Τραμπ-Κένεντι: Και τώρα, τι;

Από
Αλφόνσος Πάγκας
-
912

Σκέψεις για το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ και τις προοπτικές που ανοίγει.

Οι εκλογές στις ΗΠΑ τέλειωσαν με μεγάλη νίκη του Τραμπ. Νίκη που φαίνεται ότι μάλλον δε θα είχε γίνει δυνατή αν ο Κένεντι δεν είχε αποφασίσει να αποσύρει την υποψηφιότητά του και να ζητήσει από τους οπαδούς του να ψηφίσουν Τραμπ. Ακόμη κι αν ήταν σχετικά μικρό, το ποσοστό του Κένεντι προστιθέμενο σε αυτό που είχε ούτως ή άλλως ο Τραμπ του έδωσε τη δυνατότητα να ξεπεράσει την Καμάλα, πιθανότατα σε όλες τις παραδοσιακά αμφίρροπες πολιτείες.

Η απόφαση αυτή φαίνεται ότι αρχικά δεν πάρθηκε λόγω κάποιας απόψεων, αλλά από τον τρόμο που προκαλούσε η σχεδιαζόμενη από τους μηχανισμούς που ελέγχουν το δημοκρατικό κόμμα δυστοπία. Καθ’ οδόν, ο Κένεντι διαπίστωσε ότι πολλές από τις θέσεις του είναι αποδεκτές από τον Τραμπ και ότι υπάρχει δυνατότητα, μέσω μίας συνεργασίας μαζί του, να προωθήσει μία σειρά ζητήματα που τον απασχολούν, ιδιαίτερα στον τομέα της δημόσιας υγείας και της διατροφής.

Σε πρόσφατη προεκλογική του συγκέντρωση ο Τραμπ, από τη μεριά του, δήλωσε:

“Ο Κένεντι θα συμμετάσχει στην κυβέρνησή μου. Θα τον αφήσω να αλωνίσει στον τομέα της υγείας. Θα τον αφήσω να αλωνίσει στα τρόφιμα. Θα τον αφήσω να αλωνίσει στα φάρμακα. Θα τον αφήσουμε να αλωνίσει για ένα διάστημα και μετά μπορεί να χρειαστεί να τον συγκρατήσω λίγο γιατί έχει μερικές πολύ φευγάτες ιδέες, αλλά οι περισσότερες είναι πραγματικά καλές.”

Το πρόγραμμα του Τραμπ από μόνο του, αν εφαρμοστεί θα φέρει τεράστιες αλλαγές, τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε όλο τον κόσμο. Αν προσθέσουμε σε αυτό και το πρόγραμμα του Κένεντι (που συμπυκνώνεται στο “Make America Healthy Again”), το οποίο ο Τραμπ φέρεται να έχει αποδεχτεί – εκτός από το σταμάτημα της εξόρυξης πετρελαίου – και να προτίθεται να εφαρμόσει, οι αλλαγές θα είναι πραγματικά κοσμογονικές.

Το “μόνο” πρόβλημα, τόσο για τον Τραμπ, όσο και για τον Κένεντι, είναι ότι τα δύσκολα τώρα αρχίζουν.

Πριν όμως ασχοληθούμε με αυτό, ας ρίξουμε μια ματιά στο ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα.

Οι εκλογές και το αποτέλεσμα

Σύμφωνα με στοιχεία που έχει παρουσιάσει ο Αμερικανός “δημοσιογράφος-αντάρτης” James O’ Keefe, ΚΑΙ σε αυτές τις εκλογές έγινε – τουλάχιστον στην Πενσιλβάνια, απόπειρα υποκλοπής των εκλογών με νοθεία. Είναι βέβαια φανερό ότι, αντίθετα με το 2020, η απόπειρα αυτή δε στέφτηκε με επιτυχία.

 

 

 

 

 

 

Οι λόγοι που δεν έγινε “επαρκής” νοθεία, κατά τη γνώμη του γράφοντος , είναι κυρίως δύο:

– Πρώτον, οι ρεπουμπλικάνοι ήταν προετοιμασμένοι και είχαν πάρει τα μέτρα τους, στο βαθμό που γινόταν, έχοντας κάνει τεράστια κινητοποίηση, έχοντας παντού παρατηρητές κλπ. Και βέβαια δεν υπήρχε αυτή τη φορά η δικαιολογία της “πανδημίας” που είχε χρησιμοποιηθεί το 2020.

– Δεύτερο και σημαντικότερο, φαίνεται ότι σημαντικό τμήμα του βαθέος κράτους, και ειδικά του στρατού, έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στον Τραμπ για να βγάλει τη χώρα από το βούρκο και για να αποφύγει τον τεμαχισμό της. Το πιθανότερο είναι ότι τίποτα από τα δύο δε θα καταφέρει – το πολύ-πολύ ίσως καταφέρει να καθυστερήσει τη στιγμή της έκρηξης, αν και ούτε αυτό είναι βέβαιο.

Όπως και να έχει, είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας τη στροφή μέρους του βαθέος κράτους το οποίο πριν από 4 χρόνια ήταν αρκετά συμπαγές. Αυτή η στροφή σίγουρα θα παίξει ρόλο, ενδεχομένως καθοριστικό, στις μελλοντικές εξελίξεις. Το ρήγμα αυτό φάνηκε, ίσως περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, με την υπόθεση του αιτήματος των Ουκροναζί να τους δοθεί η άδεια να πλήττουν με πυραύλους τα βάθη της Ρωσίας. Την εποχή που συζητιόταν το θέμα, ο υπουργός εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ του να δοθεί η άδεια. Το ίδιο και διάφορες μαριονέτες των ΗΠΑ όπως ο παλιός αλλά και ο νέος Γ.Γ. του Νάτο, η εξωλέστατη πρόεδρος της Κομισιόν, η πλειοψηφία του ευρωκυνοβουλίου και άλλοι. Αυτός που αντιτάχθηκε – και φαίνεται ότι τελικά του πέρασε – ήταν ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν.

Αναφερόμενος στη διαφωνία σε πρόσφατη ομιλία του, ο Ρ. Κένεντι είπε σχετικά: “Ας ευχαριστούμε το Θεό που οι αξιωματικοί του Πενταγώνου εξεγέρθηκαν και στασίασαν και είπαν ‘Δε θα επιτρέψουμε να συμβεί αυτό'” (για να δείτε το σχετικό απόσπασμα, κάντε κλικ εδώ και πηγαίνετε στο 1:50:00).

Τελικά, με ή χωρίς νοθεία, ο Τραμπ φαίνεται ότι θα καταλήξει με 312 εκλέκτορες, έναντι 226 της Χάρις. Όση νοθεία να κάνουν στα τελειώματα (Στην Αριζόνα τα τελικά αποτελέσματα μπορεί να κάνουν και 15 μέρες να βγουν), όσους εκλέκτορες και να αγοράσουν, το αποτέλεσμα των προεδρικών δεν ανατρέπεται πλέον.

Στη γερουσία έχουν ήδη 52 έδρες από τις 50 που χρειάζονται. Μπορεί να κερδίσουν 2 ακόμη στις οποίες έχουν ελαφρό προβαδισμα (Νεβάδα και Πενσιλβάνια). Η κάθε ψήφος μετράει γιατί σε σημαντικά ζητήματα ενδέχεται να υπάρχουν διαρροές ψήφων ή και αποστασίες. Ας μην ξεχνάμε και τους λεγόμενους RINOs – τους πολιτευτές των ρεπουμπλικάνων των οποίων η πολιτική είναι κοντύτερα στων δημοκρατικών.

Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό

Και ενώ κάποιοι φαντάζονται ότι με την νίκη στις εκλογές μπήκε το νερό στ’ αυλάκι και από δω και πέρα τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα, στην πραγματικότητα τώρα αρχίζουν τα ζόρια. Ζόρια για τα οποία δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι είναι προετοιμασμένοι τόσο ο Τραμπ όσο και Κένεντι.

Πρώτα απ’ όλα, για να μπορέσουν να εφαρμόσουν ένα τόσο φιλόδοξο πρόγραμμα, θα πρέπει να κερδίσουν τον έλεγχο και της βουλής. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές το στρατόπεδο του Τράμπ έχει εξασφαλίσει 206 από τις 218 έδρες που χρειάζεται. Σε άλλες 18 προηγείται χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα τις κερδίσει. Στην καλύτερη γι αυτό περίπτωση, θα μπορούσε να κερδίσει και κάποιες από τις 21 στις οποίες προηγούνται αυτή τη στιγμή οι δημοκρατικοί. Ας μην ξεχνάμε ότι ο έλεγχος της βουλής είναι ιδιαίτερα σημαντικός και για έναν ακόμη λόγο: αν βγουν από τη μέση ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος, σειρά για την προεδρία της χώρας έχει ο πρόεδρος της βουλής. Αν λοιπόν οι δημοκρατικοί καταφέρουν να πάρουν – με ή χωρίς νοθεία – την πλειοψηφία στη βουλή, δεν έχουν τελειώσει όλα γι αυτούς.

Στη συνέχεια θα πρέπει να φτάσουν ο Τραμπ και ο Κένεντι ζωντανοί στην ορκωμοσία. Πράγμα που δεν είναι δεδομένο, όπως έχουμε δει.

Και εκεί, αν προσπαθήσουν όντως να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους (που για τον Κένεντι τουλάχιστον το θεωρώ δεδομένο), θα αρχίσουν τα πολύ δύσκολα. Για να εφαρμοστεί το πρόγραμμα αυτό, ιδιαίτερα τα κομμάτια που θα αναλάβει ο Κένεντι, αλλά βέβαια και το σταμάτημα του πολέμου στην Ουκρανία, θα πρέπει όχι απλά να συγκρουστούν, αλλά να υπερισχύσουν στη μάχη με πανίσχυρα συμφέροντα – ιδιαίτερα με τη Blackrock και τη Vanguard, οι οποίες μαζί ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας των ΗΠΑ και σημαντικό μέρος του κρατικού μηχανισμού αλλά και διακρατικών οργανισμών, αλλά επίσης και με τον Bill Gates και τους υποτακτικούς του ο οποίος επίσης έχει τεράστια εξουσία, οικονομική και πολιτική. Πέραν του ότι είναι μάλλον ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, ο Γκέητς είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης καλλιεργήσιμης γης στις ΗΠΑ. Ας μην ξεχνάμε και την οικογένεια Σόρος, η οποία φέρεται να έχει αγοράσει μεγάλο μέρος του δικαστικού σώματος των ΗΠΑ.

Οι προαναφερθέντες είναι οι βασικοί μέτοχοι των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών οι οποίες έχουν δημιουργήσει το καθεστώς υγείας το οποίο θέλει να ανατρέψει ο Κένεντι. Ελέγχουν επίσης τις βιομηχανίες όπλων οι οποίες κερδοσκοπούν με τους πολέμους τους οποίους θέλει να σταματήσει ο Τραμπ. Πλουτίζουν από τη διατροφή την οποία θέλει να εξυγιάνει ο Κένεντι. Χωρίς σύγκρουση μαζί τους δε μπορεί να γίνει τίποτα απ’ όσα υπόσχεται ο Τραμπ και ο σύμμαχός του.

Δεν είναι σαφές σε ποιες ακριβώς δυνάμεις σκοπεύουν ή φαντάζονται ότι θα στηριχτούν ο Τραμπ και ο Κένεντι απέναντι στα προαναφερθέντα θηρία. Φοβάμαι ότι έχουν μία ασαφή αντίληψη ότι θα τους καλέσουν, θα τους πουν “έχετε δημοκρατική υποχρέωση να μας υπακούσετε γιατί ο λαός μας ψήφισε”, θα τους δείξουν ένα αντίτυπο του συντάγματος των ΗΠΑ (περιλαμβανομένων των 27 τροπολογιών) και οι απέναντι θα πέσουν ανάσκελα, σαν τον κόμη Δράκουλα όταν του δείχνουν σκόρδα και σταυρούς.

Δυστυχώς, στην πραγματική ζωή τα πράγματα δε δουλεύουν ακριβώς έτσι. Όταν η σύγκρουση φτάνει στα άκρα, όταν ο εχθρός σου έχει ήδη πετάξει στα σκουπίδια κάθε έννοια νομιμότητας, ή πρέπει να είσαι έτοιμος – και να μπορείς – να χρησιμοποιήσεις ωμή κρατική βία, όπως καλή ώρα έκανε ο Πούτιν όταν έκλεισε τον ολιγάρχη Χοντορκόφσκι σε ένα κλουβί, τον έστειλε στο δικαστήριο και από εκεί σε δέκα χρόνια κάτεργο προς συνετισμό και των ομοίων του, ή θα πρέπει να είσαι έτοιμος – και να καταφέρεις – να καλέσεις το λαό να χρησιμοποιήσει επαναστατική βία εναντίον του εχθρού σου. Φοβάμαι ότι ούτε ο Τραμπ ούτε ο Κένεντι είναι διατεθειμένοι και ικανοί να πράξουν είτε το ένα είτε το άλλο.

Αν όντως τα πράγματα είναι όπως τα φαντάζομαι, απλά θα οδηγηθούν οι ΗΠΑ σε εκρηκτικές καταστάσεις, χωρίς ορατή διέξοδο. Πιθανόν να αποπειραθούν οι μεταρρυθμιστές να χρησιμοποιήσουν την υπάρχουσα αντιμονοπωλιακή νομοθεσία ή να την ενισχύσουν. Είναι αυτονόητο ότι οι αντίπαλοί τους θα χρησιμοποιήσουν κάθε όπλο που έχουν στην κατοχή τους. Από τα “σοφτ” και πανταχόθεν αποδεκτά όπλα, όπως την εξαγορά βουλευτών και γερουσιαστών και το filibuster στη γερουσία (χρήση διαδικαστικού “παράθυρου” που επιτρέπει στη μειοψηφία να συνεχίσει τη συζήτηση επ’ αόριστον εμποδίζοντας έτσι την ψηφοφορία στον αιώνα τον άπαντα), μέχρι τις πολιτικές δολοφονίες και, σαν τελευταία λύση, το πραξικόπημα. Κάπου στη μέση βρίσκεται η οπλοποίηση των δικαστηρίων, των διαφόρων τομέων του κρατικού μηχανισμού που ελέγχουν και – βέβαια – της ίδιας της ιερής και απαραβίαστης περιουσίας τους. Αν για παράδειγμα κηρύξουν λοκ-άουτ σε μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων που ελέγχουν, αφήσουν τον κόσμο στο δρόμο και διαλύσουν τις εφοδιαστικές αλυσίδες, θα πρέπει η κυβέρνηση είτε να υποχωρήσει είτε να κρατικοποιήσει τις επιχειρήσεις αυτές. Αν ο Γκέιτς φωνάξει τον Κένεντι στο γραφείο του και του εξηγήσει ότι αν δεν αποσύρει τα ενοχλητικά νομοσχέδια που ετοιμάζει, από την επόμενη μέρα στα χωράφια του θα καλλιεργείται μόνον ελαιοκράμβη για βιοντίζελ και θα εκτρέφονται μόνον κατσαρίδες και σκουλήκια για τη διατροφή μας, η κυβέρνηση θα βρεθεί στο ίδιο δίλημμα.  Αν απαιτήσουν από τον Τραμπ να απολύσει τον Κένεντι, διαφορετικά μέσα σε 5 χρόνια θα έχουν μεταφέρει το 60% της βιομηχανικής παραγωγής των ΗΠΑ στη φιλική προς τις επενδύσεις Αργεντινή του Μιλέι – το ίδιο. Ο Πούτιν, στον οποίο προαναφερθήκαμε, είχε τη δύναμη και τη θέληση να απειλήσει ακριβώς με κρατικοποίηση όταν χρειάστηκε. Δείτε το βίντεο στο οποίο απειλεί τον ολιγάρχη Ντεριπάσκα του οποίου οι εργάτες ορυχείων απεργούσαν, “ή θα λειτουργήσεις τα ορυχεία, ή θα τα πάρουμε και θα τα λειτουργήσουμε εμείς”:

Ο Πούτιν όμως δεν είχε τη δογματική προσέγγιση του Τραμπ προς την “ελεύθερη αγορά” (που βέβαια μόνον ελεύθερη δεν είναι στην εποχή μας που κυριαρχείται από μονοπώλια), ούτε τα αντικομμουνιστικά κολλήματα του Κένεντι. Ακόμη σημαντικότερο, ζει σε μία χώρα με τελείως διαφορετικές παραδόσεις, δομή και λειτουργία από τη Ρωσία του Πούτιν – αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…

Δεν είναι επίσης καθόλου σαφές το αν οι εν λόγω συμπαθείς (σχετικά) πολιτικοί (θα ήταν πολύ πιο συμπαθείς στον γράφοντα αν δεν υποστήριζαν φανατικά τη γενοκτονία της Παλαιστίνης και, ειδικά ο Τραμπ, δεν ευθυνόταν και προσωπικά για πάμπολλα εγκλήματα, όπως η κατοχή μέρους της Συρίας, η δολοφονία του στρατηγού Σολεϊμανί, η συνέχιση λειτουργίας του κολαστηρίου του Γκουαντάναμο, η αμέριστη υποστήριξη σε όλα τα σιωνιστικά εγκλήματα και πολλά άλλα) έχουν καταλάβει ότι τα όποια απομεινάρια σφρίγους της αμερικάνικης οικονομίας δε στηρίζονται σε δικές της ζωτικές δυνάμεις, αλλά στην καταλήστευση του υπόλοιπου πλανήτη. Ότι με τη στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, είναι σίγουρο ότι και οι εισερχόμενοι φόροι υποτελείας θα βρεθούν επίσης σε ελεύθερη πτώση. Αυτό βέβαια θα λύσει τελικά το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, αφού αργά η γρήγορα θα αλλάξει κατεύθυνση και θα είναι οι πολίτες των ΗΠΑ που θα προσπαθούν να πάνε, έστω και λαθραία, σε άλλες χώρες για να γλυτώσουν από την κατάρρευση της δικής τους. Δεν ξέρω αν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίον ο Τραμπ (και πλέον και ο Κένεντι) θα ήθελαν να το λύσουν, αλλά ίσως τελικά αποδειχτεί η μόνη από τις προεκλογικές τους υποσχέσεις που θα τηρήσουν.

Για το μεσανατολικό, ας μη μιλήσουμε καλύτερα – αν και εκεί υπάρχει διέξοδος, αν ο Τραμπ κόψει τη στήριξη στο κατοχικό μόρφωμα. Δεν έχει δείξει όμως, ούτε αυτός ούτε ο Κένεντι τέτοια πρόθεση. Αν υποθέσουμε ότι είχε τη θέληση και τα “κάκαλα” να το πράξει, θα μπορούσε να κλείσει και το δεύτερο μέτωπο, πέρα από αυτό της πρώην Ουκρανίας, “τη μέρα που θα ορκιστεί πρόεδρος”. Και πάλι όμως θα έμπαινε το ερώτημα σε ποιες δυνάμεις θα μπορούσε να στηριχτεί για να το κάνει.

Τα προαναφερθέντα είναι βέβαια ένα μικρό μόνον μέρος από τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει. Ένα δεύτερο είναι η σύγκρουση με το μηχανισμό των δημοκρατικών που έχει εμπεδωμένες θέσεις σε καίρια σημεία του κρατικού μηχανισμού. Ο Κένεντι θα πρέπει να ζητήσει να συσταθεί εξεταστική επιτροπή για τα εγκλήματα που έγιναν την περίοδο της “πανδημίας”. Στα εγκλήματα όμως αυτά εμπλέκονται χιλιάδες άνθρωποι. Από το Φάουτσι, τη Μπλιξ και τον Γκέητς μέχρι τους χιλιάδες καθηγητάδες που αποδέχτηκαν την κατάργηση της επιστήμης τους, τους γραφειοκράτες του ιατρικού τομέα που έκαναν την πάπια για να σώσουν τις θέσεις τους, τους γιατρούς που υπέγραφαν ψευδή πιστοποιητικά θανάτου και συναινούσαν σε ιατρικές αγωγές θανάτου, τα στελέχη του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα που απέλυαν όσους “δεν συνεμορφώνονταν προς τας υποδείξεις”, τους κλινικάρχες που διασωλήνωναν ασθενείς για να τσεπώνουν τις κρατικές αμοιβές, τους πολιτικούς που κλείδωναν το λαό στα σπίτια τους ενώ οι ίδιοι συμμετείχαν σε πολυπληθή γλέντια διαφόρων ειδών… Η λίστα δεν έχει τελειωμό. Όλοι οι εμπλεκόμενοι στα εγκλήματα είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν να σαμποτάρουν τις προσπάθειες με κάθε τρόπο. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, το κυβερνητικό έργο δε θα μπορεί να προχωρήσει ούτε μία ίντσα, επειδή η κάθε διοικητική πράξη, ο κάθε νόμος, η κάθε απόφαση θα προσβάλλονται νομικά. Στη χειρότερη, και πιθανότερη, θα επιστρατευτούν και άλλα μέσα. Από τη μεριά τους, τα θύματα της “υγειονομικής” χούντας, οι άνθρωποι που έχασαν συγγενείς τους από την κρατικής εμπνεύσεως “one size fits all” ιατρική, οι άνθρωποι που βασανίστηκαν οι ίδιοι από τις παρενέργειες και είτε έμειναν ανάπηροι είτε τελικά – οι πιο τυχεροί – αποθεραπεύτηκαν, αυτοί που κυνηγήθηκαν, που έχασαν τις δουλειές τους επειδή δε δέχτηκαν να υποστούν υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις (μάσκες, εμφόλια κλπ), αυτοί που καταστράφηκαν οικονομικά επειδή αναγκάστηκαν να κλείσουν τα “μη αναγκαία” μαγαζιά τους, όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι θα ζητήσουν δικαίωση και αποζημίωση – ήδη έχουν αρχίσει να το ζητάνε.

Πριν από ένα χρόνο, για να αντιμετωπίσει τη μάστιγα της λαθρομετανάστευσης που ρήμαζε την πολιτεία του, ο κυβερνήτης του Τέξας, Γκρεγκ Άμποτ, υποχρεώθηκε να προχωρήσει σε ενέργειες που υπό άλλες συνθήκες θα τον οδηγούσαν σε δίκη για αυτονομιστική δράση. Ουσιαστικά κατάργησε, σε μεγάλο βαθμό, την εξουσία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης αλλά και του ανωτάτου ομοσπονδιακού δικαστηρίου στην πολιτεία του. Μερικές μέρες μετά και ενώ επλανάτο η απειλή ένοπλης επέμβασης από την κυβέρνηση Μπιντέν, ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον Ντε Σάντις, έστειλε προς ενίσχυση του Άμποτ δυνάμεις της εθνοφρουράς της Φλόριντα. Εν μέσω κινήσεων τεθωρακισμένων τόσο του ομοσπονδιακού στρατού προς το Τέξας, όσο και της εθνοφρουράς του Τέξας προς τα σύνορα με τις άλλες πολιτείες, 25 κυβερνήτες άλλων πολιτειών υπέγραψαν δήλωση υποστήριξης του Άμποτ. Τελικά η ένοπλη σύγκρουση αποφεύχθηκε με την υποχώρηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η οποία δεν αποτόλμησε να προχωρήσει στη σύγκρουση λιγότερο από ένα χρόνο πριν τις εκλογές. Είναι περίπου βέβαιο ότι αν είχε επανεκλεγεί το δημοκρατικό κόμμα, θα υποχρεωνόταν να ξαναθέσει το θέμα της κυριαρχίας.

Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι όταν αρχίσουν να παίρνουν μέτρα ο Τραμπ και ο Κένεντι και στριμωχτεί με την πλάτη στον τοίχο, δε θα πράξει το ίδιο ο Γκάβιν της Καλιφόρνιας; Και τι θα κάνει τότε ο Τραμπ; Θα αποδεχτεί την ντε φάκτο ανεξαρτητοποίηση της Καλιφόρνιας, ή θα προχωρήσει σε ένοπλη σύγκρουση; Αν κάνει το πρώτο, πολύ σύντομα η πραγματική κυριαρχία της κυβέρνησής του θα περιοριστεί στις πολιτείες που κυβερνώνται από ρεπουμπλικάνους και τελικά στο Mar-a-Lago και τα περίχωρά του.

Οι διαφορές που σπαράσσουν την κοινωνία των ΗΠΑ (και σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, όλων των δυτικών κρατών) έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό όξυνσης που δεν είναι δυνατόν ούτε να υπάρξει συμβιβασμός ούτε να επιλυθούν με εσωθεσμικά μέσα. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οδήγησε στην εκλογική νίκη του αποσυνάγωγου Τραμπ.

