Νέα Κυβέρνηση στην Ιταλία φωτοκόπια της προηγούμενης
Η κρίση παραμένει. Ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Σ. Ματαρέλλα με πρωτοφανή ταχύτητα και προτού ολοκληρωθούν σχεδόν οι διαβουλεύσεις με τις διάφορες κοινοβουλευτικές ομάδες έδωσε πριν από λίγες ώρες το χρίσμα του πρωθυπουργού στον Πάολο Τζεντιλόνι ένα στέλεχος του Δημοκρατικού Κόμματος πολύ κοντά στον απερχόμενο Μ. Ρέντζι .
Το νέο υπουργικό συμβούλιο με ελάχιστες εξαιρέσεις και μικρο-αλλαγές σε πρόσωπα είναι σχεδόν το ίδιο με εκείνο του Μ.Ρέντζι. Η κυβέρνηση εκ των πραγμάτων θα είναι μια κυβέρνηση που θα οδηγήσει την Ιταλία σε εκλογές εφόσον θα έχει βρεθεί ένα νέο εκλογικό σύστημα. Η νέα κυβέρνηση θα ζητήσει την στήριξη της εκτός από το Δημοκρατικό Κόμμα και σε δυνάμεις της κεντροδεξιάς που έχουν διασπασθεί (Αλφάνο) από το κόμμα του Σ. Μπερλουσκόνι, τα κοινοβουλευτικά στηρίγματα όμως έχουν συρρικνωθεί σε σχέση με την προηγούμενη του Ρέντζι μετά την αποχώρηση του κόμματος Ala του Ντένις Βεντρίνι και των πολιτικών φίλων του πρώην πρωθυπουργού Μαριο Μόντι.
Η κυβέρνηση θα πάρει πάντως ψήφο εμπιστοσύνης με μια μικρή δυσκολία ίσως στην Γερουσία όπου οι συσχετισμοί δεν είναι και τόσο ευνοϊκοί. Η ριζοσπαστική αριστερά και το κίνημα 5 Αστέρων δήλωσαν καθαρά ότι θα απαντήσουν με κινητοποιήσεις σ όλη την Ιταλία ενάντια στην επιλογή που έγινε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας . Το ίδιο θα κάνει πιθανόν και η Λίγκα του Βορρά όπως και οι άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης που ζητούν εκλογές εδώ και τώρα . Η τύχη στην πραγματικότητα της νέας κυβέρνησης εξαρτάτε αποκλειστικά από την στάση της αριστερής μειοψηφίας μέσα απ΄ το ίδιο το Δημοκρατικό Κόμμα . Στο Δημοκρατικό κόμμα η κατάσταση είναι τεταμένη αρκετά προβληματική λόγο και του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος όπου καταγράφηκαν καθαρά οι τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις σε μια σειρά ζητήματα πέρα και από το επίσημο διακύβευμα του δημοψηφίσματος. Στην διεύθυνση του κόμματος ακούσθηκαν απόψεις του τύπου ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ένα «φωτοαντίγραφο» της κυβέρνησης Ρέντζι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα μετά το 60% του δημοψηφίσματος. Ότι ο Ρέντζι και η παρέα του θέλει να απαλλαγεί από την δύστροπη και απροσάρμοστη εσωκομματική μειοψηφία και άλλα παρόμοια. Πάντως στην διεύθυνση του Δημοκρατικού Κόμματος η πρόταση στήριξης της νέας κυβέρνησης πέρασε ομόφωνα, άρα και με στήριξη της μειοψηφίας. Εκεχειρία δηλαδή αναμονής μέχρι την επόμενη κίνηση του Ράντζι. Τα πάντα απ΄ ότι φαίνεται παραπέμπονται στο επόμενο συνέδριο του κόμματος.
Η νέα κυβέρνηση αν τελικά πάρει ψήφο εμπιστοσύνης το πρώτο πράγμα που έχει να αντιμετωπίσει είναι η μεγάλη κρίση του Τραπεζικού συστήματος και φυσικά η δραματική και πρωτόγνωρη κατάσταση στην οποία έχουν βρεθεί κυρίως οι μικρομέτοχοι και μικροκαταθέτες . Στην Ιταλία σήμερα τράπεζες κολοσσοί και με μια ιστορία στο Ιταλικό και όχι μόνο Τραπεζικό σύστημα όπως η Τράπεζα της Σιένας καταρρέουν ή κινδυνεύουν να καρτερεύσουν. Στην Ευρώπη ξεκινώντας από την σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η κυβέρνηση του Π. Τζεντιλόνι εκτός από τις τράπεζες έχει να αντιμετωπίσει και την προσφυγική κρίση που απειλεί την Ιταλία όπως και την Ελλάδα. Για τον αμετακίνητο τεχνοκράτη υπουργό οικονομικών Πιερ Κάρλο Παντοάν όμως που διαχειρίζεται το άκρως κρίσιμο χαρτοφυλάκιο των τραπεζών παραμένουν το τεράστιο ζητήματα της ανεργίας κύρια στην Ν. Ιταλία και τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα της Ιταλικής οικονομίας.
Η Ιταλική πολιτική κρίση μπορεί να φαίνεται ότι προσωρινά ξεπεράσθηκε με την νέα κυβέρνηση του Πάολο Τζεντιλόνι τα πραγματικά όμως οικονομικά και πολιτικά προβλήματα της γειτονικής μας Ιταλίας παραμένουν και οξύνονται. Αυτή η εκτίμηση πολύ σύντομα θα επιβεβαιωθεί αν δεν παρθούν ανατρεπτικά μέτρα σε σχέση με τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα. Σ΄ αυτή την ρευστή κατάσταση όπου αμφισβητούνται τα πάντα σε κοινωνικό επίπεδο, όλες οι δυνάμεις της Ιταλικής αριστεράς όπου και αν βρίσκονται κάτω από την οποιαδήποτε κομματική ομπρέλα και αν στεγάζονται εκ των πραγμάτων καλούνται η κάθε μία με την δική της διαφορετικότητα να δώσουν πιστικιές και καθαρές απαντήσεις για τα τεράστια προβλήματα που ταλανίζουν τον κόσμο της εργασίας και τον Ιταλικό λαό στο σύνολο του. Το ενθαρρυντικό είναι ότι μετά την νίκη στο δημοψήφισμα έχουν πολλαπλασιαστεί οι φωνές για κοινή δράση και ενότητα όλων των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων στην χώρα αυτή.