Zero Hedge 20-8-21
Authored by Pat Buchanan,*
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού
Στο Αφγανιστάν, η αποτυχία της αποστολής φαίνεται πλήρης.
Το σχέδιο τρισεκατομμυρίων δολαρίων για την εγκαθίδρυση της δυτικής δημοκρατίας σε ένα μουσουλμανικό έθνος ιστορικά διάσημο για την εκδίωξε αυτοκρατορικών εισβολέων συνετρίβη και αποτεφρώθηκε μετά από 20 χρόνια, και οι Ταλιμπάν ξαφνικά επέστρεψαν στην εξουσία.
Αφού επένδυσαν δεκάδες δισεκατομμύρια στην εκπαίδευση και τον εξοπλισμό μιας δύναμης 350.000 Αφγανών στρατιωτών, οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να ορθώσουν έναν στρατό και μια κυβέρνηση που θα μπορούσε να επιβιώσει από την αναχώρησή μας.
Και η τελική αναχώρηση των ΗΠΑ από το Διεθνές Αεροδρόμιο Χαμίντ Καρζάι μπορεί να μείνει, όπως ο Κόλπος των Χοίρων του JFK, συνώνυμο της αμερικανικής πανωλεθρίας.
Αλλά η αποτυχία είναι μόνο δική μας. Πολλοί από τους κύριους συμμάχους μας ενεπλάκησαν σε μεγάλο βαθμό. Οι Βρετανοί προσπαθούν τώρα να βγάλουν τον λαό τους από την Καμπούλ υπό τις ίδιες συνθήκες με τους δικούς μας.
Ο αρχηγός του κόμματος της Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ και ενδεχομένως ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας, Άρμιν Λάσετ, χαρακτηρίζει την αποχώρηση «τη μεγαλύτερη πανωλεθρία που έχει υποστεί το ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του».
Πριν από τρεις δεκαετίες, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ρίτσαρντ Λούγκαρ δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ, έχοντας χάσει τον λόγο της ύπαρξής του — περιορισμός της Σοβιετικής Ένωσης — θα πρέπει τώρα «να μετακομίσει ή να κλείσει».
Οι κυνικοί θα μπορούσαν να πουν ότι, στο Αφγανιστάν, το ΝΑΤΟ έκανε και τα δύο.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου (2001,Ανατίναξη πύργων Ν.Υόρκης) «η πιο επιτυχημένη συμμαχία στην ιστορία» επικαλέστηκε το Άρθρο 5 και στήριξε τον πόλεμο των ΗΠΑ για την εκδίωξη των Ταλιμπάν και την εκμηδένιση των τρομοκρατών της Αλ Κάιντα που είχαν πραγματοποιήσει την τρομοκρατική επίθεση. Πολλοί έστειλαν στρατεύματα.
Αλλά θα μπορούσαν να έρθουν και χειρότερα.
Ενώ υπάρχουν περίπου 4.000 αμερικανοί στρατιώτες στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, ο έλεγχος των ΗΠΑ δεν εκτείνεται πέρα από την περίμετρο του αεροδρομίου.
Όταν ρωτήθηκε αν τα αμερικανικά στρατεύματα θα μπορούσαν να εισέλθουν στην Καμπούλ και να αποσπάσουν Αμερικανούς πολίτες, ο υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν απάντησε: «Δεν έχω την ικανότητα να βγω έξω και να επεκτείνω τις επιχειρήσεις αυτή τη στιγμή στην Καμπούλ». Οι Αμερικανοί στην Καμπούλ και σε άλλες πόλεις πρέπει να φτάσουν μόνοι τους στο αεροδρόμιο της Καμπούλ.
Έτσι, οι ΗΠΑ εξαρτώνται σήμερα από την ανοχή των Ταλιμπάν να αφήσουν τους Αμερικανούς να περάσουν τον μπλοκαρισμένο αυτοκινητόδρομο. Πολλοί Αφγανοί σύμμαχοι εμποδίζονται και γυρίζουν πίσω. Έχοντας βοηθήσει τα στρατεύματά μας κατά τη διάρκεια του πολέμου, αυτοί οι Αφγανοί σύμμαχοι αντιμετωπίζουν δολοφονικές αντερκδικήσεις και αντίποινα.
Υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι παρόντες.
Μερικά θραύσματα όλμων προσγειώνονται στην άσφαλτο του μοναχικού διαδρόμου στο αεροδρόμιο και κανένα αεροπλάνο δεν μπορεί να πετάξει μέσα ή έξω μέχρι να επισκευαστεί ο διάδρομος.
Η άφιξη στρατευμάτων και προμηθειών, καθώς επίσης οποιαδήποτε ημερήσια αναχώρηση 5.000 με 9.000 ατόμων, θα σταματήσει.
Εάν οι μάχες ανανεωθούν, οι Αμερικανοί που έμειναν στην Καμπούλ και σε άλλες πόλεις γίνονται όμηροι των Ταλιμπάν. Και υπάρχουν πολλοί περισσότεροι εκεί έξω από τους 52 Αμερικανούς που κρατούνταν από το Ιράν στην κρίση ομήρων που τερμάτισε την προεδρία του Τζίμι Κάρτερ.
Οι ΗΠΑ, ωστόσο, διατηρούν την επιρροή τους. Η αεροπορική δύναμη των ΗΠΑ μπορεί ακόμα να κάνει ζημιά στους Ταλιμπάν και οι ΗΠΑ μπορούν να ασκήσουν βέτο σε οποιαδήποτε χρήματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και να μειώσουν την πρόσβαση των Ταλιμπάν στα οικονομικά αποθέματα του Αφγανιστάν σε αμερικανικές τράπεζες.
Χωρίς μετρητά, οι Ταλιμπάν θα έχουν τρομακτικό πρόβλημα να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα που χρειάζεται η χώρα για να παραμείνει βιώσιμη.
Αυτή τη στιγμή, οι Αμερικανοί και οι Ταλιμπάν χρειάζονται ο ένας τον άλλον. Οι Ταλιμπάν χρειάζονται χρόνο για ναμελετήσουν τον έλεγχό τους και οι Αμερικανοί χρειάζονται χρόνο για να βγάλουν έξω τον λαό τους και τους Αφγανούς συμμάχους τους.
Έτσι, οι Ταλιμπάν παρουσιάζουν ένα μετριοπαθές πρόσωπο στο ηγετικό επίπεδο.
Ωστόσο, δεδομένου του χαρακτήρα των Ταλιμπάν, όπως αποκαλύφθηκε στην προηγούμενη θητεία τους, και της επιθυμίας για εκδίκηση εναντίον εκείνων που σκοτώνουν συντρόφους Ταλιμπάν, το μέλλον φαίνεται ζοφερό για εκείνους που έμειναν πίσω.
Όταν η Σαϊγκόν έπεσε το 1975, οι ένοπλες δυνάμεις της μπήκαν σε στρατόπεδα επανεκπαίδευσης — στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες διέφυγαν με σχεδίες, πολλοί μέχρι πνιγμού στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Οι Καμποτζιανοί που μας υποστήριξαν υπέστησαν γενοκτονία, με ένα ποσοστό του συνολικού πληθυσμού να αφανίζεται από τους Χμερ Ρουζ του Πολ Ποτ.
Όσο για τη ζημιά που έχει προκληθεί στην προεδρία του Τζο Μπάιντεν, είναι σημαντική και μόνιμη. Η κατάρρευση του καθεστώτος και η αποτυχημένη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, των Αμερικανών πολιτών και των Αφγανών φίλων και συμμάχων, έχουν αμαυρώσει κάθε φήμη για την ικανότητα που είχε ο Μπάιντεν.
Όσο για τον Πρόεδρο του Γενικού Επιτελείου Στρατηγό Mark Milley και τον Austin, είναι δύσκολο να δούμε είτε να επιβιώνουν πολύ στις θέσεις τους αφού έμαθαν ότι δεν είδαν να έρχεται η επικείμενη και χειρότερη πανωλεθρία εξωτερικής πολιτικής από την πτώση της Σαϊγκόν.
Το είδαν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες να έρχεται; Απέτυχαν να ενημερώσουν το Πεντάγωνο ή τον Λευκό Οίκο;
Μετά τον Κόλπο των Χοίρων τον Απρίλιο του 1961, ο πρώην διευθυντής της CIA Άλεν Ντάλες, ο οποίος είχε ρόλο στην αποτυχημένη εισβολή, απολύθηκε μετά από ένα αξιοπρεπές διάστημα έξι μηνών.
Φαντάζεται κανείς ότι τα κεφάλια ανώτερων αξιωματούχων του Μπάιντεν θα πέσουν πολύ πριν από εκείνη την περίοδο στην κυβέρνηση Μπάιντεν. Γιατί, φαίνεται, σε αυτήν εδώ την καταστροφή, κανείς δεν το είδε να έρχεται τόσο σύντομα, ή να γίνεται τόσο σαρωτικό.
* [Ο Δημοσιολόγος Πάτρικ Μπιουκάναν διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος και λογογράφος του προέδρου Νίξον και δύο φορές υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ. Απολαμβάνει διεθνούς γοήτρου και προσοχής και τα άρθρα του αναδημοσιεύονται σε πολλές γλώσσες.]
