Η επανατοποθέτηση του Στυλιανίδη ακούγεται στα αυτιά των πολιτών σαν προκλητική ενέργεια εκ μέρους του Μητσοτάκη
Τούτη τη φορά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τον Μητσοτάκη. Η τελετουργική ανακύκλωση των ίδιων προσώπων σε πόστα όποτε ο προηγούμενος «καίγεται» κοντεύει να καταντήσει τσίρκο. Αυτό το γαϊτανάκι μετριότητας και ανικανότητας, που ο πρωθυπουργός βαφτίζει «αριστεία» κι «επιτελικό κράτος», δεν καταπίνει μόνο την κυβέρνηση, αλλά κυρίως τη χώρα.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Η επανατοποθέτηση του Στυλιανίδη σε υπουργείο ακούγεται στ’ αυτιά των πολιτών σαν προκλητική ενέργεια εκ μέρους του Μητσοτάκη. Υστερα από το πιο καταστροφικό καλοκαίρι των τελευταίων δεκαετιών, με πολύνεκρες τραγωδίες και αλλεπάλληλα περιβαλλοντικά εγκλήματα, από πυρκαγιές και πλημμύρες, επιβραβεύεται ο ίδιος ουρανοκατέβατος, που παρέδωσε ένα χάος αντί για Πολιτική Προστασία.
Χωρίς να παραβλέπονται οι τεράστιες αποτυχίες του Κικίλια, ο πρώτος στη λίστα της ευθύνης για την καταστροφή της Θεσσαλίας, του Εβρου και της Ρόδου είναι ο Στυλιανίδης. Είναι αυτός που αντί για Πολιτική Προστασία άφησε πίσω του έναν ξεχαρβαλωμένο μηχανισμό, που ο ίδιος έφτιαξε με τα χέρια του στο νεοσύστατο υπουργείο. Ενα σκορποχώρι που αντί να αντιμετωπίζει τις κρίσεις τις μεγιστοποιεί. Που δεν καταφέρνει καν να στείλει έγκαιρα έστω ένα απλό μήνυμα από το 112 στους κατοίκους του Παλαμά και των άλλων χωριών, που αφέθηκαν να πνιγούν.
Ο μηχανισμός που έφτιαξε και παρέδωσε ο Στυλιανίδης τον Μάιο κατέρρευσε από την πρώτη στιγμή αυτό το καλοκαίρι. Η ταφόπλακα αποτυχίας του υπουργείου-φάντασμα είναι ότι έπρεπε να κληθεί ο Στρατός για να σωθεί κόσμος στη Θεσσαλία. Το ερώτημα από χθες στα στόματα όλων είναι «γιατί πάλι ο Στυλιανίδης;». Αντί, δηλαδή, να τον διώξει και από βουλευτή ο Μητσοτάκης, μετά τις καλοκαιρινές τραγωδίες και την αποσύνθεση της Πολιτικής Προστασίας της χώρας, τον υπουργοποιεί. Και, μάλιστα, σε ένα υψηλού εθνικού συμβολισμού υπουργείο, όπως αυτό της Ναυτιλίας.
Η δεξαμενή επιλογών του Μητσοτάκη είναι στ’ αλήθεια τόσο φτωχή, ώστε να γυροφέρνει διαρκώς ανάμεσα σε Στυλιανίδηδες; Μήπως αυτή η ανακύκλωση ίδιων και ίδιων ανεπαρκών στελεχών έχει να κάνει με ισορροπίες στο προσωπικό παζάρι εξουσίας που ο Μητσοτάκης έχει στήσει γύρω του από την ημέρα εκλογής του στην προεδρία της Ν.Δ.; Να κρύβει ο πρωθυπουργός τη δική του προσωπική ανασφάλεια κάτω από περιορισμένων ικανοτήτων στελέχη, τα οποία, όμως, ελέγχει πλήρως, δίχως να νιώθει καμία «απειλή» απ’ αυτά;
Ή είναι απλά διεκπεραιωτική βιασύνη, αφού ουσιαστικά το μόνο που τον νοιάζει στην πρωθυπουργική θητεία του είναι να εκτελέσει συγκεκριμένες αποστολές και μετά να προχωρήσει τη ζωή του παρακάτω; Ισως κι όλα αυτά μαζί, αλλά στην πράξη ο πολίτης βλέπει μια κυβέρνηση εκπτώσεων.
Με ποια λογική, για παράδειγμα, επιβλήθηκε ως κυβερνητικό στέλεχος, και μάλιστα αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, η Αγαπηδάκη; Το μοναδικό προσόν της Αγαπηδάκη είναι ότι υπήρξε ένα τρολ χυδαιοτήτων και φανατισμένης… μητσοτακοφροσύνης στο ίντερνετ. Αρκεί, όμως, μόνο αυτό για τον πρωθυπουργό ώστε η ψυχολόγος να αναβαθμιστεί στη νέα κυβέρνηση.
Η έναρξη της δεύτερης θητείας του Μητσοτάκη και ειδικά η χθεσινή επαναπρόσληψη του αποτυχημένου Στυλιανίδη αποδεικνύουν ότι ο πρωθυπουργός όχι μόνο δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του, αλλά είναι κι αδιόρθωτος. Αντί να απομακρύνει οριστικά τους ανεπαρκείς, τους δίνει νέα παράσημα.
Αραγε, ποια είναι τελικά τα κριτήρια αξιολόγησης του πρωθυπουργού; Με τι σκεπτικό εξασκεί την εξουσία να τοποθετεί υπουργούς και στελέχη; Η απάντηση γιατί κάνει τέτοιες κινήσεις έχει δύο δρόμους. Είτε δεν μπορεί να εκτιμήσει ποιος είναι ικανός και ποιος ανίκανος είτε του κάνουν μόνο αυτοί που θεωρεί ότι είναι του χεριού του και γι’ αυτό τους περιφέρει διαρκώς από πόστο σε πόστο, σαν περιοδεύοντα θίασο.
Σε ποιον δίνει τα ηνία του υπουργείου Ναυτιλίας τώρα ο Μητσοτάκης; Στον Στυλιανίδη, που ως υπουργός δεν προετοίμασε κανένα αποτελεσματικό αντιπυρικό, αντιπλημμυρικό και σχέδιο εκκενώσεων. Στον υπουργό των εγκλωβισμένων της Αττικής Οδού. Σ’ αυτόν που έλεγε ψέματα πέρυσι το καλοκαίρι, όταν διαβεβαίωνε πως θα έχει εξασφαλίσει η Ελλάδα φέτος πτητικά μέσα ανάλογης ισχύος με το Beriev.
Θα περίμενε κανείς ότι ένας κύκλος φθοράς θα έκλεινε χθες για το Μαξίμου μετά την αναμενόμενη παραίτηση Βαρβιτσιώτη, ο οποίος είπε ότι φεύγει επειδή «δεν δέχομαι να με πετροβολούν σαν άνθρωπο», με τον ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει πως «με καθυστέρηση έξι ημερών ο Βαρβιτσιώτης αποφάσισε να δείξει την ελάχιστη ευθιξία και να παραιτηθεί».
Ομως, ο Μητσοτάκης δεν έχει την επιδεξιότητα να στεγανοποιεί τις κυβερνητικές τρύπες. Αντίθετα, ανοίγει μεγαλύτερες. Εδιωξε τον τουρίστα Μηταράκη από το υπουργείο Δημ. Τάξης και αναβάθμισε τον Οικονόμου, ο οποίος ακόμη ψάχνει να δει πώς μπήκαν οι 200 Κροάτες μαχαιροβγάλτες στην Ελλάδα, ενώ, 35 ολόκληρες μέρες μετά, η ΕΛ.ΑΣ. δεν έχει να επιδείξει τίποτα χειροπιαστό για τους δολοφόνους του Μιχάλη Κατσουρή σε έγκλημα που έγινε on camera!
Τώρα φεύγει ο Βαρβιτσιώτης από το Ναυτιλίας, ύστερα από τη δολοφονία στο «Blue Horizon», και αναλαμβάνει, εν μέσω πυρκαγιών και πλημμυρών, ο άνθρωπος που έχει ήδη χάσει την εμπιστοσύνη του κόσμου από τότε που ήταν υπουργός Πολιτικής Προστασίας. Γιατί ο Μητσοτάκης, με τον πρωθυπουργικό κώδικα αξιών κι αξιολόγησης που έχει, να μην ξανακάνει αύριο υπουργό Μεταφορών τον Καραμανλή των Τεμπών;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ
Υπουργός Ναυτιλίας
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1958 στη Λευκωσία. Σπούδασε Οδοντιατρική στο ΑΠΘ και άσκησε το επάγγελμά του μέχρι τον διορισμό του ως Ευρωπαίου επιτρόπου το 2014. Το 1998 ανέλαβε κυβερνητικός εκπρόσωπος μετά την επανεκλογή του Γλαύκου Κληρίδη, όμως έναν χρόνο αργότερα παραιτήθηκε για λόγους πολιτικής ευθιξίας. Στο δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν στήριξε το «Ναι». Ηταν βουλευτής στην κυπριακή Βουλή από το 2006-2013. Το 2014 εξελέγη ευρωβουλευτής με τον ΔΗ.ΣΥ. Λίγους μήνες μετά παραιτήθηκε για να αναλάβει τη θέση του Ευρωπαίου επιτρόπου Διαχείρισης Κρίσεων. Τον Σεπτέμβριο 2021 διορίστηκε υπουργός από τον Μητσοτάκη στο νεοσύστατο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Στις πρόσφατες εθνικές εκλογές εξελέγη βουλευτής Επικρατείας. Χθες διορίστηκε νέος υπουργός Ναυτιλίας.
ΠΗΓΗ : dimokratia.gr
