FYROMίτες αποκάλεσε αιδημόνως ο τέως Υπουργός Εξωτερικών και Δώδεκα Μιλίων, κ. Κοτζιάς εκείνους στους οποίους ο ίδιος επέτρεψε να γραπωθούν πάνω στο όνομα Μακεδόνας.
Όσο για τα συριζίστικα περί «Βόρειας Μακεδονίας», ουδείς μπορεί να ονομάζεται Βορειομακεδόνας ή Νοτιοαλβανός, παρά μόνον κατά την έννοια του Βορειοκορεάτης, ήτις έννοια παραπέμπει στο Νοτιοκορεάτης – ήτοι στον αλυτρωτισμό ή στονεπεκτατισμό.
Όχι μόνον θα λέγεται Μακεδονία σκέτο το κράτος των FYROMένιων, αλλά και όταν αποκαλείται Βόρεια Μακεδονία θα παραπέμπει σε κάποια Νότια (μάλλον αλύτρωτη), οι δε κάτοικοι του κατασκευασμένου αυτού κράτους θα λέγονται Μακεδόνες, τελεία και παύλα.
Ενθυμούμαι ένα απ’ τα κράτη – κατασκευάσματα της Αποικιοκρατίας στην Αφρική, την Άνω Βόλτα, την οποίαν προφανώς θα κατοικούσαν κάποιοι… Ανωβολτιανοί! Δεν γνωρίζω πώς λέγεται η Άνω Βόλτα σήμερα, γνωρίζω όμως πώς λέγονται εκείνοι που συναίνεσαν να αποκαλούνται Μακεδόνες οι FYROMένιοι – λέγονται Κλαζομένιοι…
Νομοτέλεια
Νομή – νόμος – νόμισμα – νομίζω. Όλα έχουν ειπωθεί από τότε, την πρώτη αυγή, που η γλώσσα αποτύπωνε τις αρχετυπικές έννοιες (και η δική μας γλώσσα είναι, λόγω ηλικίας, από τις λίγες εκείνες που οι λέξεις διδάσκουν, περιγράφουν δηλαδή το νόημά τους οι ίδιες). Εν αρχή ην
η νομή, ο νόμος στερέωσε τη νομή, το νόμισμα αποτύπωσε τις αξίες της ανακατανομής και το νομίζω τις διαχειρίσθηκε κατά το δοκούν, με βάση δηλαδή την ισχύ που καθ-ιέρωνε με τον νόμο το δίκιο του Δυνατού.
Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία της νομής και της ανακατανομής. Ο τρόπος της ανακατανομής προσδιόρισε όλα τα συστήματα παραγωγής, από το δουλοκτητικό ώς το κεφαλαιοκρατικό – όλα ταξικά.
Σε όλα τα συστήματα η νομή, ο νόμος, η ανακατανομή (όσο άδικα κι αν ήταν) άφηναν το νομίζω περί όλων αυτών να έχει κάποια σχέση με τον νου και το νοώ – πλην καπιταλισμού. Η ιστορία του καπιταλισμού είναι ο ανασκολοπισμός της ανακατανομής. Όλο και πιο παρανοϊκός, όλο και πιο παράλογος. Η ανθρωπότης ποτέ ώς τώρα
δεν υπήρξε τόσο παρανοϊκή ώστε το 1% του πληθυσμού να κατέχει το 80% του παραγόμενου πλούτου, μάλιστα με αύξουσα τάση. Το αποτέλεσμα είναι ασφαλώς ο πόλεμος, ο Μέγας Πόλεμος – είναι θέμα χρόνου.
Οι λαοί γνωρίζουν τι τους περιμένει και όμως επικροτούν εκείνους που θα τους σφάξουν. Εν οίδα ότι ουδέν οίδα – αν το είπε ποτέ αυτό ο Σωκράτης, τον θεό περιέγραφε (εις ό,τι αφορά τους πιστούς) και τον άνθρωπο (εις ό,τι αφορά τους υπόλοιπους)…
*Πηγή: topontiki.gr