Ο Τραμπ αποδίδει σε παρέμβαση του Θεού το ότι γλύτωσε από τις 3 απόπειρες δολοφονίας. Μπορεί να είναι και έτσι. Το σίγουρο είναι ότι αν ο Τραμπ γλύτωσε τη φυλακή, τη δήμευση περιουσίας και – τουλάχιστον προς το παρόν – τη δολοφονία, από την άλλη μεριά κληρονομεί τόσες “καυτές πατάτες” που για να τις κρατήσει θα χρειαστεί πολλή περισσότερη βοήθεια από το Θεό του απ’ όση έχει ήδη πάρει. Έχει άραγε απεριόριστη πίστωση;

Από τη μεριά μας, όπως είχε πει ο Μεντβιέντεφ, μένει να πάρουμε μπόλικο ποπ κόρν και να κάτσουμε να παρακολουθούμε το νταβαντούρι διασκεδάζοντας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

10 Σχόλια

  1. Σύντομα σχόλια :
    Το 2020 ο Πρόεδρος Τράμπ ”έλαβε” τουλάχιστον 74.223.975 ψήφους.
    Ηδη, με μη ολοκληρωμένη την καταμέτρηση (από την Β/Π) τών Πολιτειών που απομένουν, λαμβάνει 72.908.037.
    Επομένως η σε ψήφους βοήθεια τού Κέννεντυ δεν νομίζω ότι μπορεί να θεωρηθεί σημαντική, αν, μάλιστα, ληφθεί υπ’ όψιν, ότι η παραμονή τού ονόματός του στα ψηφοδέλτια Πολιτειών μετά απο δικαστικές διαμάχες με το ΔηΚό. τού απέφερε 622.277 ψήφους(Β/Π), τους οποίους πρέπει να στέρησε σε μεγάλο ποσοστό απο τον Πρόεδρο Τράμπ.
    Σε κάθε, όμως,περίπτωση, βοήθεια ήταν, που πάντα είναι χρήσιμη, έστω και ψυχολογικά.
    Η πληροφόρηση γιά την εξωτερική πολιτική τού Τράμπ είναι αναγκαστικά ατελής και επομένως καλόν θα ήταν η κριτική να αποφεύγεται, διότι σε πλείστες περιπτώσεις ήταν αναγκασμένος να δίνει θεατρική παράσταση, γιά να αποκρούει τις διαρκείς επιθέσεις τών ΜΜΕ, ότι ήταν όργανο τής Μόσχας και ένας αδύναμος Πρόεδρος. Και όλα αυτά τήν στιγμή που ήταν σε εξέλιξη η πρώτη από τις ανακρίσεις, (που κράτησε πάνω από δύο χρόνια), γιά την καθαίρεσή του.
    Η παραμονη τών αμερικανικών δυνάμεων στην πέραν τού Ευφράτη (ανατολική) Συρία οφείλεται στην συμφωνία επί Προεδρίας Ομπάμα γιά την οριοθέτηση τής δράσης τών Ρωσικών και τών Αμερικανικών δυνάμεων μετά τον Σεπτέμβριο τού 2015.
    Ο Πρόεδρος Τραμπ ζήτησε τρείς φορές την αποχώρηση από την Συρία.
    Γιά να την ματαιώσουν, το βαθύ κράτος τις δύο φορές τού έφτιαξε αμέσως, με τα διαβόητα Λευκά Κράνη, τις ιστορίες με ρίψεις χημικών δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από το μέτωπο, ενώ οι συμμαχικές δυνάμεις Συρίας και Ρωσίας προχωρούσαν από νίκη σε νίκη, την δε τρίτη φορά αναγκάσθηκε σε παραίτηση ο Υπουργός Ματίς, που μετέπειτα συμμετέσχε στις προσπάθειες ανατροπής του.
    Γιά τις ρίψεις χημικών υποχρεώθηκε να προχωρησει σε αντίποινα, την πρώτη φορά εκτοξεύθηκαν περί τούς 60(!) πύραυλοι Τόμαχωκ από δύο(!) αντιτορπιλλικά, από τους οποίους πυραύλους οι μισοί δεν βρήκαν τον στοχο τους, γιατί εξετράπησαν της πορείας τους από ηλεκτρονικές παρεμβολές, προειδοποίηση τών Ρώσων γιά τις συνέπειες κάθε τέτοιας πολιτικής, τούς δε υπολοίπους τους άφησαν να περάσουν, γιά να διατηρηθή το γόητρο τού Προέδρου Τράμπ, με αποτέλεσμα να φονευθούν σε μακρινά χωριά κάτοικοι και ολίγοι στρατιώτες και να τεθή εκτός λειτουργίας γιά μίαν(!) ημέρα ένα επαρχιακό αεροδρόμιο με τον διάδρομό-του άθικτο(!).
    Την δεύτερη φορά συνεννοήθηκαν οι δύο πλευρές καλύτερα και κτυπήθηκαν κάποια κτίσματα, απ’ όπου ήδη είχαν απομακρυνθή οι στρατιώτες σε ένα μακρινό αεροδρόμιο.
    Οι συνεργάτες τής Ισκρας τα γνωρίζουν αυτά πολύ καλά, διότι κάποιοι από αυτούς έγραφαν γιά τούς βομβαρδισμούς τών κακών Σύρων και τών πιό κακών Ρώσων, με φωτογραφία ενός μικρού κοριτισιού που σώζεται από τα χαλάσματα με μαύρο κατάμαυρο φορεματάκι, ανέπαφο από την σκόνη τών ερειπίων, οπού ήταν, υποτίθεται, θαμμένο….(Αιδώς Αργείοι!)
    Οσο γιά το Ιράν, οι προσπάθειες τού Βαθέος Κράτους ήσαν αλλεπάλληλες γιά να ξεκινήσει τον πόλεμο.
    Είχε καταρριφθεί ένα αμερικανικό ντρόν και οι στρατηγοί ζητούσαν βομβαρδισμό περιοχής με νεκρούς πολίτες. Ο Πρόεδρος Τράμπ, δέκα λεπτά πριν από την τελική διαταγή, τον ματαίωσε με μιάν ανθρωπιστική δικαιολογία.
    Την επόμενη φορά βομβαρδίσθηκε ιρακινή βάση στο Κιρκούκ και φονεύθηκε ένας Αμερικανός οπλίτης με σύμβαση, βρέθηκαν δε στην έρημο η βάση εκτόξευσης και οι οβίδες κττ, που είχαν ιρανικά γράμματα., οπότε οι ειδικοί απεφάνθησαν ότι οι ιρανοί το έκαναν (και άφησαν τις αποδείξεις πίσω τους) και πρέπει να τιμωρηθούν.
    Ο Πρόεδρος Τραμπ βρισκόταν στο σπίτι του στην Φλόριδα και εκεί παρουσιάσθηκαν οι δύο αρμόδιοι υπουργοί και ο Αρχηγός τού Επιτελείου και τού παρουσίασαν κατάλογο με αντίποινα κατά τού Ιράν. Αν διάλεγε το ηπιότερο, οι Ιρανοί θα έπρεπε να απαντήσουν, οπότε οι Αμερικανοί θα ανταπαντούσαν με νέα αντίποινα με ένα σκαλοπάτι ψηλότερα στην κλίμακα, το ίδο θα έκαναν ξανά οι Ιρανοί, οπότε σκαλί-σκαλί και με την βοήθεια τών παγκοσμιστικών ΜΜΕ σε όλο τον Κόσμο, ο Πρόεδρος Τραμπ και η Ιρανική ηγεσία θα ενεπλέκοντο σε πόλεμο, που ΔΕΝ ήθελαν.Γι΄αυτό ο Πρόεδρος Τράμπ πήγε κατ’ ευθείαν στην κορυφή, στον Μάρτυρα Σολεϊμανί, ο οποίος διακρίθηκε στον πόλεμο κατά τού ισις στην Συρία, όπως ακριβώς και ο Πρόεδρος Τράμπ, ο οποίος με την βοήθεια τών Κούρδων πέτυχε την απελευθέρωση τής πέραν του Ευφράτη ανατολικής Συρίας από τον ισις και τον φόνο τού αρχηγού του, κάτι γιά το οποίο κωλυσιεργούσαν οι Στρατηγοί επί χρόνια κατά την προηγουμένη Προεδρία. Τα αντίποινα τού Ιράν γιά τον Σολεϊμανί διέρρευσαν μέσω τού Ιράκ στούς Αμερικανούς, που απομάκρυναν τούς πάντες από το Κιρκούκ ή τούς έκρυψαν σε βαθειά καταφύγια, με αποτέλεσμα οι ιρανικοί πύραυλοι να μήν κτυπήσουν άνθρωπο και να μην χυθή αμερικανικό αίμα. Η κρίση έληξε, ο πόλεμος που ζητούσαν οι εχθροί τού Προέδρου Τράμπ απεφεύχθη.
    Η Αλήθεια ΔΕΝ είναι αυτή που φαίνεται, γι’ αυτό καλόν θα ήτο να θυμόμαστε την ρώσικη λέξη ‘μασκιρόβκα’ και να είμαστε επιφυλακτικοί στις κρίσεις μας γιά τον πολιτικό, που είναι το υπόδειγμα τών εννοιών τών πανάρχαιων ελληνικών λέξεων ”χαλκέντερος” και ”ειρηναίος”.

  2. Ιδού η απόδειξη τής ειρηνοποιού πολιτικής τού Προέδρου Τράμπ στην Συρία και στην Μέση Ανατολή, εκ χειλέων τού προσφιλούς σας Ρ.Κέννεντυ, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, ήδη έχει συγκεντρώσει 637.778 ψήφους.
    Σάς παρακαλώ να επεκτείνετε την πληροφόρησή σας από ιστότοπους, τών οποίων τις διευθύνσεις έχω στείλει στην ισκρα, ώστε να είναι πληρέστερη η κρίση σας γιά την πολιτική τού Προέδρου Τράμπ.
    Το πρόγραμμά του βρίκσεται στην Agenda 47. Μόνον εκεί.
    Οι κρίσεις γιά την Παλαιστίνη και τήν Μέση Ανατολή εξακολουθούν να γίνονται με βάση τα δεδομένα τού Ψυχρού Πολέμου και δεν προσαρμόζονται στην νέα κατάσταση, που ανέκυψε μετά το 1989, αυτήν τής τού Εμφυλίου Πολέμου τής Αστικής Τάξης, τού Οικονομικού Τραπεζιτικού Παρασιτισμού εναντίον τού Οικονομικού Βιομηχανικού/Παραγωγικού Εθνι-σμού (και όχι εθνι-κι-σμού), με αποτέλεσμα να εξακολουθούμε να βλέπουμε τούς Παλαιστινίους και τούς Ισραηλινούς τον καθένα μονομπλόκ.
    Ο Ντισραέλι και ο Λένιν, νομίζω, είχαν πεί ότι σε κάθε έθνος υπάρχουν δύο έθνη, το έθνος τών πλουσίων και το έθνος τών πτωχών.
    Τώρα, πέρα από τον πρώτο οριζόντιο διαχωρισμό, σχηματίσθηκε άλλος ένας, σε όλα τα έθνη τού Κόσμου, κατακόρυφος, με το ένα κομμάτι να είναι υπέρ τής παγκόσμιας αυτοκρατορίας ολίγων τραπεζιτικών οικογενειών μέσω τών Κεντρικών Τραπεζών και τού Δημοσίου Χρέους και το άλλο με όσους θέλουν την διατήρηση τής δυτικής βιομηχανικής κοινωνίας με εθνικά κράτη και ισότιμη συνεργασία τους.
    ΔΕΝ υπάρχει πλέον ιδεολογική μονολιθικότητα.
    Ετσι εξηγείται που σε κάθε νέο κατακόρυφο κομμάτι βρίσκουμε κομμάτια τής πρώτης, τής οριζόντιας, διαίρεσης, ήτοι ΚΑΙ πλούσιους ΚΑι φτωχούς.
    Εφαρμόστε αυτό το κριτήριο παντού και θα δήτε ότι τα συμπεράσματα θα είναι εντελώς διαφορετικά.

    RFK Jr. to Tucker Carlson: Trump Ordered ‘His Generals’ to Withdraw Troops from Middle East After Reviewing Troop Map
    https://www.thegatewaypundit.com/2024/11/rfk-tucker-carlson-trump-told-his-generals-get/

    Listening to the leftist propaganda of the Biden era, one might think that President Trump has conveyed no substantive policy prescriptions. How about peace? Bringing home troops from foreign combat zones seems like a good policy.
    It is important to note that Vice President Harris, in her debate with President Trump, made the following claim:
    “And as of today, there is not one member of the United States Military who is in active duty in a combat zone in any war zone around the world for the first time this century.”
    Subsequently, many posts on X debunked this statement in real time as troops serving in combat zones, watching the debate, posted their reactions in disbelief.
    Despite the Vice President’s assertion before a national audience, the claim is verifiably false. As reported by Axios in October 2023, the United States had over 40,000 troops in the Middle East, many in combat zones.
    Given the heightened conflict between Israel, Hamas, and Hezbollah, it’s possible that the number has increased.
    President Trump has always spoken of disengaging from foreign entanglements. Trump set the wheels in motion for a future Afghanistan withdrawal and threatened to withhold funding from NATO if the allies did not meet their financial obligations.
    A focus on rebuilding the country and its industrial core would mean cutting spending in foreign countries. To do so would require de-escalating a years-long territorial conflict between Russia and Ukraine. More concerning, however, is the potential for the igniting of a powder keg in the Middle East.
    Remarkably, Trump’s victory on Tuesday was signal enough for the likes of Hamas leadership to call for an immediate end to hostilities with Israel.
    According to the article in Newsweek, Hamas’s leadership has lofty expectations for an end to the conflict. A spokesperson for Hamas was quoted as saying, “but Palestinians look forward to an immediate cessation of the aggression against our people, especially in Gaza, and look for assistance in achieving their legitimate rights of freedom, independence, and the establishment of their independent self-sovereign state with Jerusalem as its capital.”
    In parallel, welcoming messages from both President Zelensky of Ukraine and President Putin of Russia could indicate mutual desire for negotiation. Assuredly, peace is not the sole motivator for President Trump. President Trump has long advocated for peace through strength.
    At home, Trump’s rhetoric regarding the cartels has been openly hostile, with border closure being the main objective.
    The Gateway Pundit previously reported that former Director of I.C.E., Tom Homan, revealed a future Trump strategy on the Behind Enemy Lines podcast. Homan revealed the following, “…So he’s gonna designate them as a terrorist organization, and he’s gonna wipe them off the face of the earth.”
    Trump’s sloganeering rhetoric serves as a proper concatenation to describe his solutions to complex problems. However, it was Robert F. Kennedy Jr. who offered the people a fascinating window into the behind-the-scenes Donald Trump that is not often seen or heard.
    In the clip below, RFK speaks about being on a plane and discussing the Middle East with President Trump. According to RFK, President Trump drew a map of the Middle East with all the countries indicating the troop strength in each. Tucker Carlson questions this in disbelief.
    The interesting part, however, was where RFK describes President Trump consulting “his generals” about the dangers of those troops in the region. Upon hearing of the dangers, RFK says, Trump orders the generals to get the troops out.
    The preponderance of evidence signals a sea change in foreign policy more dramatic than Trump’s first term. Coming off a decisive election win there is a narrative of a, “mandate,” for governance swirling about Trump media circles. Combining that with hints of peace deals, troop draw downs, border security, and former political rivals joining his administration, there’s likely to be a new political golden age taking shape in America.

  3. ”Από κύλικος έως χειλέων πολλά πέλει..”
    Σάς στέλνω τα κείμενα, που δείχνουν το τί πιθανές εξελίξεις μπορούμε ακόμη να περιμένουμε μέχρι τήν ορκωμοσία τού νέου Κονγκρέσου στις 3 Ιανουαρίου 2025 και την επικύρωση τής εκλογής τών εκλεκτόρων στις 6 Ιανουαρίου 2025 σε συνεδρίαση, οπού προεδρεύει η νύν Αντιπρόεδρος.
    Προηγουμένως, στις 17 Δεκεμβρίου 2024 , σε κάθε Πολιτεία, συγκεντρώνονται οι εκλεγμένοι εκλέκτορες και ψηφίζουν ποιος θα είναι ο Πρόεδος τών ΗΠΑ.
    Στις 26 Νοεμβρίου 2024 θα αποφασίσει Δικαστής τής Νέας Υόρκης για την ποινή, που θα επιβληθεί, (αν επιβληθεί μετά την εκλογή του), στον Πρόεδρο Τραμπ.
    Το νύν Κονγκρέσο έχει την δυνατότητα να αποφασίσει επί τού άρθρου 3 τής 14ης Τροποποίησης τού Συντάγματος, μία δυνατότητα που αναγνωρίστηκε ότι υπάρχει από το Ανώτατο Δικαστήριο, (άλλο θέμα αν ΔΕΝ μπορεί αντικειμενικά και υποκειμενικά να εφαρμοσθή στην περίπτωση τής 6ης Ιανουαρίου 2021. Ο τότε Πρόεδρος Τραμπ ΔΕΝ προσπάθησε να προκαλέσει στάση..!).
    Αφήστε τούς κινδύνους από προβοκάτσιες στις συγκεντρώσεις και πορείες που προετοιμάζονται κατά τις 20 Ιανουαρίου 2025, γιά τούς κινδύνους στα ανθρώπινα δικαιώματα από τηνς πολιτική Τραμπ κττ…

    Operation Garden Plot
    https://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Garden_Plot
    Εδώ προβλέπεται η κήρυξη Στρατιωτικού Νόμου.

