Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Ντόναλντ Τραμπ ονομάζεται, λοιπόν, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Νίκησε τη Χίλαρι Κλίντον, παρ’ όλο που αυτή πήρε οριακά περισσότερους ψήφους στο σύνολο της χώρας. Οι ψηφοφόροι οι Αμερικανοί δεν είναι ”αντισυστημικοί”. Κάθε άλλο. Υπέρ του καπιταλισμού τάσσονται. Στις συνθήκες όμως της οικονομικής κρίσης έχουν υποστεί βίαιη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Τάχθηκαν λοιπόν αυτή την φόρα κατά του πολιτικού τους συστήματος όχι επειδή είναι ”αντισυστημικοί”, αλά επειδή θέλουν καλύτερη και δικαιότερη κατανομή του πλούτου που παράγει η χώρα τους. Αυτό εξέφρασαν και με την ψήφο τους.
Κρίνουν -και πολύ σωστά, κατά τη γνώμη μας- ότι το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ αδιαφορεί για τους πολίτες της πλανητικής αυτής υπερδύναμης. Η βάση τόσο των πολιτών που στηρίζουν το ΔημοκρατικόΚόμμα όσο και εκείνων που υποστηρίζουν το Ρεπουμπλικανικό προσπάθησαν να κάνουν …”αντισυστημικές εξεγέρσεις” εντός του υφιστάμενου συστήματος! Στο Δημοκρατικό Κόμμα αυτή η στάση των ψηφοφόρων εκπροσώπησε ο Μπέρνι Σάντερς. Το πάλεψε πολύ γερά εναντίον της Κλίντον, αλλά τελικά έχασε τη μάχη. Νίκησε η απολύτως ”συστημική” Χίλαρι. Αντιθέτως, στους Ρεπουμπλικανούς εκπροσώπησε την ”κομματική πειθαρχία” ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος σάρωσε 16 συνολικά ανθυποψηφίους του και πήρε το χρίσμα του κόμματος του. Αυτό του επέτρεψε να κατατροπώσει τη Χίλαρι Κλίντον σε επίπεδο εκλεκτόρων, παίρνοντας τελικά 306 εκλέκτορες σε σύνολο 548, έναντι 242 της Κλίντον, κερδίζοντας σε τριάντα πολιτείες. Όταν ο το αμερικάνικο αντίστοιχο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, οι Δημοκρατικοί, προσχωρούν πλησίστιοι στον νεοφιλελεύθερισμό και στην αντιδραστική πολιτική που αυτό συνεπάγεται, λογικό και αναμενόμενο να καλύπτει το κενό αυτό η λαϊκίστικη Δεξιά.
Αυτό συνιστά μάθημα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επιτρέπει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να αποφασίσει αυτός, ο αρχιεπίσκοπος (!), ποιος θα είναι υπουργόςΠαιδείας και καθαιρεί τον ανεπιθύμητο γι’ αυτό Νίκο Φίλη, τα πράγματα πάνε πολύ στραβά. Και μιλάμε για τον Νίκο Φίλη που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί …”αριστεριστής”! Δεν μπορεί όμως η Αριστερά των ΗΠΑ, της Ευρώπης ή της Ελλάδας να αφήνει αναπάντητους τους φόβους της εργατικής τάξης ότι οι μετανάστες θα της φάνε τις δουλειές, επειδή δέχονται να παίρνουν χαμηλότερους ή και πολύ χαμηλότερους μισθούς. Ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης αυτή ακριβώς η στάση της Αριστεράς προκαλεί τη γέννηση ρατσιστικών φαινομένων στην ίδια την εργατική τάξη – πόσω μάλλον στα μεσαία στρώματα.
Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ έχει προκαλέσει πανικό στους Γερμανούς, οι οποίοι ήταν βέβαιοι ότι θα νικούσε η Χίλαρι Κλίντον. ”Οι Αμερικανοί το έκαναν πραγματικά – εξέλεξαν έναν ”κήρυκα του μίσους” ως πρόεδρο τους”, έγραψε την Πέμπτη η ναυαρχίδα της γερμανικής Δεξιάς, η εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε, η οποία συνέχιζε: ” Έτσι αποκάλεσε τον υποψήφιο Τραμπ με ασυνήθιστη οξύτητα και πιθανόν εντός της διευρυμένης πεποίθησης… Όμως η πλειοψηφία των Αμερικανών δεν ενδιαφέρθηκε για τις προειδοποιήσεις από την Ευρώπη και τις συστάσεις από το Χόλιγουντ. Έθεσαν έτσι ολόκληρες πρωτεύουσες στην κατάσταση σοκ”. Το πρωτοσέλιδο άρθρο υπογράφει ο ένας εκ των τεσσάρων εκδοτών της Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε. Πρωτοσέλιδο είναι και το άρθρο του εκδότη της σοσιαλδημοκρατικής εφημερίδας Ντι Τσάιτ, του Γιόζεφ Γιόφε, το οποίο αρχίζει ως εξής: ”Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι καμιά φυσιολογική μετακίνηση της πολιτικής τεκτονικής, αλλά ένας σεισμός ισχύος 8,5 ρίχτερ, ο οποίος θα συνταράξει την Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο”. Προς το τέλος του το άρθρο αυτό αναφέρει: ”Παρόλα αυτά, εμείς πρέπει να πιστέψουμε ότι το Σύνταγμα των ΗΠΑ θα θέσει υψηλά εμπόδια σε αυτόν τον μεγαλομανή Μουσολίνι (!). Αυτό κρατάει οπωσδήποτε από 229 χρόνια. Έχει απογοητεύσει όλους τους σφετεριστές της εξουσίας… Θα απογοητεύσει επίσης και τον κλόουν του τρόμου, τον Τραμπ;”, αναρωτιέται ο εκδότης της σοσιαλδημοκρατικής εφημερίδας. Ομολογούμε ότι στα 35 χρόνια που διαβάζουμε συστημικά το Γερμανικό Τύπο είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τους Γερμανούς να αποκαλούν ένα νεοεκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ ”κήρυκα του μίσους”, ”σφετεριστή” ή μεγαλομανή Μουσολίνι”.
Ταυτόχρονα όμως δείχνει η στάση αυτή και κάτι άλλο. Είναι η πρώτη φορά που δουλόφρονες, φραστικά ως προς τους Αμερικανούς, Γερμανοί τολμούν να βγάλουν τέτοια γλώσσα θρασύτητας προς τις ΗΠΑ! Είναι φανερό ότι για μια ακόμη φορά η Γερμανία ετοιμάζεται να αναστατώσει τον κόσμο ολόκληρο!
*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016
