Ενώ ο Μπόρις Τζόνσον βγαίνει ξεκάθαρα και δυναμικά υπέρ του Brexit ακόμα και χωρίς συμφωνία, ο Τζέρεμι Κόρμπιν, επικεφαλής του Εργατικού κόμματος της αντιπολίτευσης, δολιχοδρομεί και τελικά σύρεται, με αστείες προφάσεις στο Bremain, παρά το ΟΧΙ του βρετανικού λαού στο σχετικό δημοψήφισμα.
Η θέση αυτή του Τζ. Κόρμπιν και των Εργατικών της Βρετανίας αποτελεί χαρακτηριστική εκδήλωση πολιτικής παράδοσης στις Βρυξέλλες και έκφραση πολιτικής ατολμίας και πολιτικού ευνουχισμού.
Ο Κόρμπιν και οι Εργατικοί παραδίδουν τα εθνικά αισθήματα και τον δημοκρατισμό ανέλπιστο δώρο στην ακραία συντήρηση και την ακραία Δεξιά του Τζόνσον, όπως της παραδίδουν προς λεηλασία τις διαθέσεις και τις παραδόσεις των εργατικών λαϊκών στρωμάτων της βαθιάς Βρετανίας.
Ο Κόρμπιν, με όποιες δυνάμεις των Εργατικών το πίστευαν και το άντεχαν, μπορούσε εδώ και καιρό να ηγηθεί αποφασιστικά και σαρωτικά ενός προοδευτικού και κοινωνικού Brexit ενάντια σ’ έναν ευρωπαϊκό ψευτοδιεθνισμό και να κάνει αυτό το προοδευτικό Brexit σημαία αντεπίθεσης μιας αναγεννημένης Αριστεράς ενάντια σε μια σάπια, ολοκληρωτική και νεοφιλελεύθερη γερμανική Ε.Ε., προβάλλοντας το όραμα της ισότιμης συνεργασίας και συνανάπτυξης ελεύθερων ευρωπαϊκών λαών και κυρίαρχων ανεξάρτητων δημοκρατικών χωρών μιας καινούργιας Ευρώπης από τον Ατλαντικό έως και τη Ρωσία, σε φιλική αλληλοσύνδεση με τις γειτονικές ζώνες της Αφρικής και της Ασίας.
Είναι κάτι παραπάνω από τραγική ιστορική ατυχία ότι σύσσωμη σχεδόν η ευρωπαϊκή Αριστερά έχει αυτοπαγιδευτεί και αργοπεθαίνει στην αόρατη φυλακή του ευρώ και στο περιφραγμένο αγοραίο στρατόπεδο της Ε.Ε., χωρίς καν να συζητάει τη δραπέτευσή της.
Αυτή η Αριστερά δεν έχει μέλλον.
Παναγιώτης Λαφαζάνης
Υ.Γ: Ακόμα και αν το Brexit δεν μπορέσει να γίνει πράξη, η νίκη του Bremain και του Κόρμπιν θα είναι πύρειος και άδοξη. Γιατί αυτή η Ε.Ε αν δεν διαλυθεί, το μόνο που μπορεί να επιτυγχάνει είναι να φυτοζωεί και να σέρνεται, χωρίς ποτέ να καταφέρνει να πετάξει.
