Η αληθοφάνεια του αφηγήματός μας, ότι η δημοκρατική φιλελεύθερη Δύση σέβεται το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα και τηρεί συνθήκες και υποσχέσεις ενώ η αυταρχική Ανατολή παραβαίνει τα ως άνω, μπορεί να κριθεί βάσει ιστορικών γεγονότων.
1. Το 1993, συνήφθη διμερής συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για μερικό πυρηνικό αφοπλισμό της Ρωσίας μετά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης (Program Megatons to Megawatts). Η Ρωσία εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της επί 20 χρόνια. Έως το 2013 τέθηκαν εκτός στρατιωτικής διαθεσιμότητας 500 τόνοι ουρανίου, ισοδύναμοι με 20.000 πυρηνικές κεφαλές.
2. Το 1996 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την Πολυμερή Συνθήκη για Πλήρη Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών (Comprehensive Nuclear-Test Ban Treaty). Η Ρωσία επικύρωσε τη Συνθήκη ενώ οι ΗΠΑ δεν την επικύρωσαν.
3. Όσον αφορά την Πολυμερή Σύμβαση για την απαγόρευση των Χημικών Όπλων (Chemical Weapons Convention, σε ισχύ 1997) για τη διεθνή ασφάλεια, η μεν Ρωσία ολοκλήρωσε τη σχετική διεργασία το 2017, οι δε ΗΠΑ μετέθεσαν την προθεσμία για εκκαθάριση των χημικών τους όπλων από το έτος 2007 στο 2023.
4. Η Συμφωνία για την ανακύκλωση πλουτωνίου (2000 Russia-U.S. Plutonium Agreement) προέβλεπε αμοιβαίες ενέργειες ΗΠΑ Ρωσίας για την μη αναστρέψιμη μετατροπή του πλουτωνίου, μέσω μεταποίησης και καύσης σε αντιδραστήρα. Η_Ρωσία προχώρησε σε παρασκευή καυσίμου και κατασκευή αντιδραστήρα (στην πόλη Zheleznovodsk της Σιβηρίας) ενώ οι ΗΠΑ δεν προχώρησαν.
5. Το 2001, οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη Συνθήκη του Κιότο (Kyoto Protocol, 1997) για τη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και της κλιματικής αλλαγής, όταν ο πρόεδρος George Bush junior αμφισβήτησε την επιστημονική βάση του Φαινομένου του Θερμοκηπίου.
6. Το 2002 επί Προέδρου George Bush junior, οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από την Συνθήκη για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους (Anti-Ballistic Missile, ABM Treaty, 1972), υπονομεύοντας την αρχή της Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής (Mutually Assured Destruction).
7. Το 2019 επί προέδρου Donald Trump, οι ΗΠΑ κατάργησαν τη Συνθήκη για τον περιορισμό των βαλλιστικών πυραύλων, συνθήκη για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων μεσαίου βεληνεκούς (INF Treaty, 1987).
8. Η Δύση παραβίασε την υπόσχεσή της στη Ρωσία στο πλαίσιο της Συνθήκης 2+4 του 1990, επεκτείνοντας το ΝΑΤΟ ανατολικά ακόμα και σε χώρες του τέως Σοβιετικού μπλοκ (Ουγγαρία, Τσεχία Πολωνία 1999, Εσθονία Λετονία Λιθουανία Σλοβενία Σλοβακία Βουλγαρία Ρουμανία 2004, Κροατία Αλβανία 2009, Μαυροβούνιο 2018, Βόρεια Μακεδονία 2020).
9. Οι ΗΠΑ εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να εγκαταστήσουν αντιπυραυλική ασπίδα στη γειτονιά της Ρωσίας, κατά παράβαση της συμφωνίας Ρωσίας-ΝΑΤΟ 1997. Το 2008 άσκησαν πίεση στους Ευρωπαίους να προσκαλέσουν Γεωργία και Ουκρανία για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Το 2014 έγινε αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στην Ουκρανία.
10. Οι συμφωνίες του Μινσκ (2014 και 2015) με εγγυητές Γερμανία και Γαλλία ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Angela Merkel και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας François Hollande δήλωσαν ότι οι συμφωνίες έγιναν για να δοθεί χρόνος στην Ουκρανία να ενισχύσει τον στρατό του εναντίον της Ρωσίας.
11. To 2023, ένα χρόνο μετά τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο Πρόεδρος Πούτιν ανακοίνωσε ότι η Ρωσία παγώνει τη συμμετοχή της στη συνθήκη για τα πυρηνικά (START-ΙΙ treaty), ισχυριζόμενος ότι η Ουάσινγκτον έθεσε εμπόδια στις ρωσικές επιθεωρήσεις στις ΗΠΑ παραβιάζοντας τη βασική αρχή της συνθήκης.
12. Τουλάχιστον μέχρι το 2022, το Ρωσικό δόγμα χρήσης πυρηνικών διατυπώθηκε ως το «δεύτερο πλήγμα» δηλ. η Ρωσία θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά όπλα ως αντίποινα μόνο αν πρώτα τα χρησιμοποιούσε ο αντίπαλος. Σε αντίθεση, οι ΗΠΑ έχουν διατυπώσει το δόγμα «πρώτης χρήσης» πυρηνικών.
13. Μελέτη «Στρατιωτικής Παρέμβασης» στο Πανεπιστήμιο Tufts στη Βοστώνη αναφέρει ότι μεταξύ 1950 και 2017, οι ΗΠΑ επενέβησαν σε ξένα κράτη εκατόν είκοσι δύο (122) φορές. Το «Costs of War Project» του Πανεπιστημίου Brown εξηγεί ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας έχει χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ ως δικαιολογία για επιχειρήσεις σχεδόν στις μισές χώρες του κόσμου, παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Βεστφαλίας (Peace of Westphalia, 1648) που αναφέρει ότι εσωτερικές υποθέσεις ενός κράτους αφορούν το ίδιο το κράτος και δεν επιτρέπονται παρεμβάσεις από τρίτους (Westfalian sovereignty). Η παρέμβαση των ΗΠΑ σε ξένα κράτη παραβιάζει την ιδέα του κυρίαρχου κράτους, κεντρικού πυλώνα του διεθνούς δικαίου.
Δεδομένων όλων των ως άνω τίθεται το ερώτημα: Δικαιούται η Δύση να επαίρεται για σεβασμό του διεθνούς δικαίου;
Τα δυτικά ΜΜΕ διαδίδουν ότι η παραβίαση της κυριαρχίας των διαφόρων κρατών από τη Δύση, δηλαδή η παραβίαση της συνθήκης της Βεστφαλίας, γίνεται για καλό σκοπό. Όμως, έχουμε πειστεί ότι έπρεπε η Δύση να εισβάλει στο Ιράκ και να βομβαρδίσει τη Λιβύη επειδή ο Σαντάμ Χουσεϊν και ο Μουαμάρ Καντάφι, αντίστοιχα, ήταν ‘σατανικοί δικτάτορες’; Ότι έπρεπε να στηρίξουμε την τρομοκρατική οργάνωση του ΙSIS για να ανατρέψουμε το καθεστώς του Άσαντ στη Συρία; Ότι θα πρέπει να γίνει καθεστωτική αλλαγή σε Ρωσία και Βόρεια Κορέα για τον ίδιο λόγο; Μήπως έπεται η Κίνα;
Ποια είναι η αληθινή αιτία παραβίασης της κυριαρχίας των διαφόρων κρατών από τη Δύση;
Τα αφηγήματα της Δύσης
(α) ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. Διερωτάται κανείς, αποτελεί αγώνα κατά της τρομοκρατίας ο πόλεμος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν για την «εκδίωξη των Ταλιμπάν» επί 20 συναπτά έτη, με τελικό αποτέλεσμα την κυριαρχία των Ταλιμπάν και την ίδρυση ισλαμικού χαλιφάτου; Δικαιούται η Δύση να επαίρεται για αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία; Αν θυμηθούμε τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003 (με συνέπεια τον εμφύλιο μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών) με μια αλυσίδα κρίσεων στον Λίβανο, τον πόλεμο στη Συρία και πίσω στο Ιράκ, καθώς και πολέμους χωρίς καν την έγκριση του ΟΗΕ όπως στο Ιράκ το 2003 για αναζήτηση υποτιθέμενων όπλων μαζικής καταστροφής που ποτέ δεν βρέθηκαν, και στη Γιουγκοσλαβία με τον άγριο βομβαρδισμό του 1999, δικαιούται η Δύση να επαίρεται για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Άραγε με τους αέναους αυτούς πολέμους καταπολεμάμε την Τρομοκρατία και εξάγουμε Δημοκρατία, όπως διαδίδουν τα δυτικά ΜΜΕ, ή καταστρέφουμε χώρες χωρίς κανένα ενδοιασμό για τις στάχτες που αφήνουμε πίσω μας, και χωρίς την παραμικρή εκπλήρωση των μεταπολεμικών αναγκών τους; Κινητήρια δύναμη είναι πράγματι ο εκδημοκρατισμός ή τα συμφέροντα πολεμικών βιομηχανιών, η εξασφάλιση φιλοδυτικών καθεστώτων και η διεύρυνση της κυριαρχίας μας στον πλανήτη;
Ο ημιτελής κατάλογος που ακολουθεί, με τις αμερικανικές και ΝΑΤΟικές στρατιωτικές εισβολές και τις επιχειρήσεις της CIA κατά ‘ανεπιθύμητων’ κυβερνήσεων (συχνά δημοκρατικά εκλεγμένων) υποδεικνύει ότι χρησιμοποιούμε τον ‘εκδημοκρατισμό’ ως πρόσχημα:
Κορέα 1950: Αμερικανικοί βομβαρδισμοί και χρήση χημικών και βιολογικών όπλων, Αίγυπτος 1951: Βρετανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν αιγυπτιακές πόλεις, Κούβα 1952: Στρατιωτικό πραξικόπημα με υποστήριξη ΗΠΑ, Ιράν 1953: Ανατροπή δημοκρατικά εκλεγμένου πρωθυπουργού με επίβλεψη CIA, Γουατεμάλα 1954: Ανατροπή δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης με επιχείρηση CIA, Αίγυπτος 1956: Βρετανία και Γαλλία βομβαρδίζουν αιγυπτιακά αεροδρόμια μετά την εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ, Λίβανος 1958: Αμερικανοί πεζοναύτες μπαίνουν στη Βηρυτό, Ινδονησία 1958: CIA στέλνει όπλα στους στασιαστές του στρατού βομβαρδίζοντας κυβερνητικές θέσεις, Αραβικά Εμιράτα 1958: Αγγλικά στρατεύματα αποβιβάζονται σε Άντεν, Κουβέιτ, Ομάν και Μπαχρέιν, Ιράκ 1958: Αμερικανικά και Αγγλικά στρατεύματα εισβάλλουν στο Ιράκ, Λίβανος και Ιορδανία 1958: Στρατιωτικές επεμβάσεις ΗΠΑ και Βρετανίας, Κονγκό 1960: το NSA των ΗΠΑ αποφασίζει ανατροπή και δολοφονία του λαϊκού ηγέτη του Κονγκό, Κούβα 1961: Αποτυχημένη στρατιωτική επέμβαση για ανατροπή του Κάστρο, Βιετνάμ 1964: Οι ΗΠΑ προκαλούν γενοκτονία στο Βιετνάμ, δαπανούν 150 δισ. δολάρια και χάνουν τον πόλεμο, Άγιος Δομήνικος 1965: Ο αμερικανικός στρατός καταλαμβάνει τον Άγιο Δομήνικο, κι εγκαθιδρύεται δικτατορία, Ινδονησία 1965: Καθοριστικός ρόλος των ΗΠΑ στο Ινδονησιακό ολοκαύτωμα (500.000 πτώματα, 1.5 εκατ. φυλακισμένοι κομμουνιστές) και στην εγκαθίδρυση δικτατορικού καθεστώτος, Ελλάδα 1967: Αμερικανοκίνητη στρατιωτική χούντα με τη συμβολή της CIA, Αραβικές Χώρες 1967: Αμερικανοί και Άγγλοι ενισχύουν τους Ισραηλινούς στον πόλεμο των έξι ημερών κατά των αραβικών λαών, Καμπότζη 1969: Βομβαρδισμός της Καμπότζης από αμερικανικά στρατεύματα, Χιλή 1973: Ο Πινοτσέτ σε συνεργασία με CΙΑ δολοφονεί τον εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας Σαλβαδόρ Αλιέντε και εγκαθιδρύεται αμερικανόφιλο καθεστώς, Αίγυπτος/Συρία 1973: Αμερικανοί εφοδιάζουν τους Ισραηλινούς που επιτίθενται σε Αίγυπτο και Συρία, Κύπρος 1974: Πραξικόπημα στην Κύπρο, και κατοχή του 37% του νησιού από τουρκικά στρατεύματα μέχρι και σήμερα, με την υποστήριξη της Αγγλίας, Αγκόλα 1976: Η CIA χρηματοδοτεί και εξοπλίζει τους υποστηριζόμενους από τη Νότια Αφρική στασιαστές, Ελ Σαλβαδόρ 1980: Οι ΗΠΑ προσφέρουν στη δικτατορία μεγάλη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, Νικαράγουα 1981: Οι ΗΠΑ στηρίζουν και βοηθούν στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δραστηριότητες εναντίον της Νικαράγουα, Λιβύη 1981: Αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν τη Λιβύη, με στόχο τη δολοφονία του Καντάφι, Γρενάδα 1983: Αμερικανικά στρατεύματα εισβάλλουν στο νησί της Καραϊβικής και ανατρέπουν κυβέρνηση που υποστηριζόταν από την Κούβα, Λιβύη 1986: Αμερικανικός βομβαρδισμός που καταδικάστηκε από ΟΗΕ και ευρωπαϊκές χώρες (5η αμερικανική επέμβαση σε ξένο έδαφος επί Ronald Reagan), Ιράνγκέιτ 1986: Μέλη κυβέρνησης ΗΠΑ προμηθεύουν μυστικά όπλα στο Ιράν. Τα έσοδα διατίθενται για τη χρηματοδότηση ανταρτών της Νικαράγουα.
Το Ιράν είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο σε κυρώσεις από τη Δύση, μετά τη Ρωσία, Παναμάς 1989: Αμερικανοί (επί George Bush senior) εισβάλλουν για να συλλάβουν τον ηγέτη Παναμά, Νοριέγκα, ο οποίος νωρίτερα είχε χρηματοδοτηθεί (επί Reagan) για να χτυπήσει τους Σαντινίστας στη Νικαράγουα, Ιράκ 1991: Πρώτος Πόλεμος του Περσικού Κόλπου σε τηλεοπτική αναμετάδοση! Σύρραξη διεθνούς συμμαχίας από 31 κράτη υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ (επί Bush senior) κατά του Σαντάμ Χουσεΐν για την απελευθέρωση του Κουβέιτ, Σομαλία 1992: ΗΠΑ/ΝΑΤΟ επεμβαίνουν για ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ η επέμβαση μετατρέπεται σε αιματηρό κεφάλαιο, Βοσνία 1994: Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον Πόλεμο της Βοσνίας (επιπλέον των ανεπίτρεπτων βομβαρδισμών) μετατρέπει τον εμφύλιο πόλεμο σε πολύπλοκη διεθνή σύγκρουση, Αϊτή 1994: Δικτατορία στηριζόμενη από τη CIA, εισβολή αμερικανών στο νησί, ναυτικός αποκλεισμός, Κροατία 1995: ΗΠΑ/ΝΑΤΟ βομβαρδίζουν αεροδρόμια των Σέρβων της Κράινα, Σουδάν–Αφγανιστάν 1998: Αμερικανικοί πύραυλοι (επί Clinton) πλήττουν εργοστάσιο παραγωγής φαρμάκων στο Σουδάν και πρώην στρατόπεδα εκπαίδευσης της CIA στο Αφγανιστάν. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν επιζεί, Πρώην Γιουγκοσλαβία 1999: Μετά την απόφαση της ΕΟΚ για διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, και χωρίς έγκριση ΟΗΕ, ΗΠΑ/ΝΑΤΟ βομβαρδίζουν τη Σερβία (2300 αεροπορικές επιδρομές επί 78 ημέρες), και καθιστούν το Κόσσοβο προτεκτοράτο των ΗΠΑ. O ελληνικός λαός στο σύνολό εναντιώνεται στους βομβαρδισμούς. Πρώην Γιουγκοσλαβία 2001: Δυνάμεις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ υποστηρίζουν Αλβανούς που ζητούν ανεξαρτητοποίηση και ένωση των αλβανόφωνων περιοχών στα Βαλκάνια, Αφγανιστάν 2001-2021: Σφαγές χιλιάδων Αφγανών στο μακροβιότερο πόλεμο των ΗΠΑ (κόστους 2,6 τρις. δολαρίων) για να συντρίψουν τους Ταλιμπάν, με τελικό αποτέλεσμα οι Ταλιμπάν να επανακτήσουν την εξουσία με την αποχώρηση ΗΠΑ, Υεμένη 2002-2019: Η CIA με 336 επιθέσεις drone σκοτώνει 1.389 πολίτες. Το 2015, η πετρελαιοπαραγωγός Σαουδική Αραβία, υποστηριζόμενη από την κυβέρνηση Obama (με συμφωνίες 115 δισ. δολαρίων σε όπλα) χρησιμοποιεί τη λιμοκτονία ως πολεμική τακτική. Τα Ηνωμένα Έθνη ανακοινώνουν ότι ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία είναι συνεργοί σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, Ιράκ 2003: Δεύτερος πόλεμος του Περσικού Κόλπου. Αμερικανο Αγγλική επιχείρηση ‘Σοκ και Δέος’ (επί Bush junior και Blair) με στόχο την ανατροπή του τότε ηγέτη του Ιράκ Σαντάμ Χουσείν, και με δικαιολογία την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής που ποτέ δεν βρέθηκαν. Την παράνομη αυτή επίθεση αρνήθηκαν να υποστηρίξουν Γαλλική και Γερμανική κυβέρνηση. Σομαλία 2007: O αμερικανικός στρατός διατηρεί μυστικά στρατιώτες στη Σομαλία ήδη από το 2007, Λιβύη 2011: Ο Obama δηλώνει ότι η Αμερική θέλει να ανατρέψει τον Καντάφι. Η Τρίπολη γίνεται στόχος Νατοϊκών βομβαρδισμών, ενώ Βρετανοί βομβαρδίζουν την πετρελαιοπαραγωγό Μπρέγκα, Συρία 2014 και 2017: Αεροπορικοί βομβαρδισμοί κατά του Ισλαμικού Κράτους με τη συμμετοχή αραβικών κρατών επί Obama (2014) και επί Trump (2017) με πρόσχημα την χρήση χημικών όπλων από την κυβέρνηση Άσαντ, που ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε, Μάλι 2013: Γαλλικά στρατεύματα με υποστήριξη της αεροπορίας των ΗΠΑ επεμβαίνουν στο Μάλι, Ουκρανία 2014: Αμερικανοκίνητο Ουκρανικό πραξικόπημα από ακροδεξιούς νεοναζιστές, που καταλαμβάνουν την εξουσία (επί Obama), ώστε να αποφευχθεί η επικράτηση φιλορωσικών δυνάμεων.
Προφανώς το αφήγημά μας περί εκδημοκρατισμού δεν ευσταθεί, και η προσπάθεια διεύρυνσης της κυριαρχίας μας στον πλανήτη δεν σέβεται ούτε το Διεθνές Δίκαιο ούτε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
(β) Το άλλο αφήγημα της Δύσης είναι ότι οι επεμβάσεις μας αποτελούν ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ. Σύμφωνα με ανάλυση του Rich Whitney (πρώην υποψήφιου Κυβερνήτη του Κόμματος των Πρασίνων στο Illinois) που βασίζεται σε δεδομένα της Freedom House για την αξιολόγηση των πολιτικών δικαιωμάτων ανά τον κόσμο (μη κυβερνητική οργάνωση με 86% της χρηματοδότησής της από την κυβέρνηση ΗΠΑ), υπάρχουν 49 κράτη στον πλανήτη με δικτατορικά καθεστώτα (στοιχεία μέχρι το 2015). Σύμφωνα με τα δημοσιονομικά στοιχεία του ίδιου έτους, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ παρείχε στρατιωτική στήριξη σε 36 από αυτά τα κράτη. Άρα, με στοιχεία του 2015 οι ΗΠΑ στήριζαν τουλάχιστον το 73% των δικτατορικών καθεστώτων του κόσμου.
Και φυσικά, οι ατελείωτες εισβολές της Δύσης σε ανεξάρτητα κράτη και οι ανατροπές μη-αρεστών κυβερνήσεων τείνουν να αγνοούνται κατά την τρέχουσα δαιμονοποίηση της Ρωσίας, η οποία ανησυχούσε όσο η Δύση κατέστρεφε Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, κι όταν το ΝΑΤΟ αποφάσισε να επεκταθεί στα σύνορα της Ρωσίας αντέδρασε στρατιωτικά. Αν είχαν δίκιο οι ΗΠΑ να επέμβουν στην Κούβα το 1961 για να ανατρέψουν τον Φιντέλ Κάστρο, κι αν είχε δίκιο ο John Kennedy το 1962 που ήταν έτοιμος για πυρηνικό πόλεμο σε περίπτωση που δεν απομάκρυναν οι Σοβιετικοί τους πυραύλους τους από την Κούβα που συνορεύει με τις ΗΠΑ, τότε γιατί δεν έχει δίκιο ο Πούτιν σήμερα που ζητάει να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία που συνορεύει με τη Ρωσία; Μήπως το αντισοβιετικό δόγμα Τρούμαν αναβιώνει στην εποχή μας με τη μορφή της ρωσοφοβίας; Μήπως έχει δίκιο ο Kissinger που λέει ότι η δαιμονοποίηση του Πούτιν δεν είναι πολιτική, αλλά δικαιολογία για την έλλειψη πολιτικής;
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑΡΧΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ
Που βασίζουμε άραγε, εμείς οι Δυτικοί, τον διαχωρισμό του κόσμου σε ‘καλές’ δημοκρατίες και ‘κακά’ αυταρχικά καθεστώτα; Που βασίζει η Δύση τη διάκριση σε ‘ελεύθερο δημοκρατικό καπιταλιστικό κόσμο’ και ‘αυταρχικό αντιδημοκρατικό κόσμο του σοσιαλισμού’, ή σωστότερα της καπιταλιστικής μετάλλαξης του σοσιαλισμού;
Άραγε, η αστική δημοκρατία δεν έχει μετεξελιχθεί παντού σε αυταρχικό πολίτευμα με διατήρηση κάποιων δικαιωμάτων, περισσότερων ή λιγότερων στις διάφορες χώρες; Για παράδειγμα, ρωτήθηκαν οι πολίτες των διαφόρων χωρών της Δύσης αν θέλουμε να στέλνουμε όπλα στην Ουκρανία; Σίγουρα δεν αντιπροσωπεύεται η πλειοψηφία των Ελλήνων, μια και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι σχεδόν το 70% τάσσεται εναντίον της αποστολής όπλων στην Ουκρανία. Εν τούτοις, η Ελληνική Κυβέρνηση στέλνει όπλα κατ’ εντολήν ΕΕ και ΗΠΑ. Μας ρώτησαν αν μας αρέσουν οι κυρώσεις στη Ρωσία, με το ενεργειακό και σιτιστικό μπούμερανγκ;
Άραγε σε τι διαφέρουν οι πλούσιοι της Ρωσίας που νέμονται την εξουσία (εξ’ου και ο όρος ολιγάρχες) από εκείνους της Δύσης; Ας θυμηθούμε ότι οι έξι πλουσιότεροι άνθρωποι στον πλανήτη σύμφωνα με τη λίστα Forbes ανήκουν στη Δύση: πρώτος ο Jeff Bezos ιδρυτής της Amazon στις ΗΠΑ, δεύτερος ο Elon Musk ιδρυτής και CEO της Tesla στις ΗΠΑ, τρίτος ο Bernard Arnault μεγιστάνας του κλάδου των πολυτελών ειδών στη Γαλλία, τέταρτος ο Bill Gates, ιδρυτής της Microsoft στις ΗΠΑ, πέμπτος ο Mark Zuckerberg ιδρυτής του Facebook στις ΗΠΑ, και έκτος ο Warren Buffett επιχειρηματίας επενδυτής στις ΗΠΑ. Υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ότι συνδιοικούν οι μεγαλοχρηματοδότες των Κυβερνήσεων, οι οποίοι διαθέτουν υπέρογκα ποσά για προεκλογική προπαγάνδα προφανώς με μετεκλογικά ανταλλάγματα;
Οι εταιρείες του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ (όπως Raytheon Technologies, Lockheed Martin, Boeing, Norτthrop Grumman, General Dynamics) αποτελούν κύριο εξαγωγικό τομέα, καθιστώντας τις ΗΠΑ τη μεγαλύτερη εξαγωγέα όπλων στον πλανήτη. Από τα 2,5 δισ. δολάρια δαπάνες τους για λόμπι την τελευταία εικοσαετία, πάνω από 285 εκατ. δολάρια δαπανήθηκαν υπό τη μορφή οικονομικής ενίσχυσης σε προεκλογικές εκστρατείες Αμερικανών πολιτικών (Center for Responsive Politics). Στόχος, ο επηρεασμός των αποφάσεων της κυβέρνησης. Υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ότι ένας από τους βασικούς λόγους που οι διάφορες κυβερνήσεις των ΗΠΑ σχεδιάζουν αέναους πολέμους είναι η ανταμοιβή του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος για τη χρηματοδότηση προεκλογικής τους εκστρατείας;
Η ανισότητα πλούτου στις ΗΠΑ είναι μεγαλύτερη από εκείνη στην Κίνα και στη Ρωσία. Συγκεκριμένα, ο Δείκτης Gini της Παγκόσμιας Τράπεζας (όπου 0% αντιπροσωπεύει την τέλεια ισότητα και 100% τη μέγιστη ανισότητα) είναι 41,4% για τις ΗΠΑ, 38,5% για την Κίνα, και 37,5% για τη Ρωσία. Μάλιστα, η ολιγαρχία, ως αμερικανικό φαινόμενο, επεκτείνεται με εκθετικό ρυθμό σύμφωνα με το Congressional Budget Office των ΗΠΑ: Το μερίδιο συνολικού πλούτου των οικογενειών στο κορυφαίο 10% της διανομής αυξήθηκε από 63% το 1989 σε 72% το 2019, ενώ εκείνο των οικογενειών στο κάτω μισό της διανομής μειώθηκε από 4% σε 2% στην ίδια περίοδο, με την ανισότητα πλούτου να είναι πολύ πιο μεγάλη για τους έγχρωμους. Όσο για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, μέχρι το 2019 το χρέος των φοιτητικών δανείων ήταν η μεγαλύτερη συνιστώσα του συνολικού χρέους για οικογένειες στο χαμηλότερο 25% στις ΗΠΑ.
Άραγε τα γκέτο με μαύρους ή ισπανόφωνους των ΗΠΑ είναι καλύτερα από την κοινωνικο-ταξική δομή της σύγχρονης ρωσικής ή κινέζικης κοινωνίας; Ξεχνάμε ότι στον 21ο αιώνα υπάρχουν τριτοκοσμικές γειτονιές στο εσωτερικό των ΗΠΑ, με αγράμματους μαύρους Αμερικανούς πολίτες, με προοπτική τους τη φυλακή ή το θάνατο από ναρκωτικά και όπλα; Oι φυλακισμένοι στις ΗΠΑ είναι 1,6 εκατομμύρια. Το δε ποσοστό αριθμού φυλακισμένων ανά 100.000 είναι 505 στις ΗΠΑ, 300 στη Ρωσία, και 119 στην Κίνα (World Prison Brief).
Είναι καλύτερος ο φιλελεύθερος καπιταλισμός των ΗΠΑ από το μείγμα κρατικού και φιλελεύθερου καπιταλισμού της Κίνας; Είναι προτιμότερη η ιδεολογική καλλιέργεια της κερδοσκοπικής επιχειρηματικότητας που συμβάλλει στον ανταγωνισμό και στην υπερκατανάλωση στη Δύση, από το σύστημα ηθικών αξιών της πνευματικής παράδοσης, του κομφουκιανισμού, που συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή και πολιτισμική εξέλιξη στην Κίνα;
Γιατί η Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία της Βρετανίας με αρχηγό κράτους τον κληρονομικό Βασιλιά και με τη Βουλή των Λόρδων με κάποιους κληρονομικούς και κάποιους ισόβιους λόρδους είναι δημοκρατικότερη από την Ομοσπονδιακή Ημι-Προεδρική Δημοκρατία της Ρωσίας με αρχηγό κράτους τον αιρετό Πρόεδρο και με την Κρατική Δούμα με αιρετά μέλη;
Να υπενθυμίσω ότι η Βρετανία που πρωτοστατεί σήμερα στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουκρανία, άλλοτε:
1. Έκανε τους πολέμους του οπίου 1839 και 1856. Η Βρετανία απαιτούσε τη νομιμοποίηση του εμπορίου του οπίου, αφού προηγουμένως είχε πλημμυρίσει την Κίνα με όπιο. Στον 2οπόλεμο οπίου μάλιστα συμμετείχε και η Γαλλία. Προφανώς, από την εποχή εκείνη μεγάλωσε η καχυποψία των Κινέζων για τη Δύση.
2. Μέχρι το 1922 η Βρετανία κυβερνούσε περίπου το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού με σφαγές των αντιφρονούντων και χρήση στρατοπέδων συγκέντρωσης. Ολίγα παραδείγματα αποτελούν: H γενοκτονία Μπόερς στη Νότια Αφρική (1900), η σφαγή του Άμριτσαρ (1919), ο λιμός της Βεγγάλης (1943), οι σεξουαλικές κακοποιήσεις και οι βασανισμοί κατά την εξέγερση των Μάου Μάου (1955), οι ξυλοδαρμοί, εικονικοί πνιγμοί και εκτελέσεις Κυπρίων (1959).
3. Η Βασίλισσα Ελισάβετ, ως αρχηγός κράτους, αρνήθηκε να απονείμει χάρη στους καταδικασθέντες σε απαγχονισμό Κυπρίους οι οποίοι αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους από τη Βρετανία.
4. Η Βασίλισσα Ελισάβετ, ως αρχηγός κράτους, έχρισε Ιππότη τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Anthony Blair, έναν αποδεδειγμένο ψεύτη συνυπεύθυνο για τη δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων αθώων Ιρακινών.
5. Επί 18 συναπτά έτη, η διάσημη ‘Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη’ της Αγγλίας δεν εκδίδει στην Ελλάδα καταδικασμένο μέλος του παραδικαστικού κυκλώματος, (πρώην ανακρίτρια καταδικασμένη για ξέπλυμα μαύρου χρήματος) ενώ αποφάσισε να εκδώσει τον Julian Assange (ιδρυτή του Wikileaks) στους Αμερικανούς. Εν ολίγοις, η Αγγλία καλύπτει το παραδικαστικό κύκλωμα, και καταδικάζει την ερευνητική δημοσιογραφία.
6. Σήμερα, το 44% των Βρετανών που συμμετείχε σε δημοσκόπηση του YouGov δήλωσε υπερήφανο για την αποικιοκρατική ιστορία της χώρας του, και το 43% πιστεύει ότι η Βρετανική Αυτοκρατορία ήταν εποικοδομητική για όλους.
Με τα ως άνω δεδομένα, μπορούμε άραγε να πιστέψουμε ότι η Βρετανική αποικιοκρατία άλλοτε, και ο Αγγλοσαξονικός ιμπεριαλισμός σήμερα, αποσκοπούν στην εξαγωγή των αξιών του δυτικού πολιτισμού, αποσκοπούν στο «χρέος του λευκού ανθρώπου» κατά τους Βρετανούς; Ή μήπως στην πραγματικότητα αποσκοπούν στην αναζήτηση αγορών και πηγών πρώτων υλών, και στην επιβολή της κυριαρχίας της Βρετανίας με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, λόγω αλαζονείας των Βρετανών που έτσι επιβεβαιώνουν την ‘ανωτερότητα’ τους και ενισχύουν την εθνική τους αυταρέσκεια;
Γενικότερα, ποιές ήταν οι συνέπειες της αποικιοκρατίας της Δύσης στην Αφρική; Η πολιτισμένη Δύση (Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία, και Ισπανία) αφού μοίρασε την Αφρική σε περιοχές ελέγχου (διάσκεψη Βερολίνου 1885) επιδόθηκε σε εκμετάλλευση των ιθαγενών και του τοπικού πλούτου (μεταλλεύματα, μαλλί, βαμβάκι, πετρέλαιο). Ο Δυτικός ‘εκπολιτισμός’ συνίστατο σε βασανιστήρια και δουλεία των κατοίκων για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και των ιθαγενών της Αφρικής από τη Δύση.
Η απο-αποικιοποίηση ξεκίνησε κυρίως μετά τον Β΄ΠΠ. Η ανεξαρτησία των Ινδών από τη Βρετανία και των Ινδονησίων από την Ολλανδία το 1947, των Βιετναμέζων από τη Γαλλία το 1954, των Κυπρίων από τη Βρετανία το 1960 και των Αλγερίνων από τη Γαλλία το 1962 οδήγησαν στην ανάδυση του Τρίτου Κόσμου. Ακολούθησε το αμερικανικό στάδιο της νεοαποικιοκρατίας, κατά την οποία το Δυτικό κεφάλαιο χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση μάλλον παρά για την ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων περιοχών του κόσμου. Την ανεξαρτητοποίηση των χωρών της Αφρικής από τους Δυτικούς αποίκους ακολούθησε υποκινούμενη από τη Δύση αποσταθεροποίηση των αφρικανικών κυβερνήσεων και επιβολή δικτατοριών, εμφύλιες συρράξεις, υποταγή σε ιδιωτικές εταιρείες εξόρυξης φυσικών πόρων, ένδεια, πείνα, αρρώστιες, έλλειψη νερού και φαρμάκων.
Για παράδειγμα σήμερα, εκατομμύρια καράτια διαμαντιών εξορύσσονται ετησίως, αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ (από Κονγκό, Ναμίμπια, Τανζανία, Σιέρα Λεόνε και Νότια Αφρική) με εκμετάλλευση από Ευρώπη και ΗΠΑ, ενώ το 50% του πληθυσμού της ‘εκπολιτισμένης’ Αφρικής ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ο αμερικανός πολιτικός επιστήμων Samuel Huntington είπε εύστοχα: «Η Δύση κυριάρχησε στον κόσμο όχι με την υπεροχή των ιδεών της ή των αξιών ή της θρησκείας, αλλά με την υπεροχή της στην εφαρμογή οργανωμένης βίας. Οι δυτικοί συχνά ξεχνούν αυτό το γεγονός, οι μη δυτικοί, ποτέ».
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ (ΕΕ)
Δυστυχώς, είναι πολλά τα παραδείγματα πολιτικής χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και του Τύπου σε όλη την ΕΕ, εκμετάλλευσης των φτωχότερων από τις πλουσιότερες χώρες μέλη της ΕΕ, καθώς και της διαπλοκής και διαφθοράς σε όλη την ΕΕ. Ιδού ολίγα εξ αυτών:
Στη Σλοβακία, με τη δολοφονία του δημοσιογράφου Ján Kuciak (2018) αποκαλύφθηκε ‘δίκτυο’ υψηλόβαθμων πολιτικών, μελών του δικαστικού σώματος και προσώπων του οργανωμένου εγκλήματος.
Στην Πολωνία, ψηφίστηκαν Νόμοι που εμποδίζουν την αμερόληπτη λειτουργία της δικαιοσύνης (αναθεώρηση τελεσίδικων αποφάσεων, θέσπιση πειθαρχικού για δικαστές που διαφωνούν).
Στην Ουγγαρία υιοθετήθηκε Νόμος Έκτακτης Ανάγκης που επιτρέπει, με διάταγμα, τη διακυβέρνηση επ’ αόριστον.
Στη Βουλγαρία, γνωστό το πρόβλημα της διάχυτης διαφθοράς, οι τηλεφωνικές υποκλοπές και οι εκτεταμένες παρακολουθήσεις.
Στη Λετονία σήμερα περίπου το 1/4 των κατοίκων (κυρίως Ρωσόφωνοι) στερούνται εκλογικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
Γενικότερα στις χώρες της Βαλτικής παραβιάζονται ανεμπόδιστα βασικές αρχές δικαίου, όπως απόλυση δάσκαλων που δεν είναι «πιστοί στο κράτος», διακρίσεις φύλλων και μειονοτήτων στα σχολεία και στις δουλειές.
Η ΕΕ το 2004 ενέταξε στην Ένωση τις χώρες της Βαλτικής, τέως μέλη της Σοβιετικής Ένωσης στα σύνορα της Ρωσίας, παρόλον ότι οι χώρες αυτές δεν πληρούσαν τα κριτήρια εισόδου στην ΕΕ. Η δικαιολογία ήταν ο εκδημοκρατισμός τους. Όμως, όπως φαίνεται τουλάχιστον από τα δύο παραπάνω παραδείγματα, 20 χρόνια αργότερα κάθε άλλο παρά ‘εκδημοκρατισμένες’ είναι. Επακόλουθο της ένταξης στην ΕΕ ήταν η είσοδό τους και στο ΝΑΤΟ, παραβιάζοντας υπόσχεση στους Ρώσους στο πλαίσιο της Συνθήκης 2+4.
Η Ελλάδα, η κοιτίδα του πολιτισμού της Δύσης, κατέχει την 108ηθέση σε ανελευθερία του Τύπου σε σύνολο 180 χωρών και συγκαταλέγεται στις «ατελείς Δημοκρατίες».
Στην Ιταλία, η λεγόμενη «Επιχείρηση: Καθαρά χέρια» είχε ως αποτέλεσμα την αυτοκτονία πολιτικών, βιομηχάνων και επιχειρηματιών μετά το πόρισμα των εγκληματικών ενεργειών τους. Κατηγορήθηκαν περισσότερα από τα μισά μέλη του Ιταλικού κοινοβουλίου.
Η Γερμανία, η μεγαλύτερη αμαρτωλή χώρα που θέλει να παίζει το ρόλο του ‘δασκάλου’ στην Ευρώπη, πλούτισε και πλουτίζει επειδή (1) δεν πληρώνει τα τεράστια χρέη της επί 8 δεκαετίες και (2) δωροδοκεί και εξαπατά ασύστολα προκειμένου να προωθούνται τα προϊόντα της, συχνά σε βάρος της υγείας των πολιτών. Ανυπολόγιστης αξίας τα κέρδη της από σκάνδαλα τύπου, Ferrostaal γι υποβρύχια, Leopard για άρματα μάχης, Hochtief του μεγαλύτερου φοροφυγά στην Ελλάδα, Siemens με χρηματισμό πολιτικών και οργανισμών σε όλη τη Δύση, Volkswagen για παραπλάνηση εκτίμησης εκπομπής ρύπων οξειδίων του αζώτου. Συνεπής με τα σκάνδαλά της, η Γερμανία δεν υπέγραψε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς (UNCAC, UN Convention against Corruption) σε αντίθεση με τις 161 χώρες που την έχουν υπογράψει. Ενδιαφέρον είναι ότι η Γερμανία επιθυμεί να δικαστεί ο Πούτιν για εγκλήματα πολέμου, ενώ η ίδια κάλυψε τους περισσότερους από τους δικούς της εγκληματίες του Β΄ΠΠ, κι ενώ αρνείται να πληρώσει τα χρέη της για τα δικά της εγκλήματα πολέμου (αποδεδειγμένα στη Δίκη της Νυρεμβέργης) παραβιάζοντας επί 8 δεκαετίες τις διεθνείς συνθήκες των Παρισίων και του Λονδίνου. Συμπέρασμα: στην ΕΕ ευημερούν οι χρεοφειλέτες, που εξαπατούν με συστήματα διαπλοκής και διαφθοράς.
Η εφαρμογή 2 μέτρων και 2 σταθμών είναι δεδομένη εντός της ΕΕ. Για παράδειγμα, ενώ η Ελλάδα μπήκε σε Μνημόνια (καθ’ υπαγόρευση της Γερμανίας) προκειμένου να αποπληρώσει το χρέος της, μνημόνια τα οποία κατέστησαν την Ελλάδα αποικία χρέους, η Γερμανία αρνείται να πληρώσει το δικό της παλαιότερο χρέος με αλαζονεία και υποκρισία, χωρίς καμία συνέπεια. Σημειωτέον ότι το χρέος της Γερμανίας στην Ελλάδα (Επανορθώσεις, Αποζημιώσεις και Κατοχικό Δάνειο) από το Β΄ΠΠ, λόγω του ότι εξόντωσε το 13% του Ελληνικού πληθυσμού και κατέστρεψε 1770 ελληνικά χωριά και πόλεις, είναι κατά πολύ μεγαλύτερο εκείνου της Ελλάδας σε ολόκληρη την ΕΕ. Επιπλέον, ξεχνάμε τα δεινά που προκάλεσε η Γερμανία με τους 2 Παγκοσμίους Πολέμους, και της επιτρέπουμε να επανεξοπλιστεί. Μάλιστα, τα Αμερικανικά στρατεύματα μετακινούνται από το έδαφος της Γερμανίας προς ανατολάς.
Εν ολίγοις παραβιάζουμε τη Συμφωνία της Γιάλτας περί «εκμηδένισης του γερμανικού μιλιταρισμού, για να μην μπορέσει ξανά η Γερμανία να απειλήσει την παγκόσμια ειρήνη» μετά από τους 2 Παγκόσμιους Πολέμους που προκάλεσε με συνέπεια την απώλεια 120 εκατ. ανθρώπων. Εξοπλίζουμε την Ουκρανία με νεοναζιστικό καθεστώς, εναντίον της άλλοτε συμμάχου μας Ρωσίας η οποία μας απελευθέρωσε από τη ναζιστική Γερμανία. Δηλαδή σήμερα καθιστούμε τους άλλοτε συμμάχους μας εχθρούς και τους άλλοτε εχθρούς μας συμμάχους. Ταυτιζόμαστε με τις δυνάμεις του ΑΞΟΝΑ (Γερμανία, Ιαπωνία) και στηρίζουμε ένα νεοναζιστικό καθεστώς εναντίον των άλλοτε ΣΥΜΜΑΧΩΝ μας (Ρωσία, Κίνα).
Σημειωτέον ότι ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι, με προεδρικό διάταγμα, έδωσε ‘τιμητικά’ σε μονάδα του ουκρανικού στρατού το όνομά της ναζιστικής μεραρχίας Εντελβάις, διαβόητης για τις σφαγές που έκανε σε ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα στην Ελλάδα.
Προφανώς η ευαισθησία της Δύσης απέναντι στους Ουκρανούς είναι αξιοπερίεργη, αν μάλιστα πάρουμε υπόψη μας την τοπική πολιτική ισχύ των νεοναζί. Το μεγάλο ερώτημα είναι: γιατί ΗΠΑ και ΕΕ δεν δείχνουν παρόμοια ευαισθησία απέναντι στους Ελληνο-Κυπρίους, δεδομένου ότι η Τουρκία εισέβαλε στο νησί το 1974 σκοτώνοντας 3 χιλιάδες, εκτοπίζοντας 120 χιλιάδες, και προσφυγοποιώντας 150 χιλιάδες Κυπρίους, και δεδομένου ότι η Τουρκία εξακολουθεί σήμερα να καταλαμβάνει το 36,2% της Κύπρου που άλλωστε είναι μέλος της ΕΕ; Γιατί τα δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Αφενός, με τη διαχρονική αντιπαλότητα της Δύσης (κυρίως από ΗΠΑ με ουραγό Ευρωπαϊκές χώρες) απέναντι σε Ρωσία και Κίνα, πετύχαμε το διχασμό του πλανήτη, με πάνω από το μισό πληθυσμό της Γης εναντίον μας (Κίνα, Αραβικές και Αφρικανικές Χώρες, Ινδία, Χώρες Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής). Χώρες που άλλωστε δεν ξεχνούν τον εξευτελισμό τους ως αποικίες Ευρωπαίων και τα βάσανά τους από δικτατορίες Αμερικανικής έμπνευσης.
Αφετέρου, ο Ρώσο-Ουκρανικός πόλεμος αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ εκμεταλλεύονται τη συμμετοχή χωρών μελών της ΕΕ στο ΝΑΤΟ, εναντίον των συμφερόντων της Ευρώπης. Παραδείγματα αποτελούν, η καταστροφή του αγωγού Nord Stream από ΗΠΑ που είχε ως επακόλουθο τραγική ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, καθώς και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας που οδηγούν στην αργή οικονομική αυτοκτονία της ΕΕ. Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε ως στρατιωτική αμυντική συμμαχία της Δύσης, απέναντι στη στρατιωτική συμμαχία των κομμουνιστικών κρατών της Ανατολικής Ευρώπης (Σύμφωνο της Βαρσοβίας). Με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ το 1991, διαλύθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας κι έκτοτε το ΝΑΤΟ δεν είχε λόγο ύπαρξης ως αμυντική συμμαχία, και κατέστη παγκόσμιος σερίφης. Μήπως πρέπει να ανεξαρτητοποιηθεί η ΕΕ ώστε να διαθέτει στρατηγική αυτονομία στη διεθνή σκηνή; Μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε να συμμετέχουμε σε επεμβάσεις για να αλλάξουμε ‘μη αρεστά’ καθεστώτα και σε επεκτατικές δραστηριότητες σε χώρες γείτονες της Ρωσίας;
Όσο για την εσωτερική διακυβέρνηση της ΕΕ, η έλλειψη σαφούς αντιπολίτευσης (που διέπει όλες τις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες), η έλλειψη ενός ευρωπαϊκού Συντάγματος, και το γεγονός ότι η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ (δηλ. η Επιτροπή) δεν εκλέγεται άμεσα από τους πολίτες αλλά διορίζεται από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών με τη σύμπραξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι δείγματα δημοκρατικού ελλείμματος. Αν προσθέσουμε και την περιορισμένη ρυθμιστική εξουσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την ερήμην των πολιτών στελέχωση κορυφαίων θέσεων εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, και την έλλειψη λογοδοσίας οργάνων όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, γίνεται φανερή η απουσία νομιμοποίησης των διαδικασιών κεντρικών θεσμών και των αποφάσεων της ΕΕ από τους πολίτες των κρατών μελών. Είναι άραγε μεγαλύτερο το έλλειμμα δημοκρατίας στη Ρωσία και την Κίνα από ότι στην ΕΕ;
Επιπλέον, εδώ και μια δεκαετία οι ευρωπαϊκές αρχές (ακολουθώντας τη Γερμανική άποψη) εφαρμόζουν προγράμματα λιτότητας που πλήττουν εκατομμύρια πολιτών σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο αυταρχικός, αντιδημοκρατικός τρόπος επιβολής τους στα ‘απείθαρχα’ κράτη μέλη της ΕΕ δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αποτελεί κοινή αποδοχή πλέον ότι προκειμένου να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες θυσιάστηκε η Ελλάδα εφαρμόζοντας αντεθνικές και αντικοινωνικές Μνημονιακές πολιτικές. Η ‘υποστήριξη’ από την ΕΕ, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, συνίστατο σε εντολή για ιδιωτικοποιήσεις, αποκοπές μισθών συντάξεων και κοινωνικών παροχών, μείωση του κόστους εργασίας. Με αποτέλεσμα, την απόλυτη φιλελευθεροποίηση της αγοράς, την απορρύθμιση της εργασίας, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και το ξεπούλημα της Ελληνικής κρατικής περιουσίας στο όνομα της μείωσης του χρέους. Με την ‘ευφυή’ οικονομική πολιτική της ΕΕ για τη μείωση του χρέους, όχι μόνο φτωχοποιήθηκε η Ελλάδα, αλλά και το χρέος της αυξήθηκε! Το 2009, το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας αντιπροσώπευε το 95.3% του αντίστοιχου μέσου ευρωπαϊκού, ενώ το 2021 αντιπροσώπευε το 64,6% του αντίστοιχου μέσου ευρωπαϊκού. Το Ελληνικό χρέος ήταν 298 δισ. Ευρώ (126,8% του ΑΕΠ το 2009) προ-Μνημονιακά και ανήλθε σε 400,3 ευρώ (190,5% του ΑΕΠ το 2022), παρόλη την απώλεια εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Και δεν είναι μόνον η Ελλάδα. Όλος ο Ευρωπαϊκός Νότος αποβιομηχανοποιείται και οδηγείται σε φτωχοποίηση των πολιτών του.
Ένα ακόμα στοιχείο ‘δημοκρατικής’ διακυβέρνησης είναι ο τρόπος λειτουργίας της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία δεν είναι Δημόσιος Οργανισμός αλλά ιδιωτική Α.Ε. Μάλιστα, με την υλοποίηση των Μνημονιακών πολιτικών των δανειστών της, η Τράπεζα της Ελλάδος εκχωρήθηκε σε αυτούς. Με νεοαποικιακού τύπου Νόμο η Τράπεζα της Ελλάδος δεν λογοδοτεί πλέον στην Ελλάδα, αλλά λογοδοτεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Έτσι, ανώνυμοι μέτοχοι, ημεδαποί και αλλοδαποί, γίνονται ρυθμιστές της Ελληνικής Οικονομίας. Ουδείς από το Ελληνικό Δημόσιο επιτρέπεται να ερευνά τα βιβλία της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι μέτοχοι διατηρούν την ανωνυμία τους. Όσο για το τραπεζικό σύστημα, εν γένει, αποτελεί όμιλο κερδοσκόπων που σε εποχή κρίσης επιβιώνει με κρατικές ανακεφαλαιοποιήσεις, δηλ. με θυσίες των πολιτών. Αυτή την αξιοζήλευτη οικονομική πολιτική της ΕΕ θέλουμε να εξάγουμε σε κράτη εκτός Δύσης;
«Η δημοκρατία μπορεί να ήταν στην ιστορία ένα ατύχημα, μια σύντομη παρένθεση», έγραψε ο φιλελεύθερος Γάλλος φιλόσοφος Jean-Francοis Revel (Comment les démocraties finissent). Σήμερα μάλιστα, ζούμε σε μια παρακμή τόσο στον κοινωνικοπολιτικό όσο και στον ηθικό τομέα.
ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΞΑΓΕΙ Η ΔΥΣΗ;
1. Ότι κολοσσοί σαν την Amazon πρέπει να ελέγχουν την οικονομία; Ότι πρέπει να αντικατασταθούν οι μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις με μεγάλες στο όνομα της παγκοσμιοποίησης; Ότι η οικονομική ισχύς πρέπει να συγκεντρώνεται στα χέρια όλο και λιγότερων ανθρώπων; Ότι πολλοί από αυτούς, οι αποκαλούμενοι ‘ολιγάρχες της Δύσης’, επιτρέπεται να χρηματοδοτούν την προεκλογική εκστρατεία υποψηφίων ώστε μετεκλογικά να κυβερνούν τον κόσμο σε όφελος των συμφερόντων τους;
2. Ότι επιτρέπονται τρομοκρατικές ενέργειες όπως η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί (μαζί με άλλους 4 Ιρανούς και 5 Ιρακινούς) από Αμερικάνικο drone κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Βαγδάτης επί προεδρίας Obama; Και όπως ο βομβαρδισμός των υποθαλάσσιων αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream στη Βαλτική Θάλασσα που διατάχθηκε από τον Λευκό Οίκο και εκτελέστηκε από τη CIA επί προεδρίας Biden (αποκάλυψη Seymour Hersh);
3. Ότι επιτρέπεται η χρήση κυβερνο-όπλων, όπως του ιού Stuxnet που ανάπτυξαν ΗΠΑ με Ισραήλ για επίθεση στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν; Ότι επιτρέπονται επιχειρήσεις σαν εκείνη με τον κωδικό «Ολυμπιακοί Αγώνες» που κατέστρεψαν τις φυγοκέντρους πυρηνικού κέντρου του Ιράν; Μπορεί η χρήση του ιού Stuxnet να ήταν λιγότερο αιματηρή λύση από μια στρατιωτική εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράν, ωστόσο ήταν επικίνδυνη και θεωρείται αιτία πολέμου. Μας διδάσκουν ΗΠΑ και Ισραήλ πώς μελλοντικά οι πόλεμοι καλόν είναι να επιτελούνται με τη χρήση κυβερνο-επιθέσεων;
4. Ότι επιτρέπεται η αλλαγή συνόρων με πολέμους και η δημιουργία κρατών μειωμένης ευθύνης όπως το Κόσσοβο και τα Κατεχόμενα στην Κύπρο; Σήμερα, 15 χρόνια αφότου το Κόσσοβο ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Σερβία (με τη βοήθεια ΗΠΑ/ΝΑΤΟ) είναι αμφισβητούμενη περιοχή, δεν αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ, και έχει χιλιάδες στρατιώτες του ΝΑΤΟ στο έδαφός του για την προστασία των κατοίκων του. Όσο για το βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που τελεί υπό παράνομη τουρκική κατοχή από το 1974 κατά παράβαση Διεθνών Κανόνων Δικαίου, είναι κράτος άνομο και φιλοξενεί πλήθος εγκληματιών, απατεώνων κι εμπόρων ναρκωτικών.
5. Ότι δεν υπάρχει δικαίωμα στην ιδιοκτησία; Ότι επιτρέπεται η κατάσχεση και ιδιοποίηση περιουσίας ξένων ‘μη αρεστών’ κρατών, όπως τα αποθεματικά σε δολάρια της Βενεζουέλας, της Βόρειας Κορέας, του Αφγανιστάν και του Ιράν στις ΗΠΑ, καθώς και του Ρωσικού Κράτους και Ρώσων ιδιωτών σε ΗΠΑ και ΕΕ, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου; Αυτό δεν αποτελεί μόνον ισοδύναμο κλοπής, όπως μας κατηγορούν, αλλά εκθέτει όλα τα διασυνοριακά περιουσιακά στοιχεία σε εκδικητικές ιδιοποιήσεις, και αποτελεί κίνητρο αποδολαριοποίησης με αποτέλεσμα την υπονόμευση ενός από τα θεμέλια της δυτικής ισχύος. Εν ολίγοις πυροβολούμε τα πόδια μας.
6. Ότι επιτρέπεται η επιρροή των ιδιωτικών συμφερόντων στα κέντρα πολιτικών αποφάσεων με τη συγκρότηση εξειδικευμένων λόμπι, με συνέπειες σκάνδαλα σαν τις δωροδοκίες του Κατάρ στο οποίο εμπλέκονται πρώην και νυν Ευρωβουλευτές; Ότι καλόν είναι οι επίτροποι κρατών να μεταπηδούν σε θέσεις λόμπι και τανάπαλιν; Σημειωτέον, ότι στο επίσημο μητρώο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι εγγεγραμμένες 19.000 lobbying companies. Διερωτάται κανείς: ποιος μας κυβερνά;
7. Ότι οι βουλευτές μπορούν να χρηματίζονται ανενόχλητα, και ότι δεν χρειάζεται ουσιαστική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, με την εκάστοτε κυβέρνηση να εκλέγει τους ανώτατους δικαστικούς; Ότι η δικαιοσύνη μπορεί να συγκαλύπτει σκάνδαλα και ότι Εισαγγελείς μπορούν να εμποδίζουν την έρευνα Ανεξάρτητων Αρχών προστατεύοντας την Κυβέρνηση που τους διόρισε;
8. Ότι επιτρέπεται οι Μεγάλες Δυνάμεις να παρακολουθούν μυστικά τους αρχηγούς άλλων κρατών με τη χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού, όπως η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel παρακολουθείτο από το Special Collection Service με ευθύνη της NSA των ΗΠΑ και της CIA; Όπως, οι συνδιαλέξεις του Έλληνα Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή καταγράφονταν από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες κατά την περίοδο 2004-2005, κι όχι μόνο;
9. Ότι πρέπει οι Κυβερνήσεις να παρακολουθούν μυστικά Ευρωβουλευτές, την ηγεσία του στρατού, μέλη της συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες, με το λογισμικό Pegasus και Predator; Ότι επιτρέπεται η ανομία με το επιχείρημα της εθνικής ασφάλειας; Η επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου για τη χρήση λογισμικού παρακολούθησης υποτίθεται ότι ψάχνει ποιος παρακολουθεί ποιόν εντός της ΕΕ.
10. Ότι οι κατήγοροι εισαγγελείς κατά της Διαφθοράς μπορεί να γίνονται κατηγορούμενοι για να μην αποδοθούν ποινικές ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα; Ότι είναι θεμιτό η πρώην επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς στην Ελλάδα να αντιμετωπίζει κατηγορίες κατάχρησης εξουσίας, παράβασης καθήκοντος και παραβίασης δικαστικού απορρήτου και προσωπικών δεδομένων προκειμένου να καλυφθούν πολιτικά πρόσωπα;
11. Ότι επιτρέπεται η λογοκρισία, όπως (α) το κλείσιμο Ρωσικών καναλιών και ΜΜΕ στη Δύση, έτσι ώστε να ακούγεται μόνο η ‘δική μας αλήθεια’, και (β) η ακύρωση έργων του Τσαϊκόφσκι και απαγόρευση κάθε εκδήλωσης με ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς;
12. Ότι απαγορεύεται η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και διώκεται η ερευνητική δημοσιογραφία, με τους παραβάτες να έχουν την τύχη του ιδρυτή του WikiLeaks, Julian Assange, ο οποίος σαπίζει σε μια βρετανική φυλακή με εντολή της Αμερικής, παρόλη τη διαφωνία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ; Παρόλον ότι τα μεγαλύτερα ΜΜΕ του κόσμου (New York Times, Guardian, El Pais, Le Monde, Der Spiegel) καλούν τις ΗΠΑ να αποσύρουν τις κατηγορίες εναντίον του, τονίζοντας ότι «απειλείται η ελευθερία της ενημέρωσης».
13. Ότι εμπορευματοποιείται η υγεία προς όφελος του πολίτη; Ότι η παραγωγή υγειονομικού υλικού πρέπει να εκχωρείται στις πολυεθνικές εταιρείες, και τα κράτη να αποτελούν πελάτες τους; Ότι χιλιάδες λομπίστες χρειάζεται να απασχολούνται στα κέντρα λήψης αποφάσεων (Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον) για να συνδιαμορφώνουν με την πολιτική ηγεσία κρίσιμες υγειονομικές αποφάσεις; Ότι σκάνδαλα τύπου Novartis δεν πρέπει να μας απασχολούν παρά μόνον αν βλάπτεται η δική μας πολυεθνική;
14. Ότι γιατροί, φαρμακοποιοί και ερευνητές μπορούν να γίνουν πλασιέ των εταιρειών σε συνέδρια, και να δημοσιεύουν λογοκριμένες εργασίες; Ότι επιτρέπεται η διαφθορά στον τομέα της υγείας, όπως δωροδοκίες υγειονομικών, απάτες και καταχρήσεις δημοσίου χρήματος σε φάρμακα, εμβόλια, ιατροτεχνολογικά προϊόντα και συμβάσεις, τιμολόγηση για αγαθά και υπηρεσίες που δεν έγιναν ποτέ, ακόμα και σκόπιμη βλάβη δημόσιου εξοπλισμού προς όφελος ιδιωτικών κέντρων;
15. Ότι δεν χρειάζεται η παιδεία να είναι ελεύθερο αγαθό και καλόν είναι να ιδιωτικοποιηθεί; Ότι πρέπει να μεταδίδεται εξειδικευμένη γνώση σε άμεση εξάρτηση με την παραγωγική διαδικασία; Ότι οι εταιρείες πρέπει να μπαίνουν στα σχολεία με το πρόσχημα χορηγικών προγραμμάτων; Ότι πρέπει να χρηματοδοτείται η εφαρμοσμένη και όχι η βασική έρευνα;
Αυτές είναι οι αξίες της ειρήνης, ελευθερίας ισότητας και δημοκρατίας, με τις οποίες μας βομβαρδίζουν αδιάκοπα τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί μας ηγέτες γενικώς και αορίστως στη Δύση της παρακμής; Θέλουμε πράγματι να απαιτήσουμε από όλες τις κυβερνήσεις να επιβάλλουν αυτές τις αξίες; Τις δικές μας αξίες;
ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ
Ιδού μερικά από τα διάσημα εγκλήματα πολέμου της Δύσης που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά τον Β΄ΠΠ:
Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι από τις ΗΠΑ το 1945, μετά τη νίκη των Συμμάχων κατά της Ναζιστικής Γερμανίας στην Ευρώπη, υπήρξε απόφαση του προέδρου Truman. Προκάλεσε τον θάνατο πολλών δεκάδων χιλιάδων αμάχων επιτόπου, ενώ ακόμα περισσότεροι πέθαναν αργότερα εξ αιτίας της ραδιενέργειας. Έχει θεωρηθεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, και μέχρι σήμερα, παραμένει η μόνη χρήση ατομικής βόμβας σε πολεμική αντιπαράθεση.
Η εξόντωση αμάχων στη Γερμανία, π.χ. στο Αμβούργο το 1943 με 43.000 νεκρούς από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς, και στη Δρέσδη το 1945 με 20.204 θύματα που απανθρακώθηκαν ή πέθαναν από ασφυξία από βομβαρδισμούς με ευθύνη του Churchill, δεν θα θεωρούντο εγκλήματα πολέμου εάν ο πόλεμος είχε άλλη έκβαση; Όμως, εγκλήματα πολέμου συνήθως θεωρούνται μόνον εκείνα των ηττημένων. Vae victis! Ουαί τοις ηττημένοις!
Ο Seymour Hersh είναι ο Αμερικανός δημοσιογράφος που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ αποκαλύπτοντας την σφαγή στο My Lai του Νοτίου Βιετνάμ. Το 1968 (επί προεδρίας Johnson) αμερικανοί στρατιώτες μπήκαν στο χωριό My Lai του Νοτίου Βιετνάμ και γάζωσαν με αυτόματα τους άοπλους χωρικούς ρίχνοντας πάνω τους μέχρι και χειροβομβίδες. Αναφέρεται ότι εκτελέστηκαν 350-500 άμαχοι Βιετναμέζοι (ανάμεσά τους 173 παιδιά, 76 μωρά και 60 γέροι), και ότι πολλά θύματα σφαγιάστηκαν αφού προηγουμένως βιάστηκαν και ακρωτηριάστηκαν.
Το 1972 (επί προεδρίας Nixon) μαχητικά αεροπλάνα του Νοτίου Βιετνάμ με εντολή του στρατού των ΗΠΑ έριξαν βόμβες Ναπάλμ στο χωριό Trang Bang. Θύματα ήταν άμαχοι, γυναίκες και παιδιά που είχαν καταφύγει για να κρυφτούν από τις πολεμικές συγκρούσεις. Κι αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα εγκλημάτων πολέμου που διέπραξαν οι ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Σημειωτέον ότι στην τριετία 1965-7 (επί προεδρίας Johnson) η αμερικανική αεροπορία έριξε περισσότερες βόμβες στο Βιετνάμ από όσες είχε ρίξει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συνολικά.
Ο Seymour Hersh επίσης αποκάλυψε τα βασανιστήρια στη φυλακή Abu Ghraib του Ιράκ, κερδίζοντας το πέμπτο του βραβείο George Polk γι’ αυτή την αποκάλυψη. Αναλυτικότερα, το 2003 (επί προεδρίας Bush junior) σχεδόν όλοι οι τρόφιμοι βασανίστηκαν, βιάστηκαν, σοδομίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου από τους ‘απελευθερωτές’ του Ιράκ. Τα βασανιστήρια στο Αμπού Γκράιμπ δεν διέφεραν από εκείνα σε άλλα αμερικανικά κέντρα κράτησης όπως στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στον Κόλπο του Γκουαντάναμο.
Σε βάρος κάθε έννοιας δικαίου, η αμερικανική αντικατασκοπεία σε φονική επίθεση από αέρος σκότωσε 90 περίπου άοπλους πολίτες στο χωριό Azizabadτης επαρχίας Χεράτ του Αφγανιστάν στις 22 Αυγούστου 2008 (επί προεδρίας Bush junior). Τα Ηνωμένα Έθνη αναφέρουν ότι «Μια έρευνα της Αποστολής Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών στο Αφγανιστάν (UNAMA) διαπίστωσε ότι περίπου 90 άμαχοι, μεταξύ των οποίων 60 παιδιά, ήταν μεταξύ εκείνων που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων στο έθνος που έχει καταστραφεί από τις συγκρούσεις, στη δυτική επαρχία Χεράτ».
Η Madeleine Albright (Υπουργός Εξωτερικών επί προεδρίας Clinton) δήλωσε ότι ο θάνατος 500.000 παιδιών στο Ιράκ (περισσότερα ακόμα και από τον αριθμό των παιδιών που πέθαναν στη Χιροσίμα) άξιζε να πληρώσουν το τίμημα, εξού και οι καταγγελίες εναντίον της για εγκλήματα πολέμου. Η ίδια επίσης εισηγήθηκε τον βομβαρδισμό της Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου χωρίς κανέναν δισταγμό για τις παράπλευρες απώλειες των αμάχων, γυναικών και παιδιών, ενώ είχε καταγγελθεί για ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι στους Σέρβους, για εθνοτικό μίσος και ασέβεια προς θύματα πολέμου.
Ο Seymour Hersh σε πρόσφατο άρθρο του δίνει στοιχεία για την καταστροφή του αγωγού Nord Stream, που έγινε με διαταγή του Biden, και αποτελεί πράξη πολέμου κατά της μακροχρόνιας συμμάχου του ΝΑΤΟ, Γερμανίας. Και καταλήγει «είναι η χώρα μας που είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής βίας στον κόσμο. Και αυτό χάρη στα χρήματα που βγάζουν οι άνθρωποι του συμπλέγματος στρατιωτικής βιομηχανίας. Είμαι Αμερικανός πολίτης και θα ήθελα να βοηθήσω να αλλάξει αυτό»
Στο άρθρο του Reed Brody «Prosecuting Putin. How the double standards of international justice are obstacles» διαβάζει κανείς βάσιμα σχόλια όπως εκείνο του Valkenburgh: «Γιατί να μην δηλώσουμε ότι η εισβολή του Reagan στη Γρενάδα, ένα κυρίαρχο έθνος που αποτελούσε μηδενική απειλή για εμάς, τον καθιστά επίσης εγκληματία πολέμου, και το ίδιο για τη σφαγή του Bush senior στον Παναμά, την εισβολή του Clinton στη Σομαλία και τις δολοφονίες με drone του Obama?».
Καταλήγοντας σχετικά με τα περί εγκλημάτων πολέμου, αν ανατρέξει κανείς στον κατάλογο που προηγήθηκε, με τις αμερικανικές στρατιωτικές εισβολές σε κυρίαρχα κράτη και τις επιχειρήσεις της CIA κατά ‘ανεπιθύμητων’ κυβερνήσεων, θα διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι πρόεδροι των ΗΠΑ μετά τον Β΄ΠΠ εμπλέκονται σε εγκλήματα πολέμου.
ΡΩΣΟ-ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Ποια είναι η άποψη διάσημων Αμερικανών ειδημόνων σχετικά με τον Ρωσο Ουκρανικό πόλεμο σήμερα;
Ο διακεκριμένος Αμερικανός πολιτικός επιστήμων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου John Mearsheimer είχε εξαρχής υποστηρίξει ότι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν την κύρια ευθύνη για τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο. Η βάση του προβλήματος είναι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ, σε μια ευρύτερη στρατηγική απομάκρυνσης της Ουκρανίας από την τροχιά της Ρωσίας και την ενσωμάτωσή της στη Δύση.
Ο πρώτος γύρος επέκτασης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς πραγματοποιήθηκε το 1999 με την είσοδο της Τσεχικής Δημοκρατίας, Ουγγαρίας και Πολωνίας, παρά τις προηγούμενες αντίθετες υποσχέσεις της Δύσης. Ήδη το 1998, όταν η Γερουσία των ΗΠΑ ενέκρινε αυτόν τον πρώτο γύρο επέκτασης του ΝΑΤΟ, ο διπλωμάτης των ΗΠΑ George Kennan είπε «Πιστεύω ότι πρόκειται για ένα τραγικό λάθος. Δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος γι’ αυτό. Κανείς δεν απειλούσε κανέναν». Κι’ ας μην φανταστεί κανείς ότι ο Kennan ήταν ρωσόφιλος. Πρόκειται για τον συγγραφέα του «μακροσκελούς τηλεγραφήματος» που ώθησε τη Δύση στον Ψυχρό Πόλεμο.
Ο δεύτερος γύρος διεύρυνσης έλαβε χώρα το 2004 με την είσοδο Βουλγαρίας, Εσθονίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Ρουμανίας, Σλοβακίας και Σλοβενίας. Η Μόσχα διαμαρτυρήθηκε έντονα από την αρχή, αλλά η Δύση κώφευσε. Το 2008, με τη δήλωση της Δύσης ότι Γεωργία και Ουκρανία θα ήταν οι επόμενες χώρες που θα εντάσσονταν στο ΝΑΤΟ, ο πρόεδρος Πούτιν δήλωσε ότι αυτό θα αποτελούσε «άμεση απειλή» για τη Ρωσία. Εν τούτοις, η Ουάσιγκτον υποστήριξε πραξικόπημα στην Ουκρανία. Όπως γράφει ο Mearsheimer, η Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Nuland και ο Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής McCain συμμετείχαν σε αντικυβερνητική διαδήλωση, και ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ουκρανία Pyatt πανηγύρισε. Αντιδρώντας, ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν την Κριμαία και την ενσωμάτωσαν στη Ρωσία.
Ο Mearsheimer σημειώνει ότι η Ουκρανία θα έπρεπε να παραμείνει εκτός ΝΑΤΟ, δεδομένου ότι βασική αρχή της γεωπολιτικής είναι ότι «οι Μεγάλες Δυνάμεις είναι ευαίσθητες σε πιθανές απειλές κοντά τους». Φανταστείτε, γράφει, την οργή της Ουάσιγκτον αν η Κίνα δημιουργούσε μια δυνατή στρατιωτική συμμαχία και προσπαθούσε να συμπεριλάβει σ’ αυτήν τον Καναδά και το Μεξικό. Όπως οι ΗΠΑ θεωρούσαν ότι η Κούβα δεν είχε δικαίωμα να συμμαχήσει στρατιωτικά με τη Σοβιετική Ένωση, έτσι και οι Ρώσοι θεωρούν ότι η Ουκρανία δεν έχει δικαίωμα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Καταλήγει ότι, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι θα πρέπει να εγκαταλείψουν το σχέδιο δυτικοποίησης της Ουκρανίας και αντ’ αυτού θα πρέπει να προσπαθήσουν να καταστήσουν την Ουκρανία ουδέτερο κράτος buffer.
Ο Raymond McGovern πρώην αξιωματικός της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, αναλυτής της CIA από το 1963 έως το 1990 δηλώνει ότι, χωρίς τη συνεργασία των μέσων ενημέρωσης δεν μπορεί να λειτουργήσει το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα, το οποίο περιέγραψε αρχικά ο Αϊζενχάουερ. Ο Αϊζενχάουερ επίσης είπε ότι το αντίδοτο για τη λειτουργία αυτού του συγκροτήματος είναι ένας καλά ενημερωμένος πολίτης. Και ο McGovern διαπιστώνει ότι είμαστε πολύ μακριά από μια σωστή ενημέρωση σήμερα. Ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, τα μέσα ενημέρωσης και το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, έχουν ένα είδος τριμερούς συμμαχίας στην εποχή μας. Απόδειξη, ο τρόπος που τα ΜΜΕ αντιμετώπισαν τη Russiagate για πέντε χρόνια, και που τώρα αντιμετωπίζουν τον Πούτιν.
Η δήλωση του προέδρου Biden ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου είναι ενωμένο πίσω μας, επικαλούμενος ψηφοφορία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, είναι ανειλικρινής. Γιατί οι αντιπρόσωποι των 1,425 δισεκατομμυρίων Κινέζων, 1,424 δισ. Ινδών (Worldmeter 2023) και πολλών άλλων στο Πακιστάν και σε άλλες χώρες δεν ψήφισαν μαζί μας.
Το πρόβλημα είναι ότι η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και το ΝΑΤΟ συνέχισε να υπάρχει, και μάλιστα συνέχισε να επεκτείνεται ανατολικά της Γερμανίας (συμπεριλαμβάνοντας 14 νέα έθνη) κάτι που είχαμε υποσχεθεί επίσημα στους Ρώσους ότι δεν θα κάναμε. Επιπλέον, ο πρόεδρος Bush αποχώρησε από τη Συνθήκη κατά των βαλλιστικών πυραύλων και ο πρόεδρος Trump από τη συνθήκη INF. Και τοποθετούμε αντιβαλλιστικούς πυραύλους στην Πολωνία και Ρουμανία, εξασφαλίζοντας τη δυνατότητα πρώτου χτυπήματος κατά της Ρωσίας. Δεν υπάρχει ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο ότι σκέφτηκε ο Πούτιν να καταλάβει την Κριμαία πριν από το αμερικανικής έμπνευσης πραξικόπημα της 22ας Φεβρουαρίου του 2014. Και δεν μπορεί κανείς να καταδικάσει μονομερώς τον Πούτιν κρύβοντας την υπόλοιπη ιστορία. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί ώστε να μην αναμασάμε αυτά που λένε τα δυτικά ΜΜΕ.
Ο McGovern έλαβε το Μετάλλιο ‘Intelligence Commendation’ κατά τη συνταξιοδότησή του το 1990, το οποίο και επέστρεψε το 2006 για να διαμαρτυρηθεί για τη συμμετοχή της CIA σε βασανιστήρια.
Επίσης, ο διεθνούς φήμης καθηγητής οικονομικών και Ειδικός Σύμβουλος τριών Γενικών Γραμματέων του ΟΗΕ Jeffrey Sachs υποστηρίζει ότι οι απερίσκεπτες υποσχέσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ που δόθηκαν από τις ΗΠΑ στην Ουκρανία προκάλεσαν τη Ρωσία. Υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αποδεχτούν την ύπαρξη ενός πολυπολικού κόσμου με αμοιβαίο σεβασμό, και τήρηση του Καταστατικού του ΟΗΕ. Δεν πιστεύει στην απομόνωση της Ρωσίας, και θεωρεί ότι η Ουάσιγκτον υπονομεύει την επικράτηση του δολαρίου-ΗΠΑ παγκοσμίως, πολιτικοποιώντας το σύστημα πληρωμών. Επισημαίνει ότι οι ΗΠΑ κατάσχεσαν τα αποθέματα της Ρωσίας, της Βενεζουέλας της Περσίας του Αφγανιστάν κ.α. Και σαν απάντηση είναι εύλογο να περιμένει κανείς τη δημιουργία εναλλακτικών συστημάτων πληρωμών όπως αυτά που επεξεργάζονται Ρωσία και Κίνα.
Μετά την αποστολή από τη Δύση εξοπλισμού δεκάδων δισεκατομμυρίων στην Ουκρανία γίνονται διαδηλώσεις σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, και δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μεγάλα ποσοστά του πληθυσμού διαφωνούν με αυτού του είδους τη βοήθεια που παρέχουν οι κυβερνήσεις τους στην Ουκρανία. Γινόμαστε λοιπόν μάρτυρες της μεταστροφής της κοινής γνώμης, που απομακρύνεται από την προπαγάνδα της Δύσης και πλησιάζει τις απόψεις των ειδημόνων σαν αυτούς που αναφέρονται παραπάνω.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Η διαχρονική απόσυρση των ΗΠΑ από συνθήκες απαγόρευσης ή ελέγχου Συμβατικών/Χημικών/Πυρηνικών Όπλων, η συμμετοχή των ΗΠΑ σε ανατροπή δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, οι αέναοι πόλεμοι της Δύσης (ΗΠΑ/ΝΑΤΟ) χωρίς τον παραμικρό σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και η συνεχής επέκταση και ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ κοντά στα ρωσικά σύνορα παραβιάζοντας αντίθετες υποσχέσεις του παρελθόντος, ήταν οι αιτίες που χάθηκε η Ρωσία για τους φυσικούς της συμμάχους δηλ. τις χώρες της ΕΕ. Ενώ ο καινοφανής πόλεμος της Δύσης δι’ αντιπροσώπων (των Ουκρανών) αποτέλεσε την τελειωτική απομάκρυνση της Ρωσίας από τη Δύση, καθώς και τη συσπείρωση του μεγαλύτερου μέρους του πλανήτη (Κίνα, Αραβικές και Αφρικανικές Χώρες, Ινδία, Χώρες Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής) εναντίον της Δύσης. Βέβαια, ήταν εύκολο να στραφούν όλες αυτές οι χώρες εναντίον ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ μια και πολλές από αυτές δεν ξεχνούν τον εξευτελισμό τους ως αποικίες Ευρωπαϊκών χωρών και τα βάσανά τους κάτω από δικτατορίες Αμερικανικής έμπνευσης.
Γιατί θα ήταν προς το συμφέρον της Ευρώπης, όπως και όλου του κόσμου, η σύμπραξη Ρωσίας και ΕΕ; Η Ρωσία ανήκει στην Ευρώπη γεωγραφικά, θρησκευτικά (χριστιανική), και πολιτισμικά (από Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Τσαϊκόφσκι και Στραβίνσκι, μέχρι Αϊζενστάιν, Ταρκόφσκι και μπαλέτα Μπολσόι). Με την ένταξη της Ρωσίας στην ΕΕ, η μεν Ρωσία θα κάλυπτε την Ευρώπη ενεργειακά και στρατιωτικά η δε Ευρώπη θα προστάτευε τη Ρωσία από την αναιτιολόγητη επιθετικότητα των Αγγλοσαξόνων εναντίον της, αναιτιολόγητη διότι η Ρωσία ήταν η συμμαχική δύναμη που απελευθέρωσε την Ευρώπη από τη Ναζιστική Γερμανία.
Στην περίπτωση σύμπραξης Ρωσίας και ΕΕ, ο κόσμος θα ήταν πολυπολικός. Και όσο περισσότερες οι Μεγάλες Δυνάμεις τόσο λιγότερες οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε ξένα κράτη και οι παραβιάσεις διεθνών συμφωνιών, τόσο καλύτερη η ισορροπία δυνάμεων και η ασφάλεια του πλανήτη. Όμως με την αθρόα και ασταμάτητη στρατιωτική ενίσχυση των Ουκρανών από ΗΠΑ και ΕΕ στον πρόσφατο Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο, η πιθανότητα συνεργασίας της Δύσης με τη Ρωσία καθίσταται πλέον απίθανη. Η προσπάθεια των ΗΠΑ να διαρρήξουν τις αγαθές σχέσεις ΕΕ με Ρωσία επιτυγχάνεται. Η Ευρώπη είναι ο μεγάλος χαμένος της ιστορίας. Η Δύση αποδυναμώνεται. Αν ο πλανήτης επιβιώσει της τρέχουσας εμπλοκής της Δύσης στον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο, η Δύση θα είναι πλέον απομονωμένη με την Ευρώπη σε παρακμή, ενώ Κίνα, Ρωσία, Ινδία, με μεγάλο μέρος της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής θα είναι σε κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη.
*της Ελένης Σαββάκη, Ομότιμης Καθηγήτριας Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης, μέλους του ΙΗΑ.
Nuntiusweb