Παραίτηση ενός διευθυντή

Αποφάσισα από σήμερα να πάψω να είμαι διευθυντής του Πριν. Όχι, η απόφασή μου αυτή δεν υποδηλώνει κατά κανένα τρόπο «αγεφύρωτες διαφορές με τη γραμμή του ΝΑΡ». Θα απογοητεύσω όσους νόμισαν προς στιγμή ότι θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά τέτοιου είδους διάσταση απόψεων με την ηγεσία του ΝΑΡ. Όχι, επίσης, την παραίτησή μου δεν την επέβαλε κανείς, άμεσα ή έμμεσα. Κανείς, με άλλα λόγια, δεν προσπάθησε να επιβάλει την παραίτησή μου ως μέσον απαλλαγής από την παρουσία μου στην ηγεσία της εφημερίδας μας.
Θα συνεχίσω να αρθρογραφώ στο Πριν, στο βαθμό που η νέα διεύθυνση θα κρίνει τα άρθρα μου χρήσιμα. Εννοείται, φυσικά, ότι αυτή η αρθρογραφία θα είναι πολύ αραιότερη από ένα άρθρο την εβδομάδα. Το 2017 όμως, θα είναι ένας χρόνος που ενδέχεται να αποδειχθεί καθοριστικός για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Η Βρετανία αποχώρησε ήδη από την ΕΕ. Τον Απρίλιο και το Μάιο θα γίνουν προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, ακολουθούμενες πιθανότατα από εκλογές στην Ιταλία. Ακολουθούν το Σεπτέμβριο εκλογές στη Γερμανία, με τους σοσιαλδημοκράτες καθηλωμένους γύρω στο 20% και άγνωστο το ποσοστό της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), ένα ποσοστό που θα αφαιρεθεί ολόκληρο από τη Δεξιά της Μέρκελ. Ίσως να έχω να προσθέσω κάτι στην ερμηνεία αυτών των εκλογικών αποτελεσμάτων που να είναι χρήσιμο. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχαν να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Το παιχνίδι έχει φύγει πλέον από αυτούς και έχει περάσει στις αστικές τάξεις των μεγάλων χωρών της ΕΕ – τη γερμανική, τη γαλλική, την ιταλική και φυσικά την πρωτοπόρο βρετανική αστική τάξη που πρώτη αποχώρησε από την ΕΕ.
Η σύγκρουση των αστικών τάξεων δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης και τα μεσαία στρώματα. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις όμως μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση της ευρωζώνης, ίσως ακόμη και της ΕΕ – και αυτό θα έχει καταλυτικές επιπτώσεις στην κατάσταση που θα επικρατήσει στην Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή παίζεται αν η Γερμανία θα συνεχίσει να οικοδομεί ασύδοτη το Τέταρτο Ράιχ της με οικονομικά μέσα και κύριο όπλο της το ευρώ ή αν θα υποχρεωθεί να αλλάξει πολιτική. Όσο για την εκλογή Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ, παρόλο που ο ίδιος δεν έχει εκφραστεί επί του θέματος, υπάρχουν εκτιμήσεις που τον φέρουν να προσωποποιεί την αναμέτρηση με τη Γερμανία. Θα δούμε αν θα γίνει τελικά, αλλά είναι βέβαιο πως η κατάσταση είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Η οικοδόμηση του Τέταρτου Ράιχ της Γερμανίας γίνεται όλο και πιο δύσκολη υπόθεση, αλλά όχι αδύνατη.
Ο λόγος που αποφάσισα να παραιτηθώ από διευθυντής του Πριν είναι ότι οι εποχές έχουν αλλάξει ραγδαία και ριζικά. Με την ανεργία των νέων πάνω από 40% και τις αμοιβές των νέων να κυμαίνονται γύρω στα 500 ευρώ, είναι προφανές ότι και το Πριν πρέπει να αναλάβουν νεότεροι άνθρωποι, με εμπειρίες που να σχετίζονται με εκείνες των νέων ανθρώπων. Στην εποχή μου οικτίραμε τους πατεράδες που «φιλούσαν κατουρημένες ποδιές» για να διορίσουν το παιδί τους στο Δημόσιο, όπου θα έπαιρνε ένα μέτριο μισθό, αλλά για μια ολόκληρη ζωή. Σήμερα, όμως, φτάσαμε στο σημείο κάποιοι πατεράδες να φιλούν πάλι «κατουρημένες ποδιές», αλλά αυτή τη φορά με σκοπό να πάρουν το παιδί τους σε κάποιο ΕΣΠΑ με ένα πεντακοσάρικο το μήνα, για να μην τρελαθεί το παλικάρι ή το κορίτσι λόγω της ανεργίας! Άλλοι καιροί, άλλες εποχές… Θυμάμαι, όταν πρωτοβγάλαμε το Πριν ως εβδομαδιαία εφημερίδα, τρέμαμε στην ιδέα μήπως το Πριν κυκλοφόρησε για 250 ή 300 – πράγμα που σήμαινε κυκλοφορία για 5 ή 6 χρόνια – χωρίς το ρεύμα μας να έχει γίνει πλειοψηφικό στην Αριστερά. Τελικά στους αριθμούς αυτούς προστέθηκαν πάνω από… 1.000 (!) φύλλα, που σήμαιναν μια ολόκληρη 20ετία επιπροσθέτως των 5 και 6 χρόνων που φοβόμασταν αρχικά. Έτσι ζυγώνουμε στα 27 χρόνια έκδοσης της εφημερίδας μας, χώρια ο ένας χρόνος έκδοσης του μηνιαίου Πριν. Ανέλαβα το περιοδικό και την εφημερίδα ως διευθυντής στην ηλικία των 37 ετών και παραιτούμαι από τη διεύθυνση της εφημερίδας στην ηλικία των 64 ετών. Μου χάρισε η εφημερίδα μια ολόκληρη ζωή στη μαχόμενη δημοσιογραφία.
Οι εμπειρίες της ζωής αυτής ήταν μοναδικές. Πρώτα απ’ όλα, είχα πάντα το μέτωπο ψηλά – πράγμα ανεκτίμητης αξίας σε ένα τόσο βρόμικο επάγγελμα όπως η δημοσιογραφία. Έπειτα, συνδυάζοντας τη δημοσιογραφική μου καριέρα με το Πριν, ταξίδεψα σχεδόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, σε 78 χώρες. Θα ήμουν ανάξιος του εαυτού μου, εάν δεν λάτρευα το Πριν!
*Πηγή: Πριν (έντυπη έκδοση), 31/12/2016