    As We Stare Down the Precipice, Final Ruminations
    https://simplicius76.substack.com/p/as-we-stare-down-the-precipice-final

    Election Aftermath: Notes on the ‘Grand Realignment’
    https://substack.com/home/post/p-151259019

    Η πραγματικότητα ξεπερνά και την πλέον καλπάζουσα φαντασία.
    Πάντα, όμως, έτσι δεν γινόταν ;

  4. Οι παγκόσμιες και οι ελληνικές πολιτικές εξελίξεις θα είναι ”αενάως ραγδαίες”.
    Ο Κόσμος μας θα αλλάζει συνεχώς…
    Ελπίζω να βρεθούν αγγλομαθείς συνεργάτες γιά την ίσκρα, που θα μπορέσουν να ανταποκριθούν με εντιμότητα στην παρουσίαση τής Αλήθειας, συντελώντας στην υλοποίηση τών στόχων τού ΔΗΚΕΑ.
    Εν τω μεταξύ ο Πρόεδρος Τράμπ κατέρριψε άλλο ένα ρεκόρ.
    Γιά τρίτη συνεχόμενη φορά πήρε περισσότερες ψήφους από την προηγουμένη εκλογή.
    Το 2020 ξεπέρασε τις ψήφους τού 2016 και το 2024, ήδη, ξεπέρασε τις ψήφους τού 2020 !
    Η καταμέτρηση συνεχίζεται με βραδείς ρυθμούς στις αμαρτωλές Πολιτείες τής Καλιφόρνιας και τής Αριζόνας.
    Ιδού πώς ο Πρόεδρος Τραμπ θα διορθώσει και την καλπονοθεία, αποδεκατίζοντας το Βαθύ Κράτος…

    Trump Outlines Plan To Decimate The Deep State
    https://www.zerohedge.com/political/trump-outlines-plan-decimate-deep-state

  5. Σάς στέλνω αυτούς τού συνδέσμους, γιά να επιβεβαιωθή ότι το Βθαύ Κράτος κατεπολέμησε με κάθε τρόπο την ειρηνοποιό πολιτική τού Τράμπ κατά την 2016-2020 Προεδρίαν του.
    Και πάλι προτείνω την πλατύτερη δυνατή ενημέρωση και την επιφυλακτική κρίση γιά το παρελθόν του.

    Good Sign – President Trump Announces No Position for Nikki Haley or Mike Pompeo in New Administration
    https://theconservativetreehouse.com/blog/2024/11/09/good-sign-president-trump-announces-no-position-for-nikki-haley-or-mike-pompeo-in-new-administration/

    CONTEXT – […] (3) Joint Chief Chairman Milley, and SoS Mike Pompeo traveled to Mar-a-Lago in December 2019, where they informed President Trump of military strikes in Syria and Iraq *after* they took place. [Background Here] [Background Here]. President Trump made Esper, Milley and Pompeo hold a press conference without Trump supporting them; then President Trump remained silent on the issue for days.
    It seemed like CTH was alone in noticing the issues with the Pentagon and suspicions of Secretary of State Mike Pompeo, Defense Secretary Mark Esper and Joint Chiefs of Staff Chairman Mark Milley. However, a few days after the Mar-a-Lago incident, Col Douglas Macgregor expressed his own suspicions about the U.S. military attack in Iraq and Syria that paralleled our gut reaction. Macgregor stated he believed President Trump was being intentionally and “skillfully, misinformed”. [GO DEEP]
    Perhaps this is the first indication President Trump is breaking out of the information silo system that surrounds him.
    It would certainly be the first SIGNT to the intel community that President Trump is aware of hidden agendas.
    Pray for President Trump’s continued physical safety

    information silo system
    The “Six Ways from Sunday” Problem
    https://theconservativetreehouse.com/blog/2024/11/09/the-six-ways-from-sunday-problem/

    Αν με ερωτούσατε γιά τα σημαντικότερα επιτεύγματα τής υπό απίστευτους περιορισμούς Προεδρίας του, δεν θα σάς έλεγα γιά τα οικονομικά επιτεύγματά-του, με προεξάρχουσα τήν γιά πρώτη φορά στην ιστορία -ενεργειακή αυτοτέλεια τών Ηνωμένων Πολιτειών, ότε σταμάτησαν εντελώς οι εισαγωγές πετρελαίου, αλλά, εις μεν το εσωτερικό μέτωπο τήν επιτυχή έγκριση διορισμού ισοβίων Δικαστών τού Ανωτάτου Δικαστηρίου, που δεν επέτρεψε τήν άλωση τής τελευταίας αυτής νησίδος αντι-παγκοσμισμού στο πολιτικό-κοινωνικό σύστημα τών ηπα, εις δε το μέτωπο τής παγκοσμίου ιστορίας τα τέσσαρα χρόνια βεβαίας αποφυγής τού πυρηνικού πολέμου, (θυμηθείτε τήν προτέρα ένταση με τις πυραυλικές δοκιμές τής Βορείου Κορέας), που παρέσχαν πολύτιμο χρόνο στην Ρωσία και στην Κίνα, να περιορίσουν την δύναμη τών φιλοδυτικών μερίδων τους, να σταθούν στα πόδια τους οι πατριωτικές δυνάμεις, να δυναμώσουν την γεωργία τους, την οικονομία τους – με την μεγάλη αύξηση τών αποθεμάτων χρυσού, να νικήσουν στην Συρία και, πάνω απ’ όλα, να προλάβουν να ολοκληρώσουν την κατασκευή τών νέων υπέρ-υπερόπλων, που επέτρεψαν τις εξελίξεις στην ουκρανία. Η έρευνα στην Β/Π θα δείξει τούς αριθμούς τού 2014 και του 2024, που θα επιβεβαιώσουν αυτά τα συμπεράσματα.

    • “…τήν επιτυχή έγκριση διορισμού ισοβίων Δικαστών τού Ανωτάτου Δικαστηρίου…”:
      Θα γνωρίζετε βέβαια ότι ακριβώς αυτοί οι δικαστές συνήργησαν στην κλοπή της κυβέρνησης την περασμένη τετραετία (με το να ψηφίσουν να ΜΗΝ εξετάσουν τις καταγγελίες για εκλογική νοθεία, που ήταν Ηλίου φαεινότερη). Κάνοντας αυτό, επέτρεψαν να επικρατήσει το παραμύθι ότι τα περί νοθείας ήταν φαντασίες του Τραμπ, και επομένως προετοίμασαν το έδαφος για τα δικαστήρια με την κατηγορία της εξέγερσης.

      Θα γνωρίζετε επίσης ότι το ίδιο δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση που έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του (και καλώς έκανε) ο Γκρεγκ Άμποτ, σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε να παραδώσει τον έλεγχο των συνόρων στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες, οι οποίες θα ξήλωναν το φράχτη που έχτιζε.

      Πώς εξηγείτε το ότι προειδοποιεί από 75 μέρες πριν τα μέτρα που θα πάρει και ζητάει από τους γερουσιαστές “του” να δώσουν εντολή σε δημόσιες υπηρεσίες και ιδιωτικές επιχειρήσεις να μην καταστρέψουν τα ενοχοποιητικά στοιχεία; Δε θα έπρεπε να το ζητήσει από τους γερουσιαστές εν κρυπτώ; Αν ήσαστε αξιωματούχος που έχει παρανομήσει, δε θα εκμεταλλευόσαστε το χρόνο μέχρι να εκδοθεί η εντολή αυτή για να εξαφανίσετε, νόμιμα, όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία; Μήπως είναι ο Τραμπ που δε γνωρίζει τη ρωσική λέξη μασκίροφκα, αλλά του λείπουν και στοιχειώδεις τακτικές ικανότητες;

      Τη μονομερή αποχώρηση από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν και την επιβολή εμπάργκο, πώς την ερμηνεύετε; Την τωρινή μπαρούφα με τη σχεδιαζόμενη απόπειρα δολοφονίας του από το Ιράν, που στρώνει το έδαφος τόσο για δολοφονία του Τραμπ, όσο και για επίθεση στο Ιράν, πώς την ερμηνεύετε;

      • Καθυστερημένα βλέπω τα μηνύματά σας και μετά από λίγο ίσως σταματήσω εντελώς τις επισκέψεις, διότι η ζωή μου έχει αλλάξει και, κατά συνέπειαν, και ο χρόνος μου γιά τέτοιες περιηγήσεις.
        Τα ερωτήματά σας ήσαν και δικά μου ερωτήματα. και όχι μόνον. Διότι ήταν πασιφανής η απογοήτευση σε όλους τού ιστότοπους από αυτές τις αποφάσεις. Στο θέμα μάλιστα τών εκλογών δεν είχαμε αίτημα (μόνον;) τού Τραμπ, αλλά αίτημα τού Πολιτειακού Εισαγγελέα τού Τέξας, με υποστηρικτική παρέμβαση από άλλες είκοσι περίπου Πολιτείες, με αντίθετη εμφάνιση τών υπολοίπων Πολιτειών.
        Το ίδιο και με την φρούρηση τών συνόρων.
        Οι μετέπειτα εξελίξεις ήσαν ραγδαίες και οι αρνητικές εντυπώσεις αμβλύνθηκαν.
        Διότι ακολούθησαν άλλες αποφάσεις, που ήσαν πολύ πιό καίριας σημασίας, ήτοι η απόφαση που καταργούσε την προ δεκαετιών απόφαση τού ιδίου Δικαστηρίου και επέστρεφε την αμοδιότητα γιά τις αμβλώσεις στα νομοθετικά σώματα τών Πολιτειών, καταστρέφοντας έτσι μιάν καίρια προσπάθεια τής Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης να υφαρπάσει αρμοδιότητες τών Πολιτειών και να μετατρέψει τής Ηνωμένες Πολιτείες σε Ενιαίο Κράτος, ευνουχίζοντας το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα και τα Πολιτειακά Συντάγματα. Μιά τέτοια εξέλιξη θα διευκόλυνε το έργο τών παγκοσμιστών, που επιδιώκουν την διάλυση τών κρατικών θεσμών και την μετατροπή κράτους και κοινωνίας και κάτι ρευστό, έναν χυλό. Το αντίθετο συνέβη με την διάλυση τής ΣΕ, οπού στα Κυβερνεία δόθηκαν οιονεί κρατικές αρμοδιότητες, με εκλογές τών Κυβερνητών, με αποτέλεσμα τον χειμώνα τού 2000 να μην ζεσταίνονται σχολεία, νοσοκομεία κλπ, διότι το συσσωρευμένο κάρβουνο θα εξήγετο στην Ιαπωνία. Η ομάδα Πούτιν κατήργησε τις εκλογές και άρχισε τούς διορισμούς τών εμπίστων και μόλις πριν απο χρόνια επανήλθαν οι εκλογές, αφού η όλη υπόθεση σταθεροποιήθηκε. Η πιό σημαντική όμως απόφαση τού Ανωτάτου Δικαστηρίου με 6 προς 3 ήταν η αναγνώριση τού ακαταδίωκτου τής απόλυτης διακριτής εξουσίας τού Προέδρου τών ΗΠΑ, ως μονοπροσώπου οργάνου τής τρίτης και διακριτής (εστω και με τα αστικά κριτήρια) Εκτελεστικής Εξουσίας, που ανοίγει τον δρόμο γιά ενεργειες τού Προέδρου, γιά τις οποίες υπήρχε συνεχής απειλή στην πρώτη θητεία γιά έλεγχο από το Κονγκρέσο. Πχ μπορεί να απολύσει τον Ειδικό Εισαγγελέα, που διορίσθηκε από το Υπ.Δικαιοσύνης, ΧΩΡΙΣ έγκριση από το Κονγκρέσο,που αν το είχε κάνει θα εδιώκετο γιά παρακώλυση τής Δικαιοσύνης, όπως ο Νίξον. Συνολικά το έργο τού Αν.ΔΙκ. είναι τόοσο θετικό, που οι τού ΔηΚό. επανειλημμένα ζητούν την αύξηση τών μελών σε μεγάλο αριθμό ή την κατάργηση τής ισοβιότητος. Στις αποφάσεις που αναγράψατε μπορώ να σχολιάσω, εκ τών υστέρων βεβαίως, ότι το κριτήριο τού ΑΔ ήταν η αποφυγή τού εμφυλίου πολέμου, διότι η τυχόν ευνοϊκή απόφαση γιά τιε 20+ Πολιτείες θα εύρισκε αντίθετες τις 20+ αντίθετες Πολιτείες. Σημειωτέον ότι με δικονομική ακρίβεια ΔΕΝ μπορούμε να ισχυρισθούμε την ακυρότητα τής εκλογής, διότι ναι μεν είχαμ μάθει, όμως ΔΕΝ ειχε αποδειχθεί αμετακλήτως δικαστικά ότι η Πενσυλβάνια παρεβίασε το Σύνταγμά της,
        τροποποιώντας την εκλογική διαδικασία με (στημένη) δικαστική απόφαση και όχι με απόφαση τών Νομ.Σωμάτων. Τα δικαστήριά της αρνούνταν να συζητήσουν (και σε άλλες Πολιτείες) ζητήματα εκλογών. Με την όποια πείρα διαθέτω, κρίνω ότι οι τόσο υψηλά ιστάμενοι πολιτικοί σε όλες τις κοινωνικές θέσεις, βλέπουν πολύ μακριά, μακρύτερα από εμένα, και προβλέπουν ότι θα μού είναι χρήσιμοι αποτελεσματικώτερα αργότερα. Και αυτό είναι σωστό, διότι στα κρίσιμα δικαστήρια που έφθασαν στο ΑΔ, εκεί εκδόθηκε απόφαση υπέρ τού Τ., που έπεισε τούς πολίτες γιά το δίκηο τού Τ. και σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα, διέλυσαν κάθε ελπίδα αποδυνάμωσής του. Η εικόνα που έπεισε τον κόσμο δεν ήταν του εγκληματία με τα 34 κατηγορητήρια (ένα γιά κάθε τσέκ !!!), αλλά ότι οι δίκες ήταν στημένες, ιδίως γι’ αυτήν με την κυρία που πηγε να την βιάσει πριν 30-40 χρόνια, στο δοκιμαστήριο ρούχων στο κατάστημα. Επομένως νοιώθω ότι μόνον με πιό απλωμένη έρευνα μπορώ να δώ τις κρυφές γωνιές στις αποφάσεις, που φαίνεται να με στενοχωρούν και να μην χάνω την αισιοδοξία μου.
        Η προειδοποίηση που κάνει είναι σωστή, διότι η καταστροφή δημοσίως εγγράφων γίνεται ευκολώτατα αντιληπτή και επιφέρει διώξεις. Ετσι κι αλλοιώς τα τών εκλογών, ψηφοδέλτια, πρωτόκολλα κττ, πρέπει να παραμείνουν ως έχουν επί δύο χρόνια, μέχρι τον Νοεμβριο τού 2026.
        Η περίπτωση Τραμπ είναι μοναδική στην ανθρώπινη ιστορία.
        Οταν έχετε χρόνο μπορείτε να μάθετε πολλά γιά το παρελθόν του, όταν ο αλγόριθμος θα σάς φέρνει νέα στοιχεία, όπως έγινε και μένα πριν από χρόνια, όταν τον βρήκα από τύχη, (γιά τον Σάντερς ενδιαφερόμουνα), να λέει σε συνέντευξη στον Στεφανόπουλο ότι ”NATO is obsolete” και ότι δεν μπορείς να κατηγορείς τον Πούτιν, γιατί δεν υπάρχει δικαστική απόφαση να λέει ότι σκότωσε δημοσιογράφους… Εμεινα!
        Γιά το Ιράν ξέρω να σάς πώ ότι ΚΑΙ εκεί υπάρχει η διαπάλη παγκοσμιστών φιλοδυτικών και αντιπαγκοσμιστών. Δεν υπάρχει πλέον μονολιθικό έθνος. Κάθε κίνηση λοιπόν, στην σκακιέρα, δεν πρέπει να ερμηνεύεται με ψυχροπολεμικά κριτήρια, αλλά με τα νέα. Η μονολιθικότητα ΔΕΝ υπάρχει ούτε στο έθνος τών Παλαιστινίων ούτε στο έθνος τών Ισραηλινών. Η μπαρούφα γιά δολοφονία από Ιρανούς, πέραν τού ότι υπήρχε θολά μετά την εκτέλεση τού Σ, ήταν κατασκεύασμα τών τριγραμμάτων υπηρεσιών. Ο Τ. δεν πηγαίνει κόντρα στους θεσμούς γιά να δυναμώνει τήν αίσθηση τού αδιαιρέτου αμερικανικού κράτους. Οι αντίπαλοί του θέλουν να αναγνωρισθή η διάλυση τού πολυεθνικού αυτού κράτους, όως έκαναν με την ΣΕ, όπως πέτυχαν με την Γιουγκοσλαβία, όπως επιδιώκουν με την Κίνα, όπως επιδιώκουν με την Ισπανία, τή Γαλλία με την Κορσική και την Προβηγκία, με την Σκωτία, με την Ιταλία, ακόμη και με την Ελλάδα. Πέραν τής Θράκης, μήπως δεν θυμάστε την γελοιότητα με τα αυτοκόλλητα γιά την Κρητική Πολιτεία; Επομένως δεν συμφέρει να βγούμε και να επιβεβαιώσουμε αυτό που θέλει ο αντίπαλος.
        Τελευταίο.
        Στην πολιτική πραγματικότητα δεν υπάρχει το ‘εν κρυπτώ”, ιδίως από τούς Αμερικανούς Γερουσιαστές, που κατά την μεγάλη τους πλειονότητα είναι ακόμη αντιτραμπικοί. Επομένως η κρυφή ενημέρωση από τον Πρόεδρο, μάλλον θα ήταν απόδειξη παιδιακίστικης αφελείας του. Το ”ντοσιέ Στήλ”, μαζί μετις αποφάσεις ενός ειδικού Δικαστηρίου γιά την υπόθεση παρέμβασης τής Ρωσίας στις εκλογές τού 2016, εμφανίσθηκε/διέρρευσε από τον Ρε.Γερουσιαστή Μάκκαίην, που ήταν από τους μεγαλυτέρους εχθρούς του, λίγες ημέρες μετά την εκλογή του, πολύ πριν την ορκωμοσία του.
        Πρέπει να σταματήσω.
        Προτείνω την Μεντβεντέφεια λύση που εγράψατε. Μπόλικο πόπ-κόρν και ηρεμία.
        Μπόλικη επιφύλαξη, έρευνα και μετά :την χρήσιμη αρθρογραφία σας. Γιά τα νομικά ζητήματα που ανακύπτουν, όλες οι πληροφορίες μου είναι από το The Conservative Treehouse και το The Gateway Pundit

  6. Επιτρέψτε μου να σάς στείλω ΚΑΙ αυτόν τον σύνδεσμο γιά τον Πομπέο, τον πρώην Διευθυντή τής ΣΙΑ, που υποχρέωσαν τον Πρόεδρο Τράμπ να τον προσλάβει ως Υπουργό Εξωτερικών.
    Σάς θυμίζω ότι τα αξιώματα αυτά προεγκρίνονται από την Γερουσία, η οποία επί Τράμπ ήταν υπό την κυριαρχία τών παγκοσμιστών Ρεπουμπλικανών, μετά δε το 2022 είχε πλειοψηφία τού ΔηΚό.
    Αν δεν εγκρίνεται στο παρασκήνιο ο προταθείς από τον Πρόεδρο, δεν συζητιέται κάν η υποψηφιότητά του από την Υποεπιτροπή και εν τοις πράγμασι απορρίπτεται σιγή. Αν ο Πρόεδρος δεν αλλάξει πρόταση, η θέση παραμένει κενή και το γόητρό του βλάπτεται (από τα εχθρικά ΜΜΕ), ανεπανόρθωτα.
    Ο Πομπέο και ο Εσπερ, ο Υπουργός Αμυνας, ήσαν οι Υπουργοί που κατέβηκαν στην Φλόριδα και μαζί με τον Μίλλερ τού Επιτελείου έθεσαν το τελεσίγραφο στον Τραμπ γιά τα ”αντίποινα” στο Ιράν.
    Ολοι τους αποδείχθηκαν, με δηλώσεις και έργα, φανατικοί εχθροί του Τραμπ.
    Τον Εσπερ, ήταν τέτοια η εχθρική-του συμπεριφορά, που αναγκάσθηκε να τον απολύσει, λίγο πριν λήξει η Προεδρική θητεία του.
    Σήμερα η Γερουσία έχει περί τους δέκα (10) Τραμπικούς Γερουσιαστές, με τούς υπολοίπους να είναι, σε διαφορετικό ο καθένας βαθμό, αντίπαλοι τής πατριωτικής τραμπικής πολιτικής.
    Κάθε δύο χρόνια ανανεώνεται το 1/3 τών εκατό (100) Γερουσιαστών.
    Signs Of Hope.
    http://smoothiex12.blogspot.com/2024/11/signs-of-hope.html

  7. ”Ταυτόχρονα, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ κατέστησε σαφές ότι θα διορίζει τους υπουργούς του χωρίς την έγκριση της Γερουσίας και θα χρησιμοποιήσει τον πλήρη έλεγχό του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα για να το κάνει”
    https://www.pronews.gr/kosmos/o-n-tramp-ksilonei-94-ektelestika-diatagmata-gia-metanasteysi-kai-oikonomia-tis-kyvernisis-mpainten/
    Γιά να συνειδητοποιήσετε χαμογελώντας το μέγεθος τής ασφυκτικής περικύκλωσης τού Προέδρου Τράμπ από το Βαθύ Κράτος :
    (Ο Πρόεδρος Πούτιν στην προ ημερών ομιλία του στο Βαλντάϊ τήν απέδωσε με την εξαίρετη αγγλική λέξη hounded (κυνηγημένος γύρω-γύρω από κυνηγετικά σκυλιά) και είπε ότι δεν τολμούσε να κάνει ένα βήμα, φοβούμενος τις συνέπειες, από τίς δύο απόπειρες καθαίρεσης και την απειλή τής 25ης Τροποποίησης τού Συντάγματος, προσθέτω εγώ. Δεν είναι τυχαίο ότι στα ρώσικα σχολικά βιβλία αναγράφεται ότι οι εκλογές τού 2020 ήσαν νοθευμένες. Πουτιν,ΣΖΠ, Μοντι,Ορμπαν,Φιτσκο,Τραμπ, κλπ απαρτίζουν κατά την γνώμη μου την Πατριωτική Διεθνή, ήτοι Πατριντέρν…)
    Λοιπόν, ο Πρόεδρος μπορεί να διορίσει αξιωματούχους χωρίς την έγκριση τής Υποεπιτροπής και εν συνεχεία τής Γερουσίας, μόνον όταν δεν λειτουργεί η Γερουσία.
    Και η Γερουσία δεν λειτουργεί, όταν π.χ. είναι σε καλοκαιρινές διακοπές.
    ΕΠΙ ΤΕΣΣΕΡΑ, λοιπόν, ΧΡΟΝΙΑ, ΑΠΟ ΤΟ 2017 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ 2020 Η ΓΕΡΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ !!!
    Διότι Πρόεδρος της Γερουσίας ήταν ο Mitch McConnell,
    https://en.wikipedia.org/wiki/Mitch_McConnell
    από τους επιφανεστέρους εχθρούς τού Προέδρου Τραμπ, τον οποίον όμως ο Πρόεδρος Τραμπ ενίσχυσε με δήλωση υποστήριξης, γιά να βγή Γερουσιαστής στο Κεντάκυ.
    Να μην μπορεί να διορίσει κάποιον χωρίς ψηφοφορία τής Γερουσίας.
    Γι’ αυτό και σε όλην την διάρκει τής θητείας του κάποιες εκατοντάδες ήσσονης σημασίας θέσεις έμειναν κενές, δίνοντας την δυνατότητα στους παγκοσμιστές να αλωνίζουν ανενόχλητοι !
    Η Προεδρία τοΎ Τράμπ ήταν ένα συνεχές αλισβερίσι-ένα δούναι λαβείν, ένα συνεχές deal, γιά να μπορέσει να σώσει με τις μικρότερες δυνατές απώλειες την φιλειρηνική πατριωτική πολιτική του και την οικονομία του, ιδίως στην εποχή τού ιού. Και γι’ αυτό ο Προεδρος Πούτιν τον βοήθησε, όσο μπορούσε. Δεν βγήκε να τού πεί, ε! τί είναι αυτά που λές, δεν ενίκησες εσύ μόνος σου τον ισις, οι σύροι με τούς ρώσους και τους ιρανούς του Σολεϊμανί, (που οργάνωσε την κάθοδο τής ρωσικής βοήθειας), όλοι εμείς ελευθερώσαμε σχεδόν όλην την Συρία. Αντιθέτως, τον άφησε να διατηρεί το γόητρό του στο άμαθο αμερικανικό κοινό. Δεν βγήκε να τον κατακεραυνώσει γιά την εκτέλεση τού Σ., γιατί ήξερε ότι το βαθύ κράτος απέβλεπε στον πόλεμο και ότι γι’ αυτό ο Πομπέο και οι άλλοι τού έφτιαξαν την προβοκάτσια με τον βομβαρδισμό τού Κιρκούκ. Δεν έσπευσε να συγχαρή τον Μπ. αμέσως μετά τις εκλογές τού 2020 και να νομιμοποιήση το αποτέλεσμα, αλλά περίμενε την 7η Ιανουαρίου 2021, μετά την παγίδα τής 6ης, να εγκριθή από το Κονγκρέσσο τελικά το ”αποτέλεσμα” τής εκλογής και μόνον τότε έστειλε συγχαρητήριο μήνυμα, ούτε κάν τηλέφωνο, στον Μπ.
    Αντιθέτως, το 2016 η πρώτη που έστειλε το ίδιο κιόλας βράδυ συγχαρητήσιο μήνυμα και πρόσκληση επίσκεψής του στο Λονδίνο, ήταν η Βασίλισσα Ελισάβετ ! Και το θυμάμαι, διότι ακούγοντας την επομένη το πρωί τον ρ/σ τού Σύριζα ‘στο κόκκινο’, το σχολίαζαν δύο παιδιά και έλεγαν, ότι αμέσως έσπευσε ”να τού τραβήξει το αυτί” κττ. Επρεπε να περάσουν χρόνια γιά να καταλάβω ότι η πρόσκληση αυτή κατοχύρωνε παγκοσμίως την εκλογή του, την στιγμή που από το ίδιο κιόλας βράδυ ξεκίνησαν οι με εμπρησμούς διαδηλώσεις τών νεαρών με το σύνθημα ”not my Preisident ! ”
    Τίποτε ΔΕΝ είναι όπως φαίνεται, αλλά θα περάσει καιρός να το καταλάβουμε, όσο συνεχίζετε να μην λέτε
    ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ !

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας