Ασπιρίνη για τον καρκίνο είναι τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και χωρίς καμία αιδώ χαρακτήρισε ως μέτρα ανακούφισης για τους πληγέντες της πυρκαγιάς.
Αναλυτικά τα μέτρα περιγράφονται εδώ. Σε αδρές γραμμές περιλαμβάνουν: Χορήγηση εφάπαξ έκτακτου επιδόματος στους πληγέντες ύψους 5.000 ευρώ (6.000 ευρώ για τρίτεκνες ή πολύτεκνες οικογένειες), 8.000 ευρώ για τις επιχειρήσεις που επλήγησαν, 2 συντάξεις στους πυρόπληκτους συνταξιούχους του ΕΦΚΑ, οικονομική ενίσχυση στον πλησιέστερο συγγενή κάθε θανόντος ύψους 10.000 ευρώ, μηνιαίο επίδομα στα τέκνα των θανόντων 1.000 ευρώ μέχρι την ενηλικίωσή τους, επίσπευση της συνταξιοδότησης των κατοίκων των περιοχών που επλήγησαν και άπειρες διευκολύνσεις (παράταση υποβολής δηλώσεων, παράταση απόδοσης παρακρατούμενων φόρων, αναστολή καταβολής τρεχουσών εισφορών και δόσεων ρυθμίσεων, κ.λπ, κλπ.,), που όλες τους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: δε διαγράφουν κανένα χρέος και καμιά οφειλή προς την εφορία ή τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες. Αντίθετα, μεταθέτουν την πληρωμή τους μετά από 2, 3 ή περισσότερους μήνες! Λες και θα έχει επανέλθει η κανονικότητα στη ζωή τους τον Οκτώβριο ή το Νοέμβριο…
Ο παχυδερμισμός τους είναι τέτοιος ώστε δεν ντράπηκαν να εξαγγείλουν «αναστολή πλειστηριασμών για τους πληγέντες μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2019»! Μεθερμηνευόμενο το τελευταίο σημαίνει, ότι από την 1ηΟκτωβρίου 2019 ακόμη κι όσοι θρήνησαν μέλη της οικογένειάς τους θα δουν να βγαίνουν στον πλειστηριασμό τα οικόπεδα ή ό,τι άλλο ξέμεινε από την περιουσία τους στο Μάτι, στο Νέο Βουτζά και στο Νταού Πεντέλης. Τόσο μεγάλη ευαισθησία από την κυβέρνηση!
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν ισοδυναμούν με κοροϊδία! Ας αναλογιστούμε τη δραματική θέση μίας από τις εκατοντάδες οικογένειες που έχασαν το σπίτι και το βιός τους. Το πέρασμα της φωτιάς εξαφάνισε κατοικία, ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα, ρούχα, αυτοκίνητο, κ.λπ. κ.λπ. Ποιες πληγές θα μπορέσει να κλείσει ένα πεντοχίλιαρο; Ελάχιστες! Τι να μπορέσει να αγοράσει ένας άνθρωπος με 5.000 ευρώ; Ρούχα και παπούτσια για την τετραμελή οικογένειά του, κουζίνα, ψυγείο, πλυντήριο, …στοπ! Ούτε υπολογιστή, ούτε βιβλία, ούτε κινητό, ούτε, γυαλιά, ούτε ρολόι, ούτε, ούτε, ούτε… Και το ενοίκιο από δω και πέρα;
Το συμπέρασμα είναι προφανές: Η πυρκαγιά, πέρα από τον ανείπωτο ανθρώπινο πόνο, οδήγησε στην εξαθλίωση κι ένα ακόμη τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Η πύρινη λαίλαπα ήρθε να συμπληρώσει το δράμα που προκάλεσαν στην ελληνική κοινωνία τα Μνημόνια!
Η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι προκλητική και υποκριτική και υπαγορεύεται αποκλειστικά και μόνο από επικοινωνιακούς λόγους. Η κυβέρνηση μπορούσε εύκολα να καλύψει στο ακέραιο τουλάχιστον τις υλικές ζημιές που προκάλεσε η πυρκαγιά στην Κινέτα και την ανατολική Αττική. Να το κάνει αυτό μάλιστα «πλήρως και εγκαίρως», όπως πολλές φορές έχει δεσμευτεί με την υπογραφή της ότι θα πράξει, απέναντι στους πιστωτές. Από τον Φεβρουάριο του 2015 κιόλας. Αν το έκανε απέναντι στον Ντάιζελμπλουμ γιατί να μην το κάνει απέναντι σε όσους είδαν τους οικείους τους να γίνονται παρανάλωμα του πυρός ή να πνίγονται στη θάλασσα προσπαθώντας να γλιτώσουν;
Στην πρόσφατη ιστορία πάρα πολλές φορές κυβερνήσεις έχουν επικαλεστεί λόγους ανωτέρας βίας για να αθετήσουν δεσμεύσεις τους, όταν έρχονται αντιμέτωπες με φυσικές καταστροφές. Πιο πρόσφατο παράδειγμα η Ιαπωνία μετά το σεισμό στη Φουκουσίμα.
