Σε περίοπτη θέση του ορεινού όγκου των Αγράφων, κοντά στο Μεσενικόλα και ανατολικά της Λίμνης Πλαστήρα, είναι σκαρφαλωμένη η μονή Κορώνης, που προσφέρει υπέροχη θέα στο θεσσαλικό κάμπο. 
Η μονή Κορώνης οφείλει κατά πάσαν πιθανότητα την ονομασία της στην τοποθεσία όπου είναι χτισμένη, καθώς μοιάζει με κορώνα του κάμπου. 
Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων
Η ιστορία της μονής αρχίζει το 12ο αιώνα, και συγκεκριμένα το 1123, όταν βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κορώνης. 
Η μονή ιδρύθηκε ως πατριαρχική και σταυροπηγιακή επί αυτοκράτορος Ιωάννη Β’ Κομνηνού.
Το αρχικό κτίσμα, που έφερε την ονομασία μονή Κρυεράς Πηγής, καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό και επανοικοδομήθηκε το 16ο αιώνα από τον Ανδρέα Μπούνο, εύπορο Αγραφιώτη. 
Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων
Το σύγχρονο κτίσμα, φρουριακής μορφής, αποτελείται από το καθολικό και δύο πτέρυγες κελιών.
Το καθολικό, το οποίο τιμάται στο Γενέσιο της Θεοτόκου, είναι τρίκογχος τετρακιόνιος ναός αθωνικού τύπου, με νάρθηκα. 
Στη βορινή πλευρά του καθολικού είναι χτισμένο παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Τίμιο Πρόδρομο, με τοιχογραφίες του 1739.
Οι τοιχογραφίες του καθολικού, κρητικής τεχνοτροπίας, έργο του μοναχού Δανιήλ, χρονολογούνται, σύμφωνα με επιγραφή, από το 1587. 
Το πλούσια διακοσμημένο ξυλόγλυπτο τέμπλο, από τα καλύτερα του θεσσαλικού χώρου, φιλοτεχνήθηκε από λαϊκούς τεχνίτες, ηπειρώτικης πιθανώς καταγωγής. Οι εικόνες του τέμπλου είναι του 16ου και του 18ου αιώνα.
Επί Tουρκοκρατίας η μονή υπήρξε θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο των Aγράφων, καθώς και ορμητήριο του Αγώνα. 
Στη μονή λειτούργησε σχολή ανωτέρων γραμμάτων, στην οποία δίδαξαν εξέχουσες προσωπικότητες εκείνης της εποχής.
Την περίοδο της Κατοχής οι Γερμανοί επιχείρησαν να πυρπολήσουν τη μονή, στις 3 Δεκεμβρίου 1943, την παραμονή της εορτής του Αγίου Σεραφείμ. 
Η μονή Κορώνης πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου (Γενέσιο της Θεοτόκου) και στις 4 Δεκεμβρίου (μνήμη Αγίου Σεραφείμ). 
Ο Άγιος Σεραφείμ
Περί τα μέσα του 16ου αιώνα ήρθε για να μονάσει στη μονή Κορώνης ο Άγιος Σεραφείμ, Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου.
Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων
Αφού χειροτονήθηκε διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος, ο Άγιος Σεραφείμ εξελέγη νέος ηγούμενος της μονής Κορώνης.
Η φήμη της ασκητικής και αγίας ζωής του έφθασε μέχρι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο τον εξέλεξε, το 1587, Αρχιεπίσκοπο Φαναρίου και Νεοχωρίου. 
Η δράση του Αρχιεπισκόπου προκάλεσε το μένος των Τούρκων, οι οποίοι τον συνέλαβαν και τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να τον εξαναγκάσουν να αλλάξει την πίστη του.
Το μαρτύριο του Αγίου Σεραφείμ είχε ως κατάληξη τον διά αποκεφαλισμού θάνατό του, στις 4 Δεκεμβρίου 1601, στο Φανάρι Καρδίτσας.
Η κάρα του Αγίου Σεραφείμ φυλάσσεται στη μονή Κορώνης. 
*Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο παρόν άρθρο προέρχονται από τους διαδικτυακούς τόπους της μονής Κορώνης (monikoronis.gr) και της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων (imthf.gr). Η κεντρική φωτογραφία προέρχεται από το διαδικτυακό τόπο της μονής (monikoronis.gr).