Όψεις τριτοκοσμικής χώρας η Ελλάδα
Μια πραγματική τραγωδία ζούν οι πολίτες που επιθυμούν να εξυπηρετηθούν, να πραγματοποιήσουν συναλλαγές ή να κάνουν ρυθμίσεις με τις τράπεζες, με τη ΔΕΗ, με υποκαταστήματα εταιριών τηλεπικοινωνιών, με “κοινωφελείς” επιχειρήσεις ακόμα και με πολλές δημόσιες υπηρεσίες.
Η πανδημία του κορονοϊού είναι μόνο το άλλοθι για να δικαιολογούν οι εταιρείες αλλά και το Δημόσιο, αυτές τις ακραίες καταστάσεις περιφρόνησης των πολιτών, στους οποίους οφείλουν τα κέρδη και την ύπαρξή τους αλλά τους εγκαταλείπουν επί ώρες στο δρόμο να περιμένουν με αγωνία να φτάσουν στον πολυπόθητο γκισέ. Άσε που άμα φτάσουν, συνήθως με διάφορες δικαιολογίες, δεν εξυπηρετούνται ή στις περιπτώσεις δημόσιων υπηρεσιών πέφτουν σε αναρμόδιους που τους παραπέμπουν από τον Άννα στον Καϊάφα.
Πολύ περισσότερο αυτές οι εικόνες αναλγησίας γίνονται πιο απωθητικές όταν είναι γνωστό ότι οι τράπεζες ληστεύουν στην κυριολεξία τους πολίτες με πανύψηλες χρεώσεις και προμήθειες, όταν είναι γνωστό επίσης ότι οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και των άλλων κοινωφελών υπηρεσιών, μαζί με τις πρόσθετες χρεώσεις για Δήμους, ΕΡΤ κλπ κινούνται σε ουράνια ύψη και όταν ακόμα οι φόροι που πληρώνουν οι πολίτες είναι δυσβάσταχτοι για τις μηδαμινές, σχεδόν, υπηρεσίες που προσφέρει το Δημόσιο.
Αυτές οι εικόνες αναλγησίας γίνονται ακόμα πιο απωθητικές όταν στη μακρά ουρά βλέπουμε να στέκονται συνήθως άνθρωποι ηλικιωμένοι, άνδρες και γυναίκες, με όψη που δείχνει καθαρά ταλαιπωρημένη, ενώ από το παρουσιαστικό τους είναι εμφανέστατη η φτώχεια τους.
Ο λόγος αυτής της κατάστασης βασανισμού σε βάρος εκατομμυρίων φτωχών πολιτών της πατρίδας μας, που δεν έχουν τα “μέσα ” και τις “κατάλληλες” προσβάσεις για να εξυπηρετηθούν, είναι όχι απλώς το κέρδος αλλά τα υπερκέρδη των τραπεζών και εταιριών και μια στάση συχνά υποτίμησης των πολιτών , γραφειοκρατίας, ανοργανωσιάς και “βολέματος” στο Δημόσιο.
Οι τράπεζες και σειρά “κοινωφελών” εταιρειών για να αυξήσουν τα κέρδη τους έχουν μειώσει δραστικότατα τα υποκαταστήματά τους και εντός των μειωμένων υποκαταστημάτων εξυπηρέτησης των πολιτών και συναλλαγών οι εργαζόμενοι είναι ελάχιστοι και ακόμα λιγότεροι, συνήθως ένας και μοναδικός, ο εργαζόμενος πίσω από τον ένα και μοναδικό γκισέ των συναλλαγών. Για να μην μιλήσουμε για πολλές δημόσιες υπηρεσίες που όταν, μετά από ώρες, φτάσεις στην πόρτα της εισόδου βρίσκεσαι ενώπιον θυρωρού στην πραγματικότητα, ο οποίος δηλώνει αναρμόδιος για τα θέματα που σε απασχολούν αλλά δεν έχει για να σου δώσει ούτε καν τα τηλέφωνα των αρμοδίων για να επικοινωνήσεις. Σκοτάδι μαύρο!
Η πανδημία του κορονοϊού είναι μόνο το άλλοθι της επιδείνωσης αυτών των απάνθρωπων καταστάσεων, όπου οι πολίτες χάνουν μεροκάματα και χρήματα, επιβαρύνονται σωματικά και ψυχικά και επιβαρύνεται και η ίδια η οικονομία.
Το επιχείρημα ότι οι συναλλαγές, οι ρυθμίσεις και οι εξυπηρετήσεις θα μπορούσαν να γίνουν όλες ηλεκτρονικά είναι ψευδές και παραπλανητικό αλλά και πέραν αυτού, ακόμα και όταν ορισμένες εργασίες θα μπορούσαν να γίνουν με ηλεκτρονικό τρόπο, είναι πολλοί οι πολίτες, ιδιαίτερα οι μεγαλύτεροι, που δεν έχουν τη σχετική εκπαίδευση και τη δυνατότητα να κάνουν σύνθετους ηλεκτρονικούς συνδυασμούς δεδομένων, πολύ περισσότερο που δεν υπήρξαν ούτε υπάρχουν δημόσια προγράμματα για να συμβάλλουν σε αυτήν την κατεύθυνση.
Θα υπάρξει μέριμνα για να αντιμετωπιστεί αυτό το καθημερινό δράμα που το βλέπουν όλοι οι υπεύθυνοι στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στο κέντρο των Δήμων όλης της χώρας και σπεύδουν να κρύψουν το κεφάλι τους στην άμμο όπως η στρουθοκάμηλος;
Αλλά το μεγαλύτερο ερώτημα είναι, όχι τι θα κάνουν οι κυβερνώντες, το κράτος και οι τράπεζες και οι μεγάλες εταιρείες αλλά το μέχρι πότε θα ανέχονται οι πολίτες να τους εκμεταλλεύονται, να τους κοροϊδεύουν, να τους ταλαιπωρούν και να τους βασανίζουν και να τους ευλογάνε και από πάνω; Γιατί μιλάμε για παραλογισμό και “μαζοχισμό”!
Α.Ρ
Nuntiusweb