Αγαπητές και αγαπητοί σύνεδροι, σας χαιρετούμε και σας ευχαριστούμε από την πλευρά της Λαϊκής Ενότητας για την πρόσκλησή σας, και την ευκαιρία που μας δίνετε να χαιρετήσουμε στο συνέδριό σας.
«Τηρήσαμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας και προσδοκούμε από τους εταίρους να σεβαστούν επιτέλους τις θυσίες του ελληνικού λαού με μια συνολική συμφωνία που θα βγάζει τη χώρα από την ομηρεία και την εκκρεμότητα»..
Αυτή είναι η θλιβερή διαπίστωση του πρωθυπουργού της χώρας, στη χθεσινή συνέλευση του ΣΒΒΕ. Όταν ο πρωθυπουργός της χώρας όχι μόνον ομολογεί ότι έχει κάνει θυσίες ο ελληνικός λαός, αλλά πολύ περισσότερο ομολογεί ότι η χώρα του βρίσκεται σε ομηρεία και εκκρεμότητα, πραγματικά δεν απομένει σε εμάς τίποτε να πούμε, εκτός από την αυθόρμητη ερώτηση: και εσείς τι κάνετε κ. Τσίπρα;; γιατί το αποδέχεστε;; ως πότε ακόμη, σύσσωμοι, κυβέρνηση και μνημονιακή αντιπολίτευση θα μας οδηγείτε στον καιάδα;;
Αγαπητοί σύνεδροι, δε μπορώ να μη μπω στον πειρασμό να αναφέρω το συμβολισμό. Χθες είχε συνέλευση ο ΣΒΒΕ, σήμερα η ΕΔΟΘ, οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα. Χθες, τίμησαν τη συνέλευση των βιομηχάνων, όπως και πάντα, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Μητσοτάκης, οι οποίοι, σήμερα, δεν ήρθαν να χαιρετίσουν εδώ. Τυχαίο;; δε νομίζω.
Η επιλογή να θυσιάζονται στο βωμό των μνημονίων και του δημόσιου χρέους οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι στρατιές των ανέργων, η νεολαία μας, ο δημόσιος πλούτος, την ίδια ώρα που ανασυγκροτείται το μεγάλο κεφάλαιο, και δημιουργούνται να νέα επιχειρηματικά τζάκια, την ίδια ώρα που ούτε μισό μέτρο σε βάρος των εφοπλιστών και των βιομηχάνων δεν περιέχει κανένα μνημόνιο, είναι μια καθαρή ταξική επιλογή, την οποία, επέλεξαν να υλοποιήσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, διότι δυστυχώς, «συνεμορφώθησαν προς τα υποδείξεις, Ε.Ε., ΔΝΤ, ΕΚΤ.».
Φίλες και φίλοι, το συνέδριο της ΕΔΟΘ πραγματοποιείται σε μια κρίσιμη για τη χώρα και για την πόλη της Θεσσαλονίκης περίοδο.
Έχει υπογραφτεί ένα τέταρτο στην ουσία μνημόνιο, με σαρωτικές περικοπές σε συντάξεις και μισθούς μέσω της μείωσης του αφορολόγητου, επώδυνο για τα ήδη καρατομημένα εργασιακά δικαιώματα, παρά τις δήθεν κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης, το οποίο επιτείνει την (ομολογημένη και από τον πρωθυπουργό) ομηρεία μας για τουλάχιστον άλλα πέντε χρόνια, με ορίζοντα το 2060 πιθανόν, δεδομένου ότι, τα απίστευτα πλεονάσματα, που καμιά χώρα δεν έχει μέχρι σήμερα πετύχει, φαίνεται ότι θα είναι δεσμευτικά μέχρι τότε.
Ο στόχος ένας και μοναδικός: ακόμα πιο φτηνή, ελεγχόμενη και κατακερματισμένη εργατική δύναμη. Για την παραπέρα αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, ώστε να έρθουν «επενδυτές» σε μια χώρα όπου θα υπάρχουν μισθοί πείνας, ανύπαρκτα δικαιώματα, με ένα συνδικαλιστικό κίνημα που θα δικαιούται κάποια τετράωρη στάση κι αυτή με το ζόρι.
Την ίδια ώρα, ξεπουλιέται όλη η πόλη μας! Μετά το αεροδρόμιο της Μακεδονίας και τη στοά Μοδιάνο, ακολουθούν με γοργούς ρυθμούς το Λιμάνι, η ΕΛΒΟ το νερό μέσω της ΕΥΑΘ, η μαρίνα της Αρετσούς, και φυσικά η ΔΕΗ. Για το Λευκό Πύργο δεν ακούσαμε ακόμη κάτι.
Και όχι μόνον λεηλατείται η δημόσια περιουσία, αλλά λεηλατείται και η λαϊκή περιουσία. Μέσα από τους πλειστηριασμούς, τις χιλιάδες κατασχέσεις λογαριασμών, τον αβάσταχτο ΕΝΦΙΑ, αποκόπτεται ο καθένας από εμάς από την παραμικρή ιδιοκτησία του, και από τη γονική κληρονομιά του.
Μέσα σ΄ αυτήν την κατάσταση διαρκούς πολέμου απέναντι στα λαϊκά στρώματα, γίνεται και το συνέδριο της ΕΔΟΘ. Των εργαζόμενων του δημοσίου, οι οποίοι κατασυκοφαντήθηκαν, από όλο το φάσμα των μνημονιακών κυβερνήσεων, προκειμένου να περάσουν οι μειώσεις των δαπανών του δημοσίου μέσω απολύσεων, περικοπών μισθών και εφάπαξ, ελαστικών εργασιακών σχέσεων, ενοικιαζόμενων εργαζομένων, απλήρωτων συμβασιούχων, δήθεν αξιολογήσεων, κτλ. κτλ.
Μπορεί λοιπόν να αντιμετωπιστεί σαν ένα συνηθισμένο συνέδριο αυτό που γίνεται σε μια κατάσταση πολέμου;
Τι θα περίμεναν οι δημόσιοι υπάλληλοι της Θεσσαλονίκης από αυτό το Συνέδριο; Και πολύ περισσότερο τι θα περίμεναν οι Θεσσαλονικείς από αυτό το Συνέδριο;
Αγαπητοί σύνεδροι,
όταν «όλα τα σκιάζει η φοβέρα (των μνημονίων) και τα πλακώνει η σκλαβιά (Ε.Ε., ΔΝΤ, ΕΚΤ)» η μόνη διέξοδος είναι η αντεπίθεση, η φυγή προς τα εμπρός, χωρίς δισταγμούς και πισωγυρίσματα, χωρίς κομματικές και κυβερνητικές (παλιές και νέες) κυβερνητικές δεσμεύσεις και υπολογισμούς.
Επειδή, η μόνη ρεαλιστική λύση δεν είναι τα μνημόνια και η λιτότητα, αλλά ο αγώνας για την απελευθέρωση από τα μνημόνια και τη λιτότητα, ο αγώνας για την υπεράσπιση όχι μόνον των στενών δικών μας ζητημάτων, αλλά ο αγώνας για την υπεράσπιση των ιερών και όσιων ενός ολόκληρου έθνους.
Σ΄ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, αυτό που κατά τη γνώμη της Λαϊκής Ενότητας αρμόζει στην ΕΔΟΘ είναι να ξεφύγει από το καβούκι της, να σπάσει την αδράνειά της, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, και να δώσει τον νυν υπέρ πάντων αγώνα για να υπερασπιστεί πρώτα και κύρια τα αξιοπρεπή δημόσια νοσοκομεία και το δικαίωμά μας για δημόσια δωρεάν υγεία υψηλού επιπέδου, να υπερασπιστεί τα δημόσια σχολεία και το δικαίωμα όλων, και κυρίως των φτωχών παιδιών για μόρφωση, για εξέλιξη ποιοτική και όχι «με τους νόμους της αγοράς», να υπερασπιστεί το δημόσιο λιμάνι, το κοινωνικό αγαθό που λέγεται νερό, δηλαδή το δικαίωμα στη ζωή, να υπερασπιστεί τις δημόσιες συγκοινωνίες με φθηνό εισιτήριο για όλους και δωρεάν για άνεργους, μαθητές, φοιτητές. Να υπερασπιστεί τους δημόσιους χώρους. Να υπερασπιστεί το δικαίωμα σε αξιοπρεπή, σταθερή, μόνιμη εργασία, με μισθούς που θα διασφαλίζουν αξιοβίωτη ζωή σε όλο τον εργασιακό, αλλά και μετά, στον συνταξιουχικό βίο.
Να δεθεί με τα κινήματα της πόλης, που υπάρχουν, και για το νερό, και για τις δημόσιες συγκοινωνίες, και ενάντια στους πλειστηριασμούς, ευαισθητοποιώντας τους εργαζόμενους στο χώρο της, σ΄ αυτήν την κατεύθυνση. Σε αντίθεση με όσους πιστεύουν ότι μόνοι τους, σε στεγανά ιδεολογικής και οργανωτικής καθαρότητας, μπορούν να αντιμετωπίσουν τη λαίλαπα που μας συνθλίβει.
Κατά τη γνώμη μας, η διαρκής, μαζική, ταξική αυτή πάλη, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να συνοδεύεται και με την πάλη για:
Τη διαγραφή του δημόσιου χρέους, τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του, μέσα από παύση πληρωμών.
Τη γενναία σεισάχθεια του ιδιωτικού χρέους, κυρίως των ανέργων, των χαμηλών εισοδηματικά νοικοκυριών, των μικροεπαγγελματιών, των αγροτών που υπέστησαν ανεπανόρθωτες ζημιές από την οικονομική κρίση και τα μνημόνια.
Την εθνικοποίηση των τραπεζών.
Την έξοδο από την ευρωζώνη, την ανυπακοή, σύγκρουση και ρήξη με την Ε.Ε.
Την ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων, ανάκτηση του κοινωνικού πλούτου, παραγωγικό και οικολογικό μετασχηματισμό με εθνικοποίηση στρατηγικών επιχειρήσεων, ενίσχυση της αυτοδιαχείρισης στις επιχειρήσεις που κλείνουν, πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την καταπολέμηση της ανεργίας.
Την έξοδο από το ΝΑΤΟ, και μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική.
Για την προώθηση αυτών των στόχων, η Λαϊκή Ενότητα εργάζεται για τη συγκρότηση ενός μεγάλου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου, αντιμνημονιακού, ριζοσπαστικού, προοδευτικού, πατριωτικού.
Κλείνοντας φίλες και φίλοι, από πλευράς της Λαϊκής Ενότητας Α΄ Θεσσαλονίκης, θέλουμε, από το βήμα αυτό, να χαιρετίσουμε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στο δημόσιο, που, εξαιτίας της αυτοθυσίας με την οποία εργάζονται, έχουμε ακόμη, δημόσια υγεία στα υποβαθμισμένα και υποχρηματοδοτούμενα νοσοκομεία, έχουμε ακόμη δημόσια σχολεία, στα οποία οι εκπαιδευτικοί υποδέχονται με στοργή και φροντίδα τα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστών, κόντρα στις εθνικιστικές και φασιστικές κραυγές, δημόσια σχολεία στα οποία οι εκπαιδευτικοί φροντίζουν τα άπορα παιδιά και αγωνίζονται για τη μόρφωση και την επιβίωσή τους, έχουμε ακόμη καθαριότητα στους δήμους, παρότι υπάρχουν απλήρωτοι και σε ομηρία ετών συμβασιούχοι εργαζόμενοι.
Γιατί όσο υπάρχουν αυτοί οι εργαζόμενοι, όσο υπάρχουν κινήματα και αντιστάσεις στους δρόμους, έχουμε ακόμη ελπίδα!
Καλές εργασίες και καλά συμπεράσματα στο Συνέδριό σας!