Αμαλία Κάτζου
Tα προβλήματα προέκυψαν για πρώτη φορά στα μέσα Νοεμβρίου, όταν το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο στη Βάδη-Βυρτεμβέργη έκρινε ότι η χρηματοδότηση για τον προϋπολογισμό του 2024
Οι πολιτικοί του κυβερνώντος συνασπισμού στη Γερμανία με επικεφαλής τον Όλαφ Σολτς προσπαθούν εναγωνίως να καλύψουν μια τρύπα 17 δισεκατομμυρίων ευρώ στον προϋπολογισμό του για το 2024.
Οι συνομιλίες μεταξύ του Σολτς (SPD), του υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ (FDP) και του ομοσπονδιακού υπουργού Οικονομικών Υποθέσεων και Δράσης για το Κλίμα Ρόμπερτ Χάμπεκ (Πράσινοι) συνεχίζονται, καθώς η κυβέρνηση συνεχίζει να αναζητά λύση.
Με δεδομένο πως σε 20 ημέρες ξεκινούν οι αργίες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ένα δεύτερο προσχέδιο προϋπολογισμού θα χρειαζόταν κάποιες ημέρες διαβούλευσης προτού εγκριθεί επίσημα, ασκείται πίεση ώστε η κυβέρνηση να καταλήξει σε σχέδιο εντός της επόμενης εβδομάδας. Εάν αυτό δεν επιτευχθεί, οι αισιόδοξοι πολιτικοί αναλυτές λένε ότι ένα προσχέδιο θα μπορούσε επίσης να εγκριθεί στις αρχές του 2024. Οι πιο σκεπτικιστές εκτιμούν πως μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να σημάνει ένα τέλος για τον συνασπισμό, ο οποίος έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών εδώ και μήνες.
Το μεγάλο «αγκάθι» στις συνομιλίες για τον προϋπολογισμό είναι το «φρένο χρέους», βάσει του οποίου η κυβέρνηση δεσμεύεται από το Σύνταγμα, να δανείζεται όχι περισσότερο από το 0,35% του ΑΕΠ.
Το «φρένο χρέους» εισήχθη από την κυβέρνηση της Μέρκελ το 2009, σε μια προσπάθεια να φέρει σταθερότητα στη γερμανική οικονομία μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008. Μόνο σε σενάρια έκτακτης ανάγκης, όπως συνέβη κατά την εξάπλωση του κορωνοϊού, η κυβέρνηση μπορεί να δανειστεί πέραν του 0,35% του ΑΕΠ.
Ο υπουργός Οικονομικών Λίντνερ ανέφερε ότι θα κηρύξει το 2023 «έτος έκτακτης ανάγκης» ώστε να μπορεί να ξεπεραστεί αυτό το όριο, εντείνοντας τις ανησυχίες ότι είναι προ των πυλών μέτρα λιτότητας.
Ο Λίντνερ είναι τόσο αφοσιωμένος στο «φρένο χρέους», που παρατσούκλι Sparfuchs (αλεπού που σώζει ή σκρίμπερ) και σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του SPIEGEL, τα δύο τρίτα του γερμανικού πληθυσμού συμφωνούν σε γενικές γραμμές με την προσέγγισή του.
Ωστόσο, πολλοί επικριτές υποστηρίζουν ότι το «φρένο χρέους» πρέπει να μεταρρυθμιστεί ή να καταργηθεί εντελώς, λέγοντας ότι η συνταγματική ρήτρα είναι ξεπερασμένη για τις αρχές της δεκαετίας του 2020, όπου οι κρίσεις είναι διαδοχικές. Αυτό περιλαμβάνει κριτική από τον πρώην υπουργό Οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ (SPD), ο οποίος ήταν εν μέρει υπεύθυνος για την εισαγωγή του «φρένου χρέους». «Έχουμε έντονη ανάγκη για επενδύσεις σε διάφορους τομείς», δήλωσε ο Στάινμπρουκ στην εφημερίδα DIE ZEIT. «Ζούμε σε διαφορετική εποχή από το 2009».
Μιλώντας στο VAP, ο Πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Μαρσέλ Φράτσερ, είπε ότι η περικοπή των σχεδίων της Γερμανίας για τη χρηματοδότηση του οικολογικού και ψηφιακού μετασχηματισμού «θα ήταν τεράστιο λάθος για το μέλλον».
Η κλιματική κρίση θα κοστίσει στη Γερμανία 900 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050. Το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός της Γερμανίας θα μπορούσε καταργεί πολλές από τις πολιτικές για το κλίμα να καταργούνται είτε η χρηματοδότηση να είναι μειωμένη, αυξάνει τις πιθανότητες το νομοσχέδιο να έρθει προς ψήφιση αργότερα.
Μια μελέτη του Ινστιτούτου Οικολογικής Οικονομικής Έρευνας της Γερμανίας αποκάλυψε πρόσφατα ότι με τον τρέχοντα ρυθμό ανάπτυξης, τα ακραία καιρικά φαινόμενα που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή θα μπορούσαν να κοστίσουν στο Βερολίνο έως και 900 δισεκατομμύρια ευρώ σε σωρευτική οικονομική ζημιά έως το 2050.
Σύμφωνα με τη μελέτη, ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να μειωθεί στα 280 δισεκατομμύρια ευρώ εάν εφαρμοστούν έγκαιρα συγκεκριμένες πολιτικές. Ωστόσο, οι επικριτές του ταμείου για τον μετασχηματισμό του κλίματος έχουν επισημάνει ότι η επίτευξη της γερμανικής κλιματικής ουδετερότητας έως το 2045 δεν τόσο άμεση για να αντιμετωπιστούν τα διάφορα προβλήματα που θα προκύψουν
