Το πρόβλημα με τις πρωτοφανείς αυξήσεις σ’ ένα αγροτικό προϊόν-σύμβολο για τη χώρα μας ξεκίνησε από την Ισπανία και με μορφή ντόμινο έφτασε ταχύτατα και στα… μέρη μας. Τα αποθέματα στις δεξαμενές εξαντλούνται και οι υπεύθυνοι των σούπερ μάρκετ δηλώνουν πως δεν μπορούν να συγκρατήσουν τις τιμές. Κάποιοι παραγωγοί που έσπευσαν να κλείσουν πριν από μήνες συμφωνίες με τιμή λίγο πάνω από τα 5 ευρώ το λίτρο, σήμερα χτυπούν το κεφάλι τους. Τότε πίστευαν πως η τιμή ήταν συμφέρουσα. Σήμερα όμως αυτή έχει διπλασιαστεί για συναδέλφους τους.
«Φέτος το ποσοστό ακαρπίας φτάνει στο 50%. Θα ξεκινήσουμε τη συγκομιδή αργότερα και ίσα που θα πάρουμε μυρωδιά από ελαιόλαδο» δηλώνει χαρακτηριστικά ο κ. Νικόλαος Μάρκελλος, ελαιοπαραγωγός στην Κορινθία, στην εφημερίδα «Καθημερινή». Μάλιστα, ο ίδιος εκτιμά και την τιμή του λίτρου για τους παραγωγούς, υπολογίζοντας πως θα κυμανθεί από 8,5 με 10 ευρώ, διπλάσια σε σύγκριση με πέρυσι.
Το πρόβλημα έχει τις ρίζες του στην αγορά της Ισπανίας η οποία όπως αναφέρουν οι ειδικοί πέρυσι παρήγαγε κάτω από το 50% του μέσου όρου της ετήσιαςπαραγωγής της. Δηλαδή από τους 1,6 εκατομμύρια τόνους έπεσε στους 700.000. Σχεδόν το ίδιο συνέβη και με την Ιταλία.
Παράλληλα, η αύξηση της ζήτησης σε όλο τον κόσμο ήταν εντυπωσιακή. «Στην Αμερική πριν από 10 χρόνια κατανάλωναν 60.000 τόνους, τώρα χρειάζονται 300.000» λέει ο κ. Βασίλης Φραντζολάς, δοκιμαστής και σύμβουλος ποιότητας ελαιολάδου.
Αυτό οδήγησε την Ισπανία και την Ιταλία στην αναζήτηση ποσοτήτων χύμα έξτρα παρθένου ελαιολάδου για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα συμβόλαιά τους. Η τιμή των 5,5 ευρώ το λίτρο, με την οποία πέρυσι ορισμένοι εκπρόσωποι ισπανικής αλυσίδας είχαν αγοράσει από Έλληνες παραγωγούς, είχε διαδοθεί σε όλη την χώρα.
Ωστόσο αυτό δεν συνέβη ποτέ, αυτή τη φορά. «Έλεγα στους άλλους αγρότες του συνεταιρισμού να κρατήσουν ποσότητες και να τις πουλάνε σταδιακά. Αλλά ήθελαν να προλάβουν την καλή τιμή» λέει ο κ. Βιτσέντζος Κορνάρος παραγωγός από τη Σητεία. Όπως λέει ίδιος πολλοί όταν είδαν η τιμή να ξεπερνά τα 5 ευρώ βιάστηκαν να πουλήσουν και έτσι οι δεξαμενές στην Ελλάδα άδειασαν. Τα παγκόσμια δεδομένα που διαμορφώνουν τις τιμές έγιναν γνωστά αργότερα στην Ελλάδα, με πολλούς να το αποδίδουν σε ντόμινο αυξήσεων.
«Από τον Ιούλιο δεν έχουμε πλέον λάδι. Όλοι περιμένουν τη νέα σοδειά. Έρχονται και μας λένε: ξέρουμε ποια είναι η τιμή, κράτησε μου λάδι» λέει ο κ. Παύλος Καπλάνης ιδιοκτήτης ελαιοκομικής μονάδας στην Άνω Μεσσηνία και σημειώνει πως πλέον οι παραγωγοί έχουν το νου τους στα ελαιόδεντρα και τονίζει και εκείνος πως η παραγωγή φέτος θα είναι εξαιρετικά μειωμένη. «Είμαστε λίγο ανήσυχοι για να μη συμβεί κάτι την τελευταία στιγμή, γιατί συνέχεια κάτι συμβαίνει» προσθέτει ο κ. Καπλάνης.
Αν και θεωρείται λογικό η φετινή παραγωγή να είναι μειωμένη καθώς η περυσινή έσπασε όλα τα ρεκόρ, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που έχουν επιβαρύνει επιπλέον την κατάσταση σε ό,τι αφορά τη χώρα μας. Οι υψηλές θερμοκρασίες την άνοιξη και την εποχή της ανθοφορίας προκάλεσαν προβλήματα στο δέσιμο του καρπού, μαζί με τη ξηρασία η οποία δεν βοήθησε καθόλου στο να μεγαλώσουν οι ελιές.
«Η παραγωγή της Ελλάδας είναι πιθανό να πέσει στα όρια της εσωτερικής αυτάρκειας, δεδομένης της χαμηλής καρπόδεσης και της ξηρασίας του καλοκαιριού» εκτιμά ο Βασίλης Μουσελίμης, γεωπόνος ειδικός στην ελαιοκομία.
«Ο χειμώνας ήταν πολύ ζεστός και το δέντρο δεν πρόλαβε να κοιμηθεί για να ξεκουραστεί και να μπορέσει να αποδώσει» εξηγεί ο κ. Μάρκελλος.