Ως αδιαίρετο σύνολο έκρινε το ΣτΕ το δίκτυο μεταφοράς νερού της ΕΥΔΑΠ από τα φράγματα στην Αθήνα και με απόφασή του φρέναρε τον διαγωνισμό για την ανάθεση σε ιδιώτες της συντήρησης και λειτουργίας του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος, που εξυπηρετεί περίπου 5 εκατομμύρια πολίτες.
Ο διαγωνισμός αφορούσε την ανάθεση μέσω σύμπραξης με ιδιώτη της συντήρησης και λειτουργίας για 20 έτη των φραγμάτων και ταμιευτήρων Ευήνου, Μόρνου, Μαραθώνα και Υλίκης, των γεωτρήσεων της Πάρνηθας και του βοιωτικού κάμπου, των υδραγωγείων και των δικτύων μεταφοράς του νερού στα αντλιοστάσια.
Με την ομόφωνη απόφασή 1886/2022 της μείζονος σύνθεσης του Δ’ Τμήματος του ΣΤΕ επί της προσφυγής που είχαν καταθέσει οι φορείς και εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ, το ανωτατο ακυρωτικό δικαστήριο δέχεται ότι:
- Η παροχή ύδρευσης είναι ένα ενιαίο σύστημα από τις πηγές μέχρι τις βρύσες και ότι η ΕΥΔΑΠ και η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ «αποτελούν ενιαίο λειτουργικό σύστημα»,
- Το ως άνω «ενιαίο λειτουργικό σύστημα» πληροί τους όρους του Συντάγματος, όπως αυτοί ερμηνεύθηκαν από τις Ολ.ΣτΕ 1906/2014 και 190/2022, δεδομένου ότι αφενός η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ αποτελεί νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και αφετέρου η ΕΥΔΑΠ ελέγχεται από το Δημόσιο δια της κατοχής της πλειοψηφίας, τουλάχιστον, του μετοχικού κεφαλαίου από αυτό.
- Η έννοια του άρθρου 114 του ν. 4812/2021, «κατά τη σύμφωνη προς το Σύνταγμα ερμηνεία», όπως και του νόμου περί ΣΔΙΤ, δηλ. του ν. 3389/2005, είναι ότι η παραχώρηση με ΣΔΙΤ είναι επιτρεπτή μόνο για την εκτέλεση «συγκεκριμένου κάθε φορά έργου ή την παροχή συγκεκριμένης υπηρεσίας» και όχι, όπως εν προκειμένω, «για την εν γένει συντήρηση και λειτουργία του ΕΥΣ στο σύνολό του».
Είναι η τρίτη φορά που το Συμβούμβούλιο της Επικρατείας μπλοκάρει την άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης νερού στην πρωτεύουσα.
Το 2014 αποφασίστηκε η απαγόρευση διάθεσης του πλειοψηφικού πακέτου της ΕΥΔΑΠ και η ακύρωση της μεταβίβασής του στο ΤΑΙΠΕΔ. Και το 2022 το ΣΤΕ ζήτησε να μετακινηθούν ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ εκτός υπερταμείου
Σύμφωνά με το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, οι εταιρείες ύδρευσης πρέπει να ανήκουν στο Δημόσιο καθώς οι υπηρεσίες τους είναι αναγκαίες για την επιβίωση του πληθυσμού.