Η κυβέρνηση συγκεκριμένα μπορούσε να εξαγγείλει ότι θα ακυρώσει (κι όχι θα παγώσει ή αναστείλει) τις αποπληρωμές του δημόσιου χρέους για την επόμενη διετία. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ σταματώντας την εξυπηρέτηση μόνο των τόκων του δημοσίου χρέους για 2 χρόνια θα εξοικονομούσαν 13 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα. Με αυτό το ποσό οι πληγέντες θα μπορούσαν να θρηνούν μόνο τις ανθρώπινες ζωές και το σοκ που υπέστησαν. Κι έτσι να αποκατασταθούν πλήρως όλες οι ζημιές που προκλήθηκαν στις δημόσιες υποδομές κι επίσης σε κινητές και ακίνητες αξίες. Με αυτό τον τρόπο το δημόσιο θα αναγνώριζε τις εγκληματικές κρατικές ευθύνες για τον πολεοδομικό σχεδιασμό της περιοχής, την έλλειψη πυροσβεστικών μέσων, κατάλληλου εξοπλισμού και του ανάλογου προσωπικού που απαιτείται σε μόνιμη πλέον βάση καθώς η κλιματική αλλαγή αυξάνει κάθετα τις απαιτήσει για υποδομές κάθε σύγχρονου κράτους. Ως πότε πια κυβέρνηση, περιφερειάρχες και δήμαρχοι θα επικαλούνται την κλιματική αλλαγή για να καλύπτουν την πολιτική λιτότητας που εφαρμόζουν;
ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ωστόσο αντί να δώσουν προτεραιότητα στον άνθρωπο, αντί να δείξουν με έργα κι όχι με λόγια και θεατρινισμούς την αλληλεγγύη τους, επιλέγουν για πολλοστή φορά να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των πιστωτών. Ακόμη και τώρα που όλη η ανθρωπότητα έχει στραμμένα τα βλέμματά της στη νέα ελληνική τραγωδία!
Μπορεί, με άλλα λόγια, αλλά δε θέλει η κυβέρνηση να ανακουφίσει ουσιαστικά τους πληγέντες!
Την ίδια υποκρισία έδειξε κι η ΝΔ μέσω του αρχηγού της, Κ. Μητσοτάκη, που δήλωσε ότι «το ελληνικό κράτος αδυνατεί διαχρονικά να προστατεύσει αποτελεσματικά τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών». Αυτός που ψήφισε με χέρια και με πόδια το τρίτο μνημόνιο, τον Αύγουστο του 2015, το οποίο οδήγησε στη διάλυση των δημόσιων υποδομών. Αυτός που δεν έχανε ευκαιρία να στιγματίζει τους δημόσιους υπαλλήλους, για να ανοίξει δρόμο στους ιδιώτες ώστε να μπουν στο δημόσιο ως εργολάβοι. Αυτός που ακόμη και τώρα στη συνέντευξη που έδωσε στη γερμανική FAZ υπόσχεται μείωση κρατικών δαπανών και προσλήψεων στο δημόσιο! Το κάνει φυσικά με το βλέμμα στις επόμενες εκλογές, προσπαθώντας να ακυρώσει τις κυβερνητικές φιέστες. Φιέστα έναντι φιέστας…
Προσβολή είναι και η ευαισθησία που δείχνει η ηγεσία της ΕΕ. Μόλις μια μέρα πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά ο Κλάους Ρέγκλιγκ απειλούσε την Ελλάδα ότι τα χρήματα που περιμένει από τα κέρδη των τραπεζών δεν θα έρθουν ποτέ αν δεν υλοποιήσει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που πρόθυμα έχει αναλάβει. Η αλληλεγγύη επομένως και τα κροκοδείλια όλων αυτών που είναι οι ηθικοί αυτουργοί της καταστροφής δάκρυα είναι ζήτημα δημοσίων σχέσεων, στάχτη στα μάτια μιας κοινωνίας που ζει σε μια παρατεταμένη κατάσταση έκτατης ανάγκης, εδώ και δέκα χρόνια.