Η διεύθυνση της Iskra για τον Γ. Δελαστίκ

Η παραίτηση του Γ. Δελαστίκ από τη θέση του διευθυντή του Πριν, μιας εφημερίδας με ξεχωριστή διαδρομή και αγωνιστική συνεισφορά, μας λύπησε όλους στην Iskra, παρότι σεβόμαστε και κατανοούμε πλήρως τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν του την ενέργεια.
Ο Γ. Δελαστίκ είναι για εμάς ένας μεγάλος αγωνιστής και ένας μεγάλος της δημοσιογραφίας, ιδιαίτερα της μαχόμενης αγωνιστικής δημοσιογραφίας, πέρα από όποιες κατά καιρούς διαφορές μπορεί να είχαμε.
Αποτελούσε και αποτελεί μεγάλη τιμή και χαρά για την Iskra που είχαμε και έχουμε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να αναδημοσιεύουμε ανελλιπώς τα εξαίρετα άρθρα του, τα οποία έβρισκαν πάντα ευρεία ανταπόκριση και μεγάλη αναγνωσιμότητα. Και δημοσιεύουμε τα κείμενα του Γιώργου Δελαστίκ όχι μόνο τώρα που ο «χώρος Iskra» αποχώρησε από τον νεομνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση και μετέπειτα στην κυβέρνηση και τότε ο Γ. Δελαστίκ του ασκούσε με την καθημερινή και βδομαδιάτικη αρθρογραφία του, δριμεία αλλά πάντα δικαιολογημένη και δίκαιη κριτική.
Ευχόμαστε σε κάθε περίπτωση ο Γ. Δελαστίκ να συνεχίσει με την ίδια συχνότητα να αρθρογραφεί στο Πριν όχι φυσικά για λόγους προσωπικούς αλλά διότι τα κείμενά του, και αυτό δεν συνιστά καμία υπερβολή, συνιστούν μια μεγάλη συνεισφορά στην Αριστερά, την σκέψη και τη δράση της, στην ελληνική δημοσιογραφία, στην πατρίδα μας και στο λαό μας.
Ευχόμαστε στον ίδιο και στη νέα διεύθυνση του Πριν, με αγάπη και συντροφικότητα, καλή και ανατρεπτική χρονιά.

Η Σύνταξη της Iskra