Η S&P διατηρεί αμετάβλητες τις αξιολογήσεις της Ιταλίας.
Σε «ΒΒΒ» επιβεβαίωσε τη μακροπρόθεσμη πιστοληπτική ικανότητα της Ιταλίας η S&P Global Ratings, διατηρώντας τις αρνητικές προοπτικές επαναξιολόγησης (outlook).
Ο αμερικανικός οίκος κάνει λόγο για μία αξιοσημείωτη επιδείνωση των εξωτερικών οικονομικών συνθηκών για την Ιταλία και τις τράπεζες της χώρας.
Στα πλεονεκτήματα συμπεριλαμβάνεται η ευημερούσα και διαφοροποιημένη οικονομία, με σημαντικά εξωτερικά πλεονάσματα με τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά και το προφίλ του χρέους (μέση σταθμισμένη λήξη 6,8 ετών) εκφρασμένο σχεδόν αποκλειστικά στο εγχώριο νόμισμα της Ιταλίας, το ευρώ.
Η υποστήριξη των πολιτών και των αρχών για τη συμμετοχή της Ιταλίας στην Ευρωζώνη θα διατηρηθεί, μολονότι υπάρχει σκεπτικισμός.
Ένας λόγος για τον οποίο η ιταλική ανάπτυξη είναι χαμηλή είναι η τάση του ιδιωτικού τομέα
να αποταμιεύσει και όχι να δαπανήσει.
Με χρηματοδότηση από αυτές τις ιδιωτικές αποταμιεύσεις, οι εγχώριες τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν καταστεί ο μοναδικός μεγαλύτερος πιστωτής της ιταλικής κυβέρνησης και κατέχουν το 48% του χρέους της Ιταλίας -στο τέλος του 2018.
Η Banca d’Italia κατέχει το 17% του ανεξόφλητου χρέους.
Μία από τις μακροοικονομικές αδυναμίες της Ιταλίας είναι η μεγάλη αφορολόγητη οικονομία της, ιδιαίτερα στο νότο.
Η εκτεταμένη οικονομική ανεπάρκεια εξηγεί γιατί τα επίσημα στοιχεία σχετικά με τη συμμετοχή στην εργασία, δείχνουν ότι μόνο το 65,4% του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας της Ιταλίας δραστηριοποιείται στην επίσημη αγορά εργασίας.
Αυτό είναι το πέμπτο χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής μεταξύ των 26 μελών του ΟΟΣΑ, μετά την Τουρκία, τη Νότια Αφρική, το Μεξικό και τη Βόρεια Μακεδονία.
«Δεν αναμένουμε η κυβέρνηση να αμφισβητήσει την ένταξη της Ιταλίας στην Ευρωζώνη.
Η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει ορισμένα φιλικά προς τις επενδύσεις φορολογικά μέτρα, όπως τη μείωση της φορολογικής πίεσης σε μεμονωμένους επιχειρηματίες», σχολιάζεται.
Οι προβλέψεις του οίκου:
