Tάγματα εφόδου έκαναν την εμφάνισή τους στον Ασπρόπυργο με στόχο “να καθαρίσουν την περιοχή από τους ξένους” που όπως ισχυρίζονται “τρώνε τη δουλειά από Έλληνες”. Στην περιοχή Γκοριτσά του Ασπροπύργου άνθρωποι δέχτηκαν επίθεση μέσα στο σπίτι τους, σύμφωνα με τις καταγγελίες, με μοναδική αιτία τη διαφορετική τους καταγωγή.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Έθνος της Κυριακής” τη νύχτα της 3ης Απριλίου ομάδα αποτελούμενη από περίπου 15 άτομα επιδόθηκε για ακόμη μια φορά σε “κυνήγι Πακιστανών”, που όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες έχει ξεκινήσει τον περασμένο Αύγουστο. Θύματα αυτή τη φορά ήταν τέσσερις αλλοδαποί εργάτες.
Είχαν προηγηθεί άλλες δύο επιθέσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα από την τελευταία. Μία στις 29 Μαρτίου, όπου χτυπήθηκε άγρια ένας εργάτης και ο Έλληνας εργοδότης του που έσπευσε να τον υπερασπιστεί. Για την επίθεση προσήχθησαν τρεις εκ των δραστών οι οποίοι ωστόσο στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι. Η άλλη είχε σημειωθεί στις 2 Απριλίου με στόχο τον Αμπντούλ Λατίφ, ο οποίος δέχτηκε δολοφονική επίθεση μέσα στο σπίτι του.
Όμως και το τελευταίο περιστατικό σημειώθηκε σε ιδιωτικό χώρο. Για την ακρίβεια οι δράστες παραβίασαν έναν περιφραγμένο χωράφι με φυστικιές και επιτέθηκαν σε τεσσερις αλλοδαπούς εργάτες που εκείνη την ώρα κοιμόντουσαν. Δύο από τα θύματα, που κατήγγειλαν την επίθεση στην αστυνομία, ανέφερε στο “’Εθνος της Κυριακής” για όσα βίωσαν.
“Κοιμόμασταν και γύρω στις 11 το βράδυ ξυπνήσαμε από γαβγίσματα. Λίγα δευτερόλεπτα μετά κάποιοι μας χτύπησαν την πόρτα και άρχισαν να πετούν πέτρες στο σπίτι μας. Πλησίασα και ρώτησα ποιος είναι. Δεν έλαβα καμία απάντηση. Εκείνη τη στιγμή μια πέτρα διαπέρασε την πόρτα και σφηνώθηκε στο ξύλο. Στη συνέχεια δεκαπέντε άτομα αφού έσπασαν με κλωτσιές την πόρτα, μπήκαν μέσα και άρχισαν να μας χτυπούν με ό,τι έβρισκαν. Μας χτυπούσαν με ξύλα, με πέτρες με σίδερα, ακόμα και με μια μπουκάλα υγραερίου. Ο ένας μάλιστα φώναζε “ρίξε του με το πιστόλι”. Φοβήθηκα ότι θα με σκοτώσουν. Έφυγαν μόνο όταν όλοι πέσαμε αιμόφυρτοι στο πάτωμα”, λέει ο Ζία Ουλ Χλακ, ένα από τα θύματα της επίθεσης, που ζει νόμιμα στην Ελλάδα εδώ και 22 χρόνια και είναι πατέρας πέντε παιδιών.
Οι πληγές από την επίθεση είναι ορατές. Έχει πάνω από δέκα ράμματα, το μάτι του είναι ακόμη μαυρισμένο και το χέρι του μπαταρισμένο. Έχει σπάσει και ένα δάχτυλο και θα μείνει εκτός εργασίας για αρκετές ημέρες.
“Μας φώναζαν: Φυγέτε! Να πάτε στη χώρα σας! Αλλιώς θα σας κάψουμε ζωντανούς! Τρόμαξα πολύ με το που μπήκαν, με χτύπησαν στο κεφάλι με μια μπουκάλα υγραερίου. Δεν είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Νέα παιδιά ήταν όλοι. Δεν τους είχα ξαναδεί. Ανάμεσά τους όμως ήταν και μια γυναίκα. Αν τη δω θα την αναγνωρίσω”, λέει ο 27χρονος Αντναν Αβζέλ, που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα εδώ και οκτώ χρόνια. “Μόλις με χτύπησαν έπεσα στο πάτωμα. Άρχισαν να με χτυπούν με δυνατές κλωτσιές. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Φώναζα αστυνομία και κάποια στιγμή έφυγαν”.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, και οι δύο έχουνα αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και τώρα έχουν βρει αλλού προσωρινό καταφύγιο. Φοβούνται πάντα πως οι δράστες της επίθεσης θα επιστρέψουν, όπως τους απείλησαν πως θα κάνουν αν δεν γυρίσουν στην πατρίδα τους.
Όμως στον Ασπρόπυργο, στα σπίτια τους δεν κλειδαμπαρώνονται μόνο οι αλλοδαποί εργάτες, αλλά και οι Έλληνες εργοδότες τους. Ο Παναγιώτης Π. (τα στοιχεία του οποίου βρίσκονται στη διάθεση του Έθνους της Κυριακής) είναι ένας από τους πολλούς εργοδότες της περιοχής που έχει στην επιχείρησή του και μετανάστες. “Η κατάσταση εδώ είναι τραγική και μοιάζει με ζούγκλα. Χτυπάνε σαν ύαινες άτομα που ποτέ δεν έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα τους παίρνουν και τα λεφτά που έχουν πάνω τους”, δηλώνει.
“Οι άνθρωποι αυτοί έχουν έρθει στη χώρα μας και βγάζουν τίμια το ψωμί τους. Έχω πει και σε Έλληνες να δώσω δουλειά, αλλά δεν καταδέχονται να δουλέψουν στα χωράφια”, προσθέτει και εκφράζει την ελπίδα οι αρμόδιοι να δώσουν ένα τέλος στις επιθέσεις.
Ο δικηγόρος Δημήτρης Ζώτος, που έχει αναλάβει την υπόθεση και είναι συνήγορος και στη δίκη της Χρυσής Αυγής, εκτιμά πως πρόκειται για μια νέα περίοδο ρατσιστικών επιθέσεων στον Ασπρόπυργο. “Νομίζω πως είναι σε συντονισμό με τη συνολικότερη προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να ξαναεμφανιστεί σε διάφορες περιοχές της Αθήνας και όχι μόνο. Είναι σαν μια προσπάθεια επανενεργοποίησης των ταγμάτων εφόδου”, σημειώνει.
*Φωτογραφία από το Έθνος της Κυριακής
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Έθνος της Κυριακής” τη νύχτα της 3ης Απριλίου ομάδα αποτελούμενη από περίπου 15 άτομα επιδόθηκε για ακόμη μια φορά σε “κυνήγι Πακιστανών”, που όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες έχει ξεκινήσει τον περασμένο Αύγουστο. Θύματα αυτή τη φορά ήταν τέσσερις αλλοδαποί εργάτες.
Είχαν προηγηθεί άλλες δύο επιθέσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα από την τελευταία. Μία στις 29 Μαρτίου, όπου χτυπήθηκε άγρια ένας εργάτης και ο Έλληνας εργοδότης του που έσπευσε να τον υπερασπιστεί. Για την επίθεση προσήχθησαν τρεις εκ των δραστών οι οποίοι ωστόσο στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι. Η άλλη είχε σημειωθεί στις 2 Απριλίου με στόχο τον Αμπντούλ Λατίφ, ο οποίος δέχτηκε δολοφονική επίθεση μέσα στο σπίτι του.
Όμως και το τελευταίο περιστατικό σημειώθηκε σε ιδιωτικό χώρο. Για την ακρίβεια οι δράστες παραβίασαν έναν περιφραγμένο χωράφι με φυστικιές και επιτέθηκαν σε τεσσερις αλλοδαπούς εργάτες που εκείνη την ώρα κοιμόντουσαν. Δύο από τα θύματα, που κατήγγειλαν την επίθεση στην αστυνομία, ανέφερε στο “’Εθνος της Κυριακής” για όσα βίωσαν.
“Κοιμόμασταν και γύρω στις 11 το βράδυ ξυπνήσαμε από γαβγίσματα. Λίγα δευτερόλεπτα μετά κάποιοι μας χτύπησαν την πόρτα και άρχισαν να πετούν πέτρες στο σπίτι μας. Πλησίασα και ρώτησα ποιος είναι. Δεν έλαβα καμία απάντηση. Εκείνη τη στιγμή μια πέτρα διαπέρασε την πόρτα και σφηνώθηκε στο ξύλο. Στη συνέχεια δεκαπέντε άτομα αφού έσπασαν με κλωτσιές την πόρτα, μπήκαν μέσα και άρχισαν να μας χτυπούν με ό,τι έβρισκαν. Μας χτυπούσαν με ξύλα, με πέτρες με σίδερα, ακόμα και με μια μπουκάλα υγραερίου. Ο ένας μάλιστα φώναζε “ρίξε του με το πιστόλι”. Φοβήθηκα ότι θα με σκοτώσουν. Έφυγαν μόνο όταν όλοι πέσαμε αιμόφυρτοι στο πάτωμα”, λέει ο Ζία Ουλ Χλακ, ένα από τα θύματα της επίθεσης, που ζει νόμιμα στην Ελλάδα εδώ και 22 χρόνια και είναι πατέρας πέντε παιδιών.
Οι πληγές από την επίθεση είναι ορατές. Έχει πάνω από δέκα ράμματα, το μάτι του είναι ακόμη μαυρισμένο και το χέρι του μπαταρισμένο. Έχει σπάσει και ένα δάχτυλο και θα μείνει εκτός εργασίας για αρκετές ημέρες.
“Μας φώναζαν: Φυγέτε! Να πάτε στη χώρα σας! Αλλιώς θα σας κάψουμε ζωντανούς! Τρόμαξα πολύ με το που μπήκαν, με χτύπησαν στο κεφάλι με μια μπουκάλα υγραερίου. Δεν είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Νέα παιδιά ήταν όλοι. Δεν τους είχα ξαναδεί. Ανάμεσά τους όμως ήταν και μια γυναίκα. Αν τη δω θα την αναγνωρίσω”, λέει ο 27χρονος Αντναν Αβζέλ, που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα εδώ και οκτώ χρόνια. “Μόλις με χτύπησαν έπεσα στο πάτωμα. Άρχισαν να με χτυπούν με δυνατές κλωτσιές. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Φώναζα αστυνομία και κάποια στιγμή έφυγαν”.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, και οι δύο έχουνα αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και τώρα έχουν βρει αλλού προσωρινό καταφύγιο. Φοβούνται πάντα πως οι δράστες της επίθεσης θα επιστρέψουν, όπως τους απείλησαν πως θα κάνουν αν δεν γυρίσουν στην πατρίδα τους.
Όμως στον Ασπρόπυργο, στα σπίτια τους δεν κλειδαμπαρώνονται μόνο οι αλλοδαποί εργάτες, αλλά και οι Έλληνες εργοδότες τους. Ο Παναγιώτης Π. (τα στοιχεία του οποίου βρίσκονται στη διάθεση του Έθνους της Κυριακής) είναι ένας από τους πολλούς εργοδότες της περιοχής που έχει στην επιχείρησή του και μετανάστες. “Η κατάσταση εδώ είναι τραγική και μοιάζει με ζούγκλα. Χτυπάνε σαν ύαινες άτομα που ποτέ δεν έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα τους παίρνουν και τα λεφτά που έχουν πάνω τους”, δηλώνει.
“Οι άνθρωποι αυτοί έχουν έρθει στη χώρα μας και βγάζουν τίμια το ψωμί τους. Έχω πει και σε Έλληνες να δώσω δουλειά, αλλά δεν καταδέχονται να δουλέψουν στα χωράφια”, προσθέτει και εκφράζει την ελπίδα οι αρμόδιοι να δώσουν ένα τέλος στις επιθέσεις.
Ο δικηγόρος Δημήτρης Ζώτος, που έχει αναλάβει την υπόθεση και είναι συνήγορος και στη δίκη της Χρυσής Αυγής, εκτιμά πως πρόκειται για μια νέα περίοδο ρατσιστικών επιθέσεων στον Ασπρόπυργο. “Νομίζω πως είναι σε συντονισμό με τη συνολικότερη προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να ξαναεμφανιστεί σε διάφορες περιοχές της Αθήνας και όχι μόνο. Είναι σαν μια προσπάθεια επανενεργοποίησης των ταγμάτων εφόδου”, σημειώνει.
*Φωτογραφία από το Έθνος της Κυριακής