Αν ο κόσμος της ρουφιανιάς της φίμωσης, της λογοκρισίας και του τραμπουκισμού είναι ο κόσμος που ονειρεύεται κάθε είδους φασιστοειδούς, τότε στο facebook έχει βρει την ιδανική «ηλεκτρονική» εκδοχή του.
Την Κυριακή 12 Αυγούστου 2018, ο γνωστός ζωγράφος και σκιτσογράφος Γιώργος Μικάλεφ σε σελίδα στην οποία επιμελείται, ανέβασε ένα αντιφασιστικό σκίτσο του. Το σκίτσο προκάλεσε αμέσως αντιδράσεις από χρυσαυγίτες νεοναζιστές και άτομα ακροδεξιού χώρου με υβριστικά και απειλητικά σχόλια. Σχόλια με ξεκάθαρο ακροδεξιό και ξεκάθαρα νεοναζιστικό υπόβαθρο, όπως «να παιθάνεις καρακγιόζι» και «HEIL ρε πουτανας γιε» κ.λπ. (κρατήσαμε την ορθογραφία όπως ακριβώς γράφτηκαν).
Σε επικοινωνία που είχαμε με τον Γιώργο Μικάλεφ, μας εξήγησε ότι έκανε αναφορά, για να εισπράξει την σχεδόν άμεση απάντηση του facebook ότι τα σχόλια αυτά «δεν παραβιάζουν τους όρους της κοινότητας και ως εκ τούτου δεν αποσύρονται πλην ενός». Ο ίδιος επίσης, μέσα από αυτή την επικοινωνία μας, μεταξύ άλλων σημειώνει: «Η αντίδραση του facebook με κάνει σαφώς να αναρωτιέμαι με ποια κριτήρια και, κυρίως, για ποιους λόγους τέτοια σχόλια γίνονται αποδεκτά στο χώρο αυτό. Αξίζει να σημειωθεί ότι δέχτηκα απειλές από ακροδεξιά στοιχεία κι όταν ανέβασα το ίδιο σκίτσο στην προσωπική σελίδα μου George Micalef Art».
Το γαϊτανάκι απειλών, τραμπουκισμών και αναφορών -εναντίον αυτή τη φορά της σελίδας του- συνεχίστηκε καθώς ανεβάζει και δεύτερο δικό του αντιφασιστικό σκίτσο, ενώ πλέον είναι προφανές ότι δέχεται συντονισμένη και οργανωμένη επίθεση από φασίστες, νεοναζιστές και χρυσαυγίτες.
Η τελική κατάληξη πάρα τις άκαρπες προσπάθειες επικοινωνίας του με το facebook και αφού ανεβάζει ακόμα ένα σκίτσο διαμαρτυρίας αυτή τη φορά, το facebook όχι μόνο το κατεβάζει αλλά «τιμωρεί» το προσωπικό του προφίλ με αποκλεισμό για τρία 24ωρα.
Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι τα σκίτσα του Γιώργου Μικάλεφ δεν κατέβηκαν επειδή παραβίαζαν κάποιους όρους του fb αλλά επειδή δέχτηκε μια σειρά αναφορών συντονισμένα, στοχευμένα και οργανωμένα από μια ομάδα φασιστοειδών. Η ίδια ομάδα ταυτόχρονα -και ενώ αυτή στη πραγματικότητα παραβίαζε τους όρους του fb- συνέχιζε ελεύθερα και ανενόχλητη το έργο της μέσα από καταγεγραμμένο διαδικτυακό οχετό σχολίων, ρητορική μίσους, ύβρεων αλλά και απειλών σε βάρος του Γιώργου Μικάλεφ.
Πόσο ισχυρή είναι όμως αυτή η μερίδα ναζιστών, εθνικιστών και φασιστών ώστε να μπορούν να φιμώσουν έναν καλλιτέχνη και το έργο του;
Πόσο επιρρεπές είναι ή θέλει να είναι το facebook σε τέτοιες καταγγελίες, ώστε να επιτρέπει τέτοιες μορφές λογοκρισίας;
Ποιον τρόπο επιλέγει ώστε να γίνονται δεκτές τέτοιου είδους αναφορές υιοθετώντας άκριτα τη λογική και τις πρακτικές των φασιστοειδών;
Ποιους εξυπηρετεί τελικά το πρόσχημα των αλγόριθμων και της παρακολούθησης τους ρομποτικά και ανεπεξέργαστα από την ουσία, με κριτήριο τα ποσοτικά χαρακτηριστικά και όχι τα ποιοτικά δεδομένα;
Ίσως η ερώτηση αφού «ο κόσμος δεν είναι ιδανικά φτιαγμένος», γιατί να είναι τα social media να βρίσκει υποστηρικτές και να ανοίγει έναν ατέρμονο διάλογο, αλλά δεν πρέπει να τον αποφεύγουμε, σκόπιμα.
Η διαφορά της παραβίασης των όρων με το «ρίξιμο» αναρτήσεων λόγω αναφορών αποτελεί μέρος μιας ψευδεπίγραφης αίσθησης της ελευθερίας του «λέω ότι θέλω» συνδιαμορφώνοντας επικίνδυνα ολόκληρη τη «μαγκιά» που εμπεριέχει το χειρότερο «είμαι ελεύθερος να πω ότι θέλω, να απειλήσω όποιον θέλω, να στοχοποιήσω όποιον θέλω, να δολοφονήσω όποιον χαρακτήρα θέλω».
Το παράδοξο και ταυτόχρονα επικίνδυνο της ηλεκτρονικής κοινότητας, στην οποία εικονικά ζούμε, είναι πως το αληθινό θύμα της λογοκρισίας των απειλών και του τραμπουκισμού, ο σκιτσογράφος Γιώργος Μικάλεφ -και τα αντιφασιστικά έργα του- μετατράπηκε σε θύτη, που ρίχτηκε βορρά στους χρυσαυγίτες νεοναζί «συγκάτοικους» μας, ελέω των κανόνων που αποδεχόμαστε ή σιωπηρά συναινούμε. Και συναινούμε πάνω στα όρια που ξεπλένεται ή αναπαράγεται αδιαμαρτύρητα ο ρατσισμός, ο φασισμός, οι διακρίσεις, από εθνικούς ήρωες, μετάλλια, υψωμένες σημαίες, εθνικούς πανηγυρισμούς και περηφάνιες, κυβερνητικά και κομματικά συγχαρητήρια για τα… πανηγύρια.
*Πηγή: tetartopress.gr
