Tου ΧΡΗΣΤΟΥ Η. ΧΑΛΑΖΙΑ
Πριν από μερικά χρόνια, με φίλο και γνωστός συνάδελφος υποστηρικτής και αυτός της αριστεράς, ήρθαμε σε σφοδρή αντιπαράθεση, σ’ ό,τι αφορά, τη διακυβέρνηση της χώρας από την αριστερά, και μου είπε το αμίμητο: «Αυτή η κυβέρνηση εξευτέλισε, ότι μεγάλο και ονειρικό υπήρχε στην αριστερά» . Βέβαια τα αριστερά ιδεώδη χάθηκαν με αυτή την κυβέρνηση, με την εφαρμογή των πιο σκληρών μέτρων λιτότατης, αλλά και με τη συμφωνία να φτιαχτεί το – υπέρ – Ταμείο – με παγκόσμια πρωτοτυπία μεσιτικό γραφείο για να πουληθούν οι υποδομές τις χώρας.
Με όποιο τρόπο προσπάθησε να εμποδίσει με διάφορα προσχώματα τις ιδιωτικοποιήσεις των υποδομών και όποιες δικαιολογίες εξέφρασε έστω και με κλάματα, για να χρυσώσει τον όρο απέτυχε . Κάθε μέρα που περνά γίνεται εμφανές ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν έχουν καμιά σχέση με τη δημιουργία ανταγωνισμού, στην αγορά, που θα προκαλέσει την απογείωση της οικονομίας, μέσα από την ανάπτυξη. Με τις ιδιωτικοποίησες που γίνονται, στην πραγματικότητα αυτό που προωθείται είναι μια τυπική διαδικασία ξεπουλήματος της εθνικής περιουσίας και κατάργηση των υποδομών του κράτους, προς όφελος όχι της χώρας αλλά των ξένων τοκογλύφων κερδοσκόπων δανειστών μας.
Αν οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είχαν αυτή τη διαδικασία και ήταν κινήσεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, προς όφελος της χώρας και δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας και δεν δανειοδοτούσαν επιπλέον με κρατικό χρήματα τους αγοραστές. θα έδιναν όραμα στους πολίτες ότι κάτι γίνεται για να βγει η χώρα από την κρίση.
Αυτό που βλέπουμε όχι μόνο τα χρόνια της κρίση αλλά και πριν να πωλούνται κερδοφόρες στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, Νησιά, Ακίνητα για ένα κομμάτι ψωμί, το Εθνικό Οδικό Δίκτυο, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Εθνικής σημασίας τα Αεροδρόμια, κ.α), σε άλλες κρατικές επιχειρήσεις, να μη ρισκάρουν τίποτα και από πάνω να πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος τα έξοδα, για την συντήρησή τους ή να απορροφούν οι αγοραστές τα προγράμματα ΕΣΠΑ, να μη βάζουν ούτε ένα ευρώ οι «επενδυτές» να μεταφέρουν την έδρα σε άλλες χώρες για να μην πληρώνουν φόρους, χωρίς να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, αλλά μόνο να εισπράττουν.
Όλα αυτά την στιγμή που η χώρα έχει ανάγκη από παραγωγική ανάπτυξη και να αξιοποιήσει το κρατικό κεφάλαιο προς όφελος της, η κυβέρνηση χαρίζει τις υποδομές στα κοράκια, μέσω το μεσιτικού γραφείου που το ονομάζει Υπέρ – Ταμείο για να μην υπάρχει καμιά ελπίδα στο μέλλον να γυρίσουν στα Ελληνικά χέρια, και να τα εκμεταλλεύονται με μισθούς γαλέρας τα ξένα κοράκια.
Η κυβέρνηση όμως για να μη χαρακτηριστεί ότι και αυτή προχώρησε στο ξεπούλημα ακολουθώντας την ,πολιτική που είχαν χαράξει οι προηγούμενοι για την κρατικής περιουσίας που φτιάχτηκε με αίμα και ιδρώτα του έλληνα φορολογούμενου, την ιδιωτικοποίηση την ονομάζει αξιοποίηση. Δεν μας λένε όμως τις εννοιολογικές διαφορές ότι : η Ιδιωτικοποίηση δεν έχει καμιά σχέση με την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, εσωτερική παραγωγή και κάλυψη αναγκών, αποτρέποντας τις εισαγωγές, και φέρνει ισορροπία στο εμπορικό ισοζύγιο. Η αξιοποίηση είναι τελείως διαφορετικό: ο αγοραστής δεν είναι κατά βάση επενδυτής , αλλά καιροσκόπος – διαχειριστής και αδιαφορεί για τις συνθήκες εργασίας για τον εκσυγχρονισμό της επιχείρησης αρκεί να του φέρνει κέρδη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι παρά πολλά και όχι μόνο από τριτοκοσμικές χώρες αλλά και της Ερμαϊκής Ένωσης, όπως η ιδιωτικοποίηση του βρετανικού σιδηρόδρομου, το δίκτυο ύδρευσης στο Παρίσι, κ.α. Μήπως οι κυβερνώντες θα πρέπει να παραδειγματιστούν από τα τραγικά λάθη των εταίρων – δανειστών μας που απαιτούν να ιδιωτικοποιηθεί όλη η Ελληνική περιουσία;