Ο πόλεμος Ιράν-Ισραήλ τελείωσε αλλά το Τελ Αβίβ θυμίζει έντονα… Δρέσδη του Β’ ΠΠ καθώς οι εικόνες από τις καταστροφές που υπέστη από τις ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις προκαλούν εντύπωση.
Φυσικά θα πρέπει κάποιος να δει λεπτομερειακά σε τι κατάσταση είναι και η Τεχεράνη αλλά υπάρχει μία ουσιώδης διαφορά:
Πριν την ένοπλη σύγκρουση με το Ιράν κανείς δεν πίστευε ότι η Τεχεράνη θα μπορούσε να πλήξει με τέτοια σφοδρότητα τις ισραηλινές πόλεις ενώ αντίθετα όλοι περίμεναν πως το Ισραήλ θα χτυπήσει με τέτοια ισχύ που οι Ιρανοί, λόγω έλλειψης αεροπορίας και σοβαρής αεράμυνας θα «γονάτιζαν» σχεδόν αμέσως.
Aκόμα κι αν υποθέσει κάποιος ότι τα πλήγματα των Ιρανών ήταν περισσότερο επικοινωνιακά και ότι δεν έβλαψαν την πολεμική ισχύ του Ισραήλ, ωστόσο η δύναμη των εικόνων από τα κατεστραμμένα οικοδομικά τετράγωνα του Τελ Αβίβ δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Μέχρι τώρα στη συνείδηση του κόσμου το Ισραήλ από κάθε σύγκρουση έβγαινε νικητής και το κυριότερο, εντελώς άθικτο.
Ένας μύθος ο οποίος διατηρείται μόνο για τις ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες (βέβαια οι Αμερικανοί για να διατηρήσουν αυτόν τον μύθο επιλέγουν πολύ προσεκτικά τους αντιπάλους τους).
Τώρα δεν έχει συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο (ούτε νίκησε το Ισραήλ, ούτε είναι αλώβητο).
Γιατί ακόμα κι αν κάποιος πει ότι το Ιράν δεν κέρδισε, σίγουρα όμως δεν έχασε και αυτό τηρουμένων των αναλογιών ισοδυναμεί με νίκη για την Τεχεράνη.
Ακόμα κι αν το Ισραήλ παραμένει ισχυρότερο (και όντως έτσι είναι με αυστηρά στρατιωτικά κριτήρια) ωστόσο φάνηκε ταυτόχρονα ότι μπορεί να «στριμωχτεί» όταν ο αντίπαλός έχει πολύ μεγάλο μέγεθος όπως το Ιράν και έχει επενδύσει στην εξέλιξη του πυραυλικού του οπλοστασίου.
Ο πόλεμος έχει αλλάξει πολύ. Πλέον είναι πυραυλικός και με μεγάλη χρήση των drones.
Αποδείχτηκε ότι οι Ιρανοί έβλεπαν μακριά ή ήταν τυχεροί και επέλεξαν σωστά, με βάση της δυνατότητες και τις ευκαιρίες τους (κανείς δεν ήταν δαθέσιμος να τους πουλήσει καινούργια μαχητικά), σε ποια οπλικά συστήματα θα επένδυαν,