις οι οποίες είναι κλάσεις ανώτερες από τις αμερικανικές