Εθνικό έγκλημα-Ξεπουλάνε και το νερό-Θα πούμε το νερό νεράκι

1737

Πολυνομοσχέδιο-σκούπα 263 άρθρων και 357 έχει κατατεθεί στη Βουλή από τον υπουργό ενέργειας Κώστα Σκρέκα. Εν όψει εκλογών ο Κώστας Σκρέκας επιχειρεί να ανοίξει διάπλατα την πόρτα στην σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των τελευταίων σοβαρών περιουσιακών στοιχείων του Κράτους, πρωτίστως δε των υδάτινων πόρων. Είναι φανερό πώς το Μαξίμου και ο αρμόδιος Υπουργός σπεύδουν να προλάβουν την επιβολή δια της σημερινής πλειοψηφίας στη Βουλή των θεσμικών αλλαγών που θα επιτρέψουν την ιδιωτικοποίηση του υδάτινου δυναμικού της χώρας. Το ζήτημα είναι το πως μεθοδεύεται  αυτή η διαδικασία την ώρα που επικρατεί πλήρης σύγχυση λόγω της τραγωδίας στα Τέμπη και ενώ έχει παγώσει στην ουσία η πολιτική ζωή του τόπου μέχρι νεωτέρας. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πραγματικός πολιτικός και άρα κοινοβουλευτικός χρόνος για την σωστή τήρηση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας σε ένα τόσο σοβαρό και κρίσιμο για την κοινωνία και τον τόπο ζήτημα.

Το αμαρτωλό πολυνομοσχέδιο

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας ένωσε τα τρία νομοσχέδια, που είχε θέσει το τελευταίο διάστημα σε δημόσια διαβούλευση, σε ένα, παρουσιάζοντας ένα κείμενο που βρίθει φωτογραφικών διατάξεων για όλα τα πεδία που διατρέχουν το Υπουργείο Ενέργειας. Μεταξύ αυτών και εκείνο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος, που αναρτήθηκε για μόλις 4 ημέρες στο opengov, και μάλιστα το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Εκατοντάδες πολίτες και φορείς ζήτησαν από τον υπουργό να παρατείνει την καταληκτική ημερομηνία της διαβούλευσης, προκειμένου να επεξεργαστούν και να σχολιάσουν ένα τόσο σημαντικό σχέδιο νόμου. Ο κ. Σκρέκας όχι μόνο τους αγνόησε, αλλά ενσωμάτωσε αυτούσιες όλες τις διατάξεις στο κείμενο που κατατέθηκε στη Βουλή, ευτελίζοντας τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης και επιβεβαιώνοντας όλους όσοι έκαναν λόγο για προσχηματική συζήτηση.

«H διαβούλευση επί των νομοσχεδίων διαρκεί δύο εβδομάδες και μπορεί να συντμηθεί μέχρι μία εβδομάδα ή να επιμηκυνθεί για μία ακόμη εβδομάδα, με εισήγηση του οικείου υπουργού και έγκριση της προεδρίας της κυβέρνησης, για επαρκώς τεκμηριωμένους λόγους, οι οποίοι αναφέρονται στην έκθεση επί της δημόσιας διαβούλευσης που συνοδεύει τη ρύθμιση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο νόμος 4622/2019.

Το νέο νομοσχέδιο, λοιπόν, έχει τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των Οδηγιών Ε.Ε. 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος». Περιλαμβάνει όλες τις διατάξεις των τριών επιμέρους σχεδίων νόμων για ΑΠΕ, ενεργειακές κοινότητες, εκχερσωμένες εκτάσεις, δασικούς χάρτες και φυσικά για τη δημιουργία Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων.

Σύμφωνα με το ΥΠΕΝ, με την επέκταση των αρμοδιοτήτων της ΡΑΕ στους τομείς των υπηρεσιών ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων αξιοποιείται η διοικητική και υποστηρικτική δομή μιας υφιστάμενης Ανεξάρτητης Αρχής, η οποία επιπλέον έχει εμπειρία στην άσκηση ρυθμιστικών και ελεγκτικών αρμοδιοτήτων, και μάλιστα σε φυσικά μονοπώλια, όπως είναι τα δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, κατ’ αντιστοιχία ιδίως με τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης. Με το νομοσχέδιο καταργείται η Εθνική Επιτροπή Υδάτων, και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας γίνεται ο βασικός ρυθμιστής της πολιτικής για την προστασία και διαχείριση των υδάτων, ενώ υπό την εποπτεία του ΥΠΕΝ τίθενται πλέον η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΔΑΠ Παγίων.

Πολλοί φοβούνται όμως ότι η μεταφορά κρίσιμων, αποφασιστικών, ελεγκτικών και κυρωτικών αρμοδιοτήτων στον τομέα των υδάτων σε Ρυθμιστική Αρχή συνιστά από την πλευρά του κράτους απεμπόληση εξουσίας του σε δημόσια αγαθά και απώλεια δημόσιου ελέγχου. Όπως επισημαίνει η Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης, που αποτελούν κοινωφελείς και μη κερδοσκοπικές δημοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες δρουν μονοπωλιακά στον οικείο δήμο, δημιουργείται έντονη ανησυχία ότι με τη θέσπιση της ΡΑΑΕΥ σχεδιάζονται παρεμβάσεις στον τομέα υπηρεσιών ύδατος που θα οδηγήσουν στην ιδιωτικοποίηση των ΔΕΥΑ, και μάλιστα σε αντίθεση με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ υπέρ της δημόσιας διαχείρισης του νερού.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας