Όταν το 1886, τα εργατικά συνδικάτα στην πόλη του Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας σταθερό ωράριο εργασίας και καλύτερες συνθήκες, δεν ήξεραν τι απόηχο θα είχε διεθνώς και πως θα επηρέαζε ακόμα και σήμερα την κοινωνία μας.
Το 1886 ήταν αδιανόητο ότι ο εργάτης θα είχε τόσα δικαιώματα. Σήμερα, εργάτες και εργοδότες ξεχνάνε ότι αυτά τα δικαιώματα δεν δόθηκαν αυτόματα αλλά μετά από διεκδικήσεις και αγώνες με νεκρούς. Δεν ήταν απλά κάποιες απαιτήσεις που παραχωρήθηκαν, αλλά είχαν θετικό αντίκρισμα στην παραγωγικότητα και στην παραγωγή πλούτου. Ήταν ένα προοδευτικό βήμα που βελτίωσε τις συνθήκες για όλους.
Από την αρχή των οργανωμένων κοινωνιών του ανθρώπου, ο άνθρωπος ήταν εκτός των άλλων και ένας πόρος προς εκμετάλλευση μέσω της εργασίας του. Σήμερα, και παρά την πρόοδο της κοινωνίας μας, ηθική και τεχνολογική, ο άνθρωπος παραμένει ένας πόρος που πολλές φορές αντιμετωπίζεται μόνο ως τέτοιος, ακόμα και από ιδεολογίες που στο παρελθόν έφεραν αυτή την πρόοδο. Η εργασία αντιμετωπίζεται δυστυχώς ως δικαίωμα και όχι ως ανάγκη που είναι, ενώ η αμοιβή της, το αντίθετο.
Θα εκνευρίσουμε πολλούς, αλλά πρέπει επιτέλους να πούμε κάποιες αλήθειες και να ξεφύγουμε από τις ιδεοληψίες που μας έφεραν εδώ.
Η άποψη πολλών για τους ανέργους που έχει δημιουργήσει η κρίση σήμερα είναι πως πρόκειται για “τεμπέληδες” που ζουν με τα λεφτά των γονιών ή με τα επιδόματα. Αυτό ισχύει είτε ζει κάποιος στην χώρα μας, είτε στην Γερμανία. Οι Πειρατές διαφωνούμε κάθετα. Στους ανέργους βλέπουμε τις χαμένες ευκαιρίες για αυτοπραγμάτωση μέσα από την αποτυχία του εκπαιδευτικού και οικονομικού συστήματος.
Για εμάς αυτή η πρωτομαγιά πρέπει να είναι η έναρξη μίας νέας συζήτησης για το πώς θα εκμεταλλευτούμε την τεχνολογική πρόοδο ώστε να μειώσουμε το βάρος της εργασίας χωρίς να καταστρατηγήσουμε την ανάγκη για εργασία ή το δικαίωμα στην αμοιβή που παρέχει τα μέσα, όχι μόνο για την επιβίωση, αλλά και για την βελτίωση των συνθηκών μας. Η δίκαιη αναδιανομή των κερδών από την τεχνολογία που αντικαθιστά εργαζόμενους και από την χρήση πόρων που ανήκουν σε όλους μας πρέπει να είναι στην καθημερινή ατζέντα. Μία τέτοια αναδιανομή θα βελτιώσει τις συνθήκες και θα δημιουργήσει νέο εισόδημα από την μείωση των προβλημάτων που προκύπτουν από την σημερινή κακή κατάσταση της οικονομίας και της εργασίας παγκοσμίως. Δεν φτάνει μόνο να αυξάνεται το ΑΕΠ. Πρέπει αυτό να έχει αντίκτυπο και στον φτωχότερο από εμάς.
Στην Ελλάδα, αυτή την πρωτομαγιά, οι εργαζόμενοι υπερφορολογούνται και οι μικρομεσαίοι εργοδότες που αποτελούν την πλειοψηφία στην χώρα μας, αδυνατούν να ανταποκριθούν στα έξτρα βάρη με αποτέλεσμα για κάθε 100 ευρώ που παίρνει ο εργαζόμενος, να εισπράττει άλλα τόσα το κράτος. Αυτό κάνει απαγορευτικό το κόστος της εργασίας το οποίο κάποιοι νόμιζαν ότι θα μειώσουν απλά αφαιρώντας χρήματα από τους εργαζόμενους και δίνοντάς τα σε ένα κράτος που δεν τα μετατρέπει σε ανταποδοτικό όφελος, αλλά τα χρησιμοποιεί για να διατηρήσει προνόμια λίγων.
Κόμμα Πειρατών Ελλάδας
