Δεν Είναι Κυβέρνηση Είναι Καθεστώς Που Τρώει τους Φτωχούς για να Ζήσει το Σύστημα

Δεν μπορείς να παίζεις με τη φωτιά στο σπίτι του άλλου και να περιμένεις να μην αντιδράσει.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τη μάσκα του «τεχνοκράτη» και τη γλώσσα του τραπεζίτη, παίζει συνειδητά με τη φωτιά στις ζωές των ανθρώπων, ρίχνει βενζίνη στους μισθούς, στις συντάξεις, στα σπίτια και στα χωράφια, υπολογίζοντας ότι ο λαός θα δεχτεί την πύρινη καταιγίδα ως μοίρα.

Από το Μαξίμου μέχρι τα έδρανα της Βουλής, η μηχανή των 158 κομματικών υπηρετών, ψηφίζει νόμους που πυρπολούν θεμελιώδη δικαιώματα και μετατρέπουν τον πολίτη σε υπήκοο των οικονομικών ελίτ.

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι περιθωριακή αποτυχία είναι δομική διαφθορά, ψευδείς δηλώσεις, εικονικές επιδοτήσεις, εκατομμύρια που χάνονται και το τελικό βάρος φορολογικά και οικονομικά στους ώμους του φτωχού αγρότη αλλά και του Έλληνα πολίτη.
Οι συλλήψεις και τα πρόστιμα από την Ε.Ε. μεταφράζονται σε μειώσεις επιδοτήσεων και νέα χρέη για όσους ζουν από τη γη τους, εκείνοι που έπρεπε να προστατεύσουν την παραγωγή, συγκάλυπταν και διευκόλυναν την κλοπή.

Το «Predatorgate» δεν είναι τεχνική αστοχία, είναι η εγκαθίδρυση κράτους επιτήρησης, όταν οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι και οι πολίτες βρίσκονται υπό παρακολούθηση, η δημοκρατία δεν πληγώνεται απλώς, καταργείται.
Στην εργασία, οι πολιτικές της κυβέρνησης δεν είναι μεταρρυθμίσεις αλλά νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης, το αντεργατικό πακέτο που ψηφίστηκε με τις 158 ψήφους θεσμοθετεί 13ωρη εργασία, επιμερισμό αδειών και μονομερή διαιτησία , πρόκειται για νέο εργασιακό μεσαίωνα.

Όταν μέσα σε ένα χρόνο καταγράφονται 152 νεκροί εργάτες, αυτό δεν είναι στατιστική, είναι έγκλημα που φέρει ονοματεπώνυμο.
Το επιχείρημα που καθοδηγεί όλες αυτές τις επιλογές είναι απλό και αμείλικτο, δεν κυβερνούν για την ανάπτυξη του λαού, κυβερνούν για την ευημερία των τραπεζιτών, του ΣΕΒ και των λίγων που λεηλατούν τον δημόσιο πλούτο.
Η «ανάπτυξή» τους είναι η φτώχεια μας, οι «επενδύσεις» τους είναι η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, και η «μεταρρύθμιση» τους είναι η κατάλυση της κοινωνικής ασφάλειας.

Όσοι επιμένουν ότι πρόκειται για αναγκαίες θυσίες, απλώς υπηρετούν το αφήγημα των ισχυρών, η ευημερία τους χτίζεται πάνω στα αποκαΐδια των ζωών μας.
Η σιωπή μπροστά σε αυτή την πολιτική δεν είναι ουδετερότητα είναι συνενοχή.
Η αντίδραση δεν είναι βία, είναι δικαίωμα, δικαίωμα οργάνωσης σε σωματεία, δικαίωμα διεκδίκησης για να προστατευθούν τα σπίτια από τα funds, οι μισθοί από την εξάντληση και τα χωράφια από τη λεηλασία.
Η ιστορία το διδάσκει ξεκάθαρα, όταν οι κυβερνήσεις νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τη φωτιά ατιμώρητα, ο λαός ξυπνά, οργανώνεται και απαιτεί δικαιοσύνη.

Το σπίτι καίγεται και δεν περιμένουμε σωτήρες από εκείνους που άναψαν τη φωτιά. |
Αντιδρούμε, οργανωνόμαστε, διεκδικούμε.
Όχι από μίσος, αλλά από δικαιοσύνη.
Όχι για εκδίκηση, αλλά για να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια μιας κοινωνίας που αρνείται να γίνει αναλώσιμη, επειδή αυτό το έθνος δεν γεννήθηκε για να υπομένει, αλλά για να σηκώνεται.