Ο Δραγασάκης δεν έλεγε με κάθε ευκαιρία ότι με ένα άρθρο θα τεθούν οι τράπεζες υπό κρατικό έλεγχο;
Κάποια από αυτά που είπε δεν τα έχει πει και σε τοπικές συνεντεύξεις;
Η πρώτη περίοδος διακυβέρνησης θα πρέπει να μείνει στο σκοτάδι και να μην μάθουμε ποτέ τι έγινε;
Για όσους ζητάνε “αποδείξεις” υπάρχει η σιωπή των κρατούντων, η γνώση των σιωπούντων και η ντομπροσύνη του Θανάση. Καντάρια πολιτικής και κοινωνικής εντιμότητας απέναντι στους “νάνους” του πολιτικού κουτσομπολιού που ξιφουλκούν ή κρύβονται πίσω από τους ξιφουλκούντες. Μπορεί – και πρέπει – να του κάνει ο οποιοσδήποτε κριτική στο επίπεδο της πολιτικής και ιδεολογικής αντίληψης – διατηρώ και εκφράζω αυτό το δικαίωμα με τον τρόπο που αρμόζει – αλλά σε αυτό της εντιμότητας, της ακεραιότητας και της συνέπειας λόγων και έργων, καλό είναι να σιωπαίνουν φανεροί και κρυπτόμενοι.
Αν κάποιους χαλάει το μέσο στο οποίο δίνεται η συνέντευξη, ας ανοίξουν τα δικά τους αίροντες τους παντοειδείς αποκλεισμούς με πρώτη την δημόσια ενημέρωση για την οποία έδωσε μάχες ανυποχώρητες αλλά προέκυψε και πάλι θεραπαινίδα της εξουσίας και του δικομματισμού.
Η σύγκριση με το Βαρουφάκη δεν είναι απλώς ατυχής, ειδικά όταν αυτό το κάνουν περισσότεροι του ενός. Καθόσον κάτι τέτοιο θα μου επιτραπεί η υποψία ότι δεν πρόκειται για σύμπτωση αλλά για προϊόν ζύμωσης. Από ποίους σε ποίους άνευ σημασίας σε πρώτη ανάγνωση.
Κατά τα άλλα, ο Θανάσης προϋπήρξε όχι μόνον του Τσίπρα αλλά και πλείστων όσων με εισιτήριο ή ως λαθρεπιβάτες αναρριχήθηκαν στο τρένο της εξουσίας. Και θα υπάρχει ως κοινωνικός αγωνιστής ανυποχώρητος, ξεροκέφαλος, με λάθη και παραλείψεις (ακριβώς επειδή θα υπάρχει) σε πείσμα όσων θεωρούν ότι η πολιτική είναι κάτι σαν σημαία ευκαιρίας…